แล้วเรือรบของท่านอ๋องน้อย ก็เดินทางมาถึงยังบริเวณก่อสร้างเขื่อน ที่ท่านอ๋องน้อย ต้องมาทำการตรวจงานก่อสร้าง

 

 

 

   ท่านอ๋องน้อย หรือศิษย์พี่เตียของชุน 2 ยังมิรีบลงจากเรือไปตรวจงานก่อสร้างเขื่อน เขาเรียกคณะสืบหาที่หลบซ่อนตัวของพวกลัทธิมารโลหิต เข้ามาประชุมกันอีกครั้ง ยังห้องประชุมยุทธการของเรือรบ

 

 

 

   "ทุกท่าน พวกเราทั้ง 17 คน รับภารกิจสืบหาที่หลบซ่อนตัวของลัทธิมารโลหิตมาจากท่านเป่ยอ๋อง บิดาของข้า"

 

 

 

   "การประชุมครานี้ เป็นการประชุมเพื่อกำหนดยุทธการในการสืบหาที่หลบซ่อนตัวของพวกมัน ขอเชิญท่านแม่ทัพฟาง นำเสนอข้อมูลล่าสุด ของพวกลัทธิมารโลหิตในพื้นที่นี้" ท่านอ๋องน้อยกล่าวออกมา

 

 

 

   ท่านแม่ทัพฟาง หรือท่านพ่อบ้านฟางของหลิวชุน นำแผนที่ของเขตปกครองของเมืองจิวไห่ แผ่นใหญ่ ออกมากางต่อหน้าทุกคน

 

 

 

   "เขตปกครองของเมืองจิวไห่ ประกอบด้วยตัวเมืองจิวไห่เอง และอำเภอบริวารอีก 6 อำเภอ"

 

 

 

   "พวกลัทธิมารโลหิตกลุ่มนี้ ลงมือจับนักยุทธ์ขั้นผสานลมปราณขั้นต้น ระดับที่ 1 ถึง 3 ในเขตปกครองของเมืองจิวไห่ไปแล้ว 4 ครั้ง"

 

 

 

   "จับนักยุทธ์ไป 4 คน ในเขตอำเภอบริวารทั้ง 4 อำเภอ โดยมิซ้ำกันสักอำเภอ"

 

 

 

   ท่านแม่ทัพฟางกล่าวออกมา จากนั้นท่านแม่ทัพฟาง ก็ชี้ไปยังตำแหน่งต่างๆในแผนที่ ที่ลัทธิมารโลหิตใช้ลงมือ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่อยู่ไม่ไกลจากสถานที่ก่อสร้างเขื่อนเท่าใดนัก

 

 

 

   "หน่วยข่าวกรองจึงกำหนดพื้นที่คร่าวๆ ที่คาดว่าพวกมันจะใช้เป็นแหล่งกบดาน โดยคาดว่าจะเป็นบริเวณใกล้ๆ ที่ก่อสร้างเขื่อนแห่งนี้"

 

 

 

    วันนี้เป็นวันที่ชุน 2 ใช้ร่าง แต่เขาก็ให้ชุน 1 เข้าควบคุมร่างชั่วคราวในการประชุมครั้งนี้

 

 

 

   ชุน 1 จึงกล่าวขึ้นว่า "หากพวกมันรู้ว่าท่านอ๋องน้อย มาตรวจงานก่อสร้าง พวกมันต้องเกิดความสงสัยถึงการมาของท่านอ๋องน้อยเป็นแน่"

 

 

 

   "มีความเป็นไปได้ว่า พวกมันจะกบดานอยู่เงียบๆสักระยะหนึ่ง รอจนท่านอ๋องน้อยเดินทางกลับ หรือมิฉะนั้น พวกมันก็คงต้องย้ายแหล่งกบดานไปยังสถานที่อื่น"

 

 

 

   "ใช่แล้ว.." ท่านแม่ทัพฟางกล่าวตอบ

 

 

 

    "แต่จากการรวบรวมข่าวของหน่วยข่าวกรอง พบว่าพวกลัทธิมารโลหิตนี้ มิค่อยย้ายสถานที่ในการลงมือ หากลงมือในบริเวณไหน ก็จะลงมือในบริเวณนั้นไปเรื่อยๆ"

