ท่อนเอ็นของเขาก็ตั้งชันเสียดสีสะโพกของเธอไม่หยุด

 เธอหน้าตาตื่นตกใจเป็นอย่างมากพยามห้ามเขาแต่ก็กลัวว่าจะเสียงดังเกิน

ไปคนรอบข้างจะรู้ ตอนนี้เธอทำได้แค่เพียงดิ้นไปมาเล็กน้อย

 พร้อมกับหันซ้ายขวาว่ามีใครกำลังมองหรือเปล่า

 โชคดีที่เวลานี้เป็นช่วงสายหน่อยๆแล้ว ในมหาลัยเลยบางตาลงไป

 แต่ถ้าขืนปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีแน่นอน

แต่ไม่ทันที่หญิงสาวจะคิดแก้ไขสถานการณ์นี้อย่างไร

 นายอาร์ตก็จูบไล้ลงบนซอกคอขาวๆของเธอทันที

 เล่นเอาวิเวียนขนลุกซู่ด้วยความเสียว "อุยยยยยยยย"

 เธอถึงกับเผลอตัวครางเล็กๆอย่างเสียวซ่าน

 พร้อมกับแนบกายเบียดชิดกับร่างชายหนุ่มทันที

 โชคดีที่พวกเขาอยู่ในมุมอับ บวกกับวิเวียนใช้กระเป๋าคอยบังไว้

 คนภายนอกที่เดินผ่านไปมาก็คิดแค่เพียงว่า

ชายหนุ่มคนนั้นกำลังประคองหญิงสาว เลยไม่มีใครสนใจอะไร

 หญิงสาวก็เลยมีเวลาเล็กน้อยเพื่อต่อสู้

กับเสียวกระสันที่ชายหนุ่มปรนเปรอ

 ก่อนจะตั้งสติพาตัวเองไปให้ถึงที่หมาย

และแล้วร่างของทั้งคู่ก็หยุดกึ๊กเมื่อถึงที่หมาย

 ทำให้นายอาร์ตละความสนใจจากสาวงามตรงหน้าเล็กน้อย

ก่อนจะหันมองสำรวจไปรอบๆ 

ตอนนี้เขายืนอยู่หน้าตึกพาณิชย์เก่า

 มันเป็นตึก 10 ชั้นที่มหาลัยวางแผนจะทุบเร็วๆนี้

 ตอนนี้มันเลยโดนปล่อยร้างไว้

 แถมตัวตึกก็ห่างไกลตึกอื่นๆมาก

 เท่ากับว่าเขากับวิเวียนอยู่กันสองต่อสองในที่ลับตาสิน่ะ

"วิเวียนบอกจะไปตึกเรียนไม่ใช่เหรอครับ แล้วทำไมพามาที่นี่ล่ะ"

 เขาเอ่ยถามขึ้นมาทันที แต่หญิงสาวกับยืนนิ่งไม่ยอมตอบอะไร

 ชายหนุ่มก็เลยเข้าใจทันทีว่าเธอคงโกรธเขาล่ะมั้ง

ที่ลวนลามเธอเมื่อครู่

 เขาก็เลยจัดการเข้าไปออดอ้อนหญิงสาว

"วิเวียนโกรธอาร์ตเหรอ อาร์ตขอโทษน่ะ

 วันนี้วิเวียนน่ารักมากรู้ไหม ยิ่งตอนได้กอดวิเวียนใกล้ๆ

 อาร์ตก็เลยห้ามใจไม่ไหว วิเวียนอย่าโกรธอาร์ตน่ะ วิ...."

 ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะพูดจบ

 วิเวียนก็หันหน้ามาพร้อมกับพ่นไอสีฟ้าใส่เขาทันที !

ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย แต่ไม่ทันที่เขาจะทำอะไรต่อ

 วิเวียนก็ดึงตัวเขาเข้ามาพร้อมกับประกบปากจูบอย่างดูดดื่มทันที

 ท่าทีของเธอที่เปลี่ยนไปแบบนี้สร้างความสงสัยแก่เขาไม่น้อย

 ทำไมอยู่ๆเธอถึงได้เป็นคนเริ่มน่ะ 

แล้วไอ้อะไรฟ้าๆเมื่อกี้มันอะไรกัน แต่ถึงเขาจะสงสัยแค่ไหน

 แต่หน้าที่ตอบสนองความต้องการเธอต้องมาก่อน

 เขาจัดการดูดดื่มลิ้นหวานๆของหญิงสาว

 ในขณะเดียวกันก็ใช้ลิ้นตัวเองซอกซ้อนไปมา

เพื่อเร้าอารมณ์เธอให้หนักขึ้น

'ไอ้ฟ้าๆเมื่อกี้เราคงตาฟาด

 ที่วิเวียนกระโจนใส่เราคงเพราะโดนเราปลุกจนเงี่ยนล่ะมั้ง'

