หลังจากชุน 2 ได้รับเงิน *ค่าทำขวัญ* มาจากใต้เท้าจ้าวแล้ว เขาจึงลงจากเรือรุ่นแม่น้ำ 48 อันหรูหราใหญ่โตนั้น

 

 

   เขาเดินอย่างมีความสุขพลางยิ้มแย้มกับตนเอง กลับไปยังเรือนของบิดา ในบริเวณบ้านตระกูลหลิว

 

 

   เรื่องหลังจากนี้ เขาปล่อยให้เป็น *ภาระ* ของทางตระกูลกับใต้เท้าจ้าว ไปดำเนินการต่อกันเอาเอง

   เขามีจุดมุ่งหมายที่ต้องกระทำ เขาเดินไปยังเรือนของท่านประมุขตระกูลหลิวรุ่นที่ 2

   เขาคาดหวังว่าจะได้พบเจอกับท่านพี่หลิวกวน หวังว่าวันนี้ท่านพี่กวนคงมิได้ไปยังสำนักฝึกยุทธ์หมัดทลายฟ้า

 

 

   แล้วสิ่งที่เขาคาดหวังไว้ก็เป็นจริง หลิวกวนยังคงอยู่ที่เรือน ยังมิได้ไปยังสำนักฝึกยุทธ์ เมื่อเขาประสบพบกับหลิวกวน เขาจึงเอ่ยกับหลิวกวนว่า

   "ท่านพี่กวน เช้านี้ข้าได้ใช้ *ท่าทาง* ของ วิชายุทธ์ 9 กรงล้อพิฆาต จัดการกับผู้มาโจมตีข้า วิชายุทธ์นี้หากดัดแปลงวิธีการใช้อย่างเหมาะสม"

   "ก็นับได้ว่าเป็นวิชายุทธ์โจมตีจากเบื้องล่าง ที่ทรงประสิทธิภาพยิ่ง"

 

 

 

   หลิวกวนกล่าวตอบว่า "เรื่องเหตุการณ์ของเจ้าในยามเช้านี้ ข้าย่อมรับรู้จากบิดาของข้าแล้ว"

 

   "ที่เจ้ามาหาข้าถึงเรือน เจ้าคงอยากให้ข้าถ่ายทอดวิชายุทธ์ กระบวนท่า 9 กรงล้อพิฆาตแก่เจ้าเช่นนั้นใช่หรือไม่"

 

 

 

   "ถูกต้องแล้วขอรับท่านพี่กวน" ยังมิทันที่ชุน 2 จะกล่าวอะไรต่อ

 

   "7 เหรียญเงิน"

 

   หลิวกวนกล่าวตัดบทออกมา

 

   ชุน 2 ย่อมเข้าใจในเจตนาของหลิวกวน เขาเคยคิดค่าถ่ายถอดวิชายุทธ์กระบวนท่าหมัดสะท้านปฐพี ในราคา 7 เหรียญเงิน กับหลิวกวนเช่นเดียวกัน

 

 

 

   ชุน 2 ตอบตกลงในทันที มิได้ทำการต่อรองอันใด อันเป็นการผิดปรกติวิสัยของเขา

 

   หลิวกวน จึงทำการถ่ายทอดวิชายุทธ์กระบวนท่า 9 กรงล้อพิฆาตให้แก่ชุน 2

 

 

 

   ในการต่อสู้ที่ผ่านมายามเช้านี้ของชุน 2 นั้น

 

   ชุน 2 ใช้เพียงแค่ *ท่าทาง* ในการจับเหวี่ยงร่างคู่ต่อสู้

 

 

 

   การที่เขาถ่ายพลังปราณไปยังมัดกล้าม เท้า ข้อเท้า น่อง ต้นขา สะโพก เอว หลัง หัวไหล่ แขน และหมัดนั้น

 

   เขาได้คิดวิเคราะห์เอาเองในขณะที่ต่อสู้

 

   เขาย่อมรู้ว่าการถ่ายพลังปราณของเขา หาได้เป็นขั้นตอนการถ่ายพลังปราณไปสู่มัดกล้าม ที่ถูกต้องสมบูรณ์ไม่

