นิยายเทพเซียน(จีนโบราณ) เรื่องแรก จากผู้แต่งนามปากปา "ทอภู" นอกนอกบทที่มีความซับซ้อนแล้ว อีกหนึ่งลายเซ็นของผู้แต่งคือดราม่าเข้มข้น แต่ ก็จะมีแทรกมุขตลกบ้าง ลองอ่านดูสินะครับ แล้วคุณจะรักนิยายเรื่องนี้
นิยายเทพเซียน(จีนโบราณ) เรื่องแรก จากผู้แต่งนามปากปา "ทอภู" นอกนอกบทที่มีความซับซ้อนแล้ว อีกหนึ่งลายเซ็นของผู้แต่งคือดราม่าเข้มข้น แต่ ก็จะมีแทรกมุขตลกบ้าง ลองอ่านดูสินะครับ แล้วคุณจะรักนิยายเรื่องนี้
นางชี้นิ้วไปยังเชิงเขาที่มีทหารจำนวนมากอยู่บนนั้น…
" ข้าถามพวกเจ้า… ลอบทำร้ายข้าเพราะเหตุใด? "
" พวกข้าไม่จำเป็นต้องตอบคำถามของมารเช่นเจ้า "
" เอ๋… ดูเหมือนบุรุษที่พูดจารู้ความคงจะมีแค่ อวี่หวิน คนเดียวละมั้ง! "
" นางมาร!! เลิกพร่ามได้แล้ว!! เหล่าทหารวิหกเกราะทอง(ชื่อกองทัพ) ทั้งหมดจงฟัง สังหารนางมาร คืนความสงบสุขสู่3ภพ "
เฮ้!!!!!!!!!! ( เสียงโห้ร้อง อันกึกก้องของทหาร20,000 นาย )
เปิดกายผสาน!! ทัพทหาร20,000 นาย มีปีกงอกออกมา จากทางด้านหลัง และ มีไฟลุกท่วมตัว บางคนมีปีกสีทอง บางคนมีปีกสีดำ และ ยังมีสีอื่นๆอีกหลากหลายตามแต่ละสายพันธุ์
" เหมือนรูปร่าง คนเหล่านั้น ดูแปลกตาไปนิดหน่อยนะ "
" เรียนว่าที่พระชายา นั้นคือกายผสาน เผ่าเทพ และ เผ่าปีศาจ สามารถจำแลงกายได้ 3รูปแบบ ได้แก่ กายมนุษย์ กายผสาน และ กายแท้ "
ทหารเผ่ามังกรสวรรค์ที่บาดเจ็บอยู่ ตอบข้อสงสัยของไป๋ลี่หยาง
" ตัวข้านั้นจำแลงได้แค่ กายมนุษย์ และ กายแท้ ทำไมพวกเจ้าเผ่าเทพถึงมี กายผสาน ด้วยละ? "
" เรื่องนั้น…. "
" เอาเถอะๆ ข้าแค่ถามไปงั้นๆแหละ ข้าไม่ได้อยากมีกายผสานอะไรนั่นสักหน่อย มีของงอกออกมาบนตัว แค่คิดก็อุจาด แย่แล้ว "
" เอ่อ…ว่าที่พระชายาสิ่งที่ท่านเรียกว่าอุจาด พวกเราเผ่ามังกรก็มีเช่นกันนะขอรับ " ทหารเผ่ามังกรพูดเบาๆอย่างสะเทือนใจ ( ด่าเราเปล่าว่ะ )
.
.
.
" ทหารวิหกเกราะทอง โจมตีได้!! "
พรึบ!!
ฟิ๊ววว…
.
.
เหล่าทหารวิหกโดดกระโจนออกจากเชิงเขา แล้วพุ่งเข้าหา ไป๋ลี่หยาง ด้วยความเร็วสูง!!
ไป๋ลี่หยาง ใช้มือร่ายคาถาเวท อย่างใจเย็น…
" พระยาชา ระวัง!!! "
ทหารมังกรสวรรค์ส่งเสียงร้องเตือน!!
นางยังคงร่ายคาถาต่อ โดยไม่ได้ตระหนก ก่อนจะหันมาแสยะยิ้มให้เผ่ามังกรแล้วพูดว่า…
" เรื่องกายผสาน ข้าล้อเล่น!! ที่จริงข้าเคยเห็นจาก อวี่หวิน แล้ว !! "
นางลอยตัวขึ้นในแนวตรง ส่วนเหล่าทหารวิหกพุ่งทะยานลงด้านล่าง เมื่อทั้งคู่อยู่ในระดับเดียวกันกลางอากาศ ในเวลาเพียงเสี้ยววินาที…
" อาภรณ์เยือกแข็งหมื่นลี้!! "
สิ้นเสียง ปรากฏสิ่งที่มีลักษณะคล้ายควันสีขาว เป็นวงกลม ก่อนวงจะขยายใหญ่ออกทางแนวกว้าง ทันทีที่โดนควัน นี้ ร่างกายจะถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง และจะโดนแช่แข็งโดยปริยาย….
.
.
.
