หลู่เจียวตามหลังนางและพูดช้าๆว่า "สร้างลานใหม่"

จ้าวเหอหัวมองไปที่หลู่เจียวอย่างไม่เชื่อสายตาและพูดว่า "มันเป็นสวนที่ดีอยู่แล้ว จะสร้างใหม่ทำไม" 

หลังจากนั้น นางก็คิดขึ้นมาได้ว่า นี่เป็นบ้านของตระกูลหาน นางอดไม่ได้ที่จะถาม "นายท่านหานเห็นด้วยกับเจ้า ที่จะทำการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เช่นนี้หรือไม่"

หลู่เจียวกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ "ครอบครัวของเราซื้อบ้านหลังนี้แล้ว และเมื่อเราต้องการรื้อสวน เราก็รื้อสวน ไม่จำเป็นต้องปรึกษาใคร" 

เมื่อจ้าวเหอหัวได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของนางก็เบิกกว้าง บัณฑิตเซี่ยผู้นี้ ร่ำรวยมาก ถึงกลับสามารถซื้อบ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ได้

ถ้านางสามารถแต่งงานกับบัณฑิตเซี่ยได้ นางก็สามารถเป็นนายหญิงของบ้านใหญ่แห่งนี้ได้

พอคิดถึงครอบครัวตัวเอง พวกเขายังคงเช่าบ้านอยู่ ชั่งแตกต่างกันเหลือเกิน สิ่งนี้ทำให้ เซี่ยหยุนจินผู้นี้เนื้อหอมจริงๆ 

พอจ้าวเหอหัวคิดได้แล้ว ก็หันกลับมามองหลู่เจียวที่ด้านข้างและพึมพำกับตัวเอง แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะดูดี แต่นางก็อ้วนเกินไป สันนิษฐานว่า บัณฑิตเซี่ย คงจะไม่ชอบผู้หญิงอ้วน แต่เป็นเพราะลูกทั้งสี่ที่นางให้กำเนิด เขาจึงปล่อยให้นางอยู่ด้วย

พอจ้าวเหอหัวคิดเกี่ยวกับมัน นางหันกลับมาและมองดูเด็กน้อยสี่คนที่กำลังดึงดอกไม้และหญ้ากับหลินต้า และคนอื่นๆ ที่กลางสวน

“โอ้ เจ้าตัวเล็กสี่คนในครอบครัวของเจ้าหน้าตาดีมาก พวกเขาชื่ออะไร”

“ต้าเป่า เอ้อเป่า ซันเป่า ซือเป่า”

หลู่เจียวหรี่ตาลงและมองที่จ้าวเหอหัวด้านหนึ่ง ถ้าจ้าวเหอหัวมาก่อนหน้านี้ นางจะไม่คิดมาก แต่ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้กำลังพูดถึงสิ่งต่างๆ นางจึงคิดมากขึ้น ผู้หญิงคนนี้ต้องการล่อลวงเซี่ยหยุนจินหรือไม่?

หลู่เจียวรู้สึกว่ามันตลก นางหันไปมองจ้าวเหอหัว ผู้หญิงคนนี้กล้าดียังไงที่คิดแบบนี้

แม้ว่านางจะดูดี แต่นางก็ไม่สวยพอที่จะดึงดูดผู้ชาย และนางก็ไม่ฉลาดเช่นกัน เจ้าคิดว่าเซี่ยหยุนจิน จะชอบนางจากอะไร

หลู่เจียวไม่ต้องการสนใจจ้าวเหอหัวอีกต่อไป ดังนั้นนางจึงเดินไปด้านข้างและบอกช่างฝีมือถึงวิธีการปรับปรุงลานตรงกลางสวน ส่วนใหญ่เป็นการสร้างสไลด์ให้เด็กๆเล่น และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เช่น รูไม้

เมื่อเห็นว่า หลู่เจียวไม่สนใจนาง จ้าวเหอหัวก็ยกเท้าขึ้นและต้องการเดินไปคุยกับลูกๆทั้ง 4 คน ถ้านางต้องการจะแต่งงานกับบัณฑิตเซี่ย นางต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเด็กน้อยทั้งสี่คน

จ้าวเหอหัวยังไม่ทันเดินไปถึงเด็กๆ นางก็ได้ยินเสียงฝีเท้าข้างหลังนาง และเฒ่าเหวินผู้เฝ้าประตูก็เข้ามาและพูดกับหลู่เจียว

“นายหญิง มีคุณหนูผู้หนึ่ง กำลังตามหาแม่นางจ้าวอยู่นอกประตู และนางบอกว่า นางมีแซ่ซู”

