SPECIAL X'MAS : ของขวัญจากซานตาผู้โลเล

"พี่อาร์คอย่ามาทำอะไรบ้า ๆ นะครับ" ค่ำคืนวันคริสต์มาสแสนเหงาขนมผิงไม่อยากออกไปไหนจึงได้เก็บตัวอยู่ในบ้าน ้คุณพ่อกับแม่เลี้ยงก็พาน้องกลับไปฉลองที่บานของคุณน้าเขา หมูนุ่มชวนไปฉลองที่บ้านแต่ขนมผิงไม่อยากไป เขาไม่ชอบงานเลี้ยงฉลอง การอยู่คนเดียวถือเป็นความเคยชินไปแล้วแต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้อยู่คนเดียวเพราะมีคนกวนประสาทคอยป้วนเปี้ยนอยู่ พี่อาร์คชอบมาวอแวเขาตลอด

"ก็พี่คิดถึงนี่คะ" คนตัวโตว่าพร้อมกอดเขาแน่น มาเกะกะการทำความสะอาดซะจริง ขนมผิงกดปิดการทำงานของเครื่องดูดฝุ่นให้หยุดไว้เพื่อจะได้จัดการกับคนชอบวอแว

"เป็นอะไรกันก่อนถึงได้มาคิดถึงกัน" ขนมผิงพยายามแกะมือใหญ่แต่แกะยากชะมัด พี่อาร์คจะกอดเขาแน่นทำไม

"โธ่ อย่าใจร้ายกันเลยนะคะเมียจ๋า" พูดหวานแล้วหอมแก้มอีกหลายฟอด ขนมผิงจับมือปลาหมึกที่เริ่มสอดเข้ามาใต้ผ้ากันเปื้อนที่เขาใส่ จะไม่ทนแล้วนะ!

"เมียจ๋าอะไร ปล่อยนะครับ" ร่างบอบบางถูกต้อนให้ชนกับโซฟาตัวยาว ขนมผิงตีมือพี่อาร์คดังจนเกิดรอยแดงคนตัวโตจึงได้ยอมถอยห่างออกจากเขา ลองเข้ามาใกล้อีก เขาจะฟาดด้วยแจกันดอกไม้ใกล้มือเลย

"ทำไมไม่ไปฉลองบ้านพี่ล่ะคะ" องศาถามอย่างรบเร้า เขาอยากให้น้องไปได้ฉลองสนุกสนานร่วมกัน บ้านของเขามีการจัดงานเล็ก ๆ เขาอยากจะพาน้องไปร่วมด้วย

"ผมอยู่บ้านคนเดียวได้" ไม่ทันพูดจบก็มีเสียงมือถือของพี่อาร์คดังลอยมา "นั่นไงมีคนโทรตามพี่แล้ว กลับไปสิครับ" คนมองหน้าจอหน้าเจื่อนลงเล็กน้อย

"แป๊บนะคะ" ชนมผิงมองแผ่นหลังพี่อาร์คแล้วพ่นลมหาใจอย่างหงุดหงิด มีคนที่อยากจะไปฉลองด้วยตั้งหลายคนทำไมไม่ยอมไปกับคนนั้น จะมาวอแวกับเขาทำไม

"คนโลเล" ขนมผิงเลือกจะทำความสะอาดบ้านต่อ ไม่อยากสนใจคนที่แอบย่องเขามาในบ้านของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาต หากคุณพ่ออยู่บ้านพี่อาร์คก็คงไม่กล้าทำเรื่องพวกนี้หรอก

ฟอด

"พี่อาร์ค ยังไม่กลับอีกเหรอครับ" คนถูกกอดแล้วหอมแก้มอีกสะดุ้ง เขาคิดว่าพี่อาร์คจะกลับไปแล้ว ร่างสูงกอดแน่นยิ่งกว่าเดิม

"พี่ปฏิเสธคนอื่นเพื่อน้องขนมคนเดียวเลยค่ะ" แต่ขนมผิงไม่ต้องการอย่างนั้น พี่อาร์คจะไปกับใครเขาก็ไม่คิดจะสนใจ

"อย่ามาปากหวานใส่ ปล่อยเลย" ร้องบอกเท่าไหร่พี่อาร์คก็ยังไม่ยอมไปสักที มันน่าตีซะจริง

"ปากไม่หวานเท่าน้องขนมของพี่หรอกคะ"

"อืออ" คนไม่ทันจะพูดอะไรโดนพี่อาร์คฉวยโอกาสในทันที ขนมผิงตีอกแกร่งดัง พี่อาร์คยอมถอยห่างเพราะน้องขนมตีเขาแรงมาก ๆ ขนมผิงเม้มปากตัวเองแน่นยิ่งได้ยินเสียงข้อความจากไลน์เด้งเข้ามาก็ยิ่งหงุดหงิด

"ข้อความรัวขนาดนั้นไปเคลียร์ให้จบก่อนมั้ยครับ" องศาจึงได้ขอตัวเพื่อไปเคลียร์กับคนที่ไม่ยอมจบสักที เขาเองก็ชักจะหงุดหงิดกับน้องลูกชุบแล้ว ทำไมคุยไม่รู้เรื่องสักที เขาก็บอกไปหลายครั้งแล้วว่าคืนนี้มีนัดและไม่ไปไหนกับน้องลูกชุบแล้ว

"แป๊บนะคะ"

"กวนประสาทกันหรือไง จะไปก็ไปสิ" ขนมผิงบ่นดัง หมอนอิงในมือถูกปาทิ้งลงโซฟา องศาได้ยินเข้าจึงได้หยุดชะงักแล้วหันมามองน้อง

"น้องขนมคะ พี่อาจจะต้องขอตัวสักครู่นะคะเดี๋ยวพี่กลับมา" บอกเอาไว้ก่อนเพราะขอไปเคลียร์แป๊บเดียวเดี๋ยวจะกลับมา ขนมผิงหน้าตึงมองหน้าคนตัวโต

"ไปแล้วไปลับไม่ต้องกลับมาก็ได้ครับ ถึงเวลาผมต้องล็อคประตูบ้านแล้ว" เขาตัดสินใจจะล็อคกลอนประตูแล้ว ล็อคให้แน่นจะได้ไม่มีใครแอบย่องเข้ามาอีก องศาส่ายหน้ารัว ๆ แล้วเดินมากอดน้องแทน

"งั้น พี่ไม่ไปแล้วค่ะ อยากอยู่กับน้องขนมมากกว่า"

"พี่จะไปไหนก็ไปเถอะ" ขนมผิงไล่คนตัวโต หวังจะปิดประตูใส่ก็ทำไม่ได้เมื่อถูกพี่อาร์คกอดอยู่อย่างนี้จนสุดท้ายฮึดแรงทั้งหมดที่มีผลักคนตัวโตออกแล้วปิดประตูได้ทัน

คนถูกปิดประตูใส่ หน้าจ๋องลงก่อนจะนึกทางเข้าอีกทาง องศาวิ่งมาปีนทางหน้าต่างเพื่อเข้ามาในบ้านทำเอาขนมผิงตกใจ

"พี่อาร์ค!"

"ขาน้องขนม" ขนมผิงเดินมาหาแต่ร่างสูงก็วิ่งหนีรอบโซฟากว้าง องศาจะไม่ยอมไปไหนเด็ดขาด เขาจะอยู่ฉลองกับน้อง ขนมผิงหอบพอเริ่มวิ่งจะจับตัวพี่อาร์คได้ก็เผลอชนเข้ากับขอบโต๊ะ ร่างเล็กเจ็บจี๊ดทรุดนั่งลง ร่างสูงหันมาเห็นก็ปรี่เข้ามาช่วยน้องทันที

ขนมผิงถูกอุ้มขึ้นมา น้ำตาเล็ดเพราะรู้สึกเจ็บ นั่นยิ่งทำให้องศารู้สึกผิดมาก

"เจ็บไหมคะน้องขนม" ขนมผิงไม่ได้ตอบ พี่อาร์คมองหากล่องยา พอวางเขาบนโซฟาก็รีบเดินไปหยิบกล่องยามาดูแล

"พี่ขอโทษนะคะ"

"เพราะพี่คนเดียว" ขนมผิงโทษพี่อาร์ค ถ้าคนตัวโตไม่วิ่งหนีป่านนี้เขาคงไม่ต้องเจ็บตัว ได้ทำความสะอาดบ้านและนั่งฉลองคริสต์มาสคนเดียวเหมือนทุกปี

"ครับ เพราะพี่เอง พี่ผิดไปแล้วครับ" คนยอมรับผิดค่อย ๆ ทำแผลให้ขนมผิงอย่างเบามือ เขาตั้งใจจะมาร่วมฉลองกับน้องแต่ดันมาทำให้น้องได้รับบาดเจ็บ "พี่ขอโทษนะคะ เดี๋ยวทำแผลเสร็จพี่จะกลับไม่ให้น้องขนมเห็นหน้าอีกเลย" ขนมผิงอยากตีปากคนพูด

"ทำผมเจ็บแล้วจะกลับไป ไม่รับผิดชอบเลยเนี่ยนะครับ ผมยังทำความสะอาดบ้านไม่เสร็จเลย"

