แล้วการเคลื่อนกำลังพล 2 กองพันพร้อมด้วยยุทโธปกรณ์ และเสบียง ทางการทหารก็เกิดขึ้น

   หลิวชุน และท่านขุนพลอี้ เดินทางไปพร้อมกับกองเรือ ซึ่งประกอบไปด้วย เรือรบ 5 ลำ เรือลำเลียงพลรบ รวมถึงยุทโธปกรณ์และเสบียง 34 ลำ เเละเรือเร็วลาดตระเวณลำน้ำขนาดเล็กอีก 50 ลำ

   แล้วทหารทั้ง 2 กองพันก็เดินทางมาถึงยังบริเวณท่าเรือของพวกหุบเขาเถื่อน พวกเขาใช้เวลาไป 19 ยาม ในการเคลื่อนกำลังพลในครั้งนี้

( 19 ยาม = 19 ชั่วโมง )

   ท่านขุนพลอี้ จึงได้สั่งการให้กำลังพล แยกกันออกเป็น 7 กอง ตามแผนการรบของหลิวชุน

   กองที่ 1 นำกำลังพล 500 นาย ขึ้นฝั่งไปทำการล้อมหุบเขาเถื่อน ตรงบริเวณปากทางเข้าหุบเขา ด้านทิศใต้ ซึ่งเป็นที่ราบป่าโปร่ง

   กองที่ 2 นำกำลังพล 500 นาย ขึ้นฝั่งไปทำการล้อมหุบเขาเถื่อน ตรงบริเวณเชิงแนวเทือกเขา ด้านทิศตะวันออก

   กองที่ 3 นำกำลังพล 500 นาย ขึ้นฝั่งไปทำการล้อมหุบเขาเถื่อน ตรงบริเวณเชิงแนวเทือกเขา ด้านทิศตะวันตก

   กองที่ 4 เป็นกองเรือรบทั้ง 5 ลำ ทำการโอบล้อมน่านน้ำตรงบริเวณท่าเรือ ด้านทิศเหนือของหุบเขาเถื่อน

   กองที่ 5 เป็นกองพลาธิการ นำกำลังพล 200 นายไปสำรวจลำน้ำด้านทิศใต้ แล้วทำการสร้างเขื่อนขนาดเล็ก เพื่อทำให้เกิดน้ำท่วม ในพื้นที่ใจกลางหุบเขาเถื่อน

   เนื่องจากน้ำในลำน้ำที่ไหลผ่านใจกลางหุบเขาเถื่อนแห่งนี้ ไหลจากเหนือลงใต้

   กองที่ 6 เป็นกองสรรพาวุธ จำนวน 200 นาย ให้แบ่งออกเป็น 3 กองย่อย ไปเตรียมการในการทำลายกับดักระเบิดพลังปราณ และกับดักชนิดอื่นๆ ยังทั้ง 3 ด้านของหุบเขาเถื่อน ที่ใช้กำลังพลโอบล้อมเอาไว้

   กองที่ 7 เป็นกองรบทหารหน่วยจู่โจมพิเศษ จำนวน 100 นาย ให้แบ่งออกเป็น 10 หน่วยย่อย หน่วยย่อยละ 10 นาย เตรียมการบุกเข้าโจมตีโรงเครื่องกลไกระบบทดน้ำในการดับไฟของพวกหุบเขาเถื่อน

   เมื่อทุกหน่วยเข้าประจำที่แล้ว ท่านขุนพลอี้ และหลิวชุน ซึ่งในตอนนี้ชุน 2 ควบคุมร่างกายอยู่ ก็ตั้งกระโจมกองบัญชาการรบชั่วคราว ขึ้นที่ทางด้านทิศใต้ อันเป็นปากทางเข้าของหุบเขาเถื่อน

   "ท่านขุนพลอี้ขอรับ เรือขนส่งสินค้าของพวกหุบเขาเถื่อนทั้ง 3 ลำ ยังคงลอยลำอยู่บริเวณท่าเรือของพวกมัน"

   "แสดงว่าพวกมัน มิทันได้ขนทรัพย์สมบัติออกไป แต่พวกมันอาจจะส่งข้อความผ่านเครื่องกลไกสื่อสารพลังปราณ ไปขอกำลังเสริมมาได้ขอรับ" ชุน 1 กล่าวผ่านชุน 2

   "อืม.. ข้าเห็นด้วย กำลังพลรบของพวกมันยังคงอยู่ พวกมันคงไม่ปล่อยให้เราบุกเข้าทำลายหุบเขาเถื่อนแห่งนี้ได้ง่ายๆเป็นแน่"

