"นี่มันอะไรกัน เวลานี้ก็ยาม 17 แล้ว"

   "ไหนว่าจะติดประกาศผลการทดสอบเข้าเป็นขุนนางระดับต้นใน เวลายาม 16 อย่างไรเล่า"

   ( ยาม 16 = บ่าย 4 โมง )

   บรรดาผู้เข้าทดสอบ และชาวบ้านต่างก็พากันบ่นออกมาแทบจะทุกคน

   ชุน 2 วันนี้เขาเดินทางมายังสำนักศึกษาแห่งเมืองอันซุย เพื่อมาดูผลการทดสอบขุนนางฝ่ายบุ๋นขั้นต้น ของชุน 1

   "เจ้าอ่อนชุน 1 เจ้าว่าเจ้าจะได้อันดับที่เท่าไรในการทดสอบครานี้"

   "ไม่รู้สิทางการเขามิได้กำหนดอายุผู้เข้าทดสอบ ใครมีความรู้ก็เข้าทดสอบได้หมด มีตั้งแต่คนหนุ่ม จนถึงคนอายุ 60 ปี ก็มาทำการทดสอบในครั้งนี้"

    "เจ้าบ้าชุน 2 แล้วเจ้าเตรียมตัวพร้อมหรือยัง วันนี้เจ้าจินซีซวนมันต้องเตรียมคนมาหาเรื่องเราแน่"

   "สบายมาก.. อย่าห่วงสู้ได้ก็สู้ สู้ไม่ได้ก็หนีไปจวนเจ้าเมือง ฮ่าๆๆๆ.."

  ชุน 2 หัวเราะอย่างอารมณ์ดี

   จากนั้นในเวลายาม 18 เจ้าหน้าที่ทางการฯผู้ควบคุมการสอบ ก็นำป้ายประกาศมาติดไว้หน้าสำนักศึกษา

   อันดับที่ 1 หลิวชุน จากอำเภออันจง อายุ 15 ปี 7 เดือน

   คะแนน 113 คะแนน จากคะแนนเต็ม 120 คะแนน

   "ฮื่ม..! ข้าทำบททดสอบผิดไปตั้ง 7 ข้อเชียวหรือนี่ ถ้าท่านอาจารย์จ้าวรู้ท่านคงอาละวาดแน่นอน" ชุน 1 บ่นออกมาเบาๆกับชุน 2

   ข้อสอบทั้งหมดมี 4 วิชา วิชาละ 30 คะเเนน รวมเป็น 120 คะเเนนเต็ม

   สาเหตุที่ทำให้การติดประกาศล่าช้า นั้นก็เป็นเพราะบรรดาผู้ควบคุมการสอบ ต้องทำการตรวจข้อสอบ และประวัติของชุน 1 ซ้ำ เพื่อความมั่นใจในผลการทดสอบของชุน 1

   เนื่องจากอายุของชุน 1 ถือว่าน้อยมากในการทดสอบเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นขั้นต้น ในครั้งนี้

   เพราะข้อสอบชุดนี้ทั้ง 4 วิชา ใช้ข้อสอบเพื่อคัดเลือกขุนนางฝ่ายบุ๋นขั้นต้นชุดเดียวกันหมด ในวันและเวลาเดียวกัน ทั่วทั้งอาณาจักรต้าเหมิง

  เมื่อรู้ว่าชุน 1 ได้อันดับที่ 1 แล้วชุน 2 ก็กระโดดขึ้นไปยืนบนต้นไม้ใหญ่ใกล้ๆในทันที

   ชุน 1 ย่อมรู้ดีว่าชุน 2 จะทำอะไร

   ชุน 2 ต้องการมองหาตัวจินซีซวนก่อนที่มันจะหนีไป เมื่อได้รู้ผลประกาศว่าชุน 1 ได้อันดับที่ 1

   "นั่นไงมันอยู่นั่น" ชุน 2 มองเห็นจินซีซวน กำลังแหวกฝูงคนออกมาจากป้ายประกาศพร้อมกับผู้พิทักษ์ของเขาอีก 1 คน

   จินซีซวน ไม่ต้องการให้ศิษย์ร่วมสำนักรู้ว่าเขาแพ้พนันให้กับชุน 1 อย่างน้อยก็ไม่ให้รู้ที่นี่ และเวลานี้

   "จะรีบไปไหน.. จะรีบไปไหน.. เจ้าจินซีซวน เจ้าแพ้แล้ว ว่าแต่เจ้าได้อันดับที่เท่าไรกันละ ฮ่าๆๆๆ.."

   "100 เหรียญเงินกำลังจะเป็นของข้าแล้ว" ชุน 2 กล่าวออกมา

   ชุน 1 เถียงว่า "เจ้าบ้าชุน 2 นั่นมันเงินของข้าต่างหาก"

   "เอาน่า.. เจ้าอ่อนชุน 1 เงินของใครมันก็เหมือนกันนั่นแหละ"

   แล้วชุน 2 ก็ตะโกนออกมาเสียงดังไปทั่วทั้งบริเวณว่า

   "ท่านพ่อแม่พี่น้องทั้งหลาย ข้าหลิวชุนผู้ทดสอบ ได้อันดับที่ 1 ในคราวนี้ ข้าได้ทำเอกสารสัญญาการพนันกับนายน้อยจินซีกวน จากตระกูลจินของอำเภออันจง เอาไว้ว่า"

   "หากผู้ใดพ่ายแพ้ได้อันดับที่ต่ำกว่าในการทดสอบ ผู้แพ้จะต้องจ่ายค่าพนันให้กับผู้ชนะ เป็นจำนวน 100 เหรียญเงิน"

   "ท่านพ่อแม่พี่น้องโปรดช่วยข้าหลิวชุนผู้นี้ตรวจสอบว่า จินซีซวนทดสอบได้อันดับที่เท่าไร จากป้ายประกาศนั้นที"

   "ส่วนข้าจะยืนคอยเฝ้า จินซีซวนไว้ มิให้หลบหนีหนี้พนันไปไหน"

  "หนอย.. ไอ้เจ้าชุน 2" จินซีซวนกัดฟันกรอดทั้งอายทั้งโกรธแค้น แต่เนื่องด้วยมีผู้คนอยู่เยอะเขาจึงทำอะไรมิได้ถนัดนัก

   นั่นคือผู้ที่ทำการทดสอบได้อันดับที่ 1 หลิวชุนอย่างนั้นหรือ ยังเด็กอยู่เลย เห็นในป้ายประกาศบอกว่า อายุเพียง 11 ปี 7 เดือน

   อัจฉริยะโดยแท้ อัจฉริยะโดยแท้ ผู้เข้าร่วมทดสอบและชาวบ้านต่างพากันชื่นชมหลิวชุนเป็นการใหญ่

   แล้วไม่นานนัก ก็มีเสียงคนอีก 4 - 5 เสียงตามมา

   "จินซีซวน ไม่มีรายชื่ออยู่ในผู้ที่ผ่านการทดสอบ.. จินซีซวนทดสอบไม่ผ่าน.. จินซีซวนไม่ผ่าน.."

  จินซีซวนอายจนแทบจะมุดแผ่นดินหนี

   เขารีบขว้างตั๋วเงิน 100 เหรียญเงินไปให้ชุน 2 แล้วมุดฝ่านผู้คนออกไปจากที่นั่นทันที

   "ฮ่าๆๆ.. นายน้อยจินซีซวน ขอบคุณสำหรับเงิน 100 เหรียญเงินนี้นะ ฮ่าๆๆๆๆ.."

   จินซีซวนยังคงมุดหายไปอย่างรวดเร็วมิยอมเงยหน้ามองผู้ใด

   "นายน้อยหลิวชุน.. นายน้อยหลิว.. ท่านนี้ช่างอัจฉริยะจริงๆ ข้ามีบุตรสาววัย 6 ขวบ ท่านสนใจจะมาเป็นบุตรเขยของข้าไหม" 

   ผู้คนยังคงสรรเสริญเยินยอชุน 2 ต่อไป

   ซึ่งชุน 2 ก็ป้องมือคารวะตอบทุกคนที่เยินยอเขา ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

  "เจ้าบ้าชุน 2 คนที่เข้าทดสอบมันข้านะโว้ย.. มิใช่เจ้า" ชุน 1 สื่อจิตกับชุน 2

   "ข้าไม่สน.. ข้าไม่สน.. ฮ่าๆๆๆๆๆ"

    ชุน 2 ยังคงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี