หลังจบศึกได้ไม่นาน ท่านเจ้าเมืองสือก็เดินเรือตามมาทัน ด้วยเรือรบของกองพลทหารของเมืองอันซุย

 

 

 

  ท่านอารอง นั้นได้รับการรักษาโดยหมอทหารจากเรือรบ ของศิษย์พี่เตียไปแล้ว

 

 

 

  หมอทหารนั้นมีความเชี่ยวชาญเป็นพิเศษ ในการรักษาแผลจากการต่อสู้ในสนามรบ

 

  ตลอดจนการใส่อวัยวะเทียม ดังนั้นนิ้วก้อยของท่านอารองที่ถูกตัดขาดไป จึงถูกแทนที่ด้วยนิ้วกลไกเทียม ทำให้ดำเนินชีวิตได้ตามปรกติ แม้นจะไม่ดีเท่านิ้วเดิม แต่ก็ใช้แทนกันได้ดีถึง 8 ใน 10 ส่วน

 

 

 

  ท่านเจ้าเมืองสือ สั่งการให้เจ้าหน้าที่ทางการที่ติดตามมาด้วย รวมถึงท่านนายอำเภอของอำเภออันจง ทำการบุกเข้าค้นบ้านตระกูลลั่ว และบ้านตระกูลเย่

 

 

 

  ตลอดจนเข้าตรวจค้นกิจการทั้งหมดของทั้ง 2 ตระกูล เพื่อค้นหาหลักฐานความเชื่อมโยงกับตลาดมืด

 

 

 

   เมื่อเจ้าหน้าที่ทางการของเมืองอันซุย และเจ้าหน้าที่ทางการของอำเภออันจง ต่างแยกย้ายกันไปทำภารกิจแล้ว

 

 

 

    ท่านเจ้าเมืองสือ จึงกล่าวออกมาว่า "ท่านอ๋องน้อย และท่านผู้ตรวจราชการหลิวชุน ข้าต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งที่ตามมาถึงช้าเกินไปขอรับ"

 

 

 

   "มิเป็นไร.. มิเป็นไร.. ความตั้งใจของข้าแต่แรกนั้น ก็ตั้งใจจะล้มล้างทั้ง 2 ตระกูลนี้ ด้วยกำลังของตระกูลหลิวเองอยู่แล้ว" ชุน 1 กล่าวออกมา

 

 

 

   "เพราะทั้ง 2 ตระกูลนี้ ทำการปล้นแร่เหล็กสีชาด ไปจากตระกูลหลิวของข้า จนทำให้คนของตระกูลหลิวของข้า ต้องมีผู้เสียชีวิตไปถึง 19 คน"

 

 

 

   "อย่างไรเรื่องชีวิตคนของตระกูลหลิว ตระกูลหลิวก็ต้องเป็นผู้สะสาง" ชุน 1 กล่าวสำทับ

 

 

 

    "เข้าใจแล้วขอรับ ท่านผู้ตรวจราชการหลิว ข้าน้อยจะไปบัญชาการในการรวบรวมหลักฐานเอาผิดทั้ง 2 ตระกูลนี้ด้วยตัวเองขอรับ" ท่านเจ้าเมืองกล่าว

 

 

 

 

 

  "ข้าน้อย ต้องขอตัวไปก่อนขอรับ"    

 

 

 

   "เชิญท่านเจ้าเมืองสือ ดำเนินการตามที่เห็นสมควรเถิดขอรับ ข้าจะกลับไปยังบ้านตระกูลหลิว หากมีความคืบหน้าอันใด ท่านก็แจ้งให้ข้าทราบได้ที่นั่นขอรับ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   "ศิษย์น้อง เมื่อเรื่องล้มล้าง 2 ตระกูลเรียบร้อยลงแล้ว ข้าก็ยังมีภารกิจที่ต้องไปทำต่อ คงอยู่เล่นกับเจ้ามิได้" ศิษย์พี่เตีย กล่าวกับชุน 1

 

 

 

   "ท่านต้องการให้ข้าไปด้วยหรือไม่ขอรับ ศิษย์พี่เตีย"

 

 

 

   "มิเป็นไร ภารกิจนี้คือการตรวจสอบวิธีการที่พวกลัทธิมารโลหิต ใช้ดูดซับพลังปราณจากจุดตันเถียนได้โดยตรง"

 

 

 

   "จากแหล่งกบดานของพวกมันที่ถูกทหารถล่มไป ยังคงมีหลักฐานหลงเหลืออยู่ เราคงไขปริศนานี้ได้"

 

 

 

   "ขอรับศิษย์พี่ ข้าต้องขอขอบคุณศิษย์พี่เตียมาก ที่ช่วยเหลือข้ามาโดยตลอดขอรับ"

 

 

 

   "มิเป็นไร.. มิเป็นไร.. เรา 2 คน เป็นศิษย์พี่ ศิษย์น้องกัน เรื่องแค่นี้ จิ๊บๆ.. ฮ่าๆๆๆ"

 

 

 

 

 

 

 

   แล้วศิษย์พี่เตีย พร้อมด้วยท่านพ่อบ้านฟาง และบรรดานายทหาร ก็ออกเรือจากอำเภออันจงไป

 

 

 

   โดยให้ท่านอารอง นายกองหลิวเทียนสง พักรักษาตัวอยู่ที่บ้านตระกูลหลิว จนกว่าจะหายดี แล้วค่อยกลับไปรายงานตัวยังกองทัพแห่งมณฑลภาคเหนือ

 

 

 

   ค่ำวันนั้น บ้านตระกูลหลิวจัดทำพิธีรำลึกถึง 19 ชีวิต ที่สูญเสียไปเพราะตระกูลลั่วและตระกูลเย่

 

 

 

   จากนั้นจึงจัดงานเฉลิมฉลองที่ล้มล้างทั้ง 2 ตระกูลนี้ลงได้

 

 

 

 

 

 

 

  เช้าวันต่อมา ชุน 2 ตื่นขึ้นมาแล้วทำการฝึกฝนตามปรกติ

 

 

 

 

 

 

 

  พ่อบ้านของตระกูลหลิวเข้ามารายงานชุน 2 ว่า "เรียนนายน้อยหลิวชุน ท่านเจ้าเมืองอันซุย และท่านนายอำเภออันจง มารอพบท่านที่ห้องประชุมของตระกูล แล้วขอรับ"

 

 

 

  เมื่อชุน 2 รู้ดังนั้น เขาจึงรีบเดินไปยังห้องประชุมของตระกูลในทันที

 

 

 

  เขาพบท่านเจ้าเมืองสือ ท่านนายอำเภอ และบรรดาชนชั้นผู้นำของตระกูลหลิว ทุกคนต่างรอเขาอยู่ในที่ประชุมเรียบร้อยแล้ว

 

 

 

  หลังจากทักทายกันตามธรรมเนียมแล้ว ท่านเจ้าเมืองสือ จึงกล่าวกับชุน 2 ว่า

 

 

 

  "ท่านผู้ตรวจราชการหลิวชุน ทางการได้หลักฐานสมุดบัญชี และสัญญาเช่าแผง ในตลาดมืดมาแล้วขอรับ"

 

 

 

   "เป็นตระกูลลั่วและตระกูลเย่จริงๆ ที่อยู่เบื้องหลังตลาดมืดแห่งนี้"

 

 

 

  

 

   "ท่านเจ้าเมือง ท่านปล่อยให้ ตลาดมืดนี้ มีถึง 4 ปี ท่านจะให้ข้ารายงาน ท่านเป่ยอ๋อง อย่างไรขอรับ" ชุน 2 กล่าว

 

 

 

 

 

   "แล้วท่านเจ้าเมือง จะดำเดินการอย่างไรต่อไปหรือขอรับ" ชุน 2 กล่าวถามต่อ

 

 

 

 

 

    ทรุด ท่านเจ้าเมืองแทบทรุด ส่วนท่านนายอำเภอยิ่งแทบนอนลงไปเลย เมื่ออยู่ต่อหน้าท่านผู้ตรวจการแห่งมณฑลภาคเหนือ

 

 

 

