บทที่ 04 : ขนมผิงถูกลุ่มหลง (nc) 

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ" ขนมผิงตื่นมาในเช้าวันใหม่พร้อมรอยยิ้มหวานของพี่อาร์ค กลิ่นสบู่หอมลอยแตะจมูกใกล้ ๆ และก็ได้สัมผัสเย็นจากปลายลิ้น มือเรียวเอื้อมไปกอดคอพี่อาร์คไว้ คนตัวสูงอุ้มร่างเล็กมาวางบนโต๊ะอาหารเพื่อกินข้าวเช้าด้วยกัน

ขนมผิงรู้สึกดีที่พี่อาร์คยังคงใส่ใจเขาเหมือนเดิม เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่สวมใส่ถูกมือใหญ่ค่อย ๆ ปลดกระดุมทีละเม็ดอย่างใจเย็น ขนมผิงยังรู้สึกเจ็บบริเวณช่องทางรักเขาจึงขอให้พี่อาร์คช่วยพักสักหน่อยคนตัวโตก็ยิ้มกว้างรับปากว่าวันนี้จะให้เขาได้พักผ่อน

ขนมผิงได้รับสายจากคุณพ่อด้วยความเป็นห่วงเมื่อรู้ว่าเมื่อคืนไม่ได้กลับมาบ้าน เขาจึงต้องบอกคุณพ่อไปตามตรงว่าแอบมาเที่ยวกรุงเทพ ฯ แต่กลับโกหกคุณพ่อว่ามาหาเพื่อนแทน ขนมผิงขออนุญาตเที่ยวเล่นก่อนสักสองสามวันเมื่อคุณพ่ออนุญาตเขาจึงได้มีเวลาพิเศษกับพี่อาร์คต่อ

ช่างเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

"พี่อาร์คไม่เล่นแบบนี้ซิครับมันจักจี๊" ก็พี่อาร์คเล่นตักไอศกรีมก้อนเล็กมาวางบนหัวนมเขาก่อนจะชิมมันพร้อมดูดเล่นหัวนมเขาจนมันแข็งสู้สายตาร้ายกาจ ขนมผิงไม่รู้จะห้ามปรามคนกินจุยังไงจึงได้แต่ยอมให้พี่อาร์คตามใจตัวเอง ตลอดทั้งวันเขาเสียน้ำไปหลายครั้งเมื่อถูกพี่อาร์คป้อนความพิเศษให้หลายต่อหลายครั้ง

ชอบที่พี่อาร์คตามติดเขาทั้งวันและชอบที่ตัวเองเหมือนถูกรักจากคนตัวโต ขนมผิงชอบความรู้สึกที่ตัวเองเป็นคนสำคัญสำหรับใครสักคน 

"น้องขนมใส่ชุดนี้สวยจังเลยค่ะ" ขนมผิงไม่กล้ามองตัวเองในกระจกเมื่อเขากำลังถูกพี่อาร์ครังแกอีกครั้ง แกนกายใหญ่ก็ขยับเข้าออกรุนแรงจนขาเขาสั่นและอยากพับนั่งลงพื้น

ใครจะคิดว่าพี่อาร์คจะคลั่งเวลาที่เขาสวมชุดผู้หญิงจนจับเขามากินทั้งที่เพิ่งจะสวมชุดนี้แค่ไม่ถึงห้านาที คนตัวเล็กหน้าแดงก้มหน้ามองพื้นเพราะความอาย และก็ถูกมือใหญ่บังคับให้เขาได้มองสภาพตัวเองในกระจก 

"มองดูตัวเองซิคะว่าทำหน้าชวนชิมขนาดไหน" ขนมผิงปิดตาแน่นไม่ยอมมอง เรื่องเซ็กส์ยังเป็นเรื่องใหม่และน่าอายสำหรับคนไม่เคยมีแฟนมาก่อนอย่างเขา องศารู้สึกสนุกที่คนขี้อายยังคงหน้าแดงตัวแดงทั้งตัว เพราะความไม่ประสีประสาเรื่องเซ็กส์ของขนมผิงนี่แหละที่ทำให้เขาชอบและอยากเป็นครูสอนคนขี้อายให้ได้รู้จักรสเซ็กส์ที่แสนวิเศษ

"น้องขนมขา มองหน้าพี่หน่อยค่ะ" คนตัวเล็กยอมลืมตามองหน้าพี่อาร์คอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ภาพตัวเองถูกรังแกโดยคนตัวใหญ่ยังคงติดตา ขนมผิงรีบปิดตาตัวเอง เขาอายตัวเองเกินไปจนเมื่อถูกอัดฉีดของหลวร้อนเข้ามาข้างในตัวขนมผิงก็ล้มพับด้วยความเหนื่อยล้า

เขาขาสั่นจนไม่มีเรี่ยวแรงจะยืน พี่อาร์คส่งแกนกายให้เขาได้ทำความสะอาด แม้จะเขินอายแต่เพราะถูกพี่อาร์คสอนมาแล้วเขาจึงได้ยอมอ้าปากเล็ก ๆ เพื่อทำความสะอาดให้อย่างรู้งาน มือใหญ่ลูบหัวกลมให้ได้กลืนกินน้ำรักของเขาจนหมดจด

น้องขนมช่างอ่อนหวานไม่เคยเปลี่ยน

หลังชิมของหวานไปแล้ว องศาเดินไปหยิบน้ำมาดื่มเพื่อเติมพลัง สายตาดุดันยังคงมองไปยังขนมหวานที่เขารังแก น้ำรักที่ไหลตรงปากทางรักช่างยั่วยวนและเชื้อเชิญให้เขาได้ลองชิมอีกครั้ง

ขนมผิงตกใจเมื่อถูกคนตัวโตยกตัวเขาขึ้นลอยแกนกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักอย่างง่ายดายเพราะมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ ท่านี้ทำเอาขนมผิงจุกเมื่อแกนกายเข้ามาได้ลึกมาก ขนมผิงครางดังแกมร้องไห้เมื่อถูกรังแก

"ไม่เอานะครับพี่อาร์ค คนจะเห็น" คนตัวเล็กร้องกลัวเมื่อกำลังจะถูกพาออกมายังระเบียงห้อง แม้จะเป็นช่วงเวลากลางดึกแต่มันก็ไม่รับรองว่าจะไม่มีใครออกมาเห็นว่าพวกเขาสองคนกำลังร่วมรักกัน พี่อาร์คใจดีไม่ออกไปนอกระเบียงแต่ขยับพาไปหลังผ้าม่านแทน 

เสียงร้องหวานดังข้างหู ร่างสูงยังคงชิมขนมหวานชิ้นนี้อย่างดุเดือด ขนมผิงแหงนมองดูเพดานกว้างอย่างเลื่อนลอย เขาถูกมอบความสุขมากล้นและกระตุกปลดปล่อยน้ำรักไปอีกครั้ง

"อะ อ่ะ อาาาห์ อือออ" มาแล้ว มาแล้ว น้ำรักของพี่อาร์คเข้ามาในตัวน้องอีกแล้ว 

ขนมผิงสลบไปหลังจากบทรักแสนยาวนานสิ้นสุดลง องศาจึงได้จัดการล้างเนื้อล้างตัวให้น้องอย่างทะนุถนอมก่อนจะปล่อยให้น้องได้นอนหลับบนเตียงนุ่มอย่างสบาย 

ยังเหลือเวลาอยู่ด้วยกันอีกสองวัน พรุ่งนี้เขาตั้งใจจะพาน้องไปเที่ยว ก็ไม่รู้ทำไมถึงได้อยากทำอย่างนั้นแต่หัวใจมันสั่งว่าต้องพาเด็กคนนี้ไปเที่ยว หลังอาบน้ำเสร็จ แต่งตัวพร้อมเข้านอนคนตัวโตก็ขยับมานอนกอดร่างเล็กด้วยความชื้นใจ 

ขนมผิงทำให้เขารู้สึกดีแม้แต่กลิ่นบนผิวของเจ้าตัว 

"พี่อาร์ค" คนนอนลืมตาตื่นและสัมผัสได้ถึงแรงกอดร่างบางพลิกตัวมาหาพี่อาร์ค องศายิ้มแล้วจูบหน้าผากของน้องเพื่อกล่อมอีกคนนอน 

"ฝันดีค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่จะพาไปเที่ยวทั้งวันเลย" ได้ฟังคำว่าเที่ยวคนง่วงนอนก็ตาสว่าง ขนมผิงชอบการเที่ยว เขาอยากไปเที่ยวแต่ไม่กล้าขอคุณพ่อออกมา เพราะไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียว 

"จริงนะครับ" 

"จริงซิค่ะ พี่มีสถานที่ที่อยากพาน้องขนมด้วย รับรองว่าน้องต้องชอบค่ะ" ขนมผิงรู้สึกตื่นเต้นมาก ฉีกยิ้มกว้างราวกับจะได้เจอกับสิ่งที่ชอบ ร่างเล็กยื่นหน้าไปจุ๊บปากคนตัวโตเพื่อขอบคุณ องศาเหมือนสตั้นไปหลายวิ

"ขอบคุณครับ พี่อาร์คใจดีที่สุดเลยครับ" เอ่ยชมแล้วกระชับกอดนอนพิงอกแน่นด้วยรอยยิ้ม ขนมผิงกำลังจะได้ไปเที่ยวแล้ว เขาจำไม่ได้เลยว่าการไปเที่ยวกับใครสักคนมันมีความรู้สึกอย่างไรเพราะตั้งแต่คุณพ่อ คุณแม่มีครอบครัวใหม่ตัวเขาเองก็ไม่เคยได้มีเวลาไปเที่ยวกับครอบครัวของตัวเองเลย พี่อาร์คเป็นเหมือนคนที่คอยเติมเต็มในสิ่งที่เขาต้องการ และเขาก็รู้สึกชอบพี่อาร์คเพิ่มขึ้น ขนมผิงสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นเด็กดีกับพี่อาร์คให้มากเมื่อเขาชอบคนคนนี้อีกแล้ว 
 

"นี่ครับสองพันค่าเสียเวลาที่ไปเที่ยวกับพี่นะคะ" ขนมผิงมองธนบัตรในมือแล้วยิ้ม พี่อาร์คตั้งใจจะกวนเขาเล่นอีก แม้จะไม่อยากรับแต่ยังไงก็ถูกพี่อาร์คบังคับใส่มืออยู่ดี

สามวันกับการไปเที่ยวกรุงเทพ ฯ มา ช่างเป็นช่วงเวลาที่แสนพิเศษ ตอนนี้พี่อาร์คมาส่งเขาที่บ้านโชคดีที่บ้านปิด คาดว่าคุณน้าคงออกไปข้างนอกบ้าน ส่วนคุณพ่อก็ไปทำงานเหมือนเดิมและน้องแฝดสามก็ไปโรงเรียน

"ขอบคุณนะคะ"

"ครับ" เป็นขนมผิงมากกว่าที่ต้องขอบคุณพี่อาร์คเพราะพี่อาร์คพาเขาไปสนุกร่วมกัน ก่อนลงจากรถก็ไม่วายถูกพี่อาร์คมอบจูบแสนหวานให้ ร่างเล็กเดินลงจากรถกลับเข้าบ้านด้วยรอยยิ้ม

ขนมผิงมีความสุขมาก และเมื่อคุณแม่ติดต่อมาจากต่างประเทศเขาก็รับสายและได้เล่าให้คุณแม่ได้รู้ว่ากำลังมีใจให้ใครบางคน คุณแม่ดูแฮปปี้แทนเมื่อเขากำลังมีความรักครั้งแรก

หลังขับรถไปส่งขนมผิงที่บ้านแล้วองศาก็กลับมาบ้านตัวเอง คนอารมณ์ดีผิวปากเข้ามาในบ้านหลังหายหน้าหายตาไปสามวันเต็ม ๆ คุณแม่กำลังนั่งดูรายการอาหารไม่วายต้องแซวลูกชายคนเล็ก

โตจนเข้าวัยเบญจเพศแล้วลูกชายของเธอก็ยังไม่ยอมทำงานทำการ หลังเรียนจบปริญญาตรีก็เอาแต่เที่ยวแตร่กับคนนั้นคนนี้ไปทั่ว ไม่น่าไปได้นิสัยเจ้าชู้มาจากคุณพ่อของเธอมาเลย

"แม่ครับ รู้ไหมขนมอะไรกินแล้วอร่อย" คุณแอรินมองเจ้าลูกชายที่กำลังจะกลับขึ้นห้องหันมาถามคำถามกับเธอ 

อารมณ์ดีแบบนี้แปลว่าไปเจอคนที่ถูกใจเข้าอีกแล้ว 

"แม่ก็เห็นว่าขนมหวานที่ลูกไปกินมา มันก็อร่อยถูกปากลูกเสมอ" องศายกยิ้ม แม่ของเขาช่างรู้จักนิสัยลูกชายอย่างเขาดีซะจริง

"ผิดครับ เพราะขนมผิงอร่อยกว่าขนมทั้งหมดที่เคยชิมมา" คำพูดของลูกชายไม่ได้ช่วยให้คุณแอรินรู้สึกว่ามันต่างกันตรงไหน

ลูกชายคนนี้ก็แค่เห่อขนมหวานชิ้นใหม่เท่านั้นแต่พอได้ลองชิมจนหน่ำใจแล้วก็จะปล่อยทิ้งวางบนโต๊ะและไม่ยอมแตะต้องมันอีกเมื่อมันไม่สดใหม่เหมือนอย่างตอนแรกที่ได้สัมผัส เธอได้แต่ส่ายหน้ามองดูแผ่นหลังของลูกเดินขึ้นไปยังชั้นบน 

"เห้อเจ้าลูกคนนี้ ได้เจอคนที่ทำให้ต้องหยุดเมื่อไหร่แล้วคงรู้สึกตัวสักที" เธอก็ไม่เห็นด้วยที่ลูกมีนิสัยเจ้าชู้และมั่วเป็นว่าเล่น ขอแค่รู้จักป้องกันและดูแลตัวเองกับคู่นอนให้ดีก็พอ และก็ได้แต่หวังว่าลูกชายจะพบเจอคนที่เป็นรักแท้ให้หยุดทำร้ายจิตใจคนอื่นเสียที

(พี่อาร์คขา วันนี้ว่างหรือเปล่าคะไข่หวานเหง๊าเหงา)

หลังอาบน้ำเสร็จแล้วองศาก็ได้รับสายจากเด็กสาวหุ่นแซ่บที่เขาตามจีบ พ่อคนเจ้าปลาไหลเช็ดผมตัวเองระหว่างคุยสาย

"เจอกันเย็นนี้นะครับ"

(ได้เลยค่ะ) ปลายสายตอบกลับด้วยน้ำเสียงผิดหวังเล็กหน่อยเพราะนึกว่าอีกฝ่ายจะรีบมาทันทีที่โทรหาแต่ก็ไม่ได้ถูกปฏิเสธ

(ไข่หวานจะรอนะคะ)

"ครับ" มือกดวางสายไปอย่างไม่ใยดีมากนัก ทุกคนที่เขาจีบเล่นก็แค่ของหวานชั่วคราว เบื่อหน่ายก็แค่ทิ้งไปก็เท่านั้น ขนมผิงเองก็เป็นอย่างนั้นเช่นกัน องศาเช็ดผมแล้วเผลอยกยิ้มชอบใจ ยอมรับว่าการได้ลองชิมขนมผิงครั้งนี้มันถูกปากเขามากกว่าใคร 

ช่วงเย็นที่แสนจะสดใสสำหรับขนมผิง ร่างบอบบางสวมชุดเดรสที่พี่อาร์คซื้อให้นั่งยิ้มทั้งวันจนคุณพ่อจับสังเกตเลยเอ่ยแซว เย็นวันนี้คุณพ่อว่างจึงอาสาจะพาเขาไปเดินตลาดในวันหยุด คุณพ่อบอกว่าน้องแฝดสามถูกคุณน้าชวนกันกลับไปบ้านคุณตาคุณยายกันตั้งแต่เช้าแล้ว 

"ดูเหมือนไปเที่ยวครั้งนี้ลูกจะมีความสุขนะ" ขนมผิงมานั่งใกล้คุณพ่อแอบอิงแขนเพื่ออ้อน

"สนุกดีครับ ผิงมีความสุข" นายเรืองฤทธิ์ลูบหัวลูกชาย เขาจับได้ว่าลูกชายชอบแต่งตัวเป็นผู้หญิงก็เมื่อสองอาทิตย์ก่อน จึงได้จับลูกชายให้มาคุยกัน เมื่อลูกสารภาพว่าชอบแต่งตัวแบบนี้เขาเองก็เคารพรสนิยมของลูก และก็เป็นเขาอีกนั่นแหละที่พาลูกไปซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ

แต่ก่อนเคยซื้อเสื้อให้ลูกแฝดสามแต่ตอนนี้เขาต้องซื้อเสื้อเผื่อลูกคนโตคนนี้ด้วย

ขนมผิงถือเป็นลูกที่เขารักมากอีกคนหนึ่ง ด้วยเพราะงานบริหารต่ำแหน่งรองผู้ช่วยผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่มีทำให้เขาแทบไม่มีเวลาได้มอบความรักให้กับครอบครัวและลูกเท่าที่ควร

ลูกจะรักจะชอบอะไรเขาก็ไม่มีทางได้รู้หากลูกไม่ยอมบอก แต่ตั้งแต่วันที่จับได้ว่าลูกชอบแต่งตัวเป็นผู้หญิง ขนมผิงก็เหมือนจะกล้าเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้เขาได้ฟัง

สำหรับแม่ของขนมผิง เราต่างหมดรักกันแล้ว จึงได้หย่ากันและไปมีครอบครัวใหม่ ในตอนแรกขนมผิงก็ไม่ได้บอกเธอ แต่เขาบอกลูกให้กล้าบอกแม่ด้วย พอได้บอกให้เธอรู้เธอเองก็ยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็นเช่นกัน

เขาและเธอจะยังคงเป็นพ่อและแม่ที่ดีให้กับลูกคนนี้แม้ว่าจะเดินกันคนละทางแล้วก็ตาม

"มีความสุขก็ดีแล้ว แล้วนี่ชุดใหม่เหรอพ่อไม่เคยเห็น" คนเป็นพ่อถาม เมื่อจำได้ว่าไม่เคยซื้อเสื้อชุดนี้ให้ลูก

"ครับ มีคนซื้อให้" ขนมผิงบอกอย่างเขิน ๆ

"แฟนนะเหรอ" คุณพ่อเย้าแหย่ ขนมผิงส่ายหน้าเขินหน้าแดง เขากับพี่อาร์คยังไม่ใช่แฟนกันสักหน่อย