'ไอสีเขียว !'

ใช่แล้ว พลังลึกลับที่ตัวเขามี

 พลังที่สามารถปลุกอารมณ์เพศของหญิงสาวทุกคนได้ชะงัด

 ถึงวิเวียนจะมีพลังอะไรก็ไม่รู้แต่สุดท้ายเธอก็เป็นผู้หญิง

 ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ทนเจ้าไอนี้ได้

 เมื่อนายอาร์ตคิดได้แบบนั้นเขาก็รวมพลังพร้อมกับตั้งสมาธิทันที

 ชั่วพริบตาเจ้าไอสีเขียวนี้ก็ฟุ้งกระจายออกมาเต็มห้องทันที

"อุยยยยยย" วิเวียนร้องอย่างตกใจพร้อมกับเอามือกุมหีทันที

 ร่างกายเธออยู่ๆก็เปลี่ยนแปลงขึ้นมากะทันหัน

 ความเงี่ยนพุ่งขึ้นไม่หยุด น้ำเงี่ยนก็ไหลเยิ้มออกมาจากรูหีทันที

 หน้าของเธอเริ่มมืดลงตายเริ่มพร่ามัว

 ไม่ช้าแข้งขาเธอก็อ่อนตัวทรุดลงไปกอง

พร้อมกับร้องครวญครางดังงะรมทันที

"สำเร็จ !" นายอาร์ตยิ้มอย่างดีใจที่เห็นหญิงสาวทรุดลง

ไปกองนอนปี้เม็ดแตดตรงหน้า

 จริงๆสถานการณ์แบบนี้เขาต้องเข้าไปเย็ดเธอให้หนำใจแล้ว ....

 แต่ว่าตอนนี้เรื่องเอาชีวิตรอดต้องมาก่อน

 อาศัยช่วงที่วิเวียนนอนเงี่ยนแบบนี้นี่แหละ รีบหนีออกทันที

 ว่าแล้วเขาก็ออกจากที่ซ่อน พร้อมกับพุ่งไปที่ประตูทันที

"เสร็จข้าล่ะ !" วิเวียนตะโกนก้องทันที

 เธอกระโจนพุ่งเข้าใส่นายอาร์ตอย่างรวดเร็วจนล้มลงไปด้วยกัน

 ก่อนที่เธอจะอาศัยจังหวะได้เปรียบปีนขึ้นนั่งค่อมชายหนุ่มทันที

"ตรึง !" เวทย์บทต่อไปถูกร่ายตามออกมา

 แรงอัดอากาศจำนวนมากถูกปล่อยให้อัดร่างนายอาร์ตทันที

 ตอนนี้ชายหนุ่มรู้สึกหนักไปทั้งตัวไม่สามารถขยับได้เลย

 ทำได้แต่มองหญิงสาวที่กำลังนั่งค่อมเขา

เธอหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อยแสดงให้เห็นว่า

ตอนนี้เธอก็รู้สึกเงี่ยนเหมือนกัน

 แสดงให้เห็นว่าพลังไอสีเขียวมันก็ได้ผล

 แต่ถ้าได้ผลจริงๆทำไมเธอยังเคลื่อนไหวราวกับไม่รู้สึกอะไรแบบนี้ได้ล่ะ

"เจ้านี่มันคือพลังมาน่า" หญิงสาวเห็นสายตาของเขาก็พอเข้าใจ

 เธอตอบคำถามของเขาทันทีพร้อมกับยื่นมือให้เขาดูอะไรบางอย่าง

 พริบตานั้นไอสีเขียวแบบเดียวกันก็แผ่ออกมาจากแขนของเธอ !

