วัสดุทางการแพทย์ที่เยว่หลิงจือต้องการ ถูกนำไปใช้กับหัวเข่า ซึ่งเป็นวัสดุทางการแพทย์ทั่วไปทั้งหมด แล้วนางค่อยนำไปผสมกับน้ำพุจิตวิญญาณในพื้นที่มิติของนาง ซึ่งมันจะช่วยเพิ่มประธิภาพให้มันมากขึ้น

วิธีนี้ง่ายและรวดเร็วมาก และหลังจากนั้นไม่นาน รายการใบสั่งยาก็จะถูกเขียนขึ้น

เสมียนร้านขายยาและลูกค้าที่ซื้อยามองดูพวกเขาอย่างสงสัย

คนที่รู้สถานการณ์ก็มองอย่างเงียบๆ บอกกับทุกคนว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ เป็นหลานสาวของหมอเยว่ จากหมู่บ้าน หลิงฉวน ในต้าซาน นางร้องไห้เพราะการตายของปู่นางจนเป็นใบ้

นางหมั้นกับกู้เฉิง เมื่อสามปีที่แล้ว หลังจากที่นางกลายเป็นใบ้ ครอบครัวกู้ ก็อยากจะหย่ากับนาง แต่นางไม่ได้คาดหวังว่านางจะช่วยน้องชายคนรองของกู้เฉิง ด้วยหินดูดพิษงู เพื่อตอบแทนน้ำใจของนาง กู้เฉิงจึงตกลงจะไปรับนางล่วงหน้า พากลับบ้านไป

อย่าประมาทความสามารถของชาวบ้านในการซุบซิบนินทา เหตุผลที่กู้เฉิง พาเยว่หลิงจือกลับบ้าน ล้วนถูกส่งต่อจากหนึ่งเป็นสิบมานานแล้ว

หลายคนในเมืองรู้จักหมอเยว่ และการนินทาก็แพร่กระจายเร็วขึ้น

อารมณ์ของกู้เฉิง เยือกเย็นมาก และเขาขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจเรื่องซุบซิบพวกนี้ ในขณะที่ เยว่หลิงจือ ก็ไม่สนใจ ทั้งสองจึงไม่สนใจความคิดเห็นของคนอื่น

เยว่หลิงจือ ทำท่าทางและบอกกู้เฉิง ว่านางไม่พบสมุนไพรใดๆ สำหรับฆ่าพยาธิตัวกลม แต่ก็ไม่สำคัญ เมื่อวานนางเห็นมันระหว่างทางกลับ และพรุ่งนี้นางจะขุดมันขึ้นมา

กู้เฉิง รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย การได้รู้จักวัสดุทางการแพทย์เป็นเรื่องที่ดีจริงๆ และแม้แต่เงินสำหรับค่ายาก็ถูกบันทึกไว้

ตามความปรารถนาของ เยว่หลิงจือ พวกเขาซื้อสมุนไพรเก้าชนิดในครั้งนี้ ราคารวมเป็นเงินหนึ่งหรือสองตำลึงเงิน หากเป็นสมัยใหม่ก็ประมาณสามร้อยหยวน

วัสดุยาธรรมดาก็มีราคาแพงเช่นกัน เยว่หลิงจือ มีความคิดในใจ วัตถุดิบยาอันล้ำค่าในพื้นที่มิติของนางไม่สามารถนำออกไปได้โดยไม่ตั้งใจ มีวัสดุยาทั่วไปมากมายบนภูเขาอยู่ที่นี่ หรือพวกเขาสามารถขุดวัสดุยาและขายที่นี่ ซึ่งน่าจะเร็วกว่าการล่าสัตว์

หลังจากหยิบถุงยาขึ้นมา กู้เฉิงก็พาเยว่หลิงจือ ไปพบหมอ เยว่หลิงจือโบกมือ แต่กู้เฉิง ก็ยังยืนยันพาเธอเข้าไป

“หมอหลิว นางตกลงมาจากหน้าผาเมื่อวานนี้ หน้าผากนางแตกและมีเลือดออกมาก และนางก็อ่อนแอเกินไป ท่านพอจะมียาบำรุงหรือเปล่า”

หลังจากที่หมอหลิวตรวจชีพจรของเยว่หลิงจือ เขาบอกก็กู้เฉิง อย่างใจดีว่า “จากชีพจรของนาง ไม่น่าจะมีปัญหาใหญ่ เจ้าไม่จำเป็นต้องทานยาบำรุง แค่ให้แน่ใจว่าเจ้าทานอาหารครบสามมื้อก็เพียงพอแล้ว”

แม้ว่าพลังปราณและเลือดของเด็กหญิงตัวเล็กๆ จะบกพร่องเล็กน้อย แต่ชีพจรของนางก็คงที่และนางก็มีจิตใจมั่นคงดี

หมอหลิวรู้สถานการณ์บ้านกู่เฉิง ไม่รู้ว่าเขายืมเงินจากไหนมาจ่ายค่ายา แล้วเขาจะมีเงินสำรองซื้อยาบำรุงได้ยังไง?

เยว่หลิงจือเหลือบมองกู้เฉิง และรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย นางบอกว่านางไม่ต้องไปพบหมอ แต่เขาปฏิเสธที่จะฟังนาง นางมีน้ำพุจิตวิญญาณอยู่ในพื้นที่มิติของนาง และยาที่นางทำเอง นางจึงสามารถดูแลตัวเองได้

กู้เฉิงดื้อมาก และขอให้หมอหลิวช่วยเยว่หลิงจือ เพื่อดูว่านางสามารถรักษาคอของนางได้หรือไม่ เขาหวังว่านางจะพูดได้อีกครั้ง

คราวนี้ เยว่หลิงจือ ไม่ได้คัดค้าน

นางเชื่อว่าน้ำพุจิตวิญญาณจะรักษาคอของนางได้อย่างแน่นอน แต่นางสามารถเห็นยาที่หมอหลิวสั่งก่อน

หมอหลิวขอให้ เยว่หลิงจือ พูด และหลังจากฟัง "อ่า... อ่า" ของ เยว่หลิงจือ แล้ว หมอหลิวส่ายศีรษะ 

"มันนานเกินไปแล้ว และโอกาสในการรักษาก็เกือบจะเป็นศูนย์"

กู้เฉิง รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

เยว่หลิงจือ ไม่สนใจ นางเก็บวัสดุทางการแพทย์และนำกู้เฉิง ออกจากเฮ่อชุนถัง

ทันทีที่พวกเขาจากไป ผู้คนในร้านขายยาก็เริ่มพูดคุยซุบซิบเสียงดัง

ผู้ชายที่เพิ่งหยิบยามาให้พวกเขาพูดว่า "หลานสาวของหมอเยว่ สามารถรักษาโรคและช่วยชีวิตผู้คนได้หรือไม่? ดูเหมือนว่านางเพิ่งจะสั่งยาเอง ทั้งหมดนี้เป็นสมุนไพรสำหรับรักษาแผล นางต้องการที่จะรักษาขาของชายสามบ้านกู้?

ชายคนหนึ่งพูดว่า “อาจเป็นไปได้ ไม่ได้บอกว่านางสามารถรักษา น้องชายคนรองบ้านกู้ ที่ถูกงูคอแบนกัดดอกหรือ?”