จ้าวเหอหัวได้ยินคำพูดของชายชราเหวินโดยธรรมชาติและยิ้มทันทีและพูดกับหลู่เจียวว่า “ต้องเป็นแม่นางซู นางคือเพื่อนของข้า”

หลังจากที่นางพูดจบ นางก็หันหลังกลับและเดินออกจากลานบ้าน ทางด้านหลัง หลู่เจียวก็มองดูนางเดินออกไป

ข้างหลังนาง เฟิงจื้อ ก็เดินไปที่ด้านข้างของนางและกระซิบว่า 

"นายหญิง ผู้หญิงจากตระกูลจ้าวผู้นี้ มีความคิดไม่ดี ท่านต้องระวัง"

หลู่เจียวพยักหน้า "ข้ารู้แล้ว จับตาดูนางไว้"

ตราบใดที่ผู้หญิงคนนั้นไม่ทำอะไรนอกลู่นอกทาง นางก็ขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจนาง แต่ถ้านางกล้าทำสิ่งที่ไม่ดี นางจะถาม ผู้เฒ่าจ้าวข้างบ้านว่าเขาสอนลูกสาวอย่างไร

นางยังได้ยินมาว่า หัวหน้าผู้จับกุมของเมืองชิงเหอ เป็นคนตรงไปตรงมาและหยิ่งผยอง

หลังจากที่หลู่เจียวสั่งให้เฟิงจื้อเพิกเฉย นางยังคงพูดคุยเกี่ยวกับการปรับปรุงใหม่กับช่างฝีมือ

จ้าวเหอหัวเดินออกจากบ้านเซี่ย และเห็นสาวใช้ตัวน้อยยืนอยู่หน้าบ้าน มันคือสาวใช้ของซู่ชิงหยิน ชื่อ เสี่ยวจู

เมื่อเห็น จ้าวเหอหัวแล้ว เสี่ยวจูก็พูดอย่างรวดเร็วว่า "แม่นางจ้าว คุณหนูรออยู่ โปรดตามข้ามา"

จ้าวเหอหัวมองไปข้างหลังและเห็นรถม้าจอดอยู่ข้างตรอก และรถม้านั้นเป็นรถม้าของตระกูลซู

จ้าวเหอหัวตามเสี่ยวจูไปตลอดทาง ทันทีที่ทั้งสองมาถึงรถม้า ม่านรถม้าก็ถูกยกขึ้น และซู่ชิงหยิน ก็จ้องที่จ้าวเหอหัวอย่างโกรธจัด

“เจ้าวิ่งไปทำอะไรมาแต่เช้า”

จ้าวเหอหัวพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เอ่ยกับซู่ชิงหยิน “บ้านข้างๆเพิ่งย้ายเข้ามา ข้าก็เลยไปเยี่ยม”

ซู่ชิงหยิน คิดถึงเรื่องหนึ่ง เมื่อได้ยินว่ามีเพื่อนบ้านคนใหม่ เป็นไปได้หรือไม่เป็นชายหนุ่มคนนั้น

นางมองไปที่จ้าวเหอหัวและออกคำสั่งอย่างเข้มงวด "ขึ้นมา ข้ามีอะไรจะถามเจ้า"

จ้าวเหอหัวคุ้นเคยกับซู่ชิงหยินมานานแล้ว ซู่ชิงหยินผู้นี้ เป็นลูกสาวของขุนนางระดับเจ็ด ครอบครัวของนางไม่มีใครเทียบได้กับตระกูลซู ดังนั้นจ้าวเหอหัวจึงถือซู่ชิงหยินเป็นลูกพี่

ตอนนี้ เมื่อได้ฟังซู่ชิงหยินพูดแบบนี้ นางก็ไม่โกรธและปีนขึ้นไปบนรถอย่างเรียบร้อย

ทันทีที่นางขึ้นรถ นางเห็นเสิ่นซิ่ว ในรถม้า ผู้หญิงคนนี้อ่อนโยนและอ่อนแอ และจ้าวเหอหัวไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้

นางเกิดมาสูง และถึงแม้ว่านางจะดูดี แต่นางก็รู้ว่าผู้ชายส่วนใหญ่ ที่ชอบมากที่สุดคือผู้หญิงที่บอบบางและอ่อนแอเหมือนอย่างเสิ่นซิ่วในรถ ดังนั้น จ้าวเหอหัวจึงไม่ชอบผู้หญิงประเภทนี้มากที่สุด

“ชิงหยิน ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”

ซู่ชิงหยิน เหลือบมองเสิ่นซิ่ว และพูดอย่างเฉยเมย “อนุภรรยาคนที่เก้าคนใหม่ของพ่อข้า อนุเสิ่น”

