ลู่จินไห่: “พ่อครับ ผมจ้างหนึ่งในบริษัทจัดการงานอีเวนต์ระดับแนวหน้าสำหรับงานนี้ เนื่องจากเหลือเวลาอีกแค่ 3 วันจะถึงวันงาน คำเชิญจึงถูกส่งไปยังทุกคนแล้ว ผู้ช่วยเซียวตงจะจัดการเรื่องที่เหลือตามที่ผมวางไว้และสั่งเขาแล้ว"

ลู่ฮวน : "งั้นนายก็ตัดสินใจทุกอย่างแล้ว แล้วมาถามความเห็นฉันก่อนหน้านี้เพื่ออะไร? ทำให้ฉันโกรธ ไอ้เบื๊อกเอ้ย!!"

ลู่ จินไห่ : อืมม...นั่น....อืม '__' ลู่จินไห่รู้จักพ่อของเขาเป็นอย่างดี พ่อเขาชอบคิดทำอะไรแบบเด็กๆ และชอบหาเรื่องชวนทะเลาะเพราะนั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ครอบครัวของพวกเขามีบรรยากาศที่สนุกสนาน เป็นเหตุผลที่เขาทำอย่างนั้นโดยตั้งใจ

เพื่อเปลี่ยนหัวข้อ ลู่ซวงถาม "ลู่เฉียงอยู่ไหน? ฉันคิดถึงหลานชายสุดที่รัก เขาจะกลับมาเมื่อไหร่?" ขณะที่เธอพูดถึงชื่อของลู่เฉียงบรรยากาศก็กลับมาเป็นปกติและทุกคนพูดถึงเขา

ลู่เจียฮุย: "แม่ครับ ตอนนี้เขาอยู่ที่อเมริกาจัดการเรื่องสำคัญของบริษัท เขาจะออกเดินทางจากนิวยอร์กเย็นพรุ่งนี้และจะมาถึงที่นี่ในเช้าวันถัดไป"

ลู่ซวง : "โอ้ย!! ไอ้เด็กนั่น ตั้งแต่ตอนที่เขาเอาบริษัทลู่และครอบครัวมาแบกรับภาระ เขาไม่เคยทำให้เราผิดหวังเลย และตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาทำงานหนักโดยไม่ได้พักผ่อนเพื่อนำธุรกิจก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว”

ลู่เฉียงเป็นลูกชายคนโตของลู่จินไห่ เมื่อห้าปีก่อน ลู่จินไห่ประสบอุบัติเหตุอาการสาหัส ลู่เฉียงอายุเพียง 18 ปี เขาเอาความรับผิดชอบทั้งหมดของบริษัทและครอบครัวมาอยู่ในมือของเขา และทำงานอย่างหนักเพื่อก้าวข้ามขอบเขตของความสำเร็จที่มากขึ้นเรื่อยๆ เขาเสียสละความฝันที่จะเป็นนักฟุตบอลเพื่อสิ่งนี้ เขารู้ว่าพ่อของเขาทำงานหนักเพียงใดเพื่อธุรกิจของครอบครัว และทำให้ทุกคนใช้ชีวิตอยู่อย่างสบายใจไร้กังวล

ลู่ฮวน : "นั่นคือสิ่งที่ฉันกังวล" เขามองดูลู่ จินไห่ แล้วพูดว่า "แก ไอ้คนไร้หัวใจ!! ให้ลูกชายทำงานเหมือนวัวได้ยังไง!! ฉันกลัวว่ามันจะส่งผลต่อสุขภาพและพละกำลังของเขา จะเกิดอะไรขึ้นกับความฝันของฉันที่อยากมีหลานทวด? ไอ้ลูกไร้ความรับผิดชอบ!!!"

“พ่อครับ ผมมีความรับผิดชอบ นั่นคือเหตุผลที่ผมสามารถให้หลานชายสองคนและหลานสาวหนึ่งคนกับพ่อได้” เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ บนใบหน้าของเขา

“ประเสริฐอะไรขนาดนั้น? ใครๆก็ทำแบบนั้นได้เว้ย แกแค่จัดการบริษัทลู่ของแกและให้หลานชายของฉันได้พักสักหน่อย” เขาขมวดคิ้วและพึมพำ "ประธานบริษัทลู่ผู้ไร้ประโยชน์!!!" แต่ทุกคนได้ยิน

ลู่จินไห่เป็นประธานของลู่ คอร์ปอเรชั่น ซึ่งเป็นหนึ่งในองค์กรที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในประเทศ เป็นผลจากการทำงาน 30 ปีของลู่จินไห่ เขาเริ่มต้นจากศูนย์

ครอบครัวลู่นั้นมาจากเมืองเล็กๆ ที่ห่างไกลจากเมืองหลวง บรรพบุรุษของลู่จินไห่เป็นผู้นำเมืองนั้นและหมู่บ้านเล็กๆ รอบๆ พวกเขาจากรุ่นสู่รุ่น ทุกชั่วอายุคนมีส่วนในการพัฒนาความเป็นอยู่ที่ดีของครอบครัวในพื้นที่โดยรอบ นั่นเป็นเหตุผลที่ทุกคนเคารพตระกูลลู่

ความฝันของลู่จินไห่ที่จะทำสิ่งที่ไม่ธรรมดาในชีวิตทำให้ทั้งครอบครัวเข้ามาในเมือง ในตอนแรกเขาเริ่มต้นธุรกิจด้วยศิลปะและงานฝีมือแบบจีนโบราณที่ผลิตในเมืองของเขา มันเป็นความพิเศษของพื้นที่รอบๆ เมืองนั้น ลู่จินไห่ตระหนักถึงความสำคัญและก่อตั้งบริษัทเล็กๆ ขึ้นมา มันไม่ได้ยากสำหรับเขาในตอนแรกเพราะครอบครัวของเขามีฐานะดีและปู่ของเขาเป็นผู้นำของเมือง แต่ส่วนที่ยากคือตอนที่เขาย้ายมาเมืองหลวง เขาต้องเผชิญกับปัญหามากมายเช่นคนก่อกวนและคู่แข่ง แม้ว่าเขาจะมาจากเมือง เขาก็ฉลาดมากในการแยกแยะระหว่างเพื่อนกับศัตรู เขารู้วิธีจัดการกับคนเหล่านั้นเพราะเขาก็มีด้านที่ฉลาดแกมโกงเช่นกัน ถ้าเขาต้องตรวจสอบไอคิวของเขาในเวลานั้น แน่นอนมันจะเป็นสามหลัก

ในไม่ช้าเขาก็ประสบความสำเร็จในเวลาสองสามปี และเริ่มขยายธุรกิจของเขาในภาคส่วนต่างๆ เขาแต่งงานกับเพื่อนในวัยเด็กและลูกพี่ลูกน้อง หนิงเจียฮุย เธอสนับสนุนเขาทั้งหนักและบางเพื่อเติมเต็มความฝันของเขา เธอเป็นที่รักและใส่ใจรักในสามีของเธอ

หลังจาก 4 ปีของการแต่งงาน เธอให้กำเนิดลูกคนแรกของพวกเขา ลู่เฉียง ตามด้วยลูกสาวหนึ่งคน ลู่เหลียน และลูกชายคนเล็ก ลู่ลี่จุน หลังจากการแต่งงานของพวกเขา ลู่จินไห่ยุ่งมากกับธุรกิจ เขารู้ว่าเขาจะไม่สามารถให้เวลากับครอบครัวได้อย่างเหมาะสม และเขาก็ไม่ต้องการเบี่ยงเบนความสนใจในขณะที่เขาเพิ่งจะประสบความสำเร็จ ดังนั้นลู่ จินไห่และลู่เจียฮุยจึงตัดสินใจว่าจะไม่มีลูกสักสองสามปี นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ลู่เฉียงมาช้า

หลังจากได้ยินคำว่าเหลน บางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวของลู่ฮุย เธอเป็นภรรยาของลูกชายคนที่สองของลู่ฮวน ลู่เฉิน “ถูกต้องค่ะพ่อ!! ในฐานะป้า ฉันก็เป็นห่วงลู่เชียงเหมือนกัน เขาควรได้พักและดูแลสุขภาพให้มากๆ ลูกพี่ลูกน้องของเขาอยู่ที่นั่นเพื่อแบ่งปันความรับผิดชอบในบริษัท ส่วนพ่อก็ไม่ต้องกังวลเรื่องหลานๆ นอกจากลู่เฉียงคุณยังมีหลานชายอีกสองคนที่สามารถทำให้คำอธิษฐานของคุณสมหวังได้” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ

ลู่ฮวนมองเธออย่างรำคาญและพูดว่า “หลานอีกสองคน?? เธอกำลังพูดถึงลูกชายสองคนของเธอเหรอ? คนที่แต่งงานเมื่อ 5 ปีก่อนเพราะอะดรีนาลีนในร่างกายพุ่งปรี้ด แต่ไม่อยากมีลูก และอีกคนที่ยุ่งอยู่กับเรื่องตัวเองตลอดเวลา ดื่มเหล้า เสพยา เร่ไปเร่มากับเพื่อนที่ไร้ประโยชน์และผลาญเงินที่หามาอย่างยากลำบากของครอบครัวนี้นะเหรอ?” ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ แสดงให้เห็นว่าเขาไม่พอใจลูกชายของลู่ฮุยแค่ไหน!l

หลังจากได้ยินดังนั้น ลู่ฮุยก็ก้มหน้าลงและบรรยากาศในห้องนั่งเล่นก็เงียบลง ไม่มีใครกล้าที่จะหลุดคำพูดแม้สักคำจากปากของพวกเขา

ลู่ฮวนลูกชายคนเล็กของลู่เฉินเป็นคนสุภาพ เขาเป็นลูกชายและน้องชายที่เชื่อฟัง แต่ภรรยาของเขาค่อนข้างเป็นภัยชอบทำตัวป่วน พวกเขามีลูกชายสองคนคือ ลู่หานและลู่เฟิง ลูกสาวคนสุดท้อง ลู่เป่า ตอนแรกพวกเขาอยู่ในเมืองบรรพบุรุษของพวกเขา ลู่เฉินสนับสนุนน้องชายของเขาด้วยการจัดการธุรกิจจากในเมือง แต่เมื่อไม่กี่ปีก่อนพวกเขาก็มาที่เมืองเพราะผู้อาวุโสลู่ฮวนต้องการให้ทั้งตระกูลอยู่ด้วยกันและเขาก็คิดถึงลูกชายคนเล็กและหลานๆ ของเขาด้วย