บทที่ 28
ตอน น้อมรับโทษโบย
หลังจากนั้น 2 วัน ลู่เหลียนก็เดินทางเข้าวังไปพร้อมกับหว่านเอ่อร์ ตอนนี้ฮ่องเต้กำลังประชุมอยู่กับขุนนาง ไต้กงกง ได้รับสารจากทหาร กระซิบข้างหูเขา แล้วเขาได้นำความเข้าไปกราบทูลองค์ฮ่องเต้
“วันนี้เราประชุมแค่นี้ เรื่องที่เราให้แจกจ่ายน้ำให้ราษฎรเริ่มดำเนินการได้เลย”
“น้อมรับคำสั่ง”ขุนนางต่างพูดพร้อมกันแล้วทุกคนก็เดินออกจะท้องพระโรง ได้เดินสวนทางกับลู่เหลียน ทุกคนต่างคำนับนางสุภาพ หว่านเอ่อร์ยืนฟังอยู่ด้านนอก
“ถวายบังคมเสด็จพ่อ”
“เจ้ามาหาเรามีเหตุใด”
นางคุกเข่า “หม่อมฉันน้อมรับโทษโบยเพค่ะ”
“เหตุใดข้าต้องโบยเจ้าด้วย”
“หม่อมฉันขัดคำสั่งของเสด็จพ่อ”
“เจ้ารู้ว่าต้องถูกลงโทษยังกล้าขัดคำสั่ง”
“หม่อมฉันต้องทำ และไม่รู้สึกผิด หากเสด็จพ่อจะทรงสั่งโบยหม่อมฉันก็ยินดี”
“นี่เจ้า บังอาจยิ่งนัก”
“ฝ่าบาทอย่าทรงกริ้วพ่ะย่ะคะ” ไต้กงกงพูด
“ได้เจ้าอยากโดนลงโทษใช่หรือมั้ย”
หว่านเอ่อร์ได้ยินอย่างนั้นจึงรีบมุ่งหน้าไปที่ตำหนักขององค์ชายสามทันที มีเหล่าทหารกำลังฝึกเพลงดาบกันอย่างเข็มงวด เมื่อเธอเดินผ่านเข้ามาถึงประตูทหารเวรก็ได้ขัดขวางเธอไว้
“เจ้าเป็นผู้ใด”
“ข้าชื่อหว่านเอ่อร์ มาของเข้าเฝ้าองค์ชายสาม พวกเจ้าช่วยกราบทูลให้ข้าหน่อย”
“เห็นทีเจ้าต้องรอ องค์ชายกำลังคุยธุระอยู่”
“ข้ารอไม่ได้” เธอรีบบุกเข้าไป แต่ทหารก็ได้ขวางเธอไว้ ได้เกิดการต่อสู้ขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น” องค์ชายสามพูดขึ้น
ทหารนายหนึ่งวิ่งเข้ามารายงาน
“มีสตรีนางหนึ่ง เธอต้องการเข้าพบองค์ชายสาม” องค์ชายสามมองหน้าองค์ชายสี่ แล้วทั้งคู่ก็เดินออกไป เมื่อหว่านเอ่อร์เห็นองค์ชายสาม นางก็หยุดการโจมตีทันที จนทำให้ทหารที่สู้กับเธอกระแทกฝ่ามือเข้าที่อกเธอเต็มแรง ทำให้ให้เธอกระเด่นออกไปแล้วกระอักเลือดออกมา องค์ชายสามเห็นอย่างนั้นเขาตกใจมาก
“หยุดเดี๋ยวนี้” เขารีบวิ่งไปหาหว่านเอ่อร์ที่ยืนอยู่
“หว่านเอ่อร์เจ้า”องค์ชายสามพูด
เธอคุกเข่าต่อหน้าองค์ชายทั้งสอง
“เจ้ามาได้อย่างไร”องค์ชายสี่ถาม
“องค์ชายช่วยพระชายาด้วย ตอนนี้องค์ฮ่องเต้สั่งโบยพระชายาโทษฐานขัดคำสั่งพระองค์เพค่ะ”
ก่อนที่นางจะหมดสติไป องค์ชายสามตกใจมาก “หว่านเอ่อร์” เขาอุ้มร่างของนางขึ้น
“พี่รองข้าฝากหว่านเอ่อร์ด้วย”
“เจ้ารีบไปเถอะ”แล้วองค์ชายสี่ก็วิ่งไปที่ท้องพระโรงทันที องค์ชายสามมีรับสั่งให้ตามหมอหลวงเข้าตำหนักทันทีเช่นกัน