นางสามารถรับเสิ่นซิ่วได้ เพราะผู้หญิงคนนี้ เอาอกเอาใจเก่ง กระทั่งยังเอาใจนางเป็น ถือว่าอยู่เป็น นางมักพูดปะเลาะทำให้นางสบายใจ ดังนั้นนางจึงพานางไปด้วยเมื่อเข้าออกจวน

หลังจากได้ยินคำพูดของซู่ชิงหยินแล้ว จ้าวเหอหัวก็ยิ้มเยาะให้ เสิ่นซิ่วทันที "เหอเหอ กลายเป็นภรรยาน้อยคนที่เก้าของพ่อเจ้า ถึงว่านางถึงดูไม่ค่อยสวยนัก"

ซู่ชิงหยิน ไม่สนใจเรื่องพ่อของนาง เพราะศักดิ์ฐานะอนุภรรยาในบ้าน ก็ไม่ต่างจากสาวใช้ ตอนนี้นางแค่อยากรู้ว่าเด็กหนุ่มที่นางเห็นก่อนหน้านี้เป็นใคร?

“เหอฮัว เมื่อเรามาที่นี่ก่อนหน้านี้ เราเห็นคุณชายที่อายุน้อยและหล่อมากผู้หนึ่ง เจ้ารู้หรือไม่ว่า คุณชายผู้นั้นเป็นใคร” 

เมื่อจ้าวเหอหัวได้ยินคำพูดของซู่ชิงหยิน นางตกใจมาก คงไม่ใช่เซี่ยหยุนจินใช่ไหม

และนางยังรู้ว่า ซู่ชิงหยินผู้ ตัดสินใจไม่แต่งงานซักที เพราะนางมีสายตาสูงและจู้จี้จุกจิกเกินไป

โดยธรรมชาติแล้ว จ้าวเหอหัวไม่ต้องการบอกซู่ชิงหยิน เกี่ยวกับเซี่ยหยุนจิน เพราะกลัวว่าซู่ชิงหยิน จะขโมยคนที่นางชอบ

“ข้า ข้าไม่รู้”

หลังจากจ้าวเหอหัวพูดจบ ซู่ชิงหยิน ก็ไม่รู้ความคิดของจ้าวเหอหัว นางทำได้แต่ผิดหวัง แต่เสิ่นซิ่วในรถม้าก็เปิดปากของนาง 

"แม่นางจ้าว เป็นไปได้หรือไม่ว่า เจ้ากำลังซ่อนมันจากคุณหนูของเรา”

เสิ่นซิ่วเยาะเย้ย อย่าคิดว่านางไม่รู้ว่าสายตาของผู้หญิงคนนี้มีความหมายอะไร ดังนั้นนางจึงดูถูกนางด้วยเช่นกัน

ทันทีที่ซู่ชิงหยินได้ยินคำพูดของเสิ่นซิ่ว นางจ้องไปที่จ้าวเหอหัวและเมื่อจ้าวเหอหัวถูกจ้องมองโดยนาง นางก็รู้สึกประหม่ามากขึ้น

ซู่ชิงหยิน ก็เห็นสิ่งผิดปกติ เอื้อมมือไปจับผมของจ้าวเหอหัว 

“บอกข้ามา เจ้ากำลังซ่อนอะไรจากข้า ถ้าเจ้ากล้าโกหกข้า เมื่อข้าสืบรู้ความจริง เชื่อหรือไม่ ข้าจะทุบตีเจ้า” 

จ้าวเหอหัว ไม่กล้าต่อต้าน เพียงแต่ขอความเมตตา

“ชิงหยิน ที่ข้าไม่พูด เพราะคุณชายคนนั้นแต่งงานและมีลูกชายสี่คน ข้าไม่ได้บอกเจ้า เพื่อประโยชน์ของตัวเจ้าเอง”

ซู่ชิงหยินตกตะลึงและมือของนางก็คลายออกโดยไม่รู้ตัว 

จ้าวเหอหัวขยับหนีไปทันทีและอยู่ห่างจากนาง

ในรถม้า เสิ่นซิ่วพูดอย่างไม่เร่งรีบ 

“คุณหนู หากว่าเขาแต่งงานแล้ว เป็นไปได้หรือไม่ว่านางจะสวยมาก ดูว่าคุณชายคนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร และคนแบบไหนที่คู่ควรกับมัน นางจะคู่ควรได้อย่างไร เทียบกับคุณหนูของเราได้ไหม หากว่าไม่สวยเราก็ไม่กลัวเลย ถ้าชายหนุ่มคนนั้นเห็นคุณหนูของเรา เขาอาจจะทำบางอย่างเพื่อหย่ากับภรรยาของเขาทันทีเพื่อวิ่งมาเอาใจคุณหนูก็เป็นไปได้”