 

 

 

   เวลาต่อมา เมื่อได้รับการถ่ายทอดวิชายุทธ์ที่แท้จริงจากหลิวกวนแล้ว ชุน 2 จึงรู้สึกว่าตัวเขานั้นโชคดีเพียงใด

 

   ที่มิได้รับบาดเจ็บ จากการถ่ายพลังปราณไปยังมัดกล้ามของเขาเมื่อเช้านี้

 

 

 

   ถึงหลักการจะเป็นการถ่ายพลังปราณจากล่างขึ้นบนเช่นเดียวกัน

 

   แต่กระบวนท่า 9 กรงล้อพิฆาต ก็มีกระบวนการลำดับขั้น ตอนตลอดจนตำแหน่งของการถ่ายพลังปราณ ไปยังมัดกล้ามแต่ละมัด ที่ลึกลับซับซ้อนกว่าของชุน 2 หลายเท่า

 

 

 

   เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งวัน หลังจากหลิวกวนถ่ายทอดวิชายุทธ์ให้ชุน 2 และรับเงิน 7 เหรียญเงินไปแล้ว

 

 

 

   ทั้งสองก็พากันไปกินข้าวเที่ยง ที่โรงครัวของตระกูล

 

   ขณะกินข้าวหลิวกวนเอ่ยบอกชุน 2 ว่า "ช่วงบ่ายเขาพอมีเวลาว่างสัก 2 ยาม"

 

   ( 2 ยาม = 2 ชั่วโมง )

 

 

 

   ก่อนจะต้องไปช่วยงานท่านประมุขรุ่นที่ 2 ซึ่งเป็นบิดาของเขาที่ท่าเรือ

 

   เขาจึงอยากชวนชุน 2 ไปซื้อของเป็นเพื่อนเขา

 

   ชุน 2 ซึ่งว่างอยู่ จึงตกลงรับคำหลิวกวนไป

 

   เมื่อทั้งสองกินข้าวเสร็จ ก็พากันเดินออกมาจากบ้านตระกูลหลิว

 

 

 

   หลิวกวน พาชุน 2 เดินไปยังร้านจินเป่ย ซึ่งเป็นร้านที่ชุน 2 เคยก่อเรื่องวิวาทกับจินกัง จากการแย่งกันซื้อของ

 

   ร้านจินเป่ยนี้เป็นร้านขายอาวุธร้านใหญ่ในอำเภออันจง มีผู้แวะเวียนมาใช้บริการกันมากมาย ทั้งนักยุทธ์และผู้ฝึกยุทธ์

 

 

 

   หลิวกวน ได้เดินไปยังจุดที่ขายหน้าไม้ แล้วกล่าวกับชุน 2 ว่า

 

   "น้องชุน 2 ข้าอยากได้หน้าไม้สักกระบอก ไว้เพื่อป้องกันตัว เจ้าช่วยข้าเลือกได้หรือไม่ ว่าจะใช้รุ่นไหนขนาดไหนดี"

 

   "แล้วท่านพี่กวน มีเงินอยู่เท่าไร"

 

   ชุน 2 กล่าวถามหลิวกวน

 

 

 

   "ข้าก็มีอยู่เพียงแค่ 7 เหรียญเงิน ที่ได้มาจากเจ้านั่นแหละ" หลิวกวนกล่าวตอบ

 

   "แล้วเหตุใดท่านพี่กวนมิเลือกด้วยตัวท่านเองเล่า จะให้ข้าช่วยเลือกด้วยเหตุไรกัน"

 

 

 

   หลิวกวนตอบกลับว่า "ข้ามาเลือกหลายรอบแล้ว มิใช่มิถูกใจรุ่นใดเลย แต่ข้ากลับรู้สึกถูกใจไปเสียทั้งหมด จึงตัดสินใจได้ยากยิ่ง"

 

 

 

