"แล้วตอนที่กำลังจะขึ้นสวรรค์ กิ่งไม่อยากทำอะไรพี่บ้างหรือจ๊ะ"

"บ้าเนี่ยพี่ ถามกิ่งแบบนี้อีกแล้ว......มันก็อยากสิค่ะ

 แต่สิ่งที่กิ่งถูกอบรมมามันหลอนใจกิ่งอยู่ กิ่งเลยไม่รู้จะไปทางใหนดีสิค่ะ"

"งั้นเรามาเริ่มต้นกันใหม่ดีไม๊จ๊ะ เที่ยวนี้ใจกิ่งอยากทำอะไรกับพี่

 กิ่งก็ทำเลยนะจ๊ะ ส่วนสิ่งที่กิ่งถูกอบรมมาก็เอาวางเก็บไว้ก่อน

 ก่อนออกจากบ้านค่อยถือเอาไปด้วย แต่ตอนนี้อยู่ในบ้านเรา

 อยู่ในโลกส่วนตัวของเรา เอาวางไว้ก่อนนะจ๊ะ"

     น้องกิ่งพยักหน้ารับคำแบบยิ้มกริ่มปนอายเล็กๆ

 เธอเริ่มเอามือที่แนบอยู่อข้างลำตัวมาสำผัสถูกต้องกับตี๋น้อยเรา

 ทันทีที่สัมผัสนั้นมาถึง เรารู้สึกชุ่มฉ่ำ อบอุ่น

 มีความสุขเหมือตัวเองกำลังล่องลอยชมวิมานแก้วในสวรค์

 ส่วนน้องกิ่งยังอมยิ้มปนอาย แต่หน้าตาเธอแดงขึ้น มีสีสันขึ้น

 เธอก็คงไม่แตกต่างจากเราเท่าไรนัก

"กิ่งรู้สึกเหมือนคนไร้ยางอายจัง......."

     น้องกิ่งคุยกับเราในขณะที่เธอจับมังกรน้อยเล่น เป็นครั้งแรก

 เธอคงจะทนอารมณ์อัดอั้น ที่มันสวนทางกับความรู้สึกที่เคยจำมาไม่ไหว

 เพราะยึดถือในความเป็นลูกผู้หญิงของตัวเองมาโดยตลอด

 จวบจนมาเจอกับเรา ส่วนเราเอามือลูบไล้เธออยู่ที่เนินอกเธอ

 นอนตะแคงข้างเข้าหากันและกัน

 สบตากันด้วยแววประกายที่มีน้ำตาหล่อเลี้ยงดวงตามากกว่าปรกติ

"คำว่ารู้สึกเหมือน มันเป็นเพียงอารมณ์ที่หลอนใจกิ่งนะจ๊ะ

 ไม่ใช่ตัวจริงของกิ่ง กิ่งได้แสดงยางอายให้พี่เห็นตลอดเวลาอยู่แล้ว

 นั่นคือความจริงที่พี่มองเห็นและ สัมผัสได้จ๊ะ"

"พี่พูดเพราะจังเลยค่ะ กิ่งรู้สึกตัวเบาเลยนะค่ะเนี่ย"

"ดีจ๊ะ....ต่อไปกิ่งจะได้ไม่ต้องเขินมากจนเกินงาม

 เวลานึกรักพี่ขึ้นมาจะได้กอดพี่ได้

 พี่จะได้มีแรงกายแรงใจฝ่าฟันอุปสรรคต่าง"

"แต่ตอนนี้กิ่งรู้สึกว่ามันจะเลยทนแล้วนะค่ะ

 กิ่งรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัวแล้วค่ะ ตี๋น้อยน่ารักมากเลยค่ะ

 อยู่ในโอวาทน่ารักดีจัง....อิ อิ อิ"

