วันนี้หลิวชุน มีอายุครบ 11 ปี

     โดยมิได้มีการฉลองใดๆ และเขาก็มิเคยบอกกับผู้ใด ว่าวันนี้คือวันคล้ายวันเกิดครบอายุ 11 ปี ของเขา

    หลังจากชุน 2 ได้ *ศิษย์พี่เตีย* มาโดยมิได้คาดหมายแบบงงๆ เช้านี้เขาก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดนักบู๊สีดำ

   จากนั้นเขาและศิษย์พี่เตีย พร้อมด้วยผู้พิทักษ์ส่วนตัวของท่านอ๋องน้อยแห่งมณฑลภาคเหนืออีก 4 คน ก็พากันไปยังร้านอาหารที่ดีที่สุดในเมืองจิวไห่

    ซึ่งชุน 1 ในที่อยู่ร่างของชุน 2 ก็เห็นด้วย เขาต้องการทราบ *ข่าวลือ* ทุกชนิด ทุกความเป็นไปได้และเป็นไปไม่ได้ ในคดีล้กพาตัวนี้  

    ชุน 1 ต้องการหาข้อมูลจากร้านอาหาร ที่มีผู้คนมากมายเข้าออก

    ท่านอาจารย์จ้าวได้กำหนดให้ ศิษย์พี่เตีย เป็นที่ปรึกษาในการทำคดีของหลิวชุน

    ครานี้ท่านอาจารย์จ้าวมิได้เดินทางไปด้วย จึงทำให้มี ชุน 2 กับศิษย์พี่เตีย และผู้พิทักษ์ของศิษย์พี่เตีย ในฐานะอ๋องน้อยแห่งมณฑลภาคเหนืออีก 4 คนเท่านั้น ที่เดินทางไปยังร้านอาหารที่ดีที่สุด ในเมืองจิวไห่

    เมื่อมาถึงยังร้านอาหาร พวกเขาก็นั่งร่วมโต๊ะกินอาหารกัน ไม่แบ่งแยกนายหรือบ่าว อันเป็นนิสัยประจำตัวของศิษย์พี่เตียอยู่เสมอ

    หลังจาก ชุน 1 ไม่ได้ข้อมูล *ข่าวลือ* อันใดจากร้านอาหาร เพราะขนาดสำนักมือปราบยังมืด 8 ด้าน แล้วคนทั่วไปจะรู้เบื้องลึกเบื้องหลังได้อย่างไรกัน พวกเขาจึงพากันกลับไปยังเรือแม่น้ำสวรรค์

    ศิษย์พี่เตีย จึงเอ่ยกับหลิวชุนว่า

    "ศิษย์น้องหลิวชุน ทั้งชุน 1 และชุน 2 ข้าอยู่กับท่านอาจารย์มานาน จนพอจะรู้ได้ว่า ท่านอาจารย์ของพวกเราชอบให้ลูกศิษย์ทรมานสมอง"

     "ก่อนที่ท่านอาจารย์จะเฉลยไขข้อข้องใจออกมา"

    "ข้าโดนไปเยอะ ฮ่าๆๆ.."

    ศิษย์พี่เตีย กล่าวไปและหัวเราะไปอย่างอารมณ์ดี

    "ศิษย์น้องชุน 2 ข้าขอคุยกับศิษย์น้องชุน 1 สักครู่ได้หรือไม่"

    "ได้ขอรับศิษย์พี่เตีย" ชุน 2 รับคำ ซึ่งอันที่จริงชุน 1 ก็รับรู้ตลอดเวลาอยู่แล้วในร่างของชุน 2

    ศิษย์พี่เตีย จึงเอ่ยกับชุน 1 ว่า

    "ศิษย์น้องชุน 1 เจ้าประมาณชื่อเสียงและบารมี ของท่านอาจารย์ของพวกเราต่ำเกินไป"

    "ศิษย์น้องชุน 1 เจ้ามีความฉลาดแต่ต้องมีความเฉลียวด้วย ข้ามีคำบอกให้กับเจ้าได้เพียงเท่านี้ ฮ่าๆๆ.."

    มิทันที่ ชุน 1 จะตอบอย่างไรออกมา

    ศิษย์พี่เตีย ผู้เป็นอ๋องน้อยแห่งมณฑลภาคเหนือ ก็หันตัวและเดินจากไปในทันที

    ชุน 1 กำลังครุ่นคิดว่า ที่ศิษย์พี่เตีย บอกให้เขาทราบว่า ชื่อเสียงและบารมีของท่านอาจารย์นั้นเป็นอย่างไรและมีผลอย่างไรกับคดีนี้

    สักครู่ ชุน 1 ในร่างของชุน 2 จึงคิดออก

   ชุน 1 รู้แล้วว่าจะเขาต้องดำเนินการต่อไปอย่างไร

    "ขอบคุณขอรับ ศิษย์พี่เตีย" ชุน 1 กล่าวออกมาเบาๆ

    "เจ้าคิดอะไรออกหรือชุน 1" ชุน 2 สื่อจิตถาม

    "แล้วเจ้าก็จะได้รู้เอง" ชุน 1 ตอบกลับไป

    "อีโธ่.. ข้ามิได้เห็นอยากรู้อันใดเลย" ชุน 2 กล่าวอย่างไม่พอใจ