 

 

   "ด้านตลาดมืด ทางเราจะให้สัมปทานในการบริหารจัดการและปรับปรุงให้กลายเป็นตลาดที่ถูกต้องตามตัวบทกฏหมายขอรับ"

 

 

 

   "ส่วนกิจการที่เลี่ยงภาษี ทางการเราจะทำการเข้ายึดกิจการทั้งหมด แล้วนำมาขายทอดตลาดขอรับ" ท่านเจ้าเมืองกล่าวชี้แจง

 

 

 

   ชุน 2 กล่าวว่า "เช่นนั้นก็ดีขอรับ ข้ามีความสนใจในตลาดเเห่งใหม่ และกิจการบ่อนการพนันทั้ง 3 แห่ง ของตระกูลลั่วขอรับ"

 

 

 

  "ส่วนหอคณิการัญจวนฟ้า ร้านอาหารอีกหลายร้าน และสัมปทานเหมืองในส่วนของทั้ง 2 ตระกูลนั้น ข้ามิได้สนใจ"

 

 

 

   ชุน 2 กล่าวออกมาตรงๆว่า 2 กิจการนี้ เขาจอง

 

 

 

   ตระกูลหลิวลงทุนไปเยอะ ในการล้มล้างตระกูลลั่วและตระกูลเย่ ดังนั้นตระกูลหลิว ก็สมควรได้อะไรตอบแทนกลับมาบ้าง

 

 

 

  แต่หลิวชุน ก็มิได้กินรวบทั้งหมด ยังคงเหลือกิจการอีกหลายส่วน ที่เขาแบ่งให้คนอื่นได้กินบ้าง

 

 

 

  "เข้าใจแล้วขอรับ" ท่านเจ้าเมืองสือ กล่าวตอบ

 

 

 

  หลังจากพูดคุยธุระกันเสร็จแล้ว ท่านเจ้าเมือง และท่านนายอำเภอก็ขอตัวกลับไป

 

 

 

 

 

 

 

   ชุน 2 จึงให้ชุน 1 มาคุมร่าง แล้วประชุมภายในตระกูลหลิวต่อว่า

 

 

 

  "ท่านพ่อขอรับ ถ้าเราจะดำเนินกิจการทั้ง 2 กิจการนี้ คือตลาด 1 แห่ง และบ่อนการพนันอีก 3 แห่ง เราต้องใช้เงินลงทุนประมาณเท่าไรหรือขอรับ"

 

 

 

   บิดาของชุน 1 นั่งคิดเลขสักครู่ แล้วกล่าวว่า

 

 

 

   "ตลาดนั้นจะต้องใช้เงินเป็นค่าสัมปทานและค่าปรับปรุงเป็นเงินประมาณ 25,000 เหรียญเงิน"

 

 

 

   "ส่วนบ่อนการพนัน ค่าขอใบอนุญาตและค่าอาคารสถานที่ทั้ง 3 แห่ง ก็ประมาณ 16,000 เหรียญเงิน"

 

 

 

   "แต่ที่สำคัญที่สุดในส่วนของบ่อนการพนัน เราต้องมีเงินทุนหมุนเวียนประมาณแห่งละ 10,000 เหรียญเงิน"

 

 

 

  "กิจการบ่อนการพนันทั้ง 3 แห่งรวมแล้วก็ประมาณ 46,000 เหรียญเงิน"

 

 

 

 

 

  ชุน 1 ครุ่นคิดสักครู่แล้วกล่าวว่า

 

 

 

 

 

  "ข้าได้รับรางวัลเบี้ยพิเศษ จากการทำภารกิจให้กับท่านเป่ยอ๋องมา 50,000 เหรียญเงิน"

 

 

 

   "โปรดอย่าถามข้าว่า เป็นภารกิจอันใด ข้ามิสามารถบอกกล่าวกับพวกท่านได้ขอรับ"

 

 

 

   ทุกคนในที่ประชุม ปากอ้าตาค้าง เงิน 50,000 เหรียญเงิน เป็นเงินจำนวนที่เยอะมาก ในสายตาตระกูลธรรมดา แบบพวกเขา