"ตลกนี่ ที่เจ้าคิดจริงๆเหรอว่าแค่พลังมาน่าจะช่วยเจ้าได้ wonderland

 เปลี่ยนไปมากกว่าที่เจ้ารู้จักแล้ว อาลูคาร์ด เอาละ

 เผยร่างจริงของเจ้าได้แล้ว ข้าไม่อยากฆ่าเจ้าในร่างมนุษย์แบบนี้"

"วิเวียน ! วิเวียนปล่อยน่ะ วิเวียนเป็นบ้าไปแล้วเหรอ"

 ชายหนุ่มกัดฟันฝืนแรงตอบโต้กับเธอ

 "อาลูคาร์ดบ้าบออะไร ผมไม่รู้เรื่อง"

"หุบปากกกกกก !" เสียงตวาดของเธอดังลั่น

 ขณะเดียวกันร่างของเธอก็สั่นระริกอีกครั้งด้วยความโกรธ 

"ยังตีหน้าซื่อทำตัวเป็นมนุษย์ธรรมดาอีกเหรอ หลอกลวง .....

 เมื่อไหร่เจ้าจะเลิกหลอกลวงซะที

 ข้าสะอิดสะเอียนท่าทางแบบนี้ของเจ้าเต็มทีแล้ว ได้ ... ในเมื่อเจ้าไม่ยอม

"หุบปากกกกกก !" เสียงตวาดของเธอดังลั่น

 ขณะเดียวกันร่างของเธอก็สั่นระริกอีกครั้งด้วยความโกรธ 

"ยังตีหน้าซื่อทำตัวเป็นมนุษย์ธรรมดาอีกเหรอ หลอกลวง .....

 เมื่อไหร่เจ้าจะเลิกหลอกลวงซะที

 ข้าสะอิดสะเอียนท่าทางแบบนี้ของเจ้าเต็มทีแล้ว ได้ ...

 ในเมื่อเจ้าไม่ยอมถอดหน้ากากนั่น ข้าก็จะกระชากมันออกมาเอง !"

หญิงสาววางมือไปที่ขมับของนายอาร์ต พร้อมกับร่ายเวทย์ใส่ทันที 

"แสกน" ทันใดนั้นแสงสีแดงก็เปล่งประกายออกมาจากมือทั้งสองข้าง

 ไม่นานแสงสีแดงก็ครอบคลุมไปทั่วร่างของชายหนุ่ม

"อ๊ากกกกกกกก" ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

 เขาพยามจะดิ้นทุรนทุรายไปมาแต่ก็ทำไม่ได้

 ได้แต่ร้องโอดโอยอยู่อย่างนั้น แสงนี่มันอะไรกัน

 ทำไมพอโดนแสงนี่เขาถึงได้เจ็บปวดไปทั่วร่างอย่างนี้น่ะ

 ในขณะที่หญิงสาวก็ไม่ได้สนใจกับเสียงร้องนั่นเลย

 กลับเร่งมือปล่อยแสงให้หนักขึ้น จนกระทั่ง

"ไม่จริง !" เธออุทานออกมาดังลั่น

ด้วยความตกใจ

 เธอจึงไม่ได้ระวังเลยว่ามีร่างของบุคคลที่สามกำลังพุ่งเข้ามาข้างหลัง

 แล้วทันใดนั้น ร่างเงาลึกลับนั่นก็เตะเข้าใส่ขมับของวิเวียนเต็มแรง ! 

"กรี๊ดดดดดดดดดดด" เธอร้องลั่นก่อนจะปลิวตามแรงเตะไปไกล

 ลูกเตะที่หนักหน่วงนั้นทำเอาเธอถึงกับเจ็บปวดแทบสลบ

 แต่เพราะร่างกายที่ฝึกฝนมาเป็นอย่างดีจึงทำเธอยังฝืนอยู่ได้

 ก่อนที่จะจับจ้องไปยังร่างลึกลับตรงหน้า

เจ้าของร่างนั้น ที่แท้ก็เป็นผู้หญิงผมดำขลับหุ่นเซ็กส์ซี่

 ผู้ที่รอยสักอักขระประหลาดๆที่ต้นคอด้านซ้ายนั่นเอง .....

