บทที่ 9

ทำงานวันแรก

รถของทศขับมาจอดรับลู่เฟยที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง มีแฟนคลับมากมายมารอลู่เฟยอยู่ เขาออกจากรถเดินไปหาลู่เฟยที่ห้อง ชั้น 15

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ลู่เฟยเปิดประตู

เขามองทศที่แต่งตัวแบบสบาย ๆ มาเป็นบริการ์ดเขา ลู่เฟย ยิ้ม “เก่งนี้มาที่คอนโดฉันถูก”

ทศยิ้ม “ผมมีคนขับรถครับ”

ลู่เฟยเดินออกจากห้อง “ปิดประตูด้วย ทศปิดประตูก่อนจะเดินตามออกไป

รถจอดรออยู่หน้าคอนโดหรูเมื่อลู่เฟยออกจากประตูมาเสียงกรีดก็ดังสนั่น แฟนคลับต่างร้องเรียกชื่อเขาดังก้องไปหมด บางคนวิ่งเข้ามาหาลู่เฟยโดยที่ลู่เฟยไม่ทันตั้งตัว แต่ทว่าทศได้ยืนขวางไว้ เขายิ้มให้แฟนคลับของลู่เฟย ก่อนที่ลู่เฟยจะเดินขึ้นรถออกไป

ลู่เฟยหันมาพูดกับทศที่นั่งข้างเขา “ฉันอยากรู้ว่าทำไมนายถึงมาเป็นบริการ์ดให้ฉัน”

ทศตอบ “เพราะมันเป็นงานที่ผมชอบ และผมก็ชอบคุณด้วย”

ลู่เฟยพูดต่อ “อะไรนะ..” เขาตกใจ

ทศย้ำคำพูดอีกครั้ง “เพราะผมชอบคุณมาก เลยขอให้พ่อช่วยก็เท่านั้น”

ลู่เฟยพูด “นายนี่มัน..ฉันจะบอกอะไรให้ วันบอกฉันว่าเขาถูกบังคับ”

 “ผมไม่รู้ว่าพ่อกับท่านประธานตกลงอะไรกัน”

ลู่เฟยพูด “นายไม่รู้เหรอ ว่าพ่อบุญธรรมของนายจะถอนหุ้นทั้งหมดของบริษัททุกเครือข่ายถ้าวันไม่รับนายมาเป็นบริการ์ดฉัน”

ทศถอนหายใจ เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมท่านประธานถึงเกลียดเขานัก เขาหันมองหน้าลู่เฟย   แล้วโทรศัพท์ของทศก็ดังขึ้น

“ครับ พี่หมิง”

หมิงพูด “ทศสถานที่ถ่ายแบบเขาเปลี่ยนนะ”

ทศถาม “ที่ไหนเหรอครับ..ได้ครับ”

เขาวางสาย หันไปบอกลู่เฟย “เขาเปลี่ยนสถานที่ถ่ายแบบเป็นที่เชิงเขา......”

ลู่เฟยพูด “อืม..”

“พี่ครับเปลี่ยนสถานที่ครับ”

คนขับรถพูด “ได้ครับ”

เมื่อมาถึงที่ทำงาน แฟนคลับจำนวนมากยืนรอลู่เฟยอยู่ ส่งเสียงเรียกเขาดังก้องไปทั่ว ลู่เฟยหันมายิ้มให้แฟนคลับพร้อมโบกมือทักทาย  ทศก็ยืนอยู่ข้าง ๆ หมิงได้วิ่งมาหาลู่เฟย

หมิงพูดกับทศ “ทำไมช้าหนักละ”

“ก็คุณลู่เฟย อยากทานหลายอย่าง”

ลู่เฟยมองหน้าทั้งคู่ อย่าลืมเอาของกินมาให้ผมด้วยนะ”

ทศรับคำ พร้อมกับหยิบของกินออกมา มีแต่ผลไม้ และน้ำ เขาวิ่งตามลู่เฟยไปทันที

วันนี้งานของลู่เฟยมีถึง 3 งาน  ถ่ายแบบเสร็จ ก็ต้องไปอัดรายการต่อ ทศทำหน้าที่ของเขาอย่างดีที่สุด ดูแลนำอาหารและน้ำให้ลู่เฟย ทุกอย่างรอบตัวลู่เฟยเร่งรีบไปหมด เมื่องานสุดท้ายเสร็จเวลาก็ปาไป 4 ทุ่ม แล้ว ทศมองลู่เฟย ที่นั่งหลับอยู่บนรถ

เขาสงสัย ทำไมคนรวย ๆ อย่างลู่เฟยถึงต้องมาทำงานให้ตัวเองต้องเหนื่อยด้วยนะ แต่ก็โชคดีที่นายเป็นดาราทำให้ฉันได้รู้จักนาย

ทศพูด “พี่จอดรถให้ผมซื้อของหน่อยครับ”

คนขับรถพูด “ได้ครับ”

เมื่อถึงร้าน...เขาลงไปซื้อของ แม้เขาจะทำอาหารไม่เป็นแต่เขาก็อยากจะทำให้ลู่เฟยทาน”

เมื่อถึงคอนโด

ทศพูด “ถึงแล้วครับ” ทศมองหน้าคอนโด เขาคิดขนาดดึกแล้วยังมีแฟนคลับรอเขาอยู่เลย รปภ. ยืนห่าง ๆ เพื่อกันแฟนคลับที่ล้ำเส้น ลู่เฟยหันมาโบกมือให้ก่อนจะเดินเข้าคอนโดพร้อมกับทศ

ลู่เฟยพูด “นายส่งฉันแค่หน้าลิฟต์ก็พอ”

 “ผมไปรับคุณถึงห้อง ก็ต้องส่งคุณถึงห้องเช่นกัน”

เขาเดินตามเข้าลิฟต์ไป เมื่อถึงห้องลู่เฟย ทศยื่นของกินให้ลู่เฟย

ลู่เฟยถาม “อะไรของนาย”

ทศบอก “ผมกะว่าจะทำบะหมี่ให้คุณ แต่คิดไปคิดมา คุณคงไม่ยอม”

ลู่เฟยพูด “ก็รู้นี่”

ทศยิ้ม เขาจับมือลู่เฟยแล้วส่งถุงของกินให้ “ทานด้วยละครับ”

ลู่เฟยจับถุงแล้วดึงมือกลับ เขาปิดประตูทันที

ทศเดินกลับไปที่รถ เขามองดูเวลา “กลับบ้านกันเถอะครับ”

เวลาจะ เที่ยงคืนแล้ว แจ็คสันเร่งรีบวิ่งเข้าบ้าน โดยวันนี้ ที่บ้านของวันจัดงานปาตี๋เล็ก ๆ ที่สระน้ำ มีทั้งหญิงและชาย มากมายต่างก็เมาร้องเพลง เต้นรำ  ทศถูกท่านประธานเรียก

เขาหยุดหันมองแล้วเดินเข้าไปหาท่านประธาน

ทศพูด “ท่านประธานมีอะไรหรือเปล่าครับ”

ท่านประธานพูด “ฉันอยากให้นายช่วยเสิร์ฟอาหารให้ฉันหน่อย”

ทศพูด “ได้ครับ”

เขาเดินไปเสิร์ฟอาหารให้เพื่อน ๆ ของวัน แม้เขาจะถูกบังคับให้ทานเหล้า แต่เขาก็ไม่ยอมทาน

เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้น “วัน น้องนายไม่กินเหล้าเหรอ”

วันหันมองทศ “กินซิ”

ทศพูด “ผมว่า..ผมคงทานเหล้าไม่ได้”

วันยิ้ม แล้วมองหน้าเพื่อน ๆ ทุกคนรู้ดี จับแขนทศ ล็อคเขาไว้ วันเดินเข้ามา ทศดิ้น เขาคิด ไม่ยากเลยที่เขาจะสู้คนพวกนี้ แต่เขาก็ไม่อยากมีปัญหากับท่านประธาน

ทศพูด “ปล่อย...ถ้าพวกคุณไม่ปล่อยเจ็บตัวแน่” ทศมองหน้าคนล็อคตัวเขาไว้สองคน “ถ้าอยากให้ทานเดี๋ยวผมทานเอง”

แล้วทั้งสองก็ปล่อยตัว เขาจับแก้วเหล้าที่มือท่านประธาน แล้วก็ดื่มมันจนหมด เขายื่นแก้วเหล้าให้ท่านประธาน ที่ยืนอึ้งเพราะไม่คิดว่าทศจะดื่มมันเข้าไปจริง ๆ

ทศเดินเข้าไปหาท่านประธาน เขาพูด “ถ้าผมตายคุณมีมีเวลาแค่ 24 ชั่วโมงเท่านั้นที่จะแก้ตัวกับพ่อ”

ตอนนี้ตัวของทศเหงื่อออกทั้งร่าง ตัวเขาเริ่มแดง ทศรู้ดีว่าเขาต้องการยา เขาเดินออกจากกลุ่มของท่านประธานกลับไปที่ห้องของตัวเอง

ท่านประธานได้สติ เขาสั่งให้งานปาร์ตี้หยุดแยกย้ายกลับบ้านได้ เพื่อน ๆ ต่างพากันเสียอารมณ์