ชุน 1 และนักเรียนฝึกทหารของห้องที่ 88 อีก 9 คน รวมถึงห้องอื่นๆ วิ่งมาได้ถึงรอบที่ 60 แล้ว

   ความทรมานที่แท้จริงจึงเพิ่งเริ่มต้นขึ้น ชุน 1 นั้นยังคงพอวิ่งไหว แต่เพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ เริ่มวิ่งไม่ไหวกันแล้ว

   น้ำหนักถ่วงที่ถ่วงทั้งที่ข้อมือและข้อเท้าทั้ง 4 จุด จากที่หนักรวมกัน 4 กีลา แทบจะกลายเป็นหนักรวมกัน 20 กีลาไปเสียแล้ว

   ห้องที่ 88 รวมถึงห้องอื่นๆ เริ่มวิ่งกันได้ช้าลงเรื่อยๆ

   จนมาถึงรอบที่ 70 เริ่มมีนักเรียนฝึกทหารของบางห้องวิ่งไม่ไหวแล้ว เพื่อนร่วมห้องต้องพากันประคองร่างของคนที่วิ่งไม่ไหว ให้วิ่งต่อไป

   "ประคองได้ แต่ห้ามแบก ห้ามลากกันไป ต้องให้แต่ละคนวิ่งให้ครบ 100 รอบด้วยตัวเอง"

   "มิฉะนั้น พวกเจ้าจะถูกทำโทษทั้งกลุ่ม"

   ครูฝึกตะโกนออกคำสั่ง ให้ทุกคนได้ยิน

   นักเรียนฝึกทหารมิอาจรู้ได้ว่า การทำโทษนั้น ครูฝึกจะให้ทำสิ่งใด แต่มันคงต้องเลวร้ายกว่าการวิ่งรอบสนามฝึก 100 รอบอย่างแน่นอน

   ถึงนักเรียนฝึกทหารจะผ่านการทดสอบความแข็งแกร่งของร่างกายมาจากตอนสมัครเป็นนักเรียนฝึกทหาร จนสามารถเป็น 1 ใน 1,000 คนของนักเรียนฝึกทหารรุ่นนี้ได้แล้ว

   แต่ร่างกายที่แข็งแกร่งและมีแรงเยอะ ใช่ว่าร่างกายนั้นจะมีความทนทานยืดหยุ่นและอดทนต่อความเหนื่อยล้าในระยะยาวได้

   ตอนนี้ชุน 1 ก็เริ่มอ่อนล้าไปทั้งร่างแล้ว

   ยังดีที่นักเรียนฝึกทหารในห้องที่ 88 นี้ ทุกคนต่างก็เตรียมตัวมาดี จึงยังพอวิ่งกันต่อไปได้โดยยังมิต้องประคองกันไป แต่ก็วิ่งกันได้ช้ามาก

   รอบที่ 80 ตอนนี้เริ่มมีนักเรียนฝึกทหารหลายคนทนต่อไปไม่ไหว ทิ้งตัวลงยอมแพ้ต่อความทรมานจากความเหนื่อยล้าเกินขีดจำกัดของร่างกาย

   บางคนถึงกับสลบลงไปทั้งๆที่เพื่อนๆกำลังประคองอยู่

   รอบที่ 85 ชุน 1 กับเพื่อนร่วมห้องอีกคน ต้องคอยประคองเพื่อนร่วมห้องที่ 88 ที่มีร่างกายสูงใหญ่ เขามีชื่อว่าหลี่มู่ เขามีร่างกายที่สูงใหญ่ที่สุดในห้อง 88 แต่ตอนนี้ร่างกายของเขาได้มาถึงขีดจำกัดแล้ว 

   "ข้าขอโทษพวกเจ้าทุกคนด้วย ข้าไม่ไหวแล้ว" หลี่มู่กล่าวจบก็สลบลงไปในทันที

   ชุน 1 จึงวางร่างของหลี่มู่ ให้นอนสบายๆ ก่อนที่จะปฐมพยาบาลให้

   เพื่อนร่วมห้องที่ 88 ของชุน 1 ที่เหลือต่างก็มีสภาพที่ไม่ต่างไปจากหลี่มู่เท่าไรนัก เพียงแต่พวกเขายังมิได้สลบลงไปก็เท่านั้น

   "ข้าจะวิ่งให้ครบ 100 รอบ ใครจะวิ่งกับข้าบ้าง" ชุน 1 กล่าวถามคนที่เหลือ

   "ข้าไม่ไหวแล้วเช่นกัน ร่างกายของข้าแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆแล้ว" หลายๆคนต่างก็ตอบออกมาในทำนองเดียวกัน

   "หลิวชุน ข้าจะวิ่งไปกับเจ้าด้วย" โม่ไป๋ ตอบกลับชุน 1 มา

   "ดี.. งั้นไปกันเถิด พวกเจ้าที่เหลือก็ช่วยดูแลหลี่มู่ด้วยก็แล้วกัน คอยพัดให้เขาไปเรื่อยๆก่อน"

   "ตกลง เจ้าทั้ง 2 คนไปวิ่งกันต่อเถิด ทางนี้เราจะดูแลกันและกันเอง" อีก 7 คนตอบกลับมา

   แล้วชุน 1 กับโม่ไป๋ ก็เริ่มออกวิ่งกันต่อไปอย่างสุดแสนทรมาน

   โม่ไป๋นั้นวิ่งได้ถึงรอบที่ 91 เขาก็สลบลงไปอีกคน

   ส่วนชุน 1 วิ่งมาได้ถึงรอบที่ 93 เขาก็หมดเรี่ยวแรงแม้เขาจะไม่สลบ แต่เขาล้มทั้งๆที่กำลังวิ่งอยู่ลงไปกับพื้นสนามฝึกในทันที เขาขยับตัวไม่ได้อีกแล้ว แม้จะพยายามมากขนาดไหนก็ตาม