 

 

 

   ชุน 1 เงียบ ทำการครุ่นคิดสักครู่ แล้วจึงกล่าวว่า

 

 

 

   "จากการวิเคราะห์ของข้า ข้าคิดว่า มิใช่พวกมันไม่อยากย้ายที่กบดาน"

 

 

 

   "แต่พวกมันย้ายไม่ได้ ต้องมีปัจจัยบางอย่าง ที่ทำให้พวกมันต้องลงมืออยู่แต่ในบริเวณพื้นที่เดิมๆ"

 

 

 

   "และจากวิธีที่พวกมันใช้ในการดูดซับพลังปราณ จากจุดตันเถียนของขั้นผสานลมปราณขั้นต้นได้โดยตรง ยังคงเป็นความลับซึ่งทางเรายังไม่รู้"

 

 

 

   "ข้าคาดว่า สถานที่หลบซ่อนตัวและวิธีการ ต้องมีความเกี่ยวข้องกัน" ชุน 1 กล่าว

 

 

 

   "หน่วยข่าวกรองก็วิเคราะห์ไว้เช่นนั้น แต่ก็ยังมิสามารถหาจุดเชื่อมโยงได้ เนื่องจากเรายังมิเคยเจอแหล่งกบดานแห่งใด ของพวกมันมาก่อนเลย" ท่านอ๋องน้อยกล่าวเสริมออกมา

 

 

 

   "เอาละ.. เราจะเสียเวลารอมิได้ ข้าจะให้หน่วยเกะรอยของกองทัพ ทั้ง 8 นาย ออกทำการเเกะรอยจากสถานที่เกิดเหตุจับตัวขั้นผสานลมปราณขั้นต้น เพื่อนำเราไปหาพวกมัน" ท่านแม่ทัพฟางกล่าว

 

 

 

   "ช้าก่อนขอรับ ท่านแม่ทัพฟาง" ชุน 1 กล่าวทักท้วง

 

 

 

   "ข้าเห็นว่าควรส่งไปเพียง 4 นาย ตามสถานที่เกิดเหตุทั้ง 4 จุด"

 

 

 

    "ส่วนอีก 4 นายที่เหลือ ข้าจะขอส่งไปยังสถานที่อื่น ขอเชิญทุกท่านดูแผนที่เขตปกครองเมืองจิวไห่ นี้อีกครั้ง"

 

 

 

   แล้วชุน 1 ก็ชี้ไปยังแผนที่ พร้อมอธิบายว่า

 

 

 

   "พวกท่านมองว่า พวกมันลึกลับ หาตัวยาก แต่จริงๆแล้ว พวกมันก็คือมนุษย์"

 

 

 

   "ธรรมชาติของมนุษย์ หรือสัตว์ สถานที่อยู่อาศัยต้องอยู่ใกล้แหล่งน้ำ"

 

 

 

     "แต่จากการอาละวาดของพวกลัทธิมารโลหิต ที่ผ่านมาประมาน 1 ปี กลับมิมีผู้ใดรู้ถึงแหล่งกบดานของพวกมันได้เลย"

 

 

 

   "แสดงว่า พวกมันมิได้มีแหล่งกบดานอยู่ ริมแม่น้ำ ริมลำน้ำ ริมลำคลอง หรือริมลำธาร ที่มีผู้คนสัญจรผ่านไปมา"

 

 

 

   "พวกมันต้องอยู่ในพื้นที่ ที่เป็นแหล่งน้ำปิด"

 

 

 

   "เช่น ริมบึงขนาดเล็ก ริมทะเลสาปขนาดเล็ก แม้กระทั่งบริเวณที่มีน้ำพุธรรมชาติ หรือแหล่งน้ำใต้ดิน ที่ไม่มีสายน้ำเชื่อมต่อกับภายนอก"

 

 

 

   "ดูจากแผนที่นี้ หากเป็นแผนที่ ที่ถูกต้องครบถ้วนแล้ว พื้นที่ลักษณะที่ข้าพูดถึง มีอยู่ 13 จุดด้วยกัน"

 

 

 

   "ในบริเวณแหล่งน้ำปิด ที่น่าสงสัยว่าพวกมันจะกบดานอยู่"

 

 

 

 

 

   "ข้าเห็นด้วย.." ท่านอ๋องน้อยกล่าว

 

 

 

   "ทำไมหน่วยข่าวกรองไม่สนใจประเด็นนี้กันนะ"

 

 

 

 

 

   "พวกโง่.. " ท่านอ๋องน้อยบ่นออกมา อย่างไม่พอใจ

 

 

 

   "ฮืม.. แต่ท่านอาจารย์จ้าว ก็เริ่มเข้ามาบัญชาการหน่วยข่าวกรอง เป็นการชั่วคราวแล้ว"

 

   "สงสัยคงได้ยกเครื่องกันเสียยกใหญ่อย่างแน่นอน ฮ่าๆๆ.. "  

 

 

 

    ท่านอ๋องน้อย หรือศิษย์พี่เตียของทั้ง 2 ชุน ก็ยังคงพูดไปบ่นไปเหมือนเช่นเคย

 

 

 

 

 

   "ดังนั้นข้าจึงอยากเสนอท่านแม่ทัพฟางว่า ให้หน่วยเเกะรอย 4 นาย ไปเริ่มต้นเเกะรอย จากสถานที่เกิดเหตุ"

 

 

 

   "หากร่องรอย หรือเบาะแสขาดหายไป ก็ให้สัณนิฐานว่า พวกมันมุ่งหน้าไปยังแหล่งน้ำปิด ที่ใกล้ที่สุดตามแผนที่นี้ แล้วให้ติดตามไปยังทิศทางนั้น"

 

 

 

   "ส่วนทหารหน่วยเเกะรอยอีก 4 นาย ที่เหลือ"

 

   "ให้แยกกันไปยัง แหล่งน้ำปิด ที่น่าสงสัยที่สุดก่อน สำรวจแต่ละแหล่งน้ำปิดให้ละเอียด ไล่เรียงกันไปขอรับ"

 

 

 

   "ตกลง.. ให้ทหารหน่วยเเกะรอยทุกนาย ปฎิบัติตามที่ท่านผู้ตรวจราชการหลิวชุน แนะนำ"

 

 

 

   "ไปเริ่มงานกันได้แล้ว และคอยส่งข่าวกลับมา ทุกช่วงเวลา 2 ยาม ไม่ว่าจะได้ข้อมูลใหม่มาหรือไม่"    

 

   ท่านแม่ทัพฟาง กล่าวสั่งออกไป

 

 

 

 

 

   "พวกเจ้าเติบโตขึ้นแล้ว หลิวชุน ข้าภูมิใจในตัวพวกเจ้าทั้ง 2 "

 

   ท่านอารอง ที่เข้าร่วมประชุมอยู่ด้วย กล่าวพึมพำออกมาเบาๆ   

 

 

 

    จากแผนการการตามหาแหล่งน้ำปิดของชุน 1 เวลาก็ผ่านไปอีก 2 วัน ทหารหน่วยแกะรอยนายหนึ่ง ก็ค้นพบแหล่งที่พวกลัทธิมารโลหิต จำนวน 14 คน ใช้หลบซ่อนตัวอยู่

 

 

 

    พวกลัทธิมารโลหิต อาศัยอยู่บริเวณที่มีบ่อน้ำพุร้อน โดยพวกมันขุดถ้ำอยู่ใกล้ๆนั้น และอาศับบ่อน้ำพุร้อนในการดำรงค์ชีวิต ตัดขาดจากลำน้ำต่างๆจากภายนอกได้โดยมิเดือดร้อนอันใด

 

 

 

 

 

   เมื่อข่าวจากทหารหน่วยแกะรอยได้รับการยืนยันจนชัดเจนแล้ว

 

 

 

 

 

   ท่านอ๋องน้อย หรือศิษย์พี่เตีย ก็ใช้เครื่องกลไกสื่อสารระยะกลาง ที่สามารถสื่อสารได้ทั่วทั้งมณฑลภาคเหนือ ติดต่อกลับไปยังท่านเป่ยอ๋อง บิดาของเขาในทันที

 

 

 

   ที่ศิษย์พี่เตีย สามารถใช้เครื่องกลไกสื่อสารระยะกลางนี้ได้ เพราะเขาคือท่านอ๋องน้อย ผู้เป็นคนในราชวงศ์

 

 

 