   "เรือบินรบสอดแนมขนาดเล็กของพวกเรา ไม่น่าพลาดท่าจนทำให้พวกมันรู้ตัวก่อนเลย มิเช่นนั้นตอนนี้พวกมันก็ยังคงมิรู้ว่าเรายกกำลังพลมา" ท่านขุนพลกล่าวตอบกลับมา

   "เอาเถิดขอรับ ตอนนี้อันดับแรกเรา ต้องให้หน่วยพลาธิการ ทำลายกับดักที่วางเอาไว้ทั้ง 3 ด้าน เพื่อเปิดทางบุกเข้ายึดแนวสันเขาของหุบเขาเถื่อนก่อนขอรับ"

   "เมื่อเราเรื่มทำลายกับดัก ก็ให้ส่งทหารหน่วยรบพิเศษ แทรกซึมขึ้นสู่แนวเทือกเขาแล้วเข้าทำลายโรงเครื่องกลไกระบบทดน้ำดับไฟ ของพวกมันทั้ง 4 โรงลงให้ใด้ แล้วจึงจะจุดไฟเผาป่าเชิงแนวเทือกเขาขอรับ"

   "เราจะยังไม่เข้าโจมตีเต็มรูปแบบในตอนนี้ขอรับ"

   "ตกลง ข้าจะดำเนินการตามนั้น"

แล้วท่านขุนพลอี้ก็สั่งการให้ ขุนศึก นายกอง ของทั้ง 2 หน่วย ออกปฏิบัติการในทันที"

   จากนั้นหลิวชุน ก็ใช้เครื่องกลไกส่งข้อความเสียงไปยัง นายกองของหน่วยพลาธิการ สอบถามว่าดำเนินการถมหินสร้างเขื่อนไปถึงไหนแล้ว

   นายกองพลาธิการ รายงานข้อความเสียงกลับมาว่า

   --จำเป็นต้องสร้างเขื่อนกันลำน้ำขนาดเล็ก จำนวน 2 เขื่อนขอรับ คาดว่าใช้เวลาประมาณ 6 ยาม จึงเเล้วเสร็จขอรับ--

   หลิวชุนรับทราบแล้ว ก็ขอให้นายกองพลาธิการรีบดำเนินการ

   อนึ่ง เครื่องกลไกส่งสารโดยทั่วไปที่ราษฎรมีใช้นั้น สามารถส่งได้เพียงข้อความอักษร แต่เครื่องกลไกสื่อสารของทางการทหารนั้น สามารถส่งได้ทั้งข้อความอักษร และข้อความเสียง ทั้งนี้เพื่อความสะดวกรวดเร็วในการรบ

   แต่เครื่องกลไกสื่อสารทางการทหาร ก็มีขนาดเครื่องที่ใหญ่ ต้องใช้ทหาร 1 นาย ใส่เครื่องกลไกสื่อสารไว้ในกระเป๋าสะพายหลัง พอขุนศึกนายกองจะใช้ ก็จะเรียกทหารสื่อสารนายนั้น มาอยู่ใกล้ๆ แล้วจึงใช้เครื่องกลไกสื่อสารชนิดนี้

   ในส่วนของหลิวชุน เขาให้เฉินเป่าเป็นคนสะพายกระเป๋าเครื่องกลไกสื่อสารทางการทหาร ส่วนท่านอารอง หลิวชุนก็ให้ทำหน้าที่เป็นผู้พิทักษ์ของหลิวชุน ในระหว่างการรบครั้งนี้

   ตู๊ม..!! เสียงกับดักระเบิดพลังปราณลูกแรกระเบิดขึ้น จากการทำลายกับดัก ของพลสรรพาวุธทหาร

   อันเป็นเสียงของการเริ่มต้นการรบอย่างเป็นทางการ

   ตู๊ม.. !! เสียงระเบิดครั้งที่ 2 ก็ตามมาติดๆ เสียงระเบิดครั้งที่ 2 นี้ ดังยิ่งกว่าครั้งแรก

   เป็นเสียงของศรระเบิดพลังปราณขนาดใหญ่ ที่ถูกยิงมาจากฐานยิงหน้าไม้ยักษ์ ของพวกหุบเขาเถื่อนบนแนวยอดของเทือกเขา

  ไปยังบริเวณที่เกิดเสียงระเบิดครั้งแรกขึ้น

  การรบได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว