Your Wishlist

เทพเซียนไร้ลักษณ์ (ตระกูลหลิว รุ่นที่ 3) (บทที่ 42 ชามข้าว 1 ใบ)

Author: geesan

หลิวชุน ผู้มีหนึ่งร่างสองดวงวิญญาณ ชุน 1 ผู้มีดวงวิญญาณแห่งความเป็นนักปราชญ์ ชุน 2 ผู้มีดวงวิญญาณแห่งความเป็นนักบู๊ พวกเขาทั้ง 2 ต่างร่วมกันสร้างตระกูลหลิวให้ยิ่งใหญ่ ก่อนที่จะก้าวขึ้นเป็น เทพเซียน

จำนวนตอน :

บทที่ 42 ชามข้าว 1 ใบ

  • 12/02/2567

   เมื่อชุน 2 สั่งสอนคุณชายเย่ชิวที่จะเข้ามาหาเรื่องยึดร้านอาหารของเฉินเป่า สหายตัวโตหุ่นหมีของเขาแล้ว

 

 

 

   ชุน 2 ก็เดินไปหยิบชามข้าวในร้านอาหารของเฉินเป่ามา 1 ใบ แล้วนำไปวางไว้บนพื้นหน้าร่างของคุณชายเย่ชิว

 

   ที่นอนร้องโอดโอย กลิ้งไปกลิ้งมาด้วยความเจ็บปวด

 

 

 

   ลูกน้องของคุณชายเย่ชิว เมื่อได้สติ ต่างก็รีบเข้าไปพยุงร่างคุณชายเย่ชิวส่งโรงหมอในทันที

 

 

 

   ท่ามกลางความตกตะลึงของชาวบ้านที่เข้ามามุงดูเหตุการณ์ในครั้งนี้

 

 

 

   เฉินเป่าและบิดาของเขา รีบเข้ามาหาชุน 2 แล้วเฉินเป่าก็กล่าวด้วยความตื่นตกใจว่า

 

 

 

   "ชุน 2 เจ้ารีบหนีไป เจ้าเฉือนไหล่ของคุณชายเย่ชิว เจ้าต้องโดนอาญาจากทางการเป็นแน่"

 

 

 

   "แล้วเจ้าเป็นผู้ตรวจราชการอะไรนั่นจริงๆหรือ หากแอบอ้างเป็นเจ้าหน้าที่ทางการ เจ้าจะมีโทษหนักมิใช่น้อยนะ"

 

 

 

   ชุน 2 จึงกล่าวกับบิดาของเฉินเป่าอย่างไม่สนใจว่า

 

 

 

   "ท่านลุงข้าหิวข้าว"

 

 

 

   บิดาของเฉินเป่า ถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก แล้วเขาก็เข้าไปทำอาหารให้กับชุน 2 เเบบงงๆ

 

 

 

   คือทั้งเฉินเป่าและบิดา ยังคงมิได้สติจากเหตุการณ์ในครั้งนี้

 

 

 

   รออีกเพียงไม่นานนัก ท่านนายอำเภอและเจ้าหน้าที่มือปราบก็มาถึงยังที่เกิดเหตุ

 

 

 

   "หลิวชุน เจ้าอ้างว่าเป็นผู้ตรวจราชการตัวแทนของท่านเป่ยอ๋อง นั่นคือความจริงหรือไม่"

 

 

 

   ท่านนายอำเภอย่อมรู้จักหลิวชุนดีอยู่แล้ว แม้หลิวชุนจะออกเดินทางไปถึง 5 ปี

 

 

 

   ท่านนายอำเภอเคยเป็นพยานในการรับศิษย์อย่างเป็นทางการของท่านจ้าวฟูหยาง

 

   อดีตรองเสนาบดีกรมตุลาการแห่งราชสำนักต้าเหมิง และอดีตจอหงวนบู๊อันดับหนึ่ง

 

   ซึ่งมีท่านอ๋องน้อย บุตรชายของท่านเป่ยอ๋องเป็นลูกศิษย์อยู่ด้วยผู้หนึ่ง

 