"พวกแวมไพร์ !" วิเวียนตะโกนลั่น

"ย๊ากกกกกก" แวมไพร์สาวร้องลั่นก็จะพุ่งเข้าใส่วิเวียนทันที

 แต่คราวนี้วิเวียนระวังตัวอยู่แล้ว

 ทันทีที่แวมไพร์สาวพุ่งเข้ามาเธอก็สวนด้วยเวทย์ 'ลมปะทะ' เข้าใส่ทันที

 ร่างของแวมไพร์สาวร้องลั่นก่อนจะปลิวไปตามแรงอัด

 กระเด็นออกนอกห้องไปทันที

วิเวียนไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดมือ

 เธอพุ่งตรงตามไปอย่างไม่ลดละ

 แต่ทันทีที่เธอออกมานอกห้องเธอก็รู้ตัวว่าพลาดท่าซะแล้ว ......

 เพราะแวมไพร์สาวอาศัยจังหวะ

ที่เธอพุ่งตามออกมาลอบเข้าไปอยู่ข้างหลังก่อนจะ เอ่ยเวทย์ที่เธอคุ้นหู

"เวทย์ธาตุลม เลเวล 3 ลมปะทะ !"

"กรี๊ดดดดดดดดด" วิเวียนร้องดังลั่น

 แรงอัดลมจำนวนมหาศาลพุ่งอัดใส่หลังเธอเต็มแรง

 ร่างของเธอลอยปลิวตามแรงอัดไปไกล จนหลุดขอบดาดฟ้าทันที

"เฮ้ยยยยยย" นายอาร์ตที่ดูเหตุการณ์นี้อยู่ถึงกับร้องลั่น

 ตึกนี้สูง 10 ชั้น ถ้าใครตกไปแบบนั้นไม่ตายก็สาหัสแน่ๆ

 แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเมื่อเห็นภาพต่อมา

"เท้าเหิร" วิเวียนร่ายเวทย์อีกบทอย่างรวดเร็ว

 ร่างของเธอหยุดกึ๊กกลางอากาศราวกับ

มีผนังที่มองไม่เห็นมารองรับเธอไว้

 แต่ต่อจากนั้นเธอก็รีบหันไปยังร่างแวมไพร์สาว

เพื่อจะโจมตีกลับคืนไปทันที ...... แต่เธอก็ช้าไปอีกจังหวะอีกแล้ว

 แวมไพร์สาวตอนนี้ใช้เวทย์ 'เท้าเหิร' แบบเดียวกันกับเธอ

 ลอยคว้างเหนือเธออยู่

"ลาละน่ะ คุณพรีส ............... ลมปะทะ !"

 แวมไพร์สาวปล่อยลมอัดใส่วิเวียนเต็มแรง

 แรงลมจำนวนมหาศาลที่เธอไม่อาจขัดขืนได้

 มันกระแทกร่างเธอเต็มแรงจนเธอพุ่งอัดพื้นด้านล่าง 

"ตูมมมมม" เสียงระเบิดดังสนั่นก้องไปทั่ว

แต่แวมไพร์สาวก็ไม่อยู่รอดูผลงาน

 เธอพุ่งตรงมาที่ร่างนายอาร์ตทันที "ไป"

 เธอร้องลั่นก่อนจะแบกร่างของชายหนุ่มแล้วพุ่งเหาะหายไปในท้องฟ้า

ไอ้ตุ๋น .... มันแอบดูเหตุการณ์มาตั้งแต่แรก

 ตั้งแต่ตอนวิเวียนไล่ฆ่านายอาร์ตเข้าไปในตึก

 จนไปถึงร่างเงาลึกลับพุ่งหายไปบนฟ้า

 มันถึงกับกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่อย่างไม่เชื่อสายตา

 ก่อนที่มันจะค่อยๆออกมาจากที่ซ่อนแล้ววิ่งไปดูจุด

ที่วิเวียนโดนอัดกระแทก พื้นทันที

"ท่านวิเวียนๆ" มันร้องลั่น

"นายตุ๋นเหรอ" หญิงสาวค่อยๆยันกายขึ้นช้าๆท่ามกลางฝุ่นควัน

 เธอยังไม่บาดเจ็บอะไรมากแม้เธอจะโดนอัดเต็มแรง

จนพุ่งลงมาจากตึก10ชั้นก็ตาม

 นั่นก็เพราะก่อนจะถึงพื้นเธอปล่อยเวทย์ 'ลมปะทะ'

 ออกมาลดแรงกระแทกนั่นเอง แต่ถึงจะกระดูกไม่หัก

 เธอก็ยังปวดช้ำไปทั่วไม่น้อยเช่นกัน

"ข้าทำพลาดซะแล้วล่ะนายตุ๋น"

"เพี๊ยวววววว"

 ร่างของนายอาร์ตและแวมไพร์สาวพุ่งแหวกอากาศมาด้วยความเร็วสูง

 ไม่นานพวกเขาก็ลงมาถึงที่หมาย มันเป็นโกดังเก่าๆ

 ที่ถูกปล่อยทิ้งร้างแถบชานเมือง ทันทีเขาและเธอมาถึง

 แวมไพร์สาวก็ไม่พูดอะไรต่อ เธอเดินนำเขาเข้าไปในโกดังนั่นทันที

 นายอาร์ตมองไปรอบๆอย่างหวาดๆ

 ก่อนจะรีบเดินตามเธอเข้าไปในโกดังทันที

"ท่านเวโรนิก้า ............." เสียงโห่ร้องดังขึ้นเมื่อเขาทั้งสองเข้ามาข้างใน

 ในโกดังนี้ยังมีคนอยู่อีก 10 กว่าคน

 พวกมันต่างโห่ร้องยินดีราวกับหน่วยทหาร

ที่เห็นแม่ทัพกับมาจากสนารบยังไงยัง งั้น

"พอๆ เลิกตะโกน มันหนวกหู เฮ้ยยยยย ข้าหิวแล้ว

 เอาอะไรมาให้กินหน่อยเด่ะ" หญิงสาวตะโกนสั่ง

 แวมไพร์ตัวหนึ่งก้มหน้ารับคำสั่งทันที

 มันหายไปสักพักก่อนจะพาร่างชายหนุ่มที่โดนมัดมือไว้แน่นหนาออกมา

"เฮ้ยยยยย พวกมึงเป็นใครว่ะ จับกูมาทำไม ไอ้พวกเหี้ย มึงรู้ไหมกูลูกใคร" 

ชายหนุ่มคนนั้นได้แต่ร้องถามชื่อพ่ออย่างตื่นกลัว

 แต่แวมไพร์เหล่านั้นกลับยืนหัวเราะอย่างขบขัน

"ท่านเวโรนิก้าจะเย็ดมันไหมครับ" หนึ่งในแวมไพร์เอ่ยถาม

"ไม่ล่ะ มนุษย์บนโลกนี้มันมีมาน่าน้อยเกินไป"

 หญิงสาวพูดตอบพร้อมกับเดินไปที่ร่างเหยื่อเคราะห์ร้าย 

"ข้าจะกินเลือดมันอย่างเดียวดีกว่า"

"อย่า ......." ชายหนุ่มเคราะห์ร้ายพยามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต

 แต่มันก็โดนมือแข็งแรงของเวโรนิก้ายึดไว้แน่น

 ก่อนที่เธอจะบรรจงก้มลงกัดเข้าต้นคอของเขาทันที

 ร่างของเขาสะดุ้งเฮือกก่อนจะค่อยๆหยุดดิ้นอย่างหมดแรง

 เลือดจำนวนมหาศาลทั้งร่างถูกดูดกลืนไม่หยุด

 ไม่นานร่างของเขาก็แห้งเหี่ยวลงทันที