   บุคคลธรรมดา หรือขุนนาง หากไม่ยิ่งใหญ่พอ

 

 

 

  ต่อให้ร่ำรวยขนาดไหน ก็จะไม่สามารถใช้เครื่องกลไกสื่อสารระยะกลางได้ ตามตัวบทกฏหมายด้านความมั่นคงของอาณาจักรต้าเหมิง

 

 

 

   ศิษย์พี่เตีย รายงานแนวคิดวิเคราะห์เรื่องแหล่งน้ำปิด ของชุน 1 และการค้นพบแหล่งกบดานของพวกลัทธิมารโลหิต ในเขตปกครองของเมืองจิวไห่ ไปยังบิดาในทันที

 

 

 

   หลังจากที่ ท่านอ๋องน้อย รายงานถึงท่านเป่ยอ๋องแล้ว

 

 

 

 

 

   เพียงเวลาครึ่งวัน หลังจากนั้น

 

 

 

 

 

 

 

   กองเรือรบเดินอากาศขนาดใหญ่ ของกองทัพแห่งมณฑลภาคเหนือ

 

 

 

   พร้อมด้วย ผู้เชี่ยวชาญทางปฐพีและแหล่งน้ำ ตลอดจนผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิศาสตร์แผนที่   

 

    ของมณฑลภาคเหนือ ก็ออกเดินทาง บินไปกับเรือรบเดินอากาศ อย่างเร่งด่วน

 

 

 

   เรือรบเดินอากาศ 4 ใน 10 ส่วน ของกองทัพแห่งมณฑลภาคเหนือ ต้องรีบเร่งออกเดินทาง

 

 

 

  ต่างก็แยกย้ายกันไป ตามหา แหล่งน้ำปิด

 

 

 

   ตามที่ ชุน 1 วิเคราะห์เอาไว้

 

 

 

 

 

      

 

   นี่คือคำสั่งของท่านเป่ยอ๋อง ผู้ปกครองสูงสุดของมณฑลภาคเหนือโดยตรง

 

 

 

  และมิใช่แค่มณฑลภาคเหนือ ของท่านเป่ยอ๋อง ที่รับรู้ถึงภัยคุกคามของพวกลักธิมารโลหิต ที่คาดว่าจะได้รับการสนับสนุนลับๆ จากอาณาจักรต้าซิน

 

 

 

  ทางท่านองค์จักรพรรดิ์ ผู้เป็นเสด็จลุงของศิษย์พี่เตีย ก็รับทราบมาตลอดเวลาเช่นกัน

 

 

 

 

 

  ส่วน ทั้ง 2 ชุน  

 

 

 

  ยังคงฝึกฝนการใช้ โล่ กับท่านอารอง อย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่... ต่อไป

 

 

 

  การวิเคราะห์ของ ชุน 1 ทำให้เกิดการเคลื่อนกำลังพล ทางการทหาร ที่ยิ่งใหญ่ สะเทือนฟ้า สะเทือนดิน ในมณฑลภาคเหนือแห่งนี้

 

 

 

  ชนิดที่ ใน 10 ปี มานี้ มิเคยเกิดขึ้นมาก่อน

 

 

 

 

 

  แต่ทั้ง 2 ชุน ก็มิเคยรับรู้เลย....

 

 

 

 

 

 

 

   ช่วงเวลายามเช้า ของวันต่อมา

 

 

 

   "กลับกันเถอะ... ศิษย์น้อง ภารกิจสืบหาที่หลบซ่อนตัว ของพวกลัทธิมารโลหิตของพวกเรา ได้จบลงแล้ว" ศิษย์พี่เตีย บอกกับทั้ง 2 ชุน

 

 

 

   แหล่งกบดานตามแหล่งน้ำปิดของลัทธิมารโลหิต 32 แห่ง ทั่วทั้งมณฑลภาคเหนือ ถูกค้นพบ และถูกทำลายล้างโดยปืนใหญ่พลังปราณของเรือรบเดินอากาศจากกองทัพแห่งมณฑลภาคเหนือ

 

 

 

   ภายในระยะเวลา 7 คืน กับอีก 7 วัน หลังจากที่คณะของท่านอ๋องน้อย เดินทางกลับจากสถานที่ก่อสร้างเขื่อนแห่งนั้น