แล้วทั้ง 2 ชุน ก็ใช้เวลาอยู่กับครอบครัว บิดา มารดา น้องสาว และมิตรสหายอีก 60 วัน

  โดยเฉพาะ เฉินเป่า สหายตัวโตหุ่นหมีของเขา

  เพราะปีนี่ เฉินเป่า จะอายุเข้า 18 แล้ว เฉินเป่าอยากเป็นทหาร

   การจะเป็นทหารได้ ต้องมีอายุ 18 ปี และฝึกทหาร อีก 2 ปี จึงจะบรรจุเข้าเป็นพลทหาร

   ทหารทุกนายไม่ว่ายศตำแหน่งไหน ก็ล้วนแต่เคยฝึกทหาร และเป็นพลทหารมาก่อน

   ในอาณาจักรต้าเหมิง ทหารทุกนาย ยศจอมทัพ แม่ทัพใหญ่ แม่ทัพ ขุนพล

   ล้วนแล้วแต่เคยเป็นพลทหารมาก่อน

   ท่านอารองก็เช่นเดียวกัน

   ชุน 2 เคยเสนอให้ เฉินเป่า ขยายร้านเปิดสาขาที่ 2 จากการประมูลซื้อกิจการร้านอาหารของตระกูลเย่ ที่ถูกยึดทรัพย์ โดยเขาจะเป็นผู้ร่วมลงทุนให้

   แต่บิดาของ เฉินเป่า ก็ไม่ต้องการขยายสาขา บิดาของเฉินเป่า ต้องการคงความอร่อยของอาหารเอาไว้แค่ร้านเดียวเท่านั้น

  ส่วน หลิวชิงชิง น้องสาวตัวน้อยของเขา ตอนนี้อายุ 10 ปี เริ่มชอบการเล่นดนตรี และการวาดภาพ

  เมื่อทุกสิ่งเข้าที่เข้าทางแล้ว หลิวชุน ก็ออกเดินทางไปเหมืองแร่เหล็กสีชาด ของตระกูลหลิว

  คราวนี้เขานำคณะเดินทางไปด้วยกัน 80 คน

  เป็นคนงานที่ต้องสลับสับเปลี่ยนกันกลับบ้าน พวกเขาขนเสบียงอาหารตลอดจนหินพลังปราณระดับต่ำ

  เพื่อให้คนงานในเหมือง ใช้เติมพลังงานให้เครื่องมือเครื่องใช้ในชีวิตประจำวัน

   เมื่อหลิวชุน เดินทางมาถึงยังเหมืองใหม่แห่งนี้ เขาก็เข้าไปหา ท่านผู้อาวุโสลำดับที่ 5 นามว่า จงกั่ว

   แซ่จง มิใช่แซ่หลิว

   อนึ่ง.. ในยุคที่ท่านปู่ ของหลิวชุน เริ่มสร้างตระกูลหลิวขึ้นมาเมื่อ 30 ปีที่แล้ว

   ท่านปู่ และสหายร่วมศึกได้ร่วมกันสร้างตระกูลหลิวขึ้น

   จากการรับคุ้มกันขบวนสินค้าเล็กๆ จนกระทั่ง มีเงินพอที่จะประมูลรับสัมปทานท่าเรืออำเภออันจงได้

   ท่านผู้อาวุโส จงกั่ว ก็คือลูกชายของสหายศึก ที่ตกตายไป ของท่านปู่ หลิวซือข่าย

   "ท่านอา จงกั่ว ข้าเดินทางมาถึงช้า ต้องขออภัยด้วยขอรับ" ชุน 1 กล่าวออกมา

   "มิเป็นไร.. มิเป็นไร.. เจ้ามาก็ดีแล้ว ข้าจะต้องไปเจรจากับทางการ และผู้ที่จะมาสัมปทานเหมืองแร่คนใหม่ แทนพวกตระกูลลั่วกับตระกูลเย่ ในเรื่องอาณาเขตการทำเหมืองให้ชัดเจน"

   "เจ้าดูแลเหมืองแทนข้า สัก 10 วันได้หรือไม่"

   "ได้ ขอรับ ท่านอาจงกั่ว"

   "อย่างนั้นก็ดี ข้าจะออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า เวลายามเย็นของวันนี้ ข้าจะบอกกล่าว เรื่องข้อมูลของเหมืองในช่วงนี้ ให้เจ้าได้รับรู้ไว้ทั้งหมด"

   "เจ้าคงเดินทางมาเหนื่อย ไปพักผ่อนก่อนเถิด"

    "ขอรับ.." แล้วชุน 1 ก็เดินออกมาจากกระโจมของท่านผู้อาวุโสลำดับที่ 5  

   เขายังคงไม่ไปพักยังกระโจมของเขา ที่คนงานเหมืองกางไว้ให้ เขาเดินไปยังทางกระโจม ของกลุ่มนายพราน

  "ท่านลุง นายพรานทุกท่าน ข้ากลับมาแล้ว"

  "ครานี้พวกท่านต้องช่วยกัน ถ่ายทอดวิชาพราน ให้กับข้าอย่างเข้มข้นด้วยนะขอรับ"

  กว่าจะเป็นนายพรานได้ แต่ละคนก็อายุมากกันแล้ว ที่หลิวชุน เรียกขานว่าท่านลุง ก็มิแปลกอันใด

  จริงๆแล้ว ชุน 2 ก็คิดถึงเจ้าเสือดาวทมิฬ และเจ้าหมีศิลาสีเทา ที่เคย ฝึกฝน ด้วยกัน

  แต่ไม่รู้ว่าพวกมัน จะคิดถึง ชุน 2 หรือไม่

   "เจ้าบ้าชุน 2 ข้าอยากจะปรับท่าเท้าเหยียบสายลม เป็นวิชายุทธ์เพลงเตะ ที่พวกเรายังไม่มี"

  "เอาสิ จะให้เตะแบบไหน เจ้าก็บอกมา ข้าจะลองทำดู"

   "เตะแบบ ท่าเท้าเหยียบสายลม เตะไป 8 ทิศก่อน"

   "แล้วค่อยเตะต่ำ และสูงขึ้นเรื่อยๆ"

   ท่าเท้าเหยียบสายลม ท่านอาจารย์จ้าว พัฒนามาจากท่าร่าง 8 ทิศ 

   "ข้าจะลองทำดู เตะไปที่ข้อเท้า เตะไปที่น่อง เตะไปที่ต้นขา เตะไปที่เอว เตะไปที่หน้าอก เตะไปที่คอ เตะไปที่ปลายคาง เตะไปที่ขมับ"

  ชุน 2 แค่ฟังก็รู้แล้วว่า เขาต้องทำอย่างไร เพราะชุน 2 มีพรสวรรค์ในการฝึกยุทธ์สูงมาก

  "เออ.. แล้วเตะกลับหลัง จะเล็งตรงไหนดี เจ้าอ่อนชุน 1"

   "ไม่รู้ ข้าคิดไม่ทัน เจ้าทำไปก่อน แล้วข้าจะคอยดู" ชุน 1 ตอบ ชุน 2