     น้องกิ่งเพลิดเพลินกับการลูลไล้ตี๋น้อยของเธอ จนเธอเริ่มมีอารมณ์

 เริ่มกล้าพูดกับเราในเรื่องความปรารถนาของตัวเอง

 เราเลื่อนมือไปเล่นกีบหมวยเล็กเธอบ้าง

 ซึ่งตอนนี้มีน้ำแห่งความปรารถนาซึมออกมาอีกตรั้ง

"น้องกิ่งรักชอบตี๋น้อยก็หอมเค้าหน่อยซิจ๊ะ"

"ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวไม่ยุติธรรม พี่ต้องหอมหมวยเล็กให้กิ่งด้วย.....อิ อิ อิ"

     หลังจากนั้นทุกอย่างก็เดินไปตามแนวทาง

ที่ทำธรรมชาติความปรารถนา ที่มีในตัวมนุษย์ธรรมดาๆเรียกร้อง

 น้องกิ่งกำลังพาตัว พาใจของเธอเอง

 ท่องเที่ยวไปในอารมณ์ปรารถนาที่เก็บกดไว้ตั้งแต่เป็นสาว

 ความเขินอายถูกละลายลงไปเรื่อยๆ

 ด้วยไม่อาจต้านทานพลังที่เก็บกดไว้ในใจได้

 ความกล้าในการทำกิจกรรมร่วมกัน หลั่งไหลมาแทนที่

 วิชาประจำตระกูลเรา "หนึ่งหยดน้ำทิพย์" เสื่อมลง

 ไม่อาจนำมาใช้กับน้องกิ่งได้ในครั้งนี้

 ด้วยกำลังปรารถนาของความใคร่ของเราที่มีให้น้องกิ่ง

 มีปริมาณและกำลังมากกว่า ได้แต่เฝ้าเตือนใจตัวเองว่า

 ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะปักธง เรายังไม่ควรจุดไฟเผาบ้านตัวเอง

 เราต้องนึกถึงหน้าน้องมายและน้องหยกอยู่ในใจ

เพื่อข่มความปรารถนาที่จะปักธง น้องกิ่ง

 แม้บางครั้งน้องกิ่งจะกำลังเคลิบเคลิ้ม เพลิดเพลิน

 มีอาการทางใจทางกายเชื้อเชิญให้เรากระทำกับเธอในบางครั้งคราว

"กิ่งมีความสุขจังเลยค่ะพี่ รู้งี้ให้พี่ลุยกิ่งตั้งแต่เมื่อคืนก็ดีแล้ว อิ อิ อิ"

"พี่ไม่ไหวแล้วจ้า......ตี๋น้อยหนีพี่ไปนอนหมดแรงแล้วจ้า....หึ หึ 

หึ....หมดแรงแล้วจ้า...."

     น้องกิ่งนอนตะแคงกอดและก่ายเรา

 ที่นอนแผ่หลาหมดแรงด้วยถูกรีดพิษเกือบหมดตัว

 ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กล้าที่จะหยอกล้อเล่นกับเราเหมือนกับเล่นกับตัวเอง

"โอ๋.....โอ๋.....โอ๋ เดี๋ยวหมวยเล็กหาเสือ 11 ตัวมาให้ทานนะจ๊ะ 

พี่ตี๋น้อย อิ อิ อิ"

     เธอทำเป็นพูดย้อนศรเราเหมือนตอนเราคุยกับหมวยเล็กเธอ

"อะไรคือเสือ 11 ตัวหรือจ๊ะ"

"กิ่งก็ม่ายรู้.....อิ อิ อิ มันน่าจะเป็นอาหารเสริม

 หรือยาบำรุงกำลังอะไรทำนองนั้นมั๊งค่ะคุณทีขา..... อิ อิ อิ

 เห็นคนงานที่บ้านกิ่งเค้าคุยกัน แต่กิ่งไม่กล้าถามว่ามันคืออะไร

 แต่ฟังแล้วรู้สึกให้กำลังดีจัง แล้วกิ่งจะสืบเสาะแสวงหามาให้นะค่ะ อิ อิ อิ"

"อ๋อ.....นี่ยังไม่ทันไร

 น้องกิ่งคิดวางโครงการระยะยาวแล้วหรือจ๊ะนี่ 5 5 5 5 "

"ช่วยม่ายด้าย.......ก็มันชักติดใจแล้วนี่ค่ะ อิ อิ อิ"

    เหลือเชื่อมาก เราทั้งคู่สนิทสนมกันในเวลารวดเร็วปานฉะนี้

 นี่เป็นเพียงคืนที่สองที่ได้รู้จักกัน แต่เรากับแทบจะเป็นเนื้อเดียวกันได้

 สิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้เห็น ได้ยิน จากสาวสวยเนื้อหยกมันปูอย่างน้องกิ่ง

 เรากับได้เห็น ได้ยินได้ โอ้...ขอบคุณพระเจ้า

 ขอบคุณหยกยามา ความรัก ความเสียสละที่เธอมีให้อาคนนี้

 จะไม่สูญหายไปไหน อาคนนี้จะจดจำใว้ในตู้เซฟของหัวใจ

 ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า อาจะตอบแทนความรักของหยกให้จงได้

"พี่ว่าเราไปเข้าห้แงน้ำก่อนดีกว่านะจ๊ะ"

     น้องกิ่งลุกจากเตียงตามเกาะแขนเราแจ ถ้าแทรกตัวเข้ามาในร่างเราได้ 

เธอคงจะทำแบบนั้น เหมือนกับเธอยังทานไม่อิ่ม

 อยากทานอาหารพิเศษของเราต่อไปอีก

 เราเปิดน้ำฟักบัวชำระล้างร่างกายการการที่ตี๋น้อย

กับหมวยเล็กทำเลอะเทอะไว้ โดยมีน้องกิ่งให้บริการเต็มความสามารถ

 เธอช่วยเราล้างตัว ถูโน่นถูนี่ให้เราราวกับทำกับตัวเอง

"เดี๋ยวพี่กลับไปนอนที่ห้องนะค่ะ กิ่งกลัวน้องหยกเห็นเราตอนเช้า

 เธอยิ่งกล้าพูดกล้าเล่นกับกิ่ง แล้วกิ่งก็เป็นผู้หญิง

 ไม่ควรมีผู้ชายเดินออกจากห้องตอนเช้านะค่ะ"

     คำพูดของน้องกิ่งบอกอะไรๆให้เราเห็นในนั้นมากมาย

 อย่างน้อยเรื่องจุดยืนของเธอในบ้านหลังนี้จะยังไม่ถูกเปิดเผยเป็นแน่แท้ 

ตอนนั้นใจเราเป็นห่วงน้องหยก อยากรู้ว่าน้องหยกยังแอบร้องไห้อยู่รึป่าว

"พี่เข้าใจจ๊ะ เรื่องของเราพี่ยกให้กิ่งจัดการ

 กิ่งพร้อมอย่างไรหรือต้องการอะไรก็บอกพี่ละกัน ตกลงไม๊...."

"ขอบคุณค่ะ...ที่พี่เข้าใจกิ่ง ไม่หาว่ากิ่งไล่"

"โถน้องกิ่ง....คิดเล็กคิดน้อยทำไมจ๊ะ

 เสือสิบเอ็ดตัว พี่ขอตัวเดียวก็พอนะ 5 5 5 5"

"พี่อ่ะ....กิ่งเสียหายนะค่ะ พูดแบบเนี๊ย

 งั้นกิ่งขอเหลือเสือห้าตัวละกาน ฮิ ฮิ ฮิ"

"ก็แล้วแต่กิ่งซิจ๊ะ ถ้าไม่กลัวพี่เฉาตายก่อนวัยอันควร 5 5 5 5

 แต่ตอนนี้พี่ขอดื่มนมจากเต้าอีกหน่อยนะจ๊ะ พี่หิวอีกแล้ว....จ้า 5 5 5 5"

"พี่อ่ะ....จะดื่มก็ดื่มซิค่ะ จะพูดทำไมก็ไม่รู้ มันหวิวในใจนะค่ะ

ชอบทำให้กิ่งเครียด ฮิ ฮิ ฮิ แต่กิ่งก็ชอบนะค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ"

     เราพูดหยั่งเชิงน้องกิ่งเพื่อต้องการดูกริยาอาการของเธอว่า

 ตอนนี้เราสนิทแนบกับใจเธอไปถึงขั้นไหนแล้ว ทำให้เรามั่นใจว่า

 หลังจากนี้เราคงจะเข้าออกห้องของเธอได้สะดวก

 เธอวางใจมอบเรือนร่างของเธอให้เราเชยชมแล้วจริงๆ

 เราประกบปากไปที่ปลายถันเธอ นวดคลึงเธอด้วยริมฝีปากพอกระชับมิตร 

ด้วยความเชื่อว่าเธอชอบและประทับใจแม้ใช้เวลาสั้นๆ

 แต่มันจะฝังลึกยั่งรากในใจเธอให้งอกงามได้ต่อไป

"เดี๋ยวพี่ออกไปแต่งตัวกลับห้องก่อนนะจ๊ะ ชักดึกแล้ว

 พรุ่งนี้วันอาทิตย์ต้องพาน้องหยกไป ซื้อของเข้าบ้าน

 เห็นว่าจะไปว่ายน้ำที่สโมสรด้วยจ๊ะ เดี๋ยวพี่ลุกไม่ไหว

 หยกเอาไปฟ้องพ่อแม่เค้า พี่เสียคนแน่เลยจ๊ะ"

"ค่ะพี่......"

     น้องกิ่งรับคำ เอียงหน้ามาข้างหูเรา หอมแก้มแล้วกระซิบว่า 

"อย่าเพิ่งบอกใครในเรื่องระหว่างเราสองคนนะค่ะ"

 เราถือโอกาสหอมแก้มเธอเป็นคำตอบว่าตกลงจ๊ะ ให้เธอรับรู้

 เราใส่เสื้อผ้าเสร็จบอกลาราตรีสวัสดิ์น้องกิ่งอีกครั้งด้วยการกอดแล้วจูบ

 ที่แก้มและหน้าผาก แล้วเดินออกจากห้อง

 ล็อคห้องเธอด้วยความเป็นห่วงน้องหยกอยู่ในใจ

เมื่อเดินมาถึงห้องน้องหยกจึงเปิดประตูเข้าไป

 เพื่อจะดูว่าน้องหยกนอนหลับหรือนอนร้องไห้กันแน่ เรา

 เห็นน้องหยกนอนตะแคงอยู่ชิดขอบเตียงจากแสงไฟหรี่ในห้อง

 เราเดินเข้าไปพร้อมกับหอมแก้มเธอทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเธอหลับหรือตื่นอยู่

"กลับมาแล้วเหรอค่ะ นึกว่าลืมหยกไปแล้ว ตัวเบาแล้วใช่ไม๊

 เผลอตัวปักธงเธอหรือป่าว......"

     เสียงน้องหยกยิงคำถามใส่เราเป็นชุด

 เธอหลับตาไม่ลงเพราะเราเป็นเหตุจริงๆ

 ส่วนเรามีความสุขกับน้องกิ่งบนความกังวลใจและเป็นห่วงจิตใจน้องหยก 

ซึ่งเป็นเรื่องผิดปรกติของผู้ชายที่ได้เสพสมความสุข

กับสาวงามในวันแรกครั้ง แรกอย่างเรา

 น้องหยกมีอิทธิพลในใจเรามากจริงๆ ถ้าเธอไม่ใช่ญาติสนิท