เมื่อการประชุมวิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้น ของการทำลายแหล่งผลิตอาวุธทางการทหารเถื่อน เสร็จสิ้นลงแล้ว ท่านขุนพลอี้ ก็ได้จัดเรือนรับรองภายในค่ายทหารให้กับหลิวชุน และท่านอารองได้เข้าพัก

   หลิวชุน เมื่อเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้เจอกับเฉินเป่า เฉินเป่ามาเพื่อนำหลิวชุน ไปเยี่ยมชมสถานที่ต่างๆในค่ายทหารแห่งนี้

   ค่ายกองพลทหารแห่งเมืองอันชุย นั้นมีขนาดที่กว้างขวางใหญ่โตมาก แม้จะเทียบไม่ได้กับขนาดอำเภอ อำเภอหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้เล็กกว่าสักเท่าไรนัก

   เพราะค่ายกองพลทหารแห่งนี้ มีทหารประจำการอยู่ถึง 10,000 นาย ในทุกชั้นยศตั้งแต่ พลทหาร หัวหมู่ นายกอง ขุนศึก จนกระทั้งถึงขุนพล และยังมีทหารฝึกหัด ที่ยังมิได้เข้าประจำการเป็นพลทหารอีก 1,000 นาย อย่างเฉินเป่า ที่ทำการฝึกอยู่ในค่ายนี้ด้วย

   ตลอดจนครอบครัวของทหารในค่ายนี้ ต้องบอกเลยว่าสวัสดิการของอาชีพทหารนั้นดีมาก

   ทหารที่ยังโสดก็จะมีห้องส่วนตัวให้อยู่ ทหารที่แต่งงานแล้วก็จะมีเรือน 2 ชั้นให้ได้อยู่ร่วมกับครอบครัว จะมีก็เพียงทหารฝึกหัดอย่างเฉินเป่าเท่านั้น ที่จะพักอยู่ในเรือนนอนร่วมกัน เพื่อเป็นการฝึกการทำงานเป็นหมู่คณะ

   ดังนั้นในค่ายทหารระดับกองพลประจำเมืองนี้ จะมีประชากรของทั้ง ทหารและครอบครัวของทหาร รวมแล้วเกือบ 30,000 คน

   โดยทางค่ายกองพลทหารของทุกเมือง ก็จะมีการแบ่งบริเวณออกเป็นสัดส่วนอย่างชัดเจน

   หลิวชุน มายังค่ายทหารแห่งนี้ไม่บ่อยนัก เฉินเป่าจึงอาสาเป็นคนพาหลิวชุนออกเยี่ยมชมค่ายทหาร โดยชุน 1 ให้ชุน 2 มาควบคุมร่างแทนเขา

   เฉินเป่า กล่าวกับชุน 1 ว่า "ข้าจะพาเจ้าไปยังบริเวณส่วนพักอาศัยของทหารก่อนก็แล้วกัน" แล้วเฉินเป่า กับชุน 2 ก็ขี่ม้ากันคนละตัว เพื่อไปยังส่วนพักอาศัยของทหาร

   เมื่อไปถึงยังบริเวณส่วนพักอาศัยแล้ว ชุน 2 ก็ถึงกับต้องตกตะลึง แล้วกล่าวขึ้นว่า

   "นี่มันก็คือตัวอำเภอขนาดเล็ก อำเภอหนึ่งเลยนะนี่"

   "โอ้โห.. มีครบหมด บ้านเรือนที่สร้างไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ตลาดสด โรงหมอ นั่นๆๆ.. มีแม้กระทั่งร้านค้าขนาดใหญ่ โรงเตี๊ยม ร้านอาหาร ร้านน้ำชา ร้านสุรา"

   "โอ้โห.. นอกจากมีเรือนให้อยู่ โดยมิต้องเสียค่าใช้จ่ายแล้วยัง มีทุกอย่างอยู่ในนี้ครบเลย"

    "โอ้โห.. มีแม้กระทั่งร้านรับซักเสื้อผ้า ร้านขายอาวุธ ร้านขายหินพลังปราณ"

    ชุน 2 "โอ้โห" ขึ้นมาถึง 3 ครั้ง แม้เขาจะเคยศึกษามาบ้างแล้วว่า การเป็นทหารนั้นจะได้รับสวัสดิการที่ดีจากทางราชสำนักต้าเหมิง แต่เขาก็มิเคยได้เห็นของจริงมาก่อน พอมาพบเห็นของจริง เขาก็ตื่นเต้นเป็นอันมาก

   "ตอนข้ามาที่นี่ครั้งแรก ข้าก็ตื่นเต้นเหมือนๆกันกับเจ้านั่นเเหละ เจ้าดูทางฝั่งโน้นสิ มีแม้กระทั่งสำนักศึกษา และสำนักยุทธ์ ให้บุตร ธิดาของทหารได้เล่าเรียน" เฉินเป่ากล่าว

   "และที่สำคัญยังเรียนโดยมิต้องเสียเงินค่าอาจารย์ จะจ่ายก็เพียงค่าอุปกรณ์การเรียนเท่านั้น"

   "แล้วในค่ายกองพลทหารทุกแห่ง สินค้าที่นำมาขาย ไม่ต้องเสียภาษีให้กับทางการ นี่ก็ถือเป็นสวัสดิการอย่างหนึ่ง เหล่าบรรดาทหารและครอบครัว จะได้ซื้อสินค้าในราคาที่ถูกกว่าร้านข้างนอกค่ายทหาร"

   "ดีจริงๆเลย ข้าจะต้องเข้าฝึกแล้วผ่านเข้าประจำการเป็นพลทหารให้จงได้" ชุน 2 กล่าวออกมาอย่างมุ่งมั่น

   "เจ้าเป็นถึงขั้นผสานลมปราณขั้นกลาง ระดับที่ 5 แล้ว เจ้าฝึกทหารผ่านแน่นอน" 

   "แล้วเจ้ายังเป็นถึงผู้ตรวจราชการแห่งมณฑลภาคเหนือ และว่าที่นักกลยุทธ์ทางการทหารอีกด้วย"

   แล้วเฉินเป่า ก็กล่าวกับชุน 2 อีกว่า

   "การที่ทางราชสำนักต้าเหมิง ให้สวัสดิการที่ดีเยี่ยงนี้ ก็เพราะอาชีพทหารเป็นอาชีพที่เสี่ยง อาจจะบาดเจ็บหรือตกตายได้ตลอดเวลา เจ้าก็ต้องระมัดระวังตัวเอาไว้ให้ดี เมื่อได้เป็นพลทหารประจำการแล้ว"

   "เรื่องความเสี่ยงในอาชีพทหารนั้น ข้าย่อมรู้ดีอยู่แก่ใจ"

    "แต่ข้าก็คาดว่า เมื่อข้าเข้ารับการฝึกทหารกับกองทัพเป็นเวลา 2 ปี ข้าจะต้องแข็งแกร่งขึ้นไปอีก" ชุน 2 กล่าวกับเฉินเป่า

   "ใช่แล้วละ สิ่งเดียวที่จะรับประกันชีวิตของเราได้ดีที่สุด ก็คือความแข็งแกร่ง" เฉินเป่า กล่าวตอบออกมา

   แล้วเฉินเป่า ก็พาชุน 2 ไปยังอีกหลายสถานที่ เช่นส่วนที่ใช้ฝึกทหารที่ยังไม่เข้าประจำการ และส่วนของหน่วยงานที่สำคัญต่างๆ อีกหลายส่วน ของค่ายกองพลทหารแห่งนี้

   จากนั้นชุน 2 ก็ได้รับข้อความด่วนจากเครื่องกลไกสื่อสารพลังปราณ โดยท่านขุนพลอี้ ส่งข้อความมาว่า

   "ขอเชิญท่านว่าที่นักกลยุทธ์หลิว เข้าประชุมยังห้องประชุมยุทธการ เป็นการด่วน"

   "เพราะขณะนี้ศัตรูที่แหล่งผลิตอาวุธทางทหารเถื่อน รู้ตัวแล้วว่า เราส่งเรือบินสอดแนมขนาดเล็กเข้าไปทำการถ่ายภาพทางอากาศ ในหุบเขาแหล่งผลิตอาวุธเถื่อนของพวกมัน"

   หลิวชุน เมื่อได้รับข้อความนั้น เขาก็รีบควบม้าไปยังตึกบัญคับการกองพลในทันที