หยูซินซินเม้มปาก มองใบหน้าซีดเซียวของโฮวอู่และเหงื่อบนหน้าผากของโฮวอู่ เธอยอมแพ้ในที่สุดและพูดว่า “ก็ได้ พักสักครู่แล้วกัน แต่เร็วหน่อยก็ดี เครื่องบินของพี่ชายเธอแลนดิ้งแล้ว คงไม่ดีแน่ถ้าเธอไปงานเลี้ยงสาย”

“ซินซิน ฉันเข้าใจแล้ว”

หลังจากที่หยูซินซินออกไป โฮวอู่ก็ก้มมองดูมือที่ขาวผ่องและบอบบางของเธออย่างไม่เชื่อสายตา

มือของเธอตอนนี้แตกต่างจากมือคู่เดิมของเธอ

เล็บถูกตัดแต่งอย่างเป็นระเบียบสวยงามและเคลือบด้วยสีชมพูอ่อน มือของเธอเล็กนิดเดียวและนิ้วเรียวยาว เป็นมือที่เหมาะกับการเล่นเปียโนจริงๆ

เธอมองไปรอบๆห้อง จนกระทั่งสายตาหยุดที่กระจกบานหนึ่งข้างหลังเธอ

ใบหน้าในกระจกละม้ายคล้ายคลึงกับใบหน้าเดิมของเธอ

แน่ล่ะ การที่เธอสามารถอยู่รอดในวงการบันเทิงได้เพราะเธอเป็นคนที่สวยมากคนหนึ่ง ไม่อย่างนั้นแล้วพระรองที่เธอเล่นละครด้วยจะสนใจเธอทำไม

แต่ภาพสะท้อนในกระจกนั้นสวยกว่าเธอมากนัก

อาจกล่าวได้ว่าใบหน้าหนึ่งเป็นความงามระดับสวรรค์ ในขณะที่ใบหน้าหนึ่งเป็นความงามของโลก

ใบหน้าที่สะท้อนอยู่ในกระจกตอนนี้คือความงามระดับสวรรค์

โฮวอู่กระพริบตา คนที่อยู่ในกระจกก็กระพริบตาตามเธอ ดวงตาของเธอโตอย่างกับตุ๊กตา ทั้งยังดูไร้เดียงสา

ดวงตาที่ไร้เดียงสาและงดงามนี้ทำให้เธอดูมีเสน่ห์เย้ายวน

ภาพสะท้อนที่เป็นจริงนี้พิสูจน์ให้โฮวอู่รู้ว่าเธอทะลุเข้ามาอยู่ในนิยายแล้วจริงๆ

เธอกลายเป็นคนอีกคนอย่างสมบูรณ์แบบ!

โฮวอู่ตะลึงแต่ไม่มีเวลาให้ตกใจแล้ว เธอรีบปรับความคิดตัวเองใหม่

ถ้าเธอทายถูก โฮวอู่ในโลกแห่งความจริงอาจตายไปแล้วก็ได้

เธอตกจากที่สูงสิบเมตร ไม่มีเบาะกันกระแทก ความเป็นไปได้ในการรอดชีวิตแทบไม่มี

นี่อาจเป็นของขวัญจากสวรรค์ที่ทำให้เธอยังมีชีวิตอยู่ ถึงแม้จะอยู่ในนิยายก็ตามที และตัวตนใหม่นี้เธอยังอยู่ดีกินดีไม่ใช่เหรอ?

โฮวอู่ทบทวนเนื้อเรื่องในนิยายอย่างรวดเร็วว่าตอนนี้เธออยู่ตรงส่วนไหนของเนื้อเรื่อง

โชคดีที่เธอยังจำได้อยู่เพราะเธอเพิ่งอ่านไปเมื่อคืน

วันนี้คือวันที่พี่ชายของเธอ ‘โฮวอูเสิ่น’ กลับมาจากต่างประเทศ

โฮวอูเสิ่น ชายหนุ่มอายุยี่สิบห้าปี สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกสาขาการเงินจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด เขาได้ตีพิมพ์บทความห้าฉบับในนิตยสารการเงินที่มีชื่อเสียงที่สุดของโลก เขายังได้รับรางวัลการเงินระหว่างประเทศสองรางวัล สาเหตุที่เขากลับมาเพราะเขาพร้อมที่จะรับช่วงต่อธุรกิจของครอบครัว นอกจากนี้เขายังเคยเป็นศาสตราจารย์ที่มีชื่อเสียงและจบปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยฉิงต้า

เธอสามารถบอกได้เลยว่าเขาโดดเด่นมากแค่ไหนจากรางวัลและปริญญาบัตรของเขา

โฮวอู่จำได้ว่าตอนที่เธออ่านนิยาย ผู้แต่งได้อธิบายอย่างชัดเจนว่าพี่ชายของนางเอกนั้นดีกว่าพระเอกอย่างไรบ้าง แต่เนื่องจากศีลธรรม ตัวละครนำหญิงจึงไม่อาจรักพี่ชายตัวเองได้ และทำให้เขากลายเป็นตัวละครชายอันดับสอง

เห็นได้ชัดว่าคุณพี่ชายคนนี้เป็นที่โปรดปรานของผู้แต่งมาก ด้วยออร่าของเขาที่เด่นเกินหน้าเกินตาใครในนิยาย

ด้วยความลำเอียงของผู้แต่ง ผู้แต่งเขียนแค่ว่าคุณพี่ชายมีอำนาจมากแค่ไหน แต่ไม่ค่อยให้เขาปรากฏตัวมากในนิยายเพราะกลัวว่าถ้าเพิ่มบทให้ตัวละครพี่ชาย แล้วจะทำให้ตัวผู้แต่งเองไม่ชอบพระเอกซะอย่างนั้น?

ถึงแม้เขาจะมีบทไม่มาก เขาก็ยังเป็นที่จับตามองและทรงอำนาจยามที่เขาปรากฏตัวในนิยาย ผลลัพธ์คือทำให้เขามีแฟนๆจำนวนมาก

อาจกล่าวได้ว่าพระเอกเป็นของนางเอก ส่วนพระรองเป็นของคนอ่าน

ดังนั้นตัวละครคุณพี่ชายจึงถูกกล่าวถึงในหลายคอมเม้นต์

โฮวอู่นึกถึงคำอธิบายของโฮวอูเซินและเริ่มสงสัยเกี่ยวกับตัวเขาเล็กน้อย

ตัวละครชายอันดับสองที่มีอำนาจทุกอย่างจะเป็นคนแบบไหนกันนะ?