เช้าวันนี้ หม่ากั๋วเทากับหม่ากั๋วหมิง ก็ขึ้นเขาเป็นปกติ แต่ยังหิ้วหม่าจือฉุนขึ้นเขามาด้วย

และวันนี้หม่ากั๋วหมิงก็ได้สอนการโคจรพลังลมปราณ และการฝึกเคล็ดวิชาแสงสุริยัน ให้กับน้องสาวและบิดา ส่วนที่มาของเคล็ดวิชานะหรือ เขาก็บอกว่าตรัสรู้ได้จากการอนุมานเอาจากลูกบอลหยกเพลิง เพราะหากเขาบอกว่า ได้จากการอ่านนิยาย หรือหาข้อมูลเขียนนิยาย หรือบอกความจริงไปว่า ไปฝึกมาจากอารามเต๋าในโลกก่อน มันไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไหร่ หากบอกว่าได้มาจากลูกบอลหยกเพลิง มันค่อนข้างน่าเชื่อถือ เพราะลูกบอลหยกเพลิง เป็นอะไรที่น่าอัศจรรย์ ถือว่าเป็นของวิเศษ หม่ากั๋วเทา และหม่าจือฉุน ยังคิดกันอยู่ว่า พวกเขาจะสามารถค้นพบเคล็ดวิชาอะไรดีๆ ในลูกบอลหยกของพวกเขาหรือเปล่า…

ส่วนมารดานั้น ให้บิดาไปสอนอีกที หลังจากนั้นในวันต่อมา อาจต้องสลับกันขึ้นเขา มาเพื่อฝึกวิชา 

ดูเหมือนว่าทั้งบิดาและน้องสาว จะเป็นผู้มีพรสวรรค์ในการฝึกตน ทั้งสองได้สูดปราณแสงแรกเข้าไป แล้วเหมือนร่างกายเกิดปะทุพลัง แล้วขับเหงื่อ ขับขี้ไคลออกมา คล้ายกับสิ่งปฏิกูล หลั่งไหลออกมาเป็นน้ำพุจากร่างกาย 

ดูเหมือนว่าทั้งสองสามารถล้างเลือดชำระกระดูกได้ ตั้งแต่ครั้งแรกที่ทำ ตอนนี้ทั้งบิดาและน้องสาว ก็เหมือนคนที่ผ่านการไปเล่นดินเลนดินโคลนมา กระทั่งหม่ากั๋วหมิงเองก็มีโคลนพอกตัวอยู่ด้วย แต่มันน้อยกว่าเมื่อวานเล็กน้อย สงสัยว่าคงต้องล้างเลือดชำระกระดูก จนไม่มีสิ่งปฏิกูลหลงเหลืออยู่แล้ว หรือเปล่า ถึงจะเรียกว่าสำเร็จขั้นแรก 

เมื่อเป็นดังนี้ ทุกคนจึงได้ลงเขามาเพื่ออาบน้ำพร้อมกัน 

ห้องน้ำนั้นมีห้องเดียว โดยให้หม่าจือฉุนอาบก่อน มันคงต้องจึงใช้เวลานานพอสมควร พ่อและลูกชายจึงพากันไปอาบน้ำที่ลำธาร น้ำตก ที่อยู่ไม่ไกล

ระหว่างอาบน้ำ หม่ากั๋วเทาก็กำลังคิดอยู่ว่า จะสร้างห้องน้ำเพิ่มอีกซักห้องดีไหม

"พ่อ พวกเราสร้างบ้านใหม่ดีหรือเปล่า" หม่ากั๋วหมิงเอ่ย

หม่ากั๋วเทาตกใจเล็กน้อย ตอนแรกเขาคิดจะสร้างห้องน้ำเพิ่ม ดูเหมือนจะคิดน้อยไปหน่อย หากเป็นเมื่อก่อน หม่ากั๋วเทาคงไม่เห็นด้วย แต่ตอนนี้มีเงินแล้ว เขาก็ไม่ขัดข้องหากจะต้องสร้างบ้านใหม่ให้ใหญ่กว่าเดิม เพราะหากซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้ามาใหม่ แต่ยังอาศัยอยู่ในบ้านคับแคบเหมือนเดิม มันก็คง จะดูไม่เหมาะสมเท่าไหร่ อีกทั้งลูกชายและลูกสาว ก็เริ่มโตจนจะเข้ามหาลัยแล้ว อาจต้องขยับขยายห้องให้ใหญ่ขึ้น จะได้วางสัมภาระได้มากขึ้น ซึ่งตอนนี้ ห้องของลูกชายและลูกสาวก็แบ่งครึ่งกัน รวมแล้วไม่ถึงสามเมตรด้วยซ้ำ คงต้องสร้างบ้านใหม่จริงๆ ส่วนจะสร้างใหม่ยังไงนั้น คงต้องคิดและวางแผนกันอีกที

"เดี่ยวพ่อจะคุยกับแม่ก่อน" หม่ากั๋วเทาเอ่ย

…

หลังจากที่ลูกชายและลูกสาวไปโรงเรียน หม่ากั๋วเทาและภรรยา ก็เดินสายใช้หนี้คนแถวนั้น ทั้งหนี้ก้อนใหญ่ ก้อนเล็ก ก็ถูกชำระจนหมด โดยหม่ากั๋วเทาได้บอกทุกคนว่า เขาได้เก็บเกี่ยวโสมที่เขาปลูกเขาไว้ ตั้งแต่ก่อนภรรยาท้องลูกชาย ตอนนี้มันก็อายุ 20 ปี จึงมีเงินอยู่นิดหน่อย 

สำหรับชาวบ้านนั้น เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่แต่อย่างใด หลายครอบครัวก็ปลูกโสมไว้บนภูเขาด้วยเช่นกัน รอก็แต่เวลา ที่จะเก็บเกี่ยวเท่านั้น

นอกจากนี้แล้วหม่ากั๋วเทายังได้ติดต่อการไฟฟ้า ให้มาติดตั้งเสาไฟ หม้อไฟ และเดินไฟเข้ามาที่บ้าน พร้อมกันนี้ยังไปโองการโทรศัพท์ ติดต่อให้เขามาติดตั้งอินเตอร์เน็ตเข้าบ้านด้วย ถือว่าเป็นโครงการใหญ่

…

หม่ากั๋วเทาจึงติดต่อผู้ใหญ่บ้าน ว่าต้องการสร้างบ้านใหม่ และแบบบ้านก็ไม่ได้เรื่องมาก คือสร้างตามแบบบ้านของผู้ใหญ่บ้านไปเลย และให้ผู้ใหญ่ช่วยติดต่อช่างให้ 

บ้านของผู้ใหญ่บ้าน เป็นบ้านไม้บ้านเดี่ยวชั้นเดียว แบบยกสูงหนึ่งเมตร มีสามห้องนอนสองห้องน้ำ มีห้องโถง ห้องครัว ห้องอาหาร ห้องนั่งเล่น ห้องเก็บของ ถือได้ว่าใหญ่พอสมควร หลายคนก็สร้างตามแบบบ้านของผู้ใหญ่บ้าน อยู่หลายครอบครัว

อันที่จริงหม่ากั๋วเทาก็มีเงินพอที่จะสร้างบ้าน ใหญ่กว่านั้นก็ได้ แต่มันก็จะข้ามหน้าข้ามตา ผู้ใหญ่บ้านจนเกินไป อย่างดีก็แค่ทำเสมอตัวผู้ใหญ่บ้านได้เท่านั้น แต่เขาสามารถเลือกใช้ไม้และกระเบื้องอย่างดี มันก็จะดูดีกว่านิดหน่อย

ส่วนการสร้างบ้านนั้น จะไม่ได้รื้อบ้านเก่าสร้างใหม่ที่เดิม แต่สร้างบ้านใหม่ ในพื้นที่ด้านข้างไม่ไกลจากจุดเดิม เท่าไหร่นัก หม่ากั๋วเทาเลือกพื้นที่ใกล้กับน้ำตก ที่ห่างจากบ้านเก่า 1 กม. แต่จุดนี้ต้องขอเช่าซื้อจากหมู่บ้าน และเป็นเงินไม่น้อย หม่ากั๋วเทาก็ไม่ได้ต่อรองอันใด เพื่อให้ผู้ใหญ่บ้านอำนวยความสะดวก เขายังเพิ่มเงินใต้โต๊ะอีกเล็กน้อย 

แต่พอได้ทำเลสร้างบ้านแล้ว กลับมีปัญหาใหม่ นั่นก็คือการเดินทาง หม่ากั๋วเทา มีแนวคิดที่จะซื้อรถยนต์เอาไว้ซักคัน นั่นเพราะหากลูกชายเข้ามหาลัย เขาก็สามารถขับรถกลับบ้านในวันหยุด หรือไม่พ่อและแม่ ก็สามารถขับรถพาน้องสาวไปเยี่ยมเขาได้ เพราะตอนนี้ในตัวอำเภอ ยังไม่มีรถไฟผ่าน ความคิดนี้เกิดขึ้นตอนเขาเข้าเมืองเมื่อวาน หากไม่มีรถนี่ไม่สะดวกจริงๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าเมืองทุกวัน แต่ก็มีไว้ ก็ยังดีกว่าไม่มี เมื่อวานนี้ เขายังเห็นคนคลอดลูกระหว่างทาง ก่อนถึงโรงพยาบาล เพราะหารถไม่ได้ เรื่องนี้นับว่าอันตรายมากสำหรับแม่และเด็ก 

ดังนั้นแล้ว เขาจึงคิดที่จะสร้างถนนเข้าบ้าน และรวมไปถึงซ่อมแซมถนนในหมู่บ้านไปด้วย ให้เป็นทางคอนกรีตไปเลย รวมแล้วเป็นระยะทาง 6 กม. กว่าๆ ถึงบ้านของเขาพอดี ผู้ใหญ่บ้านไม่มีปัญหาอะไร แต่ยังต้องนำเข้าที่ประชุม แต่ถ้าหากหม่ากั๋วเทายินดีออกเงินและค่าใช้จ่ายทั้งหมด ทุกอย่างก็คุยด้วยง่าย หม่ากั๋วเทาทำท่าครุ่นคิดอยู่นาน และขอปรึกษาภรรยาก่อน แต่ความจริงทำให้คนอื่นดู 

เขาไม่มีปัญหาหากจะเป็นคนออกค่าใช้จ่าย เพราะถึงยังไง จุดประสงค์ก็คือ เพื่อสร้างถนนเข้าบ้านตัวเอง เพียงเสียเงินเพิ่มอีกนิดหน่อย อีกทั้งยังได้หน้าได้ตาเล็กน้อย อนาคตหากประชุมหมู่บ้าน เขาอาจจะได้เป็นกรรมการหมู่บ้าน เวลานั้นหากจะทำอะไรจะได้สะดวก และมีสิทธิเสนอนโยบายอะไรใหม่ๆ

การซ่อม ทำถนน สร้างบ้านใหม่ รวมแล้วไม่น่าจะเกิน 5 ล้านหยวน เรื่องนี้เขาจ่ายได้อยู่แล้ว เพราะเขายังมีเงินในบัญชีกว่า 9 ล้านยวน นี่ยังไม่รวมเงินที่จะได้จากการประมูลโสม 200 ปี ที่เงินยังไม่เข้า คงไม่ต่ำกว่า 100 ล้านหยวน

ดังนั้นแล้ว หม่ากั๋วเทาและภรรยา จึงตกลง ให้ผู้ใหญ่บ้านช่วยดำเนินการ…