หญิงสาวที่ดูดกลืนเลือดจนหมดแล้วค่อยๆยืน

พร้อมกับเดินมาที่อาร์ตอย่างช้าๆ เธอยิ้มหวานให้เขาทั้งๆที่เลือดเต็มปาก

 มันเป็นยิ้มที่สุดสยองที่สุดที่นายอาร์ตเคยเห็นทีเดียว

"ขอต้อนรับกลับอาณาจักรแวมไพร์ค่ะ ท่านอาลูคาร์ด"

 "ว่าไง ......" เวโรนิก้าเอ่ยถามอย่างร้อนรน

 การที่เธอออกมายืนสูดอากาศสงบใจข้างนอกมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย

"ข้าแสกนจนละเอียดแล้วครับ"

 แวมไพร์ลูกน้องของเธอเอ่ยตอบอย่างกลัวเกรง

 เพราะมันรู้ดีว่าคำตอบที่มันกำลังจะตอบต่อไปนี้

 มันไม่เข้าหูหัวหน้าสาวของมันแน่ๆ "มันเป็นมนุษย์ครับ"

"โธ่เว้ยยยยยย" แวมไพร์สาวตะโกนอย่างสุดกลั้น

 เธอปล่อยหมัดอัดอากาศอย่างรุนแรงเพื่อระบายมันออกมา

 ผลก็คือก้อนหินใหญ่น้อยบริเวณนั้นแหลกละเอียดทีเดียว

ภารกิจล้มเหลว !

 นางข้ามมิติมายังโลกนี้เพื่อทำภารกิจ

ตามหาร่างกำเนิดใหม่ของอาลูคาร์ด แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว

 ที่หาเจอกลับเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาๆเท่านั้น

"เจ้าแน่ใจเหรอ ตรวจดีแล้วเหรอไง !"

"ข้าตรวจดีแล้ว" หญิงสาวผมสีเงินเอ่ยตอบ "เพื่อนนายเป็นมนุษย์จริงๆ"

"เยี่ยมเลย เห็นไหมผมบอกท่านแล้วว่าไอ้อาร์ตมันไม่ใช่ผีแน่ๆ

 มันเป็นเพื่อนผม ผมรู้ ....."

 ไอ้ตุ๋นที่กำลังดีใจกับผลตรวจพูดจ้ออย่างลืมตัว

 แต่สุดท้ายมันก็ต้องยั้งปากไว้เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหญิงสาวตรงหน้า

เธอก้มหน้าเงียบไม่พูดอะไร

 ผมยาวสลวยสีเงินเลื่อนลงมาปกหน้าไว้ทำให้เห็นหน้าเธอไม่ชัด

 แต่ถ้าลองฟังดีๆจะได้ยินเสียงสะอื้นเล็กๆลอยออกมา

 ตอนนี้เธอคงเสียใจอย่างหนักแน่ๆ

 เพราะเมื่อครู่เธอเกือบจะฆ่าไอ้อาร์ตเพื่อนของเขาไปแล้ว 

พูดถึงไอ้อาร์ต ตอนที่มันโดนวิเวียนไล่ฆ่าในตึกมันจะรู้สึกยังไงน่ะ

 เขายังจำได้อยู่เลยว่าเมื่อวันที่มันไปเดทกับวิเวียน

 มันกลับมาเล่าให้ฟังเหมือนเด็กๆไม่มีผิด เล่าอยู่ได้ 2-3 ชั่วโมง

 เขาจะไปนอนมันก็ไม่ยอม

 นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเพื่อนรักออกนอกหน้าขนาดนี้

 ไอ้อาร์ตคงมีใจให้วิเวียนไม่น้อย แล้ววิเวียนล่ะ ....

"อาร์ตกำลังตกอยู่ในอันตราย ...... ข้าจะไปช่วยเขา"

 หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับยันกายลุกขึ้นมาช้าๆ

"แต่ท่านวิเวียนเจ็บอยู่นี่ครับ" ไอ้ตุ๋นเอ่ย สภาพเธอตอนนี้ดูก็รู้

"ตุ๋น ! ....... แค่ข้าเกือบจะฆ่าเขาก็มากพอแล้ว

 นี่เจ้าจะให้ข้าปล่อยให้เขาตายเหรอ"

 หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมหันจ้องมาที่ไอ้ตุ๋น

 มันเลยได้เห็นหน้าเธอเต็มๆครั้งแรก คราบน้ำตาเธอไหลอาบแก้ม

 เมื่อกี้เธอแอบร้องไห้เงียบๆจริงๆ

หลังจากพูดจบหญิงสาวก็ไม่รอฟังคำใดๆอีก

 เธอรวบรวมพลังอย่างรวดเร็วพร้อมกับร่ายเวทย์ทันที "เท้าเหิร"

 ทันใดนั้นร่างเธอก็พุ่งลอยหายลับไปบนฟ้า

'เวลาหลับก็น่ารักดีนี่นา'

 แวมไพร์สาวนั่งมองดูอาร์ตที่ตอนนี้กำลังหลับ

เพราะมนต์สะกดของเธออยู่

 ที่ต้องสะกดก็เพราะเจ้าหนุ่มนี่ร้องโวยวายที่เห็นเธอดื่มเลือดสดๆ

 เธอรู้สึกรำคาญก็เลยจัดการสะกดให้หลับซะ

 ก่อนที่จะเอะใจว่าเจ้าหนุ่มนี่ไม่ใช่แวมไพร์เหมือนเธอ

 แต่จะว่าไปชายหนุ่มคนนี้หน้าตาคมเข้มในแบบที่เธอชอบจริงๆ

 น่าเสียดายที่เขาเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาเท่านั้น

"เอาไงดีครับท่านเวโรนิก้า ฆ่ามันเลยดีไหมครับ"

 แวมไพร์ตนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นมา

"ยังก่อน ข้าต้องรายงานเรื่องนี้กับท่านลินคอร์นก่อน"

 เวโรนิก้าตอบพร้อมกับใช้มือลูบไล้ไปมาตามร่างกายของชายหนุ่ม

 ก่อนที่เธอจะพบอะไรบางอย่าง

"เจ้าดูนี่สิ"

 เธอพูดพร้อมกับชี้ให้ลูกน้องดูจุดสีฟ้าเล็กๆบริเวนต้นคอของชายหนุ่ม 

"มันเป็นเวทย์ติดตาม"

"เวทย์ติดตาม ?" เจ้าพวกลูกน้องพากันทำหน้าฉงน

"ตอนที่ข้าเจอเจ้าหนุ่มนี่มีพรีสตัวหนึ่งอยู่กับมันด้วย

 อีกเดี๋ยวนังพรีสนั่นก็คงตามมา"

 เธอพูดจบก่อนจะลุกขึ้นช้าๆพร้อมกับออกคำลังเสียงเหี้ยมเกรียม

 "เอาล่ะ พวกเจ้าทั้งหมดฟังข้า ! ไปเตรียมตัวตั้งรับข้าศึกให้พร้อม

 วันนี้เราจะเอานังพรีสมาเย็ดเป็นมื้อเย็น !"

เวทย์ 'เท้าเหิร' เป็นเวทย์เฉพาะของเวทย์ธาตุลมเท่านั้น

 คุณสมบัติพิเศษของเวทย์นี้ก็คือช่วยให้

ผู้ใช้เหาะเหิรล่องลอยไปตามลมได้

 แถมยังเร่งความเร็วสูงสุดได้ถึง 200 กิโลเมตร/ชั่วโมงอีกต่างหาก

 แต่ถึงจะเร่งความเร็วได้ขนาดนี้ สำหรับวิเวียนแล้วมันก็ยังช้าไปอยู่ดี

 ตอนนี้เธอคิดเป็นห่วงชายหนุ่มอย่างเดียว

 ถ้าเจ้าพวกแวมไพร์รู้ว่าเขาเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาจะเป็นยังไง

 เขาต้องเป็นอันตรายแน่ๆ

ไม่นานเธอก็มาถึงโกดังร้าง แต่ถึงเธอจะเป็นห่วงเขาแค่ไหน

 ก็ต้องรู้สถานการณ์ก่อน

 เธอทิ้งระยะห่างจากตัวโกดังเล็กน้อยก่อนจะหลับตาลงแล้วร่ายเวทย์ทันที 

"ลมเอ๋ย" ชั่วพริบตานั้นก็มีสายลมแผ่กว้างออกจากตัวเธออย่างรวดเร็ว

 ไม่นานเจ้าสายลมที่ว่านี่ก็แผ่กว้างไปจนทั่วบริเวณ

 มันทำหน้าที่เหมือนกับเรดาร์ที่ตรวจจับว่ามีสิ่งชีวิตอะไรอยู่บริเวณนั้นมั่ง

'มีแวมไพร์ 11 ตัว ชั้นนักรบ 10 ชั้นแม่ทัพ 1 มีมนุษย์โดนจับไว้อีก 4

 หนึ่งในนั้นเป็นอาร์ต ดีจัง อาร์ตยังไม่เป็นไร'

 หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างดีใจ แต่ก็ต้องหน้าเสีย

 'อาร์ตยังไม่เป็นไรก็จริงแต่ก็ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้

 ไหนเรื่องที่เขากำลังบาดเจ็บอีก บาดเจ็บเพราะเรา .....'

หญิงสาวยืนขึ้นช้าๆ

 ในสถานการณ์แบบนี้ถ้าตามตำราก็ต้องหาจุดซุ่มตัวของพวกแวมไพร์

 ก่อนจะไล่กำจัดเงียบๆทีละตัว

 แต่แบบนี้มันก็ช้าเกินไป ยิ่งช้าชายหนุ่มก็จะยิ่งอันตราย ทันใดนั้น

 เธอก็ตัดสินใจแหกกฎ ใช้การจู่โจมนอกตำราทันที

 เธอพุ่งตรงไปที่โกดังอย่างโจ่งแจ้ง

 โดยไม่สนว่าจะตกอยู่ในวงล้อมพวกแวมไพร์เลย

"ลูกไฟพิฆาต" ลูกไฟขนาดใหญ่สองลูกพุ่งเข้าใส่วิเวียนทันที

 ทำให้เธอต้องชะงักกะทันหันก่อนจะเบี่ยงตัวหลบอย่างหวุดหวิด

 พริบตานั้น แวมไพร์ 4 ตัวก็พุ่งจากจุดซุ่ม มายืมล้อมเธอไว้ทั้ง 4 ด้านทันที

'สองตัวหน้าเป็นธาตุไฟ ตัวหลังเป็นธาตุน้ำ 1 สายฟ้า 1'

 หญิงสาวมองศัตรูพร้อมกับหาทางรับมือทันที

 แต่ไม่ทันที่เธอจะคิดนานเจ้าแวมไพร์สายฟ้าก็ชิงลงมือก่อน

"เวทย์สายฟ้าเลเวล 3 สายฟ้าฟาด"

 ประกายสายฟ้าที่รุนแรงพุ่งจากมือของมันเข้าใส่หญิงสาวทันที

 แต่หญิงสาวก็ไม่มีทีท่าตกใจยืนร่ายเวทย์ทันที

"โล่พิทักษ์ธาตุลมเลเวล 3 ......... !"

ชั่วพริบตานั้น

 โล่ทรงกลมสีขาวที่มีลวดลายสวยงามก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ

 มันรับการโจมตีจากเจ้าแวมไพร์เต็มๆ

 เจ้าแวมไพร์สีหน้าตกใจเป็นอย่างมาก

 เพราะเวทย์สายฟ้ามันแพ้ทางเวทย์ลม สายฟ้าของมันโดนดูดไว้จนหมด

 ทันใดนั้นหญิงสาวก็จัดการสะท้อนพลังสายฟ้ากลับไปทันที

แต่เป้าหมายของเธอกลับไม่ใช่เจ้าแวมไพร์สายฟ้าที่พึ่งปล่อยออกมา

 แต่กลับเป็นแวมไพร์ธาตุน้ำที่อยู่ด้านข้างแทน

 เจ้าแวมไพร์ธาตุน้ำร้องลั่นทันที

 เพราะธาตุน้ำมันแพ้ทางธาตุสายฟ้า

 การโจมตีนี้ความรุนแรงจึงทวีคูนขึ้นไปอีก

 พริบตาเดียวมันก็ลุกไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านทันที

"เวทย์ลมเลเวล 3 ลมปะทะ"

 หญิงสาวร่ายเวทย์ต่อแล้วโจมตีใส่เจ้าแวมไพร์สายฟ้า

 มันร้องลั่นอย่างไม่อาจจะป้องกันได้

 เพราะสายธาตุที่แพ้ทางกันมันจึงสลายไปทันที

แค่พริบตาเดียวเธอก็จัดการแวมไพร์ไปได้สอง

 ทำให้เจ้าแวมไพร์ธาตุไฟทั้งสองที่อยู่ด้านหน้าโกรธจัดทันที

 มันพุ่งเข้าประเคนหมัดเท้าใส่เธอไม่นับ

 แต่วิเวียนก็ยังไวพอ เธอปัดป้อง หลบหลีกได้หมด

 แถมยังสวนกลับด้วยฮุคขวาตัวหนึ่ง แล้วก็แบ็คคิกใส่อีกตัว

 จนมันกระเด็นลงไปกองบนพื้น ก่อนที่เธอจะยืนร่ายเวทย์เตรียมปิดฉาก

"มึงเป็นพรีสธาตุลมใช่ไหมล่ะ กูไม่กลัวมึงหรอก"

 ไอ้แวมไพร์ที่นอนจุกร้องบอก ใช่มันเป็นธาตุไฟไม่ได้แพ้ทางธาตุลมนี่

"อ้อเหรอ" หญิงสาวตอบกลับสั้นๆ ก่อนจะกำมือแน่น

 พริบตานั้นแหวนที่ทำจากหินสีขาวก็สว่างแวบทันที

 แท้จริงแล้วแหวนนี้ไม่ใช่แหวนธรรมดา แต่เป็นแหวนหินธาตุ

 สรรพคุณก็คือช่วยขยายเลเวลพลังธาตุของผู้สวม

 ให้สามารถใช้มนต์อีกเลเวลได้ นั่นก็คือ

"เวทย์ธาตุลมเลเวล 4 หมัดอัดอากาศ ........"

"ตูมมมมม"

 หมัดพลังอัดลมที่รุนแรงยิ่งกว่าเวทย์ลมปะทะพุ่งเข้าใส่

เจ้าแวมไพร์ทั้งสองทันที จนเสียงระเบิดดังสนั่นไปทั่ว

 พริบตานั้นร่างของมันทั้งสองก็โดนอัดก๊อบปี้ลงกับพื้นคอนกรีต

 จนมันยุบตัวกลายเป็นหลุมกว้างขนาดใหญ่

 ร่างของมันทั้งคู่แหลกเหลวทันทีก่อนจะสลายกลายเป็นขี้เถ้า

 พวกแวมไพร์ชั้นนักรบคือแวมไพร์ที่ใช้เวทย์สูงสุดได้แค่เลเวล 3

 เมื่อมาเจอการจู่โจมจากเวทย์เลเวล 4 มันจึงไม่อาจจะป้องกันตัวได้เลย

 ถึงมันจะไม่ได้แพ้ทางแต่ก็ตายได้เหมือนกัน