ย้อนเวลาเปลี่ยนชีวิต จากโปรแกรมเมอร์และนักธุรกิจหมื่นล้าน กลายเป็นเด็กนักเรียนยากจนธรรมดา ในต่างโลก เขาเริ่มต้นชีวิตใหม่ พยายามไม่ใช้ชีวิตผิดพลาดเหมือนโลกที่เคยจากมา และสร้างความมั่งคั่งร่ำรวยอีกครั้ง
ย้อนเวลาเปลี่ยนชีวิต จากโปรแกรมเมอร์และนักธุรกิจหมื่นล้าน กลายเป็นเด็กนักเรียนยากจนธรรมดา ในต่างโลก เขาเริ่มต้นชีวิตใหม่ พยายามไม่ใช้ชีวิตผิดพลาดเหมือนโลกที่เคยจากมา และสร้างความมั่งคั่งร่ำรวยอีกครั้ง
ความจริงในตอนนี้ ผู้เป็นเลขาหรือผู้ช่วย ควรต้องแนะนำแล้วว่ามีตารางงานอะไรบ้าง แต่เธอนั่งเฉยๆ ดูเหมือนว่า ตู้หลิงเฟิงผู้นี้ คงไม่ค่อยได้ทำงานทำการอะไร เลยไม่มีกิจกรรมอะไรมากหรือเปล่า
ในเมื่อไม่มีใครพูดถึงเรื่องของคืนนั้น หม่ากั๋วหมิงก็เลยไม่พูดถึงไปด้วย ทำเหมือนไม่มีอะไรเกินขึ้น ทั้งที่หม่ากั๋วหมิงเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า มันเกิดอะไรขึ้น และผู้หญิงคนนั้นคือใครมาจากไหน
ในแท็บเลตนั้น แจ้งว่า เป็นเดือน พ.ค. ในปี 2032 ดูเหมือนว่าเวลาในโลกนี้จะมีความแตกต่างกันอยู่ 20 ปี กับโลกนั้น นั่นแสดงว่าเทคโนโลยีอะไรหลายอย่าง ย่อมเจริญมากกว่าโลกเก่าที่เขาเคยจากมาเสียอีก
"หาโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ด้วย พอดีไม่รู้ว่าฉันไปวางทิ้งไว้ตรงไหน"
"ครับท่านประธาน" ลู่สวินก็รับคำออกมา
เมื่อมีโทรศัพท์ เขาก็สามารถค้นหาข้อมูลที่จำเป็นในอินเตอร์เน็ตได้ และมีความเป็นส่วนตัวสูง ส่วนแท็บเลตนี้ก็จำเป็นเหมือนกัน เขาจึงต้องยึดมันเอาไว้ก่อน
"วันนี้มีนัดหมายอะไรหรือเปล่า"
"เอ่อ มีนัดทานอาหารเที่ยงกับคุณนายที่บ้านครับ" ลู่สวินเอ่ย
"เข้าใจแล้ว ถ้างั้นตอนนี้คุณไปหาโทรศัพท์ให้ผมก่อน"
"ครับท่านประธาน"
หม่ากั๋วหมิง หาข่าวสำคัญๆในหนังสือพิมพ์ออนไลน์ มันมีข่าวมากเกินไปที่เขาไม่เข้าใจ อะไรคือข่าวหุ่นยนต์เลี้ยงลูกทำร้ายเด็ก อะไรคือข่าวหุ่นยนต์บอดี้การ์ดทำร้ายมนุษย์ และกำลังเป็นที่ถกเถียงกันว่า มันเป็นการกระทำ ที่ผิดกฏของหุ่นยนต์หรือเปล่า และเมื่ออ่านเขาก็ยิ่งตกใจ เมื่อคิดถึงสตรีนางหนึ่งเมื่อคืนก่อน เป็นไปได้หรือไม่ว่าสตรีนางนั้นคือหุ่นยนต์ เพราะไม่งั้นคงไม่สามารถกระโดดลงจากชั้นสาม และกระโดดข้ามรั้วออกไปได้อย่างหน้าตาเฉย
หม่ากั๋วหมิง แอบชำเลืองดู หลี่มู่จื่อที่นั่งอยู่ไม่ไกล เขาลองใช้พลังจิตสัมผัสตรวจสอบดู ก็พบว่าเธอไม่ใช่มนุษย์จริงๆ เพราะไม่ได้มีอุณหภูมิแบบปกติร่างกายของมนุษย์ นี่ก็คงเป็นหุ่นยนต์อีกตัวหนึ่ง และหากส่งเธอมาเร็วกว่านี้ ตู้หลิงเฟิงก็อาจจะไม่ตายก็เป็นไปได้
"ท่านประธานตู้ มีอะไรให้รับใช้หรือเปล่าคะ" หลี่มู่จื่อ ถามออกมา แล้วทำหน้าตาคล้ายกำลังรอเรื่องสำคัญอยู่ นี่คงจะเป็นเพราะเธอถูกตั้งโปรแกรมมา
หม่ากั๋วหมิงก็กำลังสนใจเธออยู่จริงๆ จึงถามออกไปว่า
"เธอเป็นหุ่นยนต์เหรอ"
"ใช่ค่ะท่านประธานตู้ ฉันคือหุ่นยนต์ฮิวแมนนอยด์ ที่ทำหน้าที่เป็นเลขาและองครักษ์ให้กับท่านประธาน โดยเริ่มงานตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป"
หม่ากั๋วหมิงรู้สึกแปลกๆที่นั่งคุยกับหุ่นยนต์ แถมเป็นหุ่นยนต์ที่คล้ายคนมากขนาดนี้ ทั้งยังแสดงหน้าตาท่าทางคล้ายมนุษย์มาก คาดว่าเทคโนโลยีของโลกนี้คงจะรุดหน้ามากจริงๆ
"พาฉันไปที่ห้องนอนของฉัน"
"ได้ค่ะ เชิญทางนี้ค่ะท่านประธานตู้"
เมื่อได้ยินว่าจะไปห้องนอน ลู่สวิน นั้นจึงไม่ได้ตามขึ้นมาด้วย นี่เป็นหุ่นยนต์ตัวที่สามแล้ว ที่มาทำหน้าที่เป็นเลขาของตู้หลิงเฟิง สองตัวก่อนหน้านี้นั้น ถูกตู้หลิงเฟิงปูยี่ปูยำจนพังไปแล้ว เพียงแต่ตัวนี้ ส่งมาจากคุณนาย ไม่รู้ว่า ประธานตู้จะกล้าทำลายด้วยหรือเปล่า
…
เมื่อมาถึงห้องนอน ถึงแม้ว่าหม่ากั๋วหมิงจะอยากรู้อยากเห็นมากแค่ไหน แต่คงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หากเขาจะชำเละหุ่นยนต์ตัวนี้ออกมาดู เขาจึงไปที่คอมพิวเตอร์ของตัวเอง ที่โต๊ะทำงาน เพื่อดูว่าจะสามารถค้นหาข้อมูลอะไรได้บ้าง แต่คอมพิวเตอร์นี้ติดรหัสผ่านอยู่ เขาพยายามเฮกระหัสผ่านอยู่ครู่หนึ่ง จึงสามารถเข้าคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นได้ และเปิดดูข้อมูลของโลกนี้
โลกนี้เจริญมากจริงๆ แต่บางเรื่องก็ยังล้าหลัง แต่หลังจากศึกษาไปหลายชั่วโมง เขาก็เกิดความคิดดีๆ อยากซื้อเซฟเวอร์ดีๆ กลับไปที่โลกโน้นจริงๆ เพื่อช่วยให้แฟลตฟอร์มของเขาลื่นไหล มากกว่าเดิม เขากดสั่งซื้อและชำระเงินผ่านบัตรเครดิตที่บันทึกไว้ในเครื่องคอมพิวเตอร์ ตอนนี้ก็แค่รอให้ของมาส่ง เขายังสั่งซื้ออุปกรณ์อิเลคทรอนิกส์อีกหลายอย่าง ให้ส่งมาพร้อมกัน และยังสั่งซอฟแวร์อีกหลายโปรแกรมมาลองใช้ดู หลังว่าจะช่วยให้หลิงหลิงได้พัฒนาสติปัญญาเพิ่มมากขึ้นด้วย