" หลบเร็ว!!! "
ทหารที่อยู่ทัพหลังบางส่วนหลบทัน บางคนปลอดภัย บางคนได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย บางคนอวัยวะแขนขาโดนแช่แข็ง สร้างความเจ็บปวดทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก แต่ทหารทัพที่อยู่ด้านหน้าโดนแช่แข็งทั้งเป็น เหมือนเป็นลูกเห็บที่มีรูปร่างคน ร่วงหล่นจากท้องฟ้าตกสู่พื้นดิน แต่กระจายเป็นเสี่ยงๆ
" รามือซะเถอะ ข้าไม่อยากทำร้ายพวกเจ้าไปมากกว่านี้ " ไป๋ลี่หยางกล่าวเตือน
" สถานการณ์ไม่ค่อยดีเลย เจ้า!! รีบกลับไปบนสวรรค์รายงานเรื่องนี้ให้แม่ทัพเย่ลู่จิวทราบ "
" ได้!! "
ทหารวิหกเกราะทอง นายหนึ่ง รีบกลับไปยังสวรรค์…
วู๊บบบ!! (เสียงหายตัว )
.
.
.
** ณ. แดนสวรรค์ **
" รายงาน รายงาน เอ๊ะ!! "
ทหารวิหกเกราะทอง ชะงักเมื่อเห็น เยว่ลู่จิว และ เง็กเซียนกังอวี่วิน อยู่ด้วยกัน ( แล้วจะรายงานยังไงดีล่ะเนี่ย? )
" มีเหตุอันใดกัน ทำไมต้องตื่นตระหนกด้วย "
กังอวี่วิน ถามทหารที่มีท่าทีร้อนรน
" คำนับองค์เง็กเซียน คือ…. "
" เรียน เง็กเซียน ทหารรายนี้เป็นหน่วย วิหกเกราะทองของข้า น่าจะมารายงานเรื่อง ทัพปีศาจรากษส ทีกำลังเตรียมพร้อมบุกสวรรค์ "
เยว่ลู่จิว รีบพูดเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจไม่ให้ กังอวี่หวิน รับรู้เรื่องที่เขาได้กระทำ ( ถึงจะเป็นสหาย แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนเขาก็เรียกกังอวี่หวินว่า เง็กเซียน เพื่อเป็นการให้เกียรติ )
" เผ่าปีศาจรากษส ปีศาจธาตุน้ำ ที่มีรูปร่างอัปลักษณ์ พวกนั้นรึ!! สงครามเทพมารพึ่งจบลงไป พวกนั้นเลยถือโอกาส ช่วงที่เผ่าเทพ อ่อนกำลัง เตรียมบุก สวรรค์? "
" ท่านเง็กเซียนโปรดวางใจ เผ่าปีศาจรากษสนั้น!! แม้จะมีพละกำลังทางกายภาพมาก และ พลังเวทกลับต่ำยิ่ง วันนี้เป็นวันอภิเษกของท่านขอท่านจงวางใจ ข้าจะนำทัพเสริมไปจัดการเผ่าปีศาจรากษสเอง " เยว่ลู่จิวกล่าว
" เช่นนี้ก็ดี!! เยว่ลู่จิว ท่านไปเถอะ "
" นอบรับบัญชา!! "
เยว่ลู่จิว และ นายทหารคนดังกล่าวเดินออกจากท้องพระโรง
" ช้าก่อน!! แม่ทัพเยว่ "
เยว่ลู่จิวหันกลับมาตามเสียงเรียกของ กังอวี่หวิน ..
" ท่านมีสิ่งใด "
" เปล่า…ไม่มีอะไร… ก็แค่อยากจะขอบน้ำใจเจ้า ที่เจ้าละทิ้งความแค้นต่อเผ่ามาร และยอมให้ข้า กับไป๋ลี่หยาง ได้อภิเษกกัน!!! "
" ท่านเป็นองค์เง็กเซียน ข้าเป็นแค่ทหารชั้นผู้น้อย จะไปขัดพระประสงค์ของท่านได้เยี่ยงไร!!! "
เยว่ลู่จิว หันกลับเดินออกไป…
.
.
.
" เจ้าว่าไงนะ!! ยังฆ่านางมาร ลงไม่ไได้งั้นหรอ? ทหารสวรรค์ ตั้ง20,000 นายเชียวนะ "
เยว่ลู่จิว ตกใจผสมผสานกับความโมโห ที่ทหาร20,000นาย ที่เขาส่งไป ไม่สามารถจัดการนางมารน้ำแข็งไป๋ลี่หยางลงได้
" พลังเวทของนางสูงมาก ทัพวิหกเกราะทอง ไม่อาจทำอันตรายอะไรนางได้เลย ขอรับ "
" มีเพียงพละกำลังคงไม่สามารถปราบนางลงได้แน่ เจ้าไปแจ้งรองแม่ทัพ เหว่ยเหลี่ยง ให้เขารีบรุดล่วงหน้า ลงไปปราบนางมารก่อน เมื่อข้าแต่งกายชุดออกรบเสร็จข้าจะรีบตามลงไป… "
" ขอรับ… "