หนีสู่แสงสว่าง

หลังจากการพบกับซีซวน เสวียนหลงกลับมายังหอนางโลมฟู่กุ้ยฮวาด้วยท่าทางที่เปลี่ยนไป รอยยิ้มที่เคยประดับอยู่บนใบหน้าของเขาหายไป กลายเป็นความเงียบสงบที่เต็มไปด้วยความคิดมากมาย แม้จะมีคนสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงนี้ แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามถึงเหตุผล เพราะไม่มีใครในหอนางโลมที่สนิทสนมกับเขาจนกล้าถามเรื่องส่วนตัวได้

เช้าวันหนึ่งที่อากาศแจ่มใส หิมะที่เคยปกคลุมหอนางโลมละลายไปหมดแล้ว แสงแดดอ่อนๆ ที่สาดส่องลงมาทำให้ทุกสิ่งดูสดใสขึ้น แต่ในเช้าวันนั้น เสวียนหลงกลับหายตัวไปจากหอนางโลมฟู่กุ้ยฮวา ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปไหน ราวกับว่าเขาไม่เคยอยู่ที่นั่นเลย

เสวียนหลงเดินทางเข้าสู่เมืองหลวงชื่อว่า เจียงหนาน แห่งแคว้น เป่ยหยาง เมืองที่เต็มไปด้วยความเจริญรุ่งเรืองและสีสันแห่งชีวิต ท้องถนนคราคร่ำไปด้วยผู้คนจากทุกสารทิศ หาบเร่ขายสินค้าหลากหลาย เสียงหัวเราะและการสนทนาในตลาดทำให้เมืองนี้ดูมีชีวิตชีวาอย่างยิ่ง

เสวียนหลงเดินลัดเลาะไปตามตรอกซอกซอยในเมืองหลวง ใบหน้าของเขาดูสดใสและมีชีวิตชีวา เขาชื่นชมความงดงามของบ้านเรือน และความวุ่นวายที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาในตลาด เสียงดนตรีและการแสดงพื้นเมืองทำให้หัวใจของเขารู้สึกเบิกบาน ราวกับว่าเขาได้หลบหนีจากความจริงอันโหดร้ายไปสู่โลกใหม่ที่สดใส

ในขณะที่เสวียนหลงกำลังเดินชมตลาด เขาสังเกตเห็นใบประกาศจับชายคนหนึ่งที่ติดไว้ใจกลางเมือง ใบหน้าของชายในภาพวาดนั้นทำให้เขาต้องหยุดมอง ความทรงจำในคืนนั้นกลับมาอีกครั้ง ผู้ชายในภาพวาดนั้นคือยาจกที่เคยขึ้นห้องกับเขาที่หอนางโลมฟู่กุ้ยฮวา

"แม่ทัพอู๋ หนีไปจริงๆ หรือตายแล้วกันแน่?" เสียงซุบซิบกระซิบกระซาบดังขึ้นจากผู้คนรอบข้างที่มองเห็นใบประกาศนั้น

เสวียนหลงรีบก้าวเท้าจากไป หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและความกังวล

หนึ่งเดือนผ่านไป พระราชวังในเมืองหลวงเจียงหนานก็มีการคัดเลือกสนมใหม่สำหรับฮ่องเต้จ้าวหลง การมีสนมหรืออนุภรรยาเป็นบุรุษไม่ใช่เรื่องแปลกในแคว้นเป่ยหยาง ขุนนางและเศรษฐีหลายๆ คนก็มักมีหนุ่มน้อยหน้าหวานอยู่ข้างกายเช่นกัน

เสวียนหลงได้รับคำสั่งให้เข้าร่วมการคัดเลือกสนมครั้งนี้ แม้ว่าเขาจะไม่เคยคิดว่าจะต้องเข้าร่วมในเรื่องเช่นนี้ แต่คำสั่งจากเบื้องบนไม่อาจปฏิเสธได้

ในพระราชวังที่โอ่อ่าตระการตา เสวียนหลงถูกพามายังห้องคัดเลือกสนมซึ่งตกแต่งอย่างวิจิตร บรรยากาศเต็มไปด้วยความสง่างามและศักดิ์สิทธิ์ เขาและผู้เข้าร่วมการคัดเลือกคนอื่นๆ ต้องยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบ เจ้าหน้าที่ผู้ทำหน้าที่คัดเลือกเดินตรวจดูใบหน้าของพวกเขาอย่างละเอียดถี่ถ้วน

"หน้าตางดงาม สง่าราศีดี" เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเอ่ยเมื่อมองเสวียนหลง "แต่เราต้องตรวจร่างกายเพื่อให้แน่ใจว่ายังบริสุทธิ์อยู่"

เสวียนหลงรู้สึกถึงความกดดันที่เพิ่มขึ้น แต่เขาก็พยายามรักษาความสงบในใจเอาไว้ การคัดเลือกเป็นไปอย่างเคร่งครัดและละเอียดถี่ถ้วน ผู้ที่ผ่านการคัดเลือกต้องผ่านการตรวจร่างกายจากผู้ที่มีหน้าที่คัดเลือกโดยเฉพาะ

หลังจากผ่านการตรวจร่างกาย เสวียนหลงถูกพาไปยังห้องโถงใหญ่ซึ่งเต็มไปด้วยผู้เข้าร่วมการคัดเลือกมากมาย บรรยากาศในห้องนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความกังวล แต่เสวียนหลงกลับรู้สึกถึงความสงบในใจ ราวกับว่าชะตากรรมของเขากำลังจะถูกกำหนดในวันนี้

เสียงแตรดังขึ้น ฮ่องเต้จ้าวหลงเสด็จเข้ามาในห้องโถงใหญ่ ทุกคนต่างโค้งคำนับด้วยความเคารพ ฮ่องเต้จ้าวหลงเป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลาและเปี่ยมไปด้วยความสง่างาม สายตาของพระองค์มองผ่านเหล่าผู้เข้าร่วมการคัดเลือกด้วยความสนใจ

"พวกเจ้า จงแสดงความสามารถและความงามที่แท้จริงให้ข้าเห็น" ฮ่องเต้จ้าวหลงตรัสด้วยเสียงที่นุ่มนวลแต่แฝงไปด้วยอำนาจ

เสวียนหลงรู้สึกถึงแรงกดดันที่มากขึ้น แต่เขาก็ยืดตัวตรง และแสดงออกถึงความมั่นใจในตนเอง รอยยิ้มของเขาอบอุ่นและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ ราวกับว่าเขาได้พบกับจุดหมายที่แท้จริงของตนเองแล้ว

การคัดเลือกสนมครั้งนี้ไม่ใช่เพียงแค่การแสดงความงามและสง่าราศี แต่ยังเป็นการพิสูจน์ว่าพวกเขามีความสามารถที่จะเป็นผู้ที่คู่ควรกับฮ่องเต้จ้าวหลง เสวียนหลงรู้ว่าเส้นทางข้างหน้านั้นยังคงเต็มไปด้วยความท้าทาย แต่เขาก็พร้อมที่จะเผชิญกับมัน ด้วยหัวใจที่มั่นคงและความมุ่งมั่น