แล้วท่านอาจารย์เทพอสูรเสือขาว ของเทียนปิง ก็ออกจากถ้ำที่พักของครอบครัวอสูรวานรหยินหยางไปตามหาอสูร ที่คุ้นเคยกับวิถีชีวิตของมนุษย์

    เพื่อที่จะนำมาสอนการใช้ชีวิตแบบมนุษย์ให้กับอสูรลิงน้อยเทียนปิง

    สำหรับบิดา มารดาของเทียนปิงนั้น เมื่อรับรู้ว่าเทียนปิงได้ท่านเทพอสูรเสือขาว มาเป็นอาจารย์คอยดูแลเทียนปิงแล้ว

    ทั้งสองสามีภรรยาก็พากันออกเดินทางท่องเที่ยว พักผ่อนหย่อนใจกันอย่างมีความสุข มิรู้ว่าจะกลับมาเมื่อไร

    เทียนปิงจึงต้องอยู่ในถ้ำของเขาแต่เพียงลำพัง

    เขาจัดการถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมด จะเรียกให้ถูกต้องบอกว่า เขาฉีกเสื้อผ้าออกทั้งหมด เพราะเขาถอดไม่เป็น

    เขารู้สึกว่ามันเกะกะ จะเคลื่อนไหวตัวก็ไม่สะดวก ไม่ใส่อะไรเลยแบบตอนเป็นร่างอสูร สบายกว่ากันเยอะ

    แล้วเวลาก็ผ่านไป 2 วัน ท่านอาจารย์เทพอสูรพยัคฆ์เมฆา ก็กลับมาพร้อมอสูรเผ่าจิ้งจอกเก้าหาง 2 ตน เป็นชาย 1 หญิง 1

    อสูรทั้ง 2 อยู่ในรูปร่างแปลงของมนุษย์

    ผู้ชายนั้นมีรูปร่างอ้วน ตัวไม่สูงมาก อายุประมาณ 35 ปีของพวกมนุษย์ มีชื่อว่า อันจง

    ส่วนผู้หญิงมีรูปร่างผอมสูง อายุประมาณ 30 ปีของพวกมนุษย์ มีชื่อว่า อันเหมย

    อสูรทั้ง 2 ตน เป็นพี่น้องกัน เคยใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพวกมนุษย์ มาเป็นระยะเวลาหนึ่ง

    ถ้าจะถามว่าอสูรเผ่าพันธุ์ไหนใกล้ชิดกับมนุษย์ที่สุด ก็ต้องบอกว่าอสูรเผ่าพันธุ์จิ้งจอกเก้าหางนี่แหละที่ยืนหนึ่ง

    "เอาละ.. พวกเจ้าทั้ง 2 ตน จงสอนให้ศิษย์ของข้า ใช้ชีวิตเยี่ยงมนุษย์ให้เป็นโดยเร็ว แล้วข้าจะมีรางวัลให้กับพวกเจ้า"

    "รับบัญชา ท่านเทพอสูรพยัคฆ์เมฆา ขอรับ-เจ้าค่ะ" ทั้ง 2 ตนตอบออกมาพร้อมๆกัน

    "ส่วนเจ้า เจ้าลิงน้อย ช่วงเช้าเจ้าก็เรียนการใช้ชีวิตแบบมนุษย์กับอสูรจิ้งจอกทั้ง 2 ตน"

    "แล้วช่วงบ่ายถึงกลางคืน ก็ให้มาเรียน วิธีเดินเคล็ดพลังปราณฟ้าดินกับข้า ก่อนที่จะเริ่มเรียนการจารึกอักขระค่ายกลในกาลต่อไป"

    "ขอรับ ท่านอาจารย์เสือ แต่ข้าเขียนหนังสือแบบมนุษย์ไม่เป็นนะขอรับ"

    "แล้วข้าจะจารึกอักขระค่ายกลได้หรือขอรับ"