 

 

 

   ตระกูลหลิว หากมีกำไรปีละ 8,000 เหรียญเงิน ก็ถือว่ามากมายแล้ว

 

 

 

   ตระกูลหลิว ถึงจะเป็นตระกูลอันดับที่ 4 ในอำเภออันจง แต่ก็ไร้ค่าไร้ราคา เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลใหญ่ในเมืองต่างๆ 

 

 

 

 

 

  และพวกเขาก็มิเคยได้รู้มาก่อนเลยว่า หลิวชุนได้รับเงินรางวัลเบี้ยพิเศษนี้มา

 

 

 

   แค่รู้ว่าหลิวชุน ได้รับตำแหน่งผู้ตรวจราชการ ซึ่งเบี้ยหวัดก็อยู่ในขั้นพอสมควร ที่จะใช้ในการดูแลครอบครัวทั่วๆไปได้เท่านั้น

 

 

 

 

 

 

 

  "ถ้าจะให้ลงทุนทั้ง 2 กิจการ เงินที่ข้าได้มา คงไม่พอแน่ขอรับ"

 

        

 

  "กิจการบ่อนการพนันทั้ง 3 แห่ง เราจะทำเองโดยไม่ร่วมลงทุนกับท่านอ๋องน้อย" ชุน 1 กล่าว

 

 

 

  "ส่วนกิจการตลาด เราจะขอให้ท่านอ๋องน้อย เป็นผู้ลงทุนแล้วเราเข้าบริหารจัดการ เหมือนกิจการท่าเรือขอรับ"

 

 

 

 

 

  "กิจการตลาด และบ่อนการพนัน เป็นกิจการที่ดี ที่เราจะใช้รวบรวมข้อมูลข่าวสาร ทางด้านความมั่นคง ส่งให้กับท่านอ๋องน้อย และท่านเป่ยอ๋อง"

 

 

 

   "และที่สำคัญ กิจการบ่อนการพนัน จะสามารถสร้างกำไรให้กับทางตระกูลหลิวของเราได้อย่างรวดเร็วขอรับ"

 

 

 

   "เราจะสนับสนุนตระกูลหลิว รุ่นที่ 4 ให้เก่งกล้าสามารถกว่า รุ่นที่ 3 อย่างข้าได้ขอรับ"

 

 

 

 

 

 

 

   "ส่วนหอคณิการัญจวนฟ้า เหมาะที่จะเป็น แหล่งกระจายข่าวลือ ข่าวเท็จมากกว่า แค่แกล้งเมาแล้วพูดข่าวเท็จออกไป ข่าวก็จะกระจายออกไปในวงกว้างได้"

 

 

 

   "จึงไม่เหมาะที่จะลงทุน และใช้เป็นเเหล่งรวบรวมข้อมูลข่าวสารขอรับ"

 

 

 

 

 

   "แต่ข่าวจากพวกผีพนัน ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องจริง พวกมันยอมแม้กระทั่งมาขายข่าว เพื่อแลกกับเงินไปเล่นพนัน โดยไม่สนใจว่า เมื่อมันขายข่าวออกไปแล้ว พวกมันจะโดนตามฆ่าหรือไม่ขอรับ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   "ชุน 1 หากเจ้าจะลงทุนทั้ง 2 กิจการ ทางตระกูลของเรา ก็พอมีเงินที่จะลงทุนได้อยู่" ท่านปู่ของหลิวชุนกล่าว

 

 

 

  "มิต้องหรอกขอรับ ท่านปู่ เงินที่ตระกูลมี เราก็ต้องเอาไปลงทุนในเหมืองใหม่"

 

 

 

   "ส่วนเงินที่เอาไปลงทุนในบ่อนการพนัน ข้ามั่นใจว่าเราจะได้ทุนคืนในเวลาอันสั้น"

 

 

 

  "และสร้างกำไร ให้กับตระกูล ได้เป็นอย่างมากแน่นอนขอรับ"

 

 

 

   ชุน 1 ผู้ชอบพนันขันต่อ กล่าวออกมาอย่างมันใจ

 

 

 

 

 

