ภายในห้องโถงใหญ่ของบ้านตระกูลหลิว

    หลิวชุน เด็กชายอายุเพียง 10 ปี บุตรชายคนโต ของผู้อาวุโสลำดับที่ 1 กำลังยืนก้มหน้างุด อยู่ต่อหน้าบิดาของเขา

    บิดาของหลิวชุน ขณะนี้อยู่ในอาการโมโหจนหน้ามืดตาลายคล้ายจะเป็นลม เขากล่าวกับหลิวชุนว่า

    "ชุน 2 เจ้านี่มันอัจฉริยะจอมอันธพาลจริงๆ คราวนี้เจ้าวิวาทกับจินกัง จนแขนเขาเกือบหัก แถมข้ารับใช้ของบ้านตระกูลจินอีก 3 คน ก็ได้รับบาดเจ็บไปด้วย"

    "ก็เจ้าจินกัง มันบังอาจมาเเย่งซื้อของที่ข้าต้องการ ข้าก็ต้องสั่งสอนมันไปบ้างสิขอรับ ท่านพ่อ" ชุน 2 กล่าวเถียงออกไป

    "หนอยๆๆ เจ้าบอกถูกแย่งของที่เจ้าจะซื้อ ของชิ้นนั้นจินกังได้จองไว้ก่อนแล้ว แถมเขายังไปถึงร้านก่อนเจ้า"

    "และที่สำคัญร้านนั้นคือร้านจินเป่ย ซึ่งเป็นร้านของตระกูลจิน จะนับว่าเป็นร้านของจินกังก็ย่อมได้"

    "ข้าไม่สน การค้าขายมันต้องใครดีใครได้ มือใครยาวสาวได้สาวเอา จองไว้ก่อนแล้วอย่างไร มาถึงร้านก่อนแลัวอย่างไร ต่อให้เป็นร้านของฮ่องเต้ข้าก็ไม่สน"

   ชุน 2 เถียงออกไปแบบข้างๆคูๆ บิดาของชุน 2 ถึงกับตัองเอามือกุมขมับ

    "เฮ้อ.. ทางตระกูลจินข้าได้ขอโทษและชดใช้เงินจำนวนหนึ่งให้ไปแล้ว ส่วนเจ้าถึงจะตีไปก็ตายเปล่า จะกักขังเจ้าก็มิเคยหลาบจำ"

    บิดาของชุน 2 ชะงักคำพูดไปนิดหนึ่ง จากนั้นจึงแสยะยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม แล้วกล่าวว่า

    "ชุน 2 เจ้าต้องคัดลอกกฏตระกูลนำมาส่งให้ข้า 50 จบ และต้องนำส่งมาให้ข้าภายในคืนนี้"

    ชุน 2 ได้ยินดังนั้นก็ตกใจตาเหลือก แล้วกล่าวออกไปว่า

    "ท่านพ่อ ท่านตีข้าให้ตายเถอะ ตีแล้วจับไปขังต่อเลยก็ได้ อย่าให้ข้าต้องคัดลอกกฏตระกูลเลย" ชุน 2 ท้วง

    "ไม่ได้ การลงโทษอื่นๆไม่มีผลกับเจ้า ใครให้เจ้าขี้เกียจเรียน นี่จึงเป็นวิธีลงโทษที่เหมาะสมกับเจ้าที่สุดแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ.."

    บิดาของชุน 2 ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างสะใจ

    "โธ่.. ท่านบิดา เหลือคัดลอก 10 จบได้ไหม กฎตระกูลมีตั้ง 20 กว่าข้อ แถมแต่ละข้อยังยาวอย่างกับหางว่าว"

    "ไม่ใด้ เจ้าต้องคัดลอกให้เสร็จ แล้วส่งให้ข้าก่อนข้าเข้านอนคืนนี้"

    "แล้วอย่าให้ข้ารู้นะว่าเจ้าให้ชุน 1 ช่วยคัดลอก ข้าจะเพิ่มให้เป็น 100 จบเลย คอยดู"

    ดังนั้นชุน 2 จึงได้เดินหน้ามุ่ยคอตกออกมาจากโถงใหญ่ของตระกูล

    เดินออกมาได้สักพักก็มีเสียงสื่อจิตไปยังชุน 2 ว่า

    "ไอ้บ้าชุน 2 ทำอะไรไม่ปรึกษาข้า เป็นอย่างไรเล่า หาเรื่องเดือดร้อนเองเเท้ๆ "

    ชุน 2 ได้รับสื่อจิตมาดังนั้นจึงตอบกลับไปว่า

    "ไอ้อ่อนชุน 1 ของที่ข้าแย่งซื้อมา เจ้าก็ได้ใช้ด้วย ดังนั้นเจ้าต้องช่วยข้าคัดลอกกฏไปครึ่งหนึ่ง"

    "เจ้าปัญญาอ่อนชุน 2 ลายมือไก่เขี่ยแบบเจ้า ข้าใช้เท้าเขียนยังสวยกว่าที่เจ้าเขียนด้วยมือเสียอีก แล้วใครมันจะไปเลียนแบบลายมือเจ้าได้ ท่านพ่อย่อมต้องรู้แน่" ชุน 1 สื่อจิตกลับมา

    ชุน 2 ถึงกับพูดไม่ออกตอบไม่เป็น

    เมื่อไม่มีทางเลือกชุน 2 จึงต้องทำการคัดลอกกฏตระกูลด้วยตัวเอง แล้วสิ่งมหัศจรรย์ที่ทำให้ชุน 1 ต้องตกตะลึงก็เกิดขึ้น

     ด้วยคุณสมบัติอันเลิศล้ำของผู้มีลายมือไก่เขี่ย สิ่งสำคัญที่สุดของลายมือไก่เขี่ยก็คือ ความเร็วในการเขียน

    เรื่องนี้ชุน 2 พิสูจน์มาแล้วด้วยสายตาของตนเอง โดยท่านหมอฉี ผู้มีโรงหมออยู่ไม่ไกลจากบ้านตระกูลหลิวไปมากนัก

    เวลาเขียนใบสั่งยาให้ชุน 2 ท่านหมอฉีเขียนด้วยความเร็วสายฟ้าเเลบ

    ชุน 2 เห็นลายมือท่านหมอฉีแล้ว เขาย่อมคิดว่า บนผืนพิภพดาวหงหมิงนี้ จะต้องไม่มีใครผู้ใดหรือสิ่งมีชีวิตชนิดไหน อ่านใบสั่งยานี้ออกอย่างแน่นอน

    แต่สิ่งที่ทำให้ชุน 2 อึ้งทึ่งอย่างแท้จริงก็คือหมอฝึกหัดหลี่ ผู้ช่วยของท่านหมอจาง กลับอ่านลายมือมหากาฬนั้นออก และจัดยาตามใบสั่งยาได้อย่างถูกต้องรวดเร็ว

    ใช้เวลาไม่นานชุน 2 ก็ทำการคัดลอกกฏตระกูลจบทั้งสิ้น 50 จบ สร้างความตื่นตะลึงให้กับชุน 1 เป็นอันมาก

    แม้ชุน 1 จะคุ้นเคยกับลายมือของชุน 2 ดี แต่ความเร็วในการเขียนขนาดนี้ อย่างไรก็ยังคงทำให้ชุน 1 ตกใจอยู่ดี

    ชุน 2 ไม่ได้คัดลอกมาอย่างมั่วๆ มันคือลายมือของเขาจริงๆ เขาอ่านมันออก จะให้เขาอ่านต่อหน้าบิดาก็หาเป็นอันใดไม่

    เขาไม่สนใจหรอกว่า *ท่านพ่อ* จะอ่านมันออกหรือไม่ เขาทำเสร็จแล้ว

    ให้ *ท่านพ่อ* ไป *จินตนาการ* เอาเองว่าที่เขาเขียนไปนั้น ถูกต้องครบถ้วนตามกระบวนความหรือไม่ เป็นภาระหน้าที่ของ *ท่านพ่อ* มิใช่ภาระหน้าที่ของเขา

    จากนั้นเขาจึง *แอบ* นำผลงานการคัดลอกอันสุดน่าสะพรึงของเขา ไปวางไว้ยังโต๊ะหนังสือของบิดา ขณะบิดาของเขาไปเข้าห้องน้ำ

    เมื่อวางเสร็จ เขารีบวิ่งกลับห้องนอนปิดประตูลงกลอนอย่างแน่นหนา แล้วหลับไปอย่างมีความสุข

    หลิวชุนมี 2 จิตวิญญานในร่างเดียว

    คือจิตวิญญาณของชุน 1 และจิตวิญญาณของชุน 2

    ลักษณะของ คนหนึ่งร่างสองวิญญาณนี้ หาได้ยากมาก ยากประมาณหาเงินที่ตนเองทำหล่นหายในตลาดโดยไม่รู้ตัว ว่าหล่นหายที่ตรงจุดไหน เวลาใดในตลาดใหญ่ ที่มีทั้งคนซื้อและคนขายอยู่เต็มตลาด

    หนึ่งร่างสองวิญญานนี้ มิใช่คนสองบุคลิก สองกรณีนี้ย่อมแตกต่างกัน

    หลิวชุน ไม่ใช่คนแรกที่เป็น *หนึ่งร่างสองวิญญาณ* มีบันทึกของร่างแบบนี้ ในตำราแพทย์เก่าแก่อยู่หลายเล่ม

     ลักษณะ หนึ่งร่างสองวิญญาณนี้ มิใช่ลักษณะของร่างอัจฉริยะ เพราะจากบันทึกทางการแพทย์ ของตำราเล่มต่างๆ

    ในทางการแพทย์ถือว่าเป็นอาการป่วย จากการที่เกิดมาผิดธรรมชาติเพียงเท่านั้น

    หนึ่งร่างสองวิญญาณนี้ สำหรับชาวดาวหงหมิงแล้ว มิหาแปลกประหลาดอันไดไม่ นอกจากความหาพบได้ยาก

   เพราะชาวดาวจื่อหมิง รู้อยู่แล้วว่า วิญญาณมีจริง