    "ข้าจะหาอสูรมาสอนให้เจ้า" ท่านอาจารย์ของเทียนปิงกล่าวตอบ

    อสูรจิ้งจอกเก้าหางทั้ง 2 ตน ได้ยินเทียนปิง เรียกท่านเทพอสูรพยัคฆ์เมฆา ว่า ท่านอาจารย์เสือ ก็ถึงกับเหงื่อตก

    ท่านเทพอสูรพยัคฆ์เมฆาคือ 1 ใน 6 ของเทพอสูรผู้สูงส่ง ผู้อยู่บนปลายยอดของดินแดนอสูรแห่งนี้

    ท่านเทพอสูรพยัคฆ์เมฆาเคยกวาดล้างทั้งอสูรและเซียน ตกตายไปแล้วมากมายจนนับไม่ถ้วน

    เคยแม้กระทั่งทำสงครามเเย่งชิงอาณาเขตกับท่านเทพอสูรมังกรฟ้า ซึ่งถือว่าเป็นเทพอสูรอันดับที่ 1 จนสะท้านสะเทือนไปทั่วทั้งพิภพแดนอสูรแห่งนี้มาแล้ว

    แล้วเจ้าลิงน้อยนี่ใย ถึงกล้าเรียกท่านเทพอสูร แบบมิเกรงกลัวอันใดเลย

    พวกเขาต่างสงสัยอยู่ในใจแต่มิกล้าเอ่ยออกมา

    ถ้าพวกเขาทั้ง 2 รู้ว่า เทียนปิง เพิ่งเคยพบกับท่านเทพอสูรพยัคฆ์เมฆามาแค่เมื่อ 3 วันก่อนหน้านี้เอง พวกเขาต้องตกใจจนหัวใจวายตายแน่ๆ

    แล้วมหกรรมจับลิงใส่กระด้งก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง 2 อสูรจิ้งจอก อันจง กับอันเหมย แทบจะขอลาออกจากหน้าที่นี้ ไปตั้งแต่วันแรกที่ทำงาน ถ้าไม่ติดว่าผู้ที่สั่งให้ทำคือ เทพอสูร

    ความทรมานของทั้ง คนสอนและคนเรียนการใช้ชีวิตแบบมนุษย์ ก็ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง จนถึงช่วงบ่ายจึงได้สงบลง

    "เอาล่ะ.. เจ้าลิงน้อย เจ้ามาเรียนการเดินเคล็ดดูดซับพลังปราณฟ้าดินกับข้าได้แล้ว" ท่านอาจารย์เต่าส่งเสียงพลังปราณ มาเรียกเทียนปิงเพื่อไปฝึกเคล็ดวิชา

    "ไชโย..!!!" ทั้ง 3 อสูร

1 ลิง กับอีก 2 จิ้งจอก ตะโกนขึ้นมาพร้อมๆกัน

    หมดเวรหมดกรรมเสียที จบเสียที เวลาแห่งความทรมานของทั้งคนสอนและคนเรียน

    "เดี๋ยวก่อนขอรับ ท่านอาจารย์เสือ นี่ก็บ่ายแล้ว ข้ายังมิได้กินกล้วยหยกทิพย์เลยขอรับ"

    "ข้าหิว กินเสร็จแล้วข้าจะไปหาท่านอาจารย์เสือนะขอรับ"

    แล้วเทียนปิงก็รีบวิ่งไปยังคลังอาหารของครอบครัวเขาในทันที

    "เฮ้อ.. ปลง.. ข้าปลง" ท่านอาจารย์เสือของเทียนปิง บ่นคำว่า ปลงออกมา จนมิรู้ได้แล้วว่าเป็นครั้งที่เท่าไร

    ส่วนอสูรจิ้งจอกเก้าหางทั้ง 2 ตน ถึงกับปากอ้าตาค้างไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

    มีอสูรที่กล้าปฏิเสธ ท่านเทพอสูรพยัคฆ์เมฆาด้วยหรือนี่