"อ้าว แล้ว" องศานึกว่าน้องขนมไม่เจอเขาแล้ว เขาก็ยิ่งจะต้องไป ดีกว่าอยู่แล้วสร้างปัญหาให้น้องขนม มือถือเครื่องเดิมยังดังไม่หยุดขนมผิงขอมือถือพี่อาร์คมา มือใหญ่ก็วางให้น้องได้ยึดมันไป มือเล็กกดรับสายพลางสบตามองคนตัวโต

"คืนนี้พี่อาร์คคงไม่ว่างไปกับใครนะครับ เพราะเขาต้องอยู่กับผมทั้งคืน" คนฟังฉีกยิ้มกว้าง น้องขนมอนุญาตให้เขาอยู่แล้ว ขนมผิงกดวางสายเมื่อไม่อยากจะเสวนากับเด็กของพี่อาร์คให้เปลืองน้ำลาย

"น้องขนมจะให้พี่อยู่ด้วยใช่ไหมคะ" คนตื่นเต้นถามด้วยน้ำเสียงมีความหวัง ขนมผิงฉีกยิ้มให้

"ใช่ครับ พี่ต้องอยู่ทำความสะอาดบ้านให้ผมทั้งคืน"

"คะ" องศาไม่เข้าใจ

"เอาไงครับ ถ้าทำก็อยู่ทั้งคืนได้แต่ถ้าไม่ทำก็กลับไปได้เลย ผมไม่รั้งครับ" คนให้ทางเลือกแอบลุ้น ลึก ๆ ก็อยากให้พี่อาร์คอยู่แต่เขาไม่อยากรั้งใคร ยิ่งกับคนโลเลมีคนนั้นชวนคนนี้ชวน พี่อาร์คคงไม่อยากอยู่ฉลองเหงา ๆ กับเขาหรอกองศาใช้สมาธิไม่นานก็ฉีกยิ้มหวานให้

"ได้ค่ะ ทำก็ได้ ถึงจะไม่เคยทำมาก่อนแต่พี่ก็จะยอมทำความสะอาดบ้านน้องขนมเลยค่ะ" ดีเลย เขาเองก็จะใช้งานพี่อาร์คให้ทำความสะอาดบ้านให้สะอาดเนี้ยบไปเลย

"ขอบคุณนะคะน้องขนม" ร่างสูงปรี่เข้ามาจะกอดแต่ขนมผิงสั่งห้ามด้วยสายตาดุ คนตัวโตจึงได้ค้างมือจะกอดไว้กลางอากาศ เขาแค่ให้อยู่ทำความสะอาดทั้งคืนพี่อาร์คอย่าเพิ่งยิ้มหน้าบานเลย ขนมผิงสั่งการให้ลุกขึ้นไปหยิบเจ้าเครื่องดูดฝุ่นมา แม้จะเงอะงะเพราะทำอะไรไม่เป็นแต่องศาก็จะลองทำมันดูสักรั้ง กลับไปบ้านพรุ่งนี้เขาจะให้บรรดาสาวใช้ช่วยสอนวิธีการทำวามสะอาดบ้านเลย ขนมผิงชี้นิ้วสั่งให้เขาไปทำความสะอาดหน้าทีวีโดยที่ร่างเล็กนั่งไขว้หางไม่คิดจะลุกไปไหน

"นั่นแหละ ตรงนั้นพี่อาร์คทำให้สะอาดด้วย"

"ครับ ๆ" คนถูกสั่งยอมทำตามอย่าว่าง่าย ก่อนจะหันมาหาน้อง ขนมผิงก็สบตามองคนตัวโต

"แมร์รี่คริสต์มาสค่ะน้องขนม" ว่าแล้วก็ส่งจูบมาให้ ขนมผิงทำท่าจับหัวใจที่ส่งมาให้แล้วปามันทิ้งออกหน้าต่างแทนคนเห็นหัวเราะดัง น้องขนมจะใจแข็งก็ใจแข็งไป เขาจะทำให้น้องขนมเป็นแฟนกับเขาให้ได้ก่อนปีใหม่นี้เลย

ไม่ละคนนี้จีบยาก ขอจีบคนนี้ไม่เกินคริสต์มาสปีหน้าละกัน รับรองคริสต์มาสปีหน้าเราต้องฉลองร่วมกันอีกปี

ขนมผิงเพียงยกยิ้มมองดูคนโลเลทำความสะอาดไป อย่างน้อยแค่ได้อยู่ด้วยกันก็ถือเป็นของขวัญชิ้นสำคัญสำหรับคนเหงาอย่างเขาแล้ว

"แมร์รี่คริสต์มาสครับพี่อาร์ค"

TALK ; 

พี่อาร์คเอาความหวานมาเสิร์ฟค่ะ น้องขนมก็ใจเด็ดอยู่นะคะ ฮา ๆ

Marry Christmas