 คิดได้ดังนั้นอาร์ตก็ไม่สนใจแล้ว

เขากอดกระชับเธอให้แน่นขึ้นจนหน้าอก 36

 ของหญิงสาวบดขยี้กับแผ่นอกเขาอย่างรุนแรง

 ในขณะที่บทจูบก็รุนแรงไม่แพ้กัน

 รุนแรงราวกับว่านี่จะเป็นจูบลาครั้งสุดท้ายของเขาและเธอ

และแล้วเพลงจูบที่เร่าร้อนของทั้งสองก็หยุดลง

 วิเวียนถอดปากช้าๆจากนายอาร์ตก่อนจะซบหน้าลงกับแผ่นออกของเขา 

ร่างบางของเธอสั่นระริกเบาๆอย่างประหลาด

 นายอาร์ตเองก็สงสัยกับท่าทีของเธอไม่น้อย

 แต่เขาก็ทำได้แค่โอบกอดเธอไว้ มืออีกข้างก็ลูบผมเธอไปมา

"วันนี้วิเวียนแปลกๆน่ะครับ มีอะไรหรือเปล่า"

 เขาเอ่ยถามเบาๆ

 ส่วนหญิงสาวก็ยังคงซบหน้าอกเขาเงียบๆก่อนจะค่อยๆตอบช้าๆ

"วิเวียนกำลังสับสนค่ะอาร์ต"

"อาร์ตค่ะ"

"ตายซะเถอะค่ะ"

สิ้นเสียงประกาศของหญิงสาว

 แรงอัดลมจำนวนมหาศาลก็พุ่งอัดเข้าหน้าอกนายอาร์ตเต็มแรง !

 แรงขนาดอัดร่างสูงใหญ่ของเขาให้กระเด็นไปไกลเกือบ 10 เมตร

 ร่างของเขาพุ่งเข้ากระแทกประตูหน้าตึกเข้าไปนอนกองทันที

 ก่อนที่เขาจะกระอักเลือดออกมาคำใหญ่

 การโจมตีเมื่อครู่ของหญิงสาวคืออะไรเขาก็ไม่รู้

 แต่มันมาเร็วมาก มาเร็วจนเขาไม่ทันตั้งตัว

 ตอนนี้เขาได้แต่รู้สึกถึงความเจ็บปวด หน้าอกเขา กระดูกเขา

 มีอะไรหักมั่งก็ไม่รู้ แต่ไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรต่อ

 หญิงสาวตรงหน้าก็เริ่มการโจมตีระลอกสองทันที

 เธอยืนมีขวาออกมา

 แล้วชั่วขณะนั้นเหมือนมือเธอมีแรงดูดอะไรบางอย่าง

เอาดูดลมอากาศที่อยู่รอบๆตัวเธอให้มารวมกัน

 และทันทีที่เธอรวมแรงลมเหล่านั้นมาได้ครบ

"เวทย์ธาตุลมเลเวล 3 ........ ลมปะทะ"

ตูมมมมมมมม เสียงระเบิดก้องดังสนั่น

 แรงลมที่โดนดูดมาเมื่อครู่โดนอัดเป็นก้อน

 เพื่อเพิ่มแรงโจมตีให้หนักกว่าเดิมอีกหลายเท่า

 ตอนนี้ความแรงของมันพอๆกับปืนอัดลมขนาดใหญ่เลยทีเดียว

 ทันทีที่มันโดนปล่อยเข้ากระทบเป้าหมาย

 เสียงระเบิดก็ดังตามมา โต๊ะเก้าอี้บริเวณนั้นโดนซัดอัดไปไกล

 บางตัวที่โดนใกล้ๆถึงกับแหลกละเอียดไปเลยก็มี

 แม้ว่านี่ยังไม่ใช่เวทย์ระดับสูงนักแต่ความรุนแรงของมันก็หนักเอาการ

แต่โชคดีที่นายอาร์ตหลบทัน .....

 ชั่วเสียววินาทีที่เธอปล่อยมันออกมาเขาก็กลิ้งตัวหลบได้อย่างฉิวเฉียด

 แม้จะไม่โดนเต็มๆแต่แรงอัดของมันก็อัดเขาจนกลิ้งกระเด็นไปไกล

 นายอาร์ตพยามฝืนตัวลุกให้เร็วที่สุด ไอ้การโจมตีเมื่อครู่มันคืออะไร

 วิเวียนเป็นอะไร ทำไมเธอต้องทำร้ายเขา

 คำถามมากมายพุดขึ้นมาในหัวเขาเต็มไปหมด

 แต่เขาไม่มีเวลาหาคำตอบแล้ว

 ได้แต่กัดฟันฝืนอาการบาดเจ็บวิ่งหนีขึ้นชั้นสองทันที

วิเวียนตามเขาเข้ามาในตึกอย่างไม่รีบร้อน

 ตึกนี้เธอมาดูลาดเลาไว้หลายครั้งแล้ว

 เนื่องจากมันมีโครงการจะโดนมหาลัยทุบเร็วๆนี้

 ตึกนี้จึงไม่มีใครย่างกลายเข้ามาใกล้เลย

 ภารกิจนี้คงไม่มีใครเข้ามาสอดกลางคันแน่ๆ และแม้ว่ามันจะมีถึง 10 ชั้น  

ห้องอีกหลายห้อง แต่ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเธอ

วิเวียนหลับตาลงพร้อมกับตั้งสมาธิทันที

 ทันใดนั้นภาพตำแหน่งของนายอาร์ตก็โผล่ขึ้นมาในหัว

 นี่เป็นเพราะไอสีฟ้าที่เธอปล่อยใส่เขาเมื่อครู่ๆ

 จริงๆแล้วมันก็คือเวทย์ติดตามอย่างหนึ่งนั่นเอง

 มันใช้สำหรับบอกที่อยู่ของเป้าหมาย

 ถึงตึกนี้จะมีที่ให้ซ่อนมากมายแค่ไหนก็ช่วยอะไรนายอาร์ตไม่ได้เลย

"อุยยยยยยย" นายอาร์ตคำหน้าอกแล้วร้องออกมาเล็กน้อย

 แม้มันจะปวดร้าวอย่างมากแต่ก็โชคดีที่อย่างน้อยมันก็ยังไม่หัก

 เขามองไปรอบๆเล็กน้อย

 ตอนนี้เขาหลบอยู่ในห้องเรียนห้องนึงบนชั้น 6 ตึกนี้มีห้องต่างๆมากมาย 

ทำให้เขาพอหลบซ่อนได้บ้าง

 ตอนนี้เขาได้แต่พยามพักฟื้นให้เร็วที่สุด

เพื่อให้มีแรงหนีจากเธอโดยเร็ว แต่ว่า .... มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

 ทำไมเธอถึงต้องไล่ทำร้ายเขาแบบนี้

"อาร์ต ! หลบอยู่นี่เองเหรออออ"

 เสียงวิเวียนตะโกนดังลั่นพร้อมกับปล่อยเวทย์มนต์ใส่เขาทันที

 โต๊ะเรียนที่ตั้งเรียงรายถึงกับปลิวกระเด็นกระดอนไปทั่วห้อง

 ส่วนนายอาร์ตก็ทำได้แต่กลิ้งหลบไปหลังห้องเท่านั้น

"นี่มันอะไรกัน วิเวียน !" นายอาร์ตตะโกนตอบ

 แถมสงสัยในใจ อะไรกัน ทำไมเธอหาเขาเจอเร็วนัก

"ทำเรื่องนี้ให้มันจบได้แล้วล่ะอาร์ต ไม่ใช่สิ ... อาลูคาร์ด"

 หญิงสาวพูดจบก็รวบรวมลมอากาศไว้ที่มือทั้งสองข้างทันที "ลมปะทะ !"

ลมอากาศลูกแรกซัดใส่จุดที่นายซ่อนตัวอยู่

 แต่เขาก็ยังไวอยู่ทำให้หลบได้หวุดหวิดอีกครั้ง

 ชายพุ่งออกนอกห้องทางประตูหลังทันที

 แต่ยังไม่ทันที่เขาจะก้าวออกนอกห้อง

 ลมอากาศอีกลูกก็ซัดใส่เขาอย่างจัง

 เล่นเอาเขาถึงกับปลิวไปตามความแรง

พร้อมกับกระอักเลือดออกมาทันที แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามานั่งเจ็บ

 เขารีบยันตัวขึ้นแล้ววิ่งหนีขึ้นไปอีกชั้น

วิเวียนมองตามด้วยความแปลกใจเล็กน้อย

 นายอาร์ตโดนแรงกระแทกจากเวทย์ลมปะทะเข้าไปเต็มๆแท้ๆ

 แต่เขาก็ยังวิ่งหนีได้อีก

 ทั้งที่ร่างกายของเขาก็ไม่ได้ฝึกฝนจนแกร่งเหมือนพวกเธอแท้ๆ

 แต่หญิงสาวก็ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยพุ่งตามออกไปทันที

 พร้อมกับใช้เวทย์ติดตามอ่านตำแหน่งที่เขาหนีไปซ่อนตัว

วิเวียนวิ่งตามขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงดาดฟ้าของตึก

 ดาดฟ้านี้เป็นแค่ลานโล่งๆ มีแค่เพียงห้องเก็บของห้องนึงอยู่ข้างในเท่านั้น 

หญิงสาวสูดลมหายใจช้าๆ

 พร้อมกับค่อยๆก้าวเข้าไปในห้องอย่างระวังตัว

"หนีไม่รอดแล้วอาลูคาร์ด" วิเวียนจัดการรวมลมอากาศอีกครั้งทันที

ซ่อนชายหนุ่มที่ซ่อนอยู่ก็ต้องหน้าตาตื่นด้วยความตกใจอีกครั้ง

 ไม่ว่าเขาจะซ่อนที่ไหนทำไมเธอก็หาเจอได้รวดเร็วนักน่ะ ไม่เท่านั้น

 เธอเรียกเขาว่า อาลูคาร์ดแบบนี้มาสองครั้งแล้ว มันอะไรกัน

 อาลูคาร์ดนั่นน่ะ แต่เรื่องนี้เอาไว้ทีหลัง เขาจะทำยังไงเพื่อให้หนีเธอพ้นน่ะ