   ชุน 2 พยักหน้าหงึกๆ แล้วจึงพินิจพิจารณาหน้าไม้ ที่มีอยู่มากมายหลายรุ่นในตู้สินค้าของร้านจินเป่ย

 

   แล้วเขาก็หยิบหน้าไม้ รุ่นนกเหยี่ยว 30 มา 1 กระบอก เขาพินิจพิจารณาหน้าไม้รุ่นนี้ เทียบกับรุ่นอื่นๆ อยู่เป็นเวลานานพอสมควร

 

 

 

  แล้วชุน 2 ก็บอกกับหลิวกวนว่า ถ้าเป็นเขา เขาจะเลือกหน้าไม้ รุ่นนกเหยี่ยว 30 นี้

 

 

 

   เพราะมีความยาวอยู่ที่ 30 เซตา ( 30 เซตา = 30 เซนติเมตร ) ไม่เล็กสั้นเกินไปจนทำให้สูญเสียความแม่นยำในการเล็งยิงเป้าหมาย และไม่ยาวเกินไปจนเกะกะในการพกพา

 

 

 

   แล้วหน้าไม้รุ่นนี้ แผงลูกศรก็สามารถบรรจุลูกศรได้ถึง 8 ดอก

 

 

 

   นับว่าคุ้มค่าคุ้มราคา และอยู่ในงบเงินที่หลิวกวนจะซื้อได้

 

   หลิวกวนพยักหน้าเห็นด้วยทันที

 

   เขาไม่รอช้า

 

 

 

   ทำการจ่ายเงิน 5 เหรียญเงินเป็นค่าหน้าไม้ รุ่นนกเหยี่ยว 30

 

 

 

   จ่ายอีก 1 เหรียญเงิน เป็นค่า*หินพลังปราณ* ที่ใช้เป็นก้อนพลังงาน เพื่อส่งพลังงานให้กับกลไกภายในหน้าไม้ ในการรั้งสายขึ้นลำลูกศร โดยที่ผู้ใช้มิต้องออกแรงดึงรั้งสายหน้าไม้ด้วยตนเอง จำนวน 2 ก้อน

 

 

 

   และอีก 1 เหรียญเงิน ในการซื้อลูกศรที่ใช้กับหน้าไม้ความยาวมาตราฐาน 30 เซตา อีก 20 ดอก

 

 

 

   รวมเป็น 7 เหรียญเงินพอดี

 

 

 

   หลังจากรับกล่องใส่หน้าไม้พร้อมอุปกรณ์มาแล้ว หลิวกวนก็ชำระเงินออกไปด้วยท่าทีเบิกบาน

 

 

 

   เมื่อเดินทางมาถึงบ้านตระกูลหลิว ก่อนจะเเยกย้ายกันไป

 

 

 

   หลิวกวน ก็ยื่นกล่องหน้าไม้รุ่นนกเหยี่ยว 30 ให้แก่ชุน 2 แล้วกล่าวว่า

 

 

 

   "น้องหลิวชุน ตัวข้าในฐานะพี่ใหญ่ในรุ่นที่ 3 ของตระกูลหลิว"

 

    "ขอมอบหน้าไม้นี้ไว้ให้เจ้าทั้งสอง ใช้ปกป้องตัวเองยามเดินทาง"

 

   "เจ้าจงรับเอาไว้ด้วยเถิด ข้าจะได้สบายใจยามเจ้าจากไป"

 

 

 

 

 

   ชุน 2 เหม่อลอย รับเอากล่องหน้าไม้นั้นมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

 

 

 

   ด้วยรอยยิ้ม และน้ำตาคลอเบ้า

 

 

 

   เขามิรู้ตัวกระทั่งว่าท่านพี่หลิวกวน จากไปยามใด

 

 

 

   คืนนั้นหลิวชุน นำหน้าไม้รุ่นนกเหยี่ยว 30 ออกมาแขวนที่หัวเตียง

 

 

 

   เขาทั้งสองนอนมองหน้าไม้ด้วยความตื้นตันใจ

 

 

 

   แล้วกล่าวเบาๆในใจออกมาพร้อมๆกันว่า

 

 

 