   เมื่อทุกคนในสนามฝึกไม่มีใครวิ่งต่อได้แล้ว

   ครูฝึกก็สั่งให้นักเรียนฝึกทหารรุ่นก่อน ก็คือรุ่นของเฉินเป่า มาช่วยกันแบกนักเรียนฝึกทหารรุ่นใหม่ ไปนอนพักยังห้องนอนของแต่ละกลุ่ม

   เฉินเป่ามาถึงเขาก็มองหาหลิวชุน แล้วตรงเข้าไปแบกหลิวชุน ขึ้นหลังในทันที

   "นี่เจ้าวิ่งได้กี่รอบ" เฉินเป่าถามหลิวชุน

   "93 รอบ อีกนิดเดียวแท้ๆ ก็จะครบ 100 รอบแล้ว" คราวนี้ชุน 2 เป็นผู้ตอบ เพราะชุน 1 เหนื่อยล้ามากทั้งร่างกายและจิตใจ จนต้องสลับให้ชุน 2 มาคุมร่าง ส่วนชุน 1 ปิดจิตพักผ่อนไปแล้ว

   "โอ้โห.. ตั้ง 93 รอบ ปีที่แล้วที่ข้าวิ่ง ข้าทำได้แค่ 84 รอบ แล้วข้าก็สลบไป" เฉินเป่าตอบออกมาเหมือนเขาภูมิใจมากที่สลบไปในรอบที่ 84

   "เจ้ารู้ไหม ตั้งแต่มีการวิ่งรอบสนามฝึก 100 รอบนี้ ในวันแรกที่วิ่ง ยังมิเคยมีนักเรียนฝึกทหารนายใด วิ่งได้ครบ 100 รอบมาก่อนเลย ในช่วงเวลา 50 ปีมานี้"

   "เจ้าวิ่งได้ตั้ง 93 รอบ ถือว่าเก่งมากๆแล้ว มีน้อยคนที่สามารถวิ่งได้เกิน 90 รอบ" เฉินเป่ากล่าวต่อ

   "อีกนิดเดียวเอง ก็จะครบ 100 รอบ" ชุน 2 ยังคงบ่นแบบไม่ยอมแพ้ แต่สภาพร่างกายของทั้ง 2 ชุนก็ไม่ไหวแล้วจริงๆ แรงจะขยับนิ้วยังไม่มีเลย

   แล้วเฉินเป่าก็แบกชุน 2 มานอนพักที่ห้อง 88 ชุน 2 จึงหลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความอ่อนเพลีย

  วันต่อมา ครูฝึกมิได้ปลูกพวกนักเรียนฝึกทหารรุ่นใหม่ ตั้งแต่เช้าตรู่เหมือนเมื่อวาน ครูฝึกให้พวกนักเรียนฝึกทหารรุ่นใหม่พักผ่อนกันให้เต็มที่ได้อีก 1 วันเต็ม

   ชุน 2 ตื่นขึ้นมาในตอนสายๆ เขาก็ได้รับข้อมูลจากเพื่อนร่วมห้องที่ 88 ว่าที่เฉินเป่าบอกนั้นเป็นความจริง ในช่วงเวลา 50 ปีมานี้ มิเคยมีนักเรียนฝึกทหารนายใด ที่วิ่งในวันแรกได้ครบ 100 รอบเลย

   คนที่วิ่งได้เกิน 90 รอบในปีนี้ มีจำนวนทั้งสิ้น 57 คน จาก 1,000คน

   ส่วนคนที่วิ่งได้จำนวนรอบมากที่สุด สามารถวิ่งได้ 96 รอบ ซึ่งมากกว่า ชุน 1 ถึง 3 รอบ

   เนื่องมาจากคนที่วิ่งได้ 96 รอบนี้เป็นลูกหลานของพรานป่า เขาใช้ร่างกายในการขึ้นเขาลงห้วยมาตั้งเเต่ยังเป็นเด็ก ร่างกายของเขาจึงมีความยืดหยุ่นและทนทานมาก สามารถใช้แรงติดต่อกันเป็นระยะเวลานานได้

   ส่วนชุน 2 นั้นยามเมื่อไปแย่งกรรมกรท่าเรือแบกสินค้า มันก็ทำให้ร่างกายของเขายืดหยุ่นและทนทานได้เช่นเดียวกัน

   แม้ชุน 2 จะแบกสินค้าเพียงแค่ วันละ 2 ยาม ในวันที่เขาคุมร่าง

   มิได้แบกทั้งวันเหมือนกรรมกรท่าเรือตัวจริง แต่มันก็ทำให้ร่างกายของเขามีความยืดหยุ่นทนทานในการทำงานหนักได้นานอยู่พอสมควร

   "ฮึ่ม.. ปีหน้าไอ้เจ้าเปาจุ้น จะมีอายุ 18 ปี ข้าจะให้มันมาสมัครฝึกทหาร มันแบกสินค้าที่ท่าเรือกับบิดาของมันมา ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ"

   "มันต้องวิ่งได้ครบ 100 รอบแน่ แค่ฝึกให้มันวิ่งอีกนิดหน่อย ฮ่าๆๆๆ..."

   ชุน 2 ยังเคืองๆกับการที่เขาและชุน 1 วิ่งได้ไม่ครบ 100 รอบ