หลิวชุน ผู้มีหนึ่งร่างสองดวงวิญญาณ ชุน 1 ผู้มีดวงวิญญาณแห่งความเป็นนักปราชญ์ ชุน 2 ผู้มีดวงวิญญาณแห่งความเป็นนักบู๊ พวกเขาทั้ง 2 ต่างร่วมกันสร้างตระกูลหลิวให้ยิ่งใหญ่ ก่อนที่จะก้าวขึ้นเป็น เทพเซียน
หลิวชุน ผู้มีหนึ่งร่างสองดวงวิญญาณ ชุน 1 ผู้มีดวงวิญญาณแห่งความเป็นนักปราชญ์ ชุน 2 ผู้มีดวงวิญญาณแห่งความเป็นนักบู๊ พวกเขาทั้ง 2 ต่างร่วมกันสร้างตระกูลหลิวให้ยิ่งใหญ่ ก่อนที่จะก้าวขึ้นเป็น เทพเซียน
เมื่อชุน 2 สั่งสอนคุณชายเย่ชิวที่จะเข้ามาหาเรื่องยึดร้านอาหารของเฉินเป่า สหายตัวโตหุ่นหมีของเขาแล้ว
ชุน 2 ก็เดินไปหยิบชามข้าวในร้านอาหารของเฉินเป่ามา 1 ใบ แล้วนำไปวางไว้บนพื้นหน้าร่างของคุณชายเย่ชิว
ที่นอนร้องโอดโอย กลิ้งไปกลิ้งมาด้วยความเจ็บปวด
ลูกน้องของคุณชายเย่ชิว เมื่อได้สติ ต่างก็รีบเข้าไปพยุงร่างคุณชายเย่ชิวส่งโรงหมอในทันที
ท่ามกลางความตกตะลึงของชาวบ้านที่เข้ามามุงดูเหตุการณ์ในครั้งนี้
เฉินเป่าและบิดาของเขา รีบเข้ามาหาชุน 2 แล้วเฉินเป่าก็กล่าวด้วยความตื่นตกใจว่า
"ชุน 2 เจ้ารีบหนีไป เจ้าเฉือนไหล่ของคุณชายเย่ชิว เจ้าต้องโดนอาญาจากทางการเป็นแน่"
"แล้วเจ้าเป็นผู้ตรวจราชการอะไรนั่นจริงๆหรือ หากแอบอ้างเป็นเจ้าหน้าที่ทางการ เจ้าจะมีโทษหนักมิใช่น้อยนะ"
ชุน 2 จึงกล่าวกับบิดาของเฉินเป่าอย่างไม่สนใจว่า
"ท่านลุงข้าหิวข้าว"
บิดาของเฉินเป่า ถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก แล้วเขาก็เข้าไปทำอาหารให้กับชุน 2 เเบบงงๆ
คือทั้งเฉินเป่าและบิดา ยังคงมิได้สติจากเหตุการณ์ในครั้งนี้
รออีกเพียงไม่นานนัก ท่านนายอำเภอและเจ้าหน้าที่มือปราบก็มาถึงยังที่เกิดเหตุ
"หลิวชุน เจ้าอ้างว่าเป็นผู้ตรวจราชการตัวแทนของท่านเป่ยอ๋อง นั่นคือความจริงหรือไม่"
ท่านนายอำเภอย่อมรู้จักหลิวชุนดีอยู่แล้ว แม้หลิวชุนจะออกเดินทางไปถึง 5 ปี
ท่านนายอำเภอเคยเป็นพยานในการรับศิษย์อย่างเป็นทางการของท่านจ้าวฟูหยาง
อดีตรองเสนาบดีกรมตุลาการแห่งราชสำนักต้าเหมิง และอดีตจอหงวนบู๊อันดับหนึ่ง
ซึ่งมีท่านอ๋องน้อย บุตรชายของท่านเป่ยอ๋องเป็นลูกศิษย์อยู่ด้วยผู้หนึ่ง
ดังนั้นย่อมมีโอกาศที่ หลิวชุน จะเป็นผู้ตรวจราชการแห่งมณฑลภาคเหนือของท่านเป่ยอ๋องได้จริงๆ
ชุน 2 มิกล่าวสิ่งใด
เขาหยิบตราตำแหน่งผู้ตรวจราชการแห่งมณฑลภาคเหนือ ออกมาจากอกเสื้อ พร้อมด้วยเอกสารการแต่งตั้งจากท่านเป่ยอ๋อง ผู้ปกครองสูงสุดของดินแดนภาคเหนือแห่งนี้ ส่งให้กับท่านนายอำเภอ
เมื่อท่านนายอำเภอได้ตรวจสอบตราผู้ตรวจราชการและเอกสารแต่งตั้งแล้ว ก็คืนทั้งสองสิ่งให้แก่หลิวชุน แล้วกล่าวว่า
"ท่านผู้ตรวจราชการหลิว
ข้าน้อยยินดีที่ท่านผู้ตรวจราชการเดินทางกลับมายังอำเภออันจงโดยสวัสดิภาพขอรับ"
คำกล่าวของท่านนายอำเภอ ทำเอาเจ้าหน้าที่มือปราบที่มาด้วยและชาวบ้านที่มุงดู ต่างก็ตื่นตกใจกันใหญ่
ผู้ตรวจราชการแห่งมณฑลภาคเหนือ ก็คือหลิวชุน บุตรชายของบ้านตระกูลหลิว ที่พวกเขาเห็นมาวิ่งเล่นแถวนี้ตั้งแต่ยังเป็นเด็กนั่นเอง
"แล้วท่านผู้ตรวจราชการหลิว มีเหตุอันใดจึงได้ทำการเฉือนเนื้อของเย่ชิวละขอรับ" ท่านนายอำเภอกล่าวถามออกไป
"เจ้าเย่ชิวนั้นได้กระทำการลักทรัพย์ต่อหน้าต่อตาข้าขอรับ ท่านนายอำเภอ ข้าจึงต้องสั่งสอนเย่ชิวให้รู้สำนึกขอรับ" ชุน 2 กล่าวตอบ
"ลักทรัพย์ ? ลักทรัพย์อันใดหรือขอรับ"
แล้วชุน 2 ก็ชี้ไปยังชามข้าว 1 ใบ ที่วางอยู่ข้างๆกองเลือดของเย่ชิว ซึ่งเขาเป็นผู้ที่นำมาวางไว้เอง
"นั่นไงละ ขอรับ เย่ชิว ลักทรัพย์ชามข้าวใบนั้นขอรับ ท่านนายอำเภอ"
สิ้นเสียงของชุน 2 ชาวบ้านที่พากันมามุงดู ต่างก็ *นกรู้* ขึ้นมาในทันใด
พวกเขาพากันกระจายตัวหายไปจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว ไม่มีใครอยากอยู่ให้การเป็นพยานเท็จในครั้งนี้
ชุน 2 จึงกล่าวกับท่านนายอำเภอว่า
"ท่านนายอำเภอขอรับ ขอให้ท่านสั่งการเจ้าหน้าที่มือปราบให้ไปจับกุมโจรลักทรัพย์เย่ชิวยังโรงหมอเถิดขอรับ
เย่ชิวยังคงอยู่ที่นั่น คงยังมิทันได้หนีไปไหนหรอกขอรับ"
ชุน 2 ยัดเยียดข้อหาให้คุณชายเย่ชิว อย่างหน้าด้านๆ