   "ขอบคุณขอรับ ท่านพี่กวน"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    หลังจากชุน 2 ได้รับเงิน *ค่าทำขวัญ* มาจากใต้เท้าจ้าวแล้ว เขาจึงลงจากเรือรุ่นแม่น้ำ 48 อันหรูหราใหญ่โตนั้น

 

 

   เขาเดินอย่างมีความสุขพลางยิ้มแย้มกับตนเอง กลับไปยังเรือนของบิดา ในบริเวณบ้านตระกูลหลิว

 

 

   เรื่องหลังจากนี้ เขาปล่อยให้เป็น *ภาระ* ของทางตระกูลกับใต้เท้าจ้าว ไปดำเนินการต่อกันเอาเอง

   เขามีจุดมุ่งหมายที่ต้องกระทำ เขาเดินไปยังเรือนของท่านประมุขตระกูลหลิวรุ่นที่ 2

   เขาคาดหวังว่าจะได้พบเจอกับท่านพี่หลิวกวน หวังว่าวันนี้ท่านพี่กวนคงมิได้ไปยังสำนักฝึกยุทธ์หมัดทลายฟ้า

 

 

   แล้วสิ่งที่เขาคาดหวังไว้ก็เป็นจริง หลิวกวนยังคงอยู่ที่เรือน ยังมิได้ไปยังสำนักฝึกยุทธ์ เมื่อเขาประสบพบกับหลิวกวน เขาจึงเอ่ยกับหลิวกวนว่า

   "ท่านพี่กวน เช้านี้ข้าได้ใช้ *ท่าทาง* ของ วิชายุทธ์ 9 กรงล้อพิฆาต จัดการกับผู้มาโจมตีข้า วิชายุทธ์นี้หากดัดแปลงวิธีการใช้อย่างเหมาะสม"

   "ก็นับได้ว่าเป็นวิชายุทธ์โจมตีจากเบื้องล่าง ที่ทรงประสิทธิภาพยิ่ง"

 

 

 

   หลิวกวนกล่าวตอบว่า "เรื่องเหตุการณ์ของเจ้าในยามเช้านี้ ข้าย่อมรับรู้จากบิดาของข้าแล้ว"

 

   "ที่เจ้ามาหาข้าถึงเรือน เจ้าคงอยากให้ข้าถ่ายทอดวิชายุทธ์ กระบวนท่า 9 กรงล้อพิฆาตแก่เจ้าเช่นนั้นใช่หรือไม่"

 

 

 

   "ถูกต้องแล้วขอรับท่านพี่กวน" ยังมิทันที่ชุน 2 จะกล่าวอะไรต่อ

 

   "7 เหรียญเงิน"

 

   หลิวกวนกล่าวตัดบทออกมา

 

   ชุน 2 ย่อมเข้าใจในเจตนาของหลิวกวน เขาเคยคิดค่าถ่ายถอดวิชายุทธ์กระบวนท่าหมัดสะท้านปฐพี ในราคา 7 เหรียญเงิน กับหลิวกวนเช่นเดียวกัน

 

 

 

   ชุน 2 ตอบตกลงในทันที มิได้ทำการต่อรองอันใด อันเป็นการผิดปรกติวิสัยของเขา

 

   หลิวกวน จึงทำการถ่ายทอดวิชายุทธ์กระบวนท่า 9 กรงล้อพิฆาตให้แก่ชุน 2

 

 

 

   ในการต่อสู้ที่ผ่านมายามเช้านี้ของชุน 2 นั้น

 

   ชุน 2 ใช้เพียงแค่ *ท่าทาง* ในการจับเหวี่ยงร่างคู่ต่อสู้

 

 

 

   การที่เขาถ่ายพลังปราณไปยังมัดกล้าม เท้า ข้อเท้า น่อง ต้นขา สะโพก เอว หลัง หัวไหล่ แขน และหมัดนั้น

 

   เขาได้คิดวิเคราะห์เอาเองในขณะที่ต่อสู้

 

