ชุน 2 ซึ่งได้ทำการทดสอบสภาพพลังปราณและสภาพพลังกายา แล้วเสร็จ ผลปรากฏว่า

    พลังปราณอยู่ที่ขั้นผสานกายา ระดับที่ 5

    พลังกายา อยู่ที่ 7 ใน 10 ส่วน ของมาตรฐานขั้นผสานกายา ระดับที่ 9 ซึ่งก็ดีมากแล้วสำหรับเด็กชายวัย 10 ปี

    ท่านอาจารย์จ้าวจึงให้ชุน 2 ปลุกชุน 1 มาฟังสิ่งที่เขาจะกล่าวต่อไปนี้ด้วย

    ซึ่งชุน 2 ก็กล่าวว่า

    "ชุน 1 รับรู้มาตลอดตั้งแต่ก่อนขึ้นเรือมาแล้วขอรับ"

    เมื่อทราบดังนั้นท่านอาจารย์จ้าวจึงกล่าวว่า

    "หลิวชุน พวกเจ้าจะต้องมีตารางฝึกฝนอันเคร่งครัด โดยมีข้าเป็นผู้กำหนดให้"

    "นับแต่นี้ชุน 2 ในช่วงเช้า เจ้าจะต้องฝึกฝนด้วยตัวเองเป็นเวลา 4 ยาม" ( 4 ยาม = 4 ชั่วโมง )

    "เมื่อถึงช่วงบ่าย เจ้าต้องฝึกฝนวิชายุทธ์ทั้งในทางทฤษฎีและทางปฏิบัติกับข้าอีก 4 ยาม แล้วเจ้าจึงจะไปพักผ่อนตามอัธยาศัยได้"

    "ส่วนเจ้าชุน 1 ช่วงเช้าให้เจ้าฝึกยุทธ์จากชุน 2 เป็นเวลา 4 ยาม"

    "เมื่อถึงช่วงบ่าย เจ้าจะต้องร่ำเรียนวิชาบุ๋นต่างๆกับข้า อีก 4 ยาม"

    "ชุน 1 ในช่วงแรกนี้ ข้าจะสอนวิชาว่าด้วยภูมิศาสตร์และแผนที่ ให้แก่เจ้า"

    "เพื่อที่จะให้เจ้ารู้ถึงตำแหน่งของเมืองต่างๆตลอดจนสภาพแวดล้อมทางภูมิศาสตร์ ของราชอาณาจักรต้าเหมิง และราชอาณาจักรข้างเคียง"

    "จากนั้นเจ้าจึงไปพักผ่อนตามอัธยาศัยได้ เหมือนกับชุน 2"

    "เจ้าคนใดมีคำถามก็ถามมา ข้าจะคลายข้อสงสัยให้ ท่านอาจารย์จ้าวกล่าวออกมายืดยาว"

    "ชุน 2 จึงถามออกมาว่า ท่านอาจารย์เรียนทฤษฎีบู๊ ข้าต้องทำการบ้านส่งหรือไม่ คือว่าลายมือของข้ามันไม่ค่อยดี" ชุน 2 กล่าวอย่างอายๆ

    ท่านอาจารย์จ้าวตอบว่า "ย่อมต้องมีการส่งการบ้าน แต่ข้าก็รู้อยู่แล้วว่าลายมือของเจ้ามันไก่เขี่ยมหากาฬขนาดไหน"

    "ขั้นแรกนี้ข้าจะให้เจ้าวาดตำแหน่งมัดกล้ามรวมถึงกระดูกในร่างกายมาส่งข้า หวังว่ากระทั้งรูปวาดเจ้าคงมิถึงขั้น ไก่เขี่ยมหากาฬเฉกเช่นลายมือ"

    ชุน 2 ยิ้มพอใจทันที เขาเงียบไปสักครู่ จึงเอ่ยถามท่านอาจารย์จ้าวขึ้นว่า

    "ท่านอาจารย์ ชุน 1 ถามว่า เหตุไฉนเขาต้องฝึกยุทธ์ในยามเช้าด้วยเล่า"

    ท่านอาจารย์จ้าวตอบว่า "เจ้าทั้งสองมีชีวิตเดียวกัน การเดินทางนี้ มิใช่มีแต่สิ่งสวยงาม ยังคงมีอันตรายแฝงเร้นอีกมากมาย"

    "ชุน 1 เจ้าก็ต้องมีวิชายุทธ์ติดตัวเอาไว้ เพื่อใช้เอาตัวรอดในยามคับขัน"

    ชุน 2 เงียบไปแล้วกล่าวว่า

    ชุน 1 ตอบว่า "เข้าใจแล้วขอรับ"

    "แล้วยังมีอีกเรื่อง หากเมื่อใดที่พวกเจ้าได้รับการถ่ายทอด เคล็ดดูดซับพลังปราณ*กลืนเมฆา*ไปจากข้า"

    "ยามเมื่อเจ้าทั้ง 2 มีเวลา แม้จะเพียงชั่วครู่ เจ้าทั้งสองก็จะต้องเดินเคล็ดดูดซับนี้อย่างสม่ำเสมอ"

    "เพื่อให้พวกเจ้ามีพลังปราณที่สูงขึ้นโดยไว หากพวกเจ้ามีเวลาเดินเคล็ดดูดซับพลังปราณมาก เจ้าก็ยิ่งสะสมพลังปราณได้มาก จึงจะทำให้พวกเจ้าเลื่อนระดับขึ้นได้อย่างรวดเร็ว"

    "ขอรับท่านอาจารย์" ทั้งชุน 2 และชุน 1 รับคำ

    จากนั้นท่านอาจารย์จ้าวก็ให้ชุน 2 ออกจากโถงฝึกไปทำความคุ้นเคยกับเรือแม่น้ำสวรรค์ ที่เขาต้องใช้ชีวิตอยู่บนเรือลำนี้ไปอีก 5 ปี

    ชุน 2 สือจิตถึงชุน 1 ว่า "ตอนเรียนที่อำเภออันจง เราจะไปเรียนยามใดก็ได้ แต่ที่นี่เราต้องเรียนเป็นตารางเวลา คงต้องปรับตัวให้คุ้นเคย"

    ชุน 1 ตอบว่า "ต้องรีบปรับตัวโดยไว เราทั้งคู่พลัดกันเรียนคนละวัน"

   "แต่ท่านอาจารย์สอนพวกเราทุกวัน ท่านอาจารย์คงเหนื่อยกว่าพวกเราหลายเท่านัก"

    ชุน 2 พยักหน้ากับตัวเองหงึกๆ แล้วก้าวเดินต่อไป