  "แต่นั่นมันเงินของเจ้า.." ท่านปู่กล่าวออกมาอีก

 

 

 

  "เงินของข้าก็คือเงินของตระกูล ข้าจะต้องทำให้ตระกลูหลิว ของพวกเรา เป็นตระกูลอันดับ 1 ในอำเภออันจงนี้ให้ได้ขอรับ"

 

 

 

 

 

  "ตัวข้านั้นย่อมรู้ตัวเองดี ตำแหน่งผู้ตรวจราชการ เป็นตำแหน่งลอยๆ ถูกปลดได้ง่ายๆ หากท่านเป่ยอ๋องไม่พอใจ"

 

 

 

  

 

 

 

   "นั่นคือสิ่งที่ข้าเป็นอยู่ในตอนนี้ ดังนั้น การพัฒนาตระกูล จึงสำคัญกว่า ตำแหน่งและตัวตน ของข้า ขอรับ"

 

 

 

   ชุน 1 กล่าวออกมา และทุกคนต่างก็เข้าใจ ตำแหน่งมีขึ้นมีลง แต่หากรากฐานของตระกูลแข็งแกร่ง ทุกคนในตระกูลก็จะยังคงยืนหยัดอยู่ได้

 

 

 

 

 

   "สำหรับตลาดสดที่เราจะสัมปทาน ข้าอยากให้ท่านพี่กวนเป็นผู้ดูแลขอรับ"

 

 

 

   "พอ หลังจากที่ท่านพี่กวน และท่านพ่อ ทำการเดินทางไปซื้อที่ดินที่จะก่อสร้างโกดังเก็บสินค้าให้เช่า ตลอดเหนือจรดใต้ อีก 8 ท่าเรือ ของแม่น้ำอันซุย-จิวไห่ แล้วเสร็จ"

 

 

 

 

 

   "ขอให้ท่านพี่กวน มาเป็นผู้บริหารจัดการตลาดใหม่ ด้วยขอรับ" ชุน 1 ดัน ท่านพี่กวนของเขา อย่างเต็มที่

 

       

 

 

 

   "ส่วนบ่อนการพนัน ข้าจะทำหนังสือราชการลับ ถึงท่านอ๋องน้อย และท่านเป่ยอ๋อง"

 

 

 

  "ขอให้ท่านอารอง มาทำภารกิจลับทางการทหาร ให้มาคอยควบคุมดูแลงานและบุคลากร ในการรวบรวมข้อมูลข่าวสาร ด้านความมั่นคง ที่ตระกูลหลิวของเราหามาได้ แล้วส่งให้กับท่านอ๋องน้อยขอรับ"

 

 

 

 

 

  "โดยใช้บ่อนการพนันเป็นศูนย์บัญชาการ ในการรวบรวมข้อมูลข่าวสาร"

 

 

 

 

 

 "ท่านอารอง อยู่ในขั้นผสานลมปราณขั้นกลาง ระดับที่ 6 หากจะดูแลบ่อนพนันทั้ง 3 แห่ง ก็จะเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก"

 

 

 

   "แล้วท่านอารอง ยังสามารถสอนวรยุทธ์และกลยุทธ์ การร่วมมือกันจู่โจม ตั้งรับ ตามยุทธวิธีของทางการทหาร ให้กับรุ่นที่ 3 และรุ่นที่ 4 ของตระกูลได้ขอรับ"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    "ข้าตกลง.. " ท่านอารองที่ประชุมอยู่ด้วย กล่าวออกมาโดยมิต้องคิด เขามั่นใจในตัวหลานของเขาคนนี้มาก

 

 

 

 

 

   "และยังมีอีก 1 เรื่อง ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ข้าจะขออนุญาตท่านพ่อ กลับเข้าไปฝึกฝนในป่า รอบๆเหมืองใหม่ของเราอีกครั้ง"

 

 

 

  "คราวที่แล้วข้าฝึกฝนในป่า ได้แค่ไม่กี่วัน ข้ายังต้องฝึกฝนอีกมาก"

 

 

 

 

 

  แล้วการประชุมก็สิ้นสุดลง