   เขาย่อมรู้ว่าการถ่ายพลังปราณของเขา หาได้เป็นขั้นตอนการถ่ายพลังปราณไปสู่มัดกล้าม ที่ถูกต้องสมบูรณ์ไม่

 

 

 

   เวลาต่อมา เมื่อได้รับการถ่ายทอดวิชายุทธ์ที่แท้จริงจากหลิวกวนแล้ว ชุน 2 จึงรู้สึกว่าตัวเขานั้นโชคดีเพียงใด

 

   ที่มิได้รับบาดเจ็บ จากการถ่ายพลังปราณไปยังมัดกล้ามของเขาเมื่อเช้านี้

 

 

 

   ถึงหลักการจะเป็นการถ่ายพลังปราณจากล่างขึ้นบนเช่นเดียวกัน

 

   แต่กระบวนท่า 9 กรงล้อพิฆาต ก็มีกระบวนการลำดับขั้น ตอนตลอดจนตำแหน่งของการถ่ายพลังปราณ ไปยังมัดกล้ามแต่ละมัด ที่ลึกลับซับซ้อนกว่าของชุน 2 หลายเท่า

 

 

 

   เมื่อเวลาผ่านไปครึ่งวัน หลังจากหลิวกวนถ่ายทอดวิชายุทธ์ให้ชุน 2 และรับเงิน 7 เหรียญเงินไปแล้ว

 

 

 

   ทั้งสองก็พากันไปกินข้าวเที่ยง ที่โรงครัวของตระกูล

 

   ขณะกินข้าวหลิวกวนเอ่ยบอกชุน 2 ว่า "ช่วงบ่ายเขาพอมีเวลาว่างสัก 2 ยาม"

 

   ( 2 ยาม = 2 ชั่วโมง )

 

 

 

   ก่อนจะต้องไปช่วยงานท่านประมุขรุ่นที่ 2 ซึ่งเป็นบิดาของเขาที่ท่าเรือ

 

   เขาจึงอยากชวนชุน 2 ไปซื้อของเป็นเพื่อนเขา

 

   ชุน 2 ซึ่งว่างอยู่ จึงตกลงรับคำหลิวกวนไป

 

   เมื่อทั้งสองกินข้าวเสร็จ ก็พากันเดินออกมาจากบ้านตระกูลหลิว

 

 

 

   หลิวกวน พาชุน 2 เดินไปยังร้านจินเป่ย ซึ่งเป็นร้านที่ชุน 2 เคยก่อเรื่องวิวาทกับจินกัง จากการแย่งกันซื้อของ

 

   ร้านจินเป่ยนี้เป็นร้านขายอาวุธร้านใหญ่ในอำเภออันจง มีผู้แวะเวียนมาใช้บริการกันมากมาย ทั้งนักยุทธ์และผู้ฝึกยุทธ์

 

 

 

   หลิวกวน ได้เดินไปยังจุดที่ขายหน้าไม้ แล้วกล่าวกับชุน 2 ว่า

 

   "น้องชุน 2 ข้าอยากได้หน้าไม้สักกระบอก ไว้เพื่อป้องกันตัว เจ้าช่วยข้าเลือกได้หรือไม่ ว่าจะใช้รุ่นไหนขนาดไหนดี"

 

   "แล้วท่านพี่กวน มีเงินอยู่เท่าไร"

 

   ชุน 2 กล่าวถามหลิวกวน

 

 

 

   "ข้าก็มีอยู่เพียงแค่ 7 เหรียญเงิน ที่ได้มาจากเจ้านั่นแหละ" หลิวกวนกล่าวตอบ

 

   "แล้วเหตุใดท่านพี่กวนมิเลือกด้วยตัวท่านเองเล่า จะให้ข้าช่วยเลือกด้วยเหตุไรกัน"

 

 

 

   หลิวกวนตอบกลับว่า "ข้ามาเลือกหลายรอบแล้ว มิใช่มิถูกใจรุ่นใดเลย แต่ข้ากลับรู้สึกถูกใจไปเสียทั้งหมด จึงตัดสินใจได้ยากยิ่ง"

 

 

 

   