"ท่านประธานตู้ ใกล้ถึงเวลานัดหมายแล้ว" หลี่มู่จื่อ เดินเข้ามาเตือน เมื่อเวลาสี่โมงเช้า
เขาได้นัดกินข้าวเที่ยงกับคุณนายอะไรที่ว่านั่น แต่มันต้องออกก่อนเวลาเร็วขนาดนี้เลยเหรอ หรือว่ามันจะอยู่ไกล แต่นัดกินข้าวที่บ้านไม่ใช่เหรอ หรือว่ามีเรื่องสำคัญอะไรกว่านั้นหรือเปล่า หม่ากั๋วหมิงก็ได้แต่สงสัย ตอนนี้ยังไม่ได้กินข้าวเช้าด้วยซ้ำ แต่รอไปกินตอนเที่ยงเลย แต่เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ลดหุ่น
"มู่จื่อ เธอเคยพบคุณนายแล้วใช่ไหม"
"ฉันเคยพบแล้วค่ะ เพราะว่าฉันเคยเป็นเลขาของคุณนายมาก่อนค่ะ"
"ถ้างั้นฉันขอทดสอบอะไรเธอหน่อย"
"ฉันเป็นใคร และคุณนายเป็นใคร"
"คุณคือเจ้านายของฉัน ตู้หลิงเฟิง ประธานกรรมการของหลิงต๋ากรุ๊ป"
"ส่วนคุณนายคือภรรยาของท่านประธานตู้ คุณหลู่หลิงฉี เป็นทายาทของสมาคมสามยอดฝีมือ"
"ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นยังไง"
"ท่านประธานและคุณนาย แต่งงานถูกต้องตามกฏหมาย มา 3 ปีแล้ว ยังไม่มีบุตรธิดาด้วยกันค่ะ"
"แค่นี้เหรอ"
"ข้อมูลเบื้องต้นมีแค่นี้ค่ะ"
หม่ากั๋วหมิงคิดไปคิดมา ไม่ว่าจะยังไง ตู้หลิงเฟิงมันก็ได้ตายไปแล้ว เรื่องก่อนหน้านี้ของตู้หลิงเฟิง เขาไม่เกี่ยวข้อง แต่เรื่องหลังจากนี้ เขาแค่ต้องตีเนียน สวมรอยไปก่อน เขามาที่นี่ก็เพราะว่าต้องการทราบข้อมูลของลูกบอลหยกอีกสามธาตุว่าอยู่ที่ไหน และอยู่กับใคร เพราะไม่แน่ว่าจะมีคนที่สามารถทำได้เหมือนเขา ที่หยดเลือดผูกติดและสามารถเดินทางข้ามมิติข้ามโลกได้ผ่านลูกบอลหยกธาตุอื่นๆ และหากไปโผล่ที่เขาอยู่ตอนนี้ คงจะวุ่นวายน่าดู คงจะดีกว่า ถ้าเขาครอบครองลูกบอลหยกพวกนั้นเอาไว้ซะเอง จะได้ควบคุมความเสี่ยงได้
และอีกอย่างหนึ่ง เขาสั่งของไปเยอะมาก และรอของมาส่ง เช่นนั้นเขาก็คงต้องเข้ามาใช้ร่างนี้ อยู่บ่อยๆ เพราะมันจำเป็น ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องไปทานข้าวกับภรรยา ที่เป็นคุณนายผู้นั้นเสียหน่อยแล้ว เพื่อเก็บข้อมูล
หม่ากั๋วหมิงไม่ได้เอ่ยอะไรอีก เดินเข้าห้องไป อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเตรียมตัวออกไปเจอภรรยา…