เช้าวันนี้

หลังจากที่หม่ากั๋วหมิง อาบน้ำ กินข้าว และเตรียมตัวไปโรงเรียน เขาก็บอกให้หม่าจือฉุน ปั่นจักรยานไปโรงเรียนด้วยตัวเอง และเขาจะวิ่งเหยาะๆอยู่ด้านข้าง เหมือนกับลู่เสว่ฉี ที่วิ่งไปโรงเรียน

ความจริงเขาอยากจะวิ่งไปบ้านลู่เสว่ฉี แล้ววิ่งมาโรงเรียนด้วยกัน แต่จนใจที่ บ้านของเธอนั้นอยู่คนละทาง และเขาก็บอกว่า ให้เธอวิ่งมาเองแบบปกติ และเขาจะไปส่งเธอแค่ตอนเย็นเท่านั้น

การที่ต้องให้หม่าจือฉุน ปั่นจักรยานเองนี้ ก็เพื่อให้เธอได้ออกกำลังกาย และหัดที่จะปั่นจักรยานเองไปโรงเรียนด้วย เพราะเมื่อเขาจบ ม.6 เข้ามหาลัย เธอก็อยู่ ม.5 และต้องปั่นจักรยานไปโรงเรียนเองอยู่แล้ว

หม่าจือฉุนไม่ได้บ่น แต่อย่างใด เธอเองก็ปั่นจักรยานเป็น และระยะทาง 10 กม. ก็ไม่ได้ถือว่าไกลอะไร เธอรู้สึกตื่นเต้นด้วยซ้ำ และแกล้งปั่นด้วยความเร็วให้พี่ชายวิ่งตามเร็วๆ 

วันนี้ หม่ากั๋วหมิงผ่านการล้างเลือดชำระกระดูกมารอบหนึ่ง หน้าตาดูดีกว่าปกติเล็กน้อย และยังเล่าให้คนที่บ้านฟังอย่างตื่นเต้นตอนกินอาหารเช้า ว่าเขาค้นพบเคล็ดลับวิธีการฝึกตน เมื่อได้ยินดังนั้น หม่าจือฉุนก็รู้สึกว่าน่าสนใจ เธอคิดว่าจะลองฝึกดู อย่างน้อยๆเมื่อล้างเลือดชำระกระดูก ผิวของเธอก็น่าจะเนียนขึ้น และคงสวยขึ้นไม่น้อย และเธอก็รู้สึกว่า พี่ชายของเธอดูเหมือนจะสูงขึ้นมา อีกนิดหน่อย แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ก็สามารถเป็นเหตุผลหลักให้เธอ อยากฝึกวิชาอะไรที่ว่านั่นแล้ว เพราะเธอในตอนนี้ ไม่เพียงตัวเล็ก แต่ยังดูเตี้ยมาก 

หากเทียบกับลู่เสว่ฉีเพื่อนของพี่ชาย เหมือนว่าเธอจะสูงกว่าเอวของลู่เสว่ฉีเล็กน้อยเท่านั้น

ความสามารถของลูกบอลหยกดำของเธอนั้น สามารถกินดินและคลายดินได้ หลังจากทดลองดูแล้ว ดูๆไปแล้วมันคล้ายๆกับไส้เดือน ในตอนนี้เธอสามารถทำให้ดินธรรมดากลายเป็นดินดี ทำให้ก้อนหิน กลายเป็นก้อนดิน ดูเหมือนว่าเธอจะมีพลังวิเศษของเกษตรกร เข้ากับบิดาพอดี ที่สามารถเร่งการเจริญเติบโตของพืชได้ สามารถปรับปรุงพื้นที่บนเขา ให้กลายเป็นพื้นที่เพาะปลูกได้

ในมื้ออาหารเช้านั้น บิดาได้บอกว่าวันนี้ จะนำโสมป่าไปขาย ในตัวจังหวัด และถามว่าพวกลูกๆต้องการอะไร ในตอนนั้นเอง พี่ชายของเธอก็บอกว่าหากขายได้ราคาดี ให้บิดาซื้อคอมพิวเตอร์และกีตาร์ให้เขาด้วย เอาแบบดีๆไปเลย และยังมีเครื่องดนตรีสากล คีย์บอร์ดและจักรยานใหม่ให้เธอ ในตอนนั้นเอง หม่าจือฉุน ก็แอบคาดหวังอยู่ไม่น้อย ว่ากลับบ้านมาวันนี้ จะมีคีย์บอร์ดใหม่เอี่ยม นอนรออยู่ที่บ้าน

หม่ากั๋วหมิง ไม่ได้เป็นห่วงบิดามากนัก อย่างน้อยพ่อในโลกโน้น เขาก็เป็นนักธุรกิจ ที่สร้างตัวจากคนธรรมดา จนร่ำรวยเป็นเศรษฐีรุ่นบุกเบิกได้ ทั้งตอนดุด่าลูกชายยังแอบยกเรื่องเก่าๆมาเล่าให้ฟัง ซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาย่อมมีหัวการค้าพอสมควร และเขาคงไม่ยอมเสียเปรียบคู่ค้าเป็นแน่

เพราะฉนั้นหม่ากั๋วหมิง จึงบอกความต้องการไปเลยว่า เขาอยากได้คอมพิวเตอร์ เพื่อที่จะนั่งพิมพ์งานในตอนกลางคืน และอยากได้กีตาร์ จะได้นำมาฝึกทำเพลงที่บ้าน ในตอนนี้ ถึงแม้ว่าที่บ้านจะไม่มีเน็ต แต่ก็ยังมีไฟฟ้า ถึงแม้ว่าจะเป็นไฟที่ดึงสายมาจากบ้านของคนอื่นอีกต่อหนึ่งก็ตาม แต่ก็ยังถือว่ามีไฟฟ้าใช้ และหากมีเงินเหลือๆ ก็อยากให้บิดาตั้งเสาและหม้อไฟของตัวเอง โดยให้การไฟฟ้าดำเนินการให้ ถึงแม้จะเสียเงินหลายแสน แต่มันก็จำเป็น ของมันต้องมี

ส่วนอินเตอร์เน็ตนั้น ก็ค่อยว่ากันหลังจากนั้น…