“ไอ้เคี๊ยง! เงินที่มึงพึ่งเบิกเถ้าแก่มามันหายไปไหนหมด ? ทำไมมันเหลือมาถึงกูแค่นี้! มึงอย่าคิดนะว่ากูไม่รู้ว่ามึงต้องได้เงินกลับเข้าบ้านมาเท่าไหร่ กูโทรเช็คกับเถ้าแก่หมดแล้ว…” จารีย์แปลงร่างเป็นนางยักษ์เปิดฉากด่าผัวที่ทำงานรับเหมาก่อสร้าง พร้อมกับตบเขาอย่างแรงจนหน้าหันอยู่หลายที

“อีจา! มึงอย่าให้มากเกินไปนะ! กูเป็นคนหาเงินเข้าบ้านจะเอาอกเอาใจกูบ้างไม่มีเลย มีแต่ด่า ๆ ๆ หาเรื่องตบตีกูอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน! คอยดูนะ… ถ้าวันไหนกูเหลืออดกูทนไม่ได้กูจะหาเมียใหม่!” เคี๊ยงโต้ตอบเมียไปพลางหมุนตัวหลบฝ่ามืออรหันต์ของเมียไปพลาง

“มึงคิดว่ามึงเหนื่อยอยู่คนเดียวรึไง ? กูทั้งดูแลร้านเสริมสวย ทั้งเลี้ยงลูก แค่ให้มึงหาเงินเข้าบ้านเอาเงินมาให้กูครบทุกบาททุกสตางค์เหมือนที่มึงเคยทำมันยากนักรึไง ? ไอ้เวรตะไล ไอ้ฉิบหาย โคตรพ่อโคตรแม่มึงไม่เคยสั่งสอนเหรอว่าผัวที่ดีต้องทำตัวยังไง ?” จารีย์ด่าผัวต่อเนื่องกันอีกหลายยก แถมมือกับเท้าก็ว่องไวทั้งตบทั้งถีบทั้งทุบตีผัวราวกับเป็นกระสอบทราย

ภาพการทะเลาะเบาะแว้งด่าทอทุบตีกันของจารีย์กับเคี๊ยงเป็นสิ่งที่ทุกคนใน ‘ซอยดาวประกาย’ พบเห็นกันจนชินตา เพราะเป็นซอยที่มีแมนชั่นตั้งเรียงรายอยู่หลายตึก ผู้อยู่อาศัยจึงเป็นชนชั้นระดับรากหญ้าไปจนถึงครอบครัวที่มีฐานะปานกลาง ส่วนคนรวยก็จะอยู่บ้านเดี่ยวฝั่งตรงข้ามที่ปลูกติดกันอยู่หลายหลัง นอกจากนี้ยังมีโรงงานขายผักปลอดสารพิษตั้งอยู่บริเวณกลางซอย

“สิตา… เธอดูอีจารีย์สิ! โคตรตอแหลเลย ปากจัดฉิบหาย ด่าผัวทีด่ายันโคตรเหง้าแบบนี้บรรพบุรุษที่นอนในหลุมไม่สะดุ้งสะเทือนกันบ้างเหรอวะ ต่อให้มันมานอนแบให้ท่าฉัน… ฉันก็เอามันไม่ลงหรอก แค่เห็นหน้ามันก็เกลียดอย่างกับขี้!” เทพไทมองภาพที่ปรากฏแก่สายตาแล้วพูดกับเมียอย่างมีอารมณ์

“แกจะไปว่าเขาทำไม เขาไม่ได้มาด่าแม่แกเสียหน่อย… ระวังเหอะ! โบราณว่าไว้… เกลียดยังไงก็จะได้อย่างนั้น ที่สำคัญพี่จารีย์เขาสวยจะตาย สาวลูกครึ่งผมสีน้ำตาลตาสีฟ้าทั้งขาวทั้งอึ๋ม ลองถ้าเขาแก้ผ้าอ้าซ่าแหกขาให้แก… แกจะอดใจไหวเหรอ?” นิสัยชอบนินทาว่าร้ายผู้อื่นลับหลังของเทพไทเป็นสิ่งที่สิตารู้สึกไม่ชอบใจเท่าไหร่ จึงพยายามห้ามปรามอยู่บ่อยครั้ง ถ้ารู้ว่าสามีเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่แรกสิตาก็คงไม่ใจอ่อนยอมแต่งงานด้วย แต่ในเมื่อเธอพลาดมาแล้วก็ทำได้เพียงแค่พยายามตักเตือนเผื่อว่าวันหนึ่งเขาจะเปลี่ยนแปลงข้อเสียของตนเองได้

“ฮึ่ย… เอาไม่ลงหรอก แค่ได้ยินมันด่าผัวก็สยองขนลุกขนพองแล้ว…” เทพไททำหน้าเหยเกส่ายหัวดิกด้วยความรังเกียจ

…สิบปีผ่านไป…

บัดนี้จารีย์กลายเป็นแม่ม่ายผัวทิ้งมานานหลายปีเพราะสามีทนถูกเธอทุบตีด่าทอไม่ไหวเลยไปมีเมียใหม่ ที่เด็กกว่า… เอ๊าะกว่า… ที่สำคัญ ปากไม่จัด ด่าไม่เก่ง ช่างเอาอกเอาใจผัวอีกต่างหาก อยู่ด้วยกันกับเมียเด็กแล้วเคี๊ยงก็เจริญหูเจริญตาสบายอกสบายใจสบายหูสุขภาพจิตดีมีกำลังใจทำงานหาเงิน จารีย์จึงต้องกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไป ส่วนเคี๊ยงเองก็ไปแล้วไปลับไม่เคยกลับมาส่งเสียเลี้ยงดูลูกแม้แต่บาทเดียว แถมรายได้จากร้านเสริมสวยก็หดหายเพราะเจอพิษโควิดจนต้องเลิกกิจการมาขายยาดองแทนแต่ก็ยังขายไม่ดี สุดท้ายเลยต้องงัดอาชีพเก่าขึ้นมาทำนั่นก็คือ ‘ขายตัว’

วันเวลาเปลี่ยน… หัวใจคนก็เปลี่ยน… คำบางคำที่เคยพูดไว้… คนบางคนก็สามารถกลืนน้ำลายของตนเองที่เคยถ่มทิ้งไปแล้วได้…

“อื้มมม…”

“ซี๊ดดดด… อา…”

เสียงคำรามของชายหนุ่มผสมผสานเสียงร้องครวญครางสูดปากของหญิงสาวใต้ร่างเป็นระยะ เขาสาวอาวุธประจำกายเข้าออกช่องทางรักอย่างเมามัน เมื่อถูกเธอปลุกเร้าความหื่นมาตั้งแต่อยู่ในวงเหล้า บ้างเอาเท้าเขี่ยใต้โต๊ะ บ้างแสร้งเบียดทรวงอกอวบอิ่มมาโดนแขน คล้ายกับไม่ได้ตั้งใจแต่ก็ส่งสัญญาณเป็นนัยด้วยสายตาหยาดเยิ้มเชิญชวนอยู่หลายรอบ ครั้นดื่มกินกันจนเมาได้ที่เขาจึงลากคู่ขาลาจากเพื่อนพ้องในวงเหล้าซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์ขี่เข้าโรงแรมจิ้งหรีดแถวบ้านเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์ปรารถนาในทันที

“ไทจะแตกแล้วใช่ไหม เดี๋ยวจาขึ้นให้นะ” หญิงสาวสบตาคู่ขาอย่างรู้ใจก่อนยกสะโพกอวบอิ่มขึ้นคร่อมทาบทับเอ็นร้อนของชายหนุ่มอย่างชำนาญการ โน้มตัวสอดลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดเข้าไปดูดซับความหอมหวานจากกันและกัน เมื่อสาแก่ใจแล้ว จารีย์จึงเริ่มโยกแท่งร้อนอย่างเมามันเสมือนเธอกำลังควบม้ากรำศึกอยู่

“อ๊ะๆๆๆๆๆๆ”

“อื้ม…..อา..…”

ทั้งสองประสานเสียงสอดรับกันอีกครั้ง สองมือใหญ่ของเทพไทขยำแก้มก้นของคู่ขาอย่างมันมือด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้มเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน จารีย์โยกจนน้ำสวาทแตกคารูก่อนทิ้งลำตัวลงไปนอนบนแผงอกล่ำอย่างหมดแรง

“อีแก่ที่บ้านไม่นึกเอะใจบ้างเหรอที่ไทออกมาทำงานแบบค้างคืนบ่อย ๆ” ชู้รักเอื้อนเอ่ยถามคู่ขาอย่างสงสัย

“คนโง่อย่างมันจะมีเวลามาจับผิดอะไรไทได้ล่ะ วัน ๆ มันก็เอาแต่ยุ่งอยู่กับลูก เคยคิดจะมาสนใจอะไรไทที่ไหน…” น้ำเสียงของเทพไทเต็มไปด้วยความหงุดหงิด

“ลูกสาวของไทเป็นเด็กพิเศษ คนเป็นแม่ก็ต้องเอาใจใส่เป็นธรรมดา” ชั่วเพียงแวบหนึ่งที่มโนธรรมก่อให้เกิดความรู้สึกเห็นใจหัวอกคนเป็นแม่เหมือนกัน

“เพราะมัวแต่ดูแลลูกไง! ถึงได้ปล่อยตัวเองจนอ้วนเผละ แค่เห็นหน้ามันไทก็อยากอ้วกแล้ว นี่ยังนึกแปลกใจตัวเองด้วยซ้ำว่าทนอยู่กับมันมาได้ยังไงตั้งเกือบ 20 ปี ความจริงควรเลิกกันไปเสียตั้งนานแล้ว ไทจะได้คบกับจาแบบเปิดเผยไม่ต้องมาหลบ ๆ ซ่อน ๆ อย่างทุกวันนี้” มือใหญ่ของเทพไทเคล้าคลึงทรวงอกอวบอิ่มของชู้รักอย่างมีอารมณ์

“จาก็พยายามแสดงตัวหลายครั้งแล้วนะ แต่เมียไทมันก็โง่จริง ๆ นั่นล่ะ!” จารีย์หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น เมื่อนึกถึงหญิงอ้วนหน้าตาซื่อ ๆ ท่าทางเซ่อซ่า ขนาดโดนเธอหลอกขอไลน์เพื่อเอาไว้หลอกแชทถามถึงผัวตัวเองก็ยังไม่รู้ตัวเลย สมควรแล้วที่คนโง่แบบนี้จะโดนผัวนอกใจ คนอะไรทั้งโง่ทั้งเซ่อได้อย่างไม่มีที่ติ!

“อย่าพูดถึงมันให้เสียอารมณ์เลย เรามารวมร่างกันต่อดีกว่า ไหน ๆ ก็เปิดโรงแรมนอนแล้ว ต้องเอากันให้คุ้ม!” เทพไทพลิกตัวขึ้นไปทาบทับเรือนร่างอวบอิ่มของจารีย์ก่อนเริ่มต้นปฏิบัติการรักรอบใหม่อีกครั้ง…..

✿⊱┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄⊰✿

จัดโปร E-BOOK ราคาพิเศษ

ที่ Meb ตั้งแต่วันที่ 22/12/65 - 31/1/66

✿⊱┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄┄⊰✿

ความดำมืดภายในจิตใจ

จะนำพาชีวิตไปในทิศทางใด

ลุ้นจุดจบของแต่ละคน!

และอ่านตอนพิเศษ

E-BOOK

MEB :  https://shorturl.asia/N9iIP