 

 

 

 

   ดังนั้นย่อมมีโอกาศที่ หลิวชุน จะเป็นผู้ตรวจราชการแห่งมณฑลภาคเหนือของท่านเป่ยอ๋องได้จริงๆ

 

 

 

 

 

   ชุน 2 มิกล่าวสิ่งใด

 

 

 

   เขาหยิบตราตำแหน่งผู้ตรวจราชการแห่งมณฑลภาคเหนือ ออกมาจากอกเสื้อ พร้อมด้วยเอกสารการแต่งตั้งจากท่านเป่ยอ๋อง ผู้ปกครองสูงสุดของดินแดนภาคเหนือแห่งนี้ ส่งให้กับท่านนายอำเภอ

 

 

 

   เมื่อท่านนายอำเภอได้ตรวจสอบตราผู้ตรวจราชการและเอกสารแต่งตั้งแล้ว ก็คืนทั้งสองสิ่งให้แก่หลิวชุน แล้วกล่าวว่า

 

 

 

   "ท่านผู้ตรวจราชการหลิว

 

  ข้าน้อยยินดีที่ท่านผู้ตรวจราชการเดินทางกลับมายังอำเภออันจงโดยสวัสดิภาพขอรับ"

 

 

 

   คำกล่าวของท่านนายอำเภอ ทำเอาเจ้าหน้าที่มือปราบที่มาด้วยและชาวบ้านที่มุงดู ต่างก็ตื่นตกใจกันใหญ่

 

 

 

   ผู้ตรวจราชการแห่งมณฑลภาคเหนือ ก็คือหลิวชุน บุตรชายของบ้านตระกูลหลิว ที่พวกเขาเห็นมาวิ่งเล่นแถวนี้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กนั่นเอง

 

 

 

    "แล้วท่านผู้ตรวจราชการหลิว มีเหตุอันใดจึงได้ทำการเฉือนเนื้อของเย่ชิวละขอรับ" ท่านนายอำเภอกล่าวถามออกไป

 

 

 

   "เจ้าเย่ชิวนั้นได้กระทำการลักทรัพย์ต่อหน้าต่อตาข้าขอรับ ท่านนายอำเภอ ข้าจึงต้องสั่งสอนเย่ชิวให้รู้สำนึกขอรับ" ชุน 2 กล่าวตอบ

 

 

 

   "ลักทรัพย์ ? ลักทรัพย์อันใดหรือขอรับ"

 

 

 

   แล้วชุน 2 ก็ชี้ไปยังชามข้าว 1 ใบ ที่วางอยู่ข้างๆกองเลือดของเย่ชิว ซึ่งเขาเป็นผู้ที่นำมาวางไว้เอง

 

    

 

   "นั่นไงละ ขอรับ เย่ชิว ลักทรัพย์ชามข้าวใบนั้นขอรับ ท่านนายอำเภอ"

 

 

 

   สิ้นเสียงของชุน 2 ชาวบ้านที่พากันมามุงดู ต่างก็ *นกรู้* ขึ้นมาในทันใด

 

 

 

   พวกเขาพากันกระจายตัวหายไปจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว ไม่มีใครอยากอยู่ให้การเป็นพยานเท็จในครั้งนี้

 

 

 

   ชุน 2 จึงกล่าวกับท่านนายอำเภอว่า

 

 

 

   "ท่านนายอำเภอขอรับ ขอให้ท่านสั่งการเจ้าหน้าที่มือปราบให้ไปจับกุมโจรลักทรัพย์เย่ชิวยังโรงหมอเถิดขอรับ

 

   เย่ชิวยังคงอยู่ที่นั่น คงยังมิทันได้หนีไปไหนหรอกขอรับ"

 

 

 

 

 

 

 

   ชุน 2 ยัดเยียดข้อหาให้คุณชายเย่ชิว อย่างหน้าด้านๆ

 

 

 

          

 

 

 

          

 

         

 

         

 

         

 

         

 

 

 

 

 

 

 

     

 

 

 

         

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป