ในชีวิตนี้ ถ้าเยว่หลิงจือไม่ช่วยชีวิตน้องรอง น้องสามก็คงจะเดินไปเส้นทางเดิมอีกแน่นอน

กู้เฉิง หันกลับมาหยิบตะกร้าจากลานแล้วเข้ามา และหยิบเห็ดหลินจือแดงสองดอกที่อยู่ข้างในออกมา

กู้หมิง รู้สินค้าและถามด้วยความประหลาดใจ "พี่ใหญ่ ท่านไปพบพวกมันจากที่ไหน?"

ปากของพี่ใหญ่หนักมาก เขาซ่อนมันเอาไว้ตลอดทาง

กู้หยู และ กู้หญิง เข้ามาล้อมรอบเขา

“พี่ใหญ่ พวกมันเป็นของมีค่าหรือ?”

กู้เฉิง “พวกมันเป็นของมีค่าแน่นอน เห็ดหลินจือสองดอกนี้ สามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้ห้าสิบหรือหกสิบตำลึง”

“ว้าว! เงินห้าสิบหรือหกสิบตำลึง! เยี่ยมเลย! เรากินเนื้อได้แล้ว!”

"เราสามารถหาหมอเทวดา สำหรับพี่สามได้แล้ว!"

กู้หยู และ กู้หญิง มีความสุขมากจนเกือบจะกระโดดขึ้น

แม้ว่าพวกเขาจะอายุน้อย แต่พวกเขาก็รู้ด้วยว่าเงินหนึ่งตำลึงสามารถซื้อข้าวได้ 100 จินและเนื้อได้หลายสิบจิน!

แม้แต่ กู้หลิง ก็มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

กู้หมิง ถามอีกครั้ง "พี่ใหญ่ บอกข้าที เจ้าพบมันที่ไหน"

สิ่งนี้จะต้องพบในภูเขาลึกและป่าเก่าแก่

กู้เฉิงบอกพวกเขาว่า "เยว่หลิงจือพบสิ่งนี้ เมื่อเราขุดหาสมุนไพร นางพบมันโดยเก็บจากต้นไม้ที่ตายไปแล้ว"

“หือ? นางโชคดีมากเลย?”

กู้เฉิง พยักหน้า “แน่นอน นางเป็นดาวนำโชคของครอบครัวเรา ข้าแน่ใจว่าหลังจากที่นางมาที่บ้านของเรา ชีวิตพวกเราจะดีขึ้นเรื่อยๆ”

เขามีความสามารถในการเปลี่ยนสถานการณ์ของครอบครัวนี้ในช่วงเวลาสั้นๆ แต่เขายังให้เครดิต เยว่หลิงจือ

กู้หยู ระมัดระวังเล็กน้อยและถามด้วยเสียงต่ำ "พี่ชาย นางพบสิ่งที่ดี นางจะให้เงินแก่พวกเราหรือไม่"

กู้เฉิง ตอบยืนยัน "ใช่แล้ว!"

เขาถามนางว่านางกลัวที่จะมีส่วนร่วมหรือไม่ และนางบอกว่านางแน่ใจมากว่านางไม่กลัว แสดงว่าหัวใจของนางอยู่กับพวกเขาแล้ว

กู้เฉิง ยังกล่าวอีกว่า “พวกเราสามารถเก็บเงินไว้กับนางได้เช่นกัน เมื่อพี่ใหญ่เข้าไปในเมือง เพื่อขายการประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพเขียน ก็จะให้เงินนางด้วย”

การประดิษฐ์ตัวอักษรของเขาสวยงาม และเขาก็ได้รับการสั่งสอนจากปู่ของเขา เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก

ชาติก่อนเขาไม่รู้เจ้าค่าของการประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาด เขาจึงขายมันราคาถูกให้กับร้านค้าในเมือง ภาพวาดทิวทัศน์มีราคาเพียง 30 เหวิน หลังหักค่ากระดาษและสี เขาทำเงินได้ไม่มาก 

ต่อมาข้าได้เรียนรู้ว่าเจ้าของร้านในเมืองนำการประดิษฐ์ตัวอักษรและภาพวาดของเขาไปขายต่อ ยังร้านค้าในเทศมณฑล และราคาก็เพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า

หกหรือเจ็ดวันหลังการเกิดใหม่ เขาอยู่ที่บ้านเพื่อดูแลน้องชายคนรองของเขา และเขาวาดภาพทิวทัศน์มากกว่าสิบภาพ เมื่อเขาไปที่เทศมณฑล เขาอาจสามารถแลกเงินได้สี่หรือห้าตำลึง

กู้หมิง ถามด้วยความสงสัย "ราคาในเทศมณฑลแพงกว่าในเมืองของเราอีกหรือ"

กู้เฉิง พูดอย่างรวดเร็ว: "แน่นอน มันแพงกว่าสิบเท่า"

กู้หมิง งงงวยมากขึ้น: "ท่านรู้ได้อย่างไร"

เดือนที่แล้ว พี่ชายคนโตไปที่เมืองเพื่อหาหมอมารักษาพี่สาม แต่เมื่อเจ็ดวันก่อน งานคัดลายมือและภาพวาดของพี่ชายคนโตถูกขายให้กับเจ้าของร้านในเมือง

กู้เฉิง อธิบายว่า: "ตามที่พี่บอก ต่อไป ชีวิตครอบครัวของพวกเราจะดีขึ้นเรื่อยๆ อย่างแน่นอน พี่ใหญ่จะสามารถหาเงินได้มากพอ ที่จะจ้างหมอที่ดีให้น้องสาม เจ้าต้องเชื่อด้วยว่าสักวันเจ้าจะยืนขึ้นได้"

เขาบอกสิ่งนี้โดยเฉพาะกับน้องสาม เขารู้ว่าน้องสามต้องการฆ่าตัวตาย มันคงมากกว่าหนึ่งหรือสองครั้งที่เขาคิดเรื่องนี้ การตายของน้องรองในชีวิตก่อน เป็นเพียงตัวกระตุ้นเท่านั้น

เขาต้องค่อยๆ สอนเขา

กู้หลิง นั่งบนเตียงด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวบนใบหน้าของเขา

พี่รองโกหกเขาจริงๆ โดยบอกว่าพี่สะใภ้สามารถช่วยเขารักษาขาได้

พี่ใหญ่อาจโกหกเขาด้วย แม้ว่าเขาจะจ้างหมอที่ดี เขาอาจจะยืนขึ้นไม่ได้

อย่างไรก็ตาม เขาเข้าใจเจตนาที่ดีของพี่ใหญ่และพี่รอง เขาแค่ไม่สามารถละทิ้งความสัมพันธ์แบบพี่น้องได้ ไม่งั้น เขาจะจากครอบครัวไปนานแล้ว

เมื่อเห็นการแสดงออกของน้องสาม กู้เฉิง สามารถเดาได้ว่า เขากำลังคิดอะไรอยู่ และเขาตัดสินใจที่จะใช้ตัวอย่างของ เยว่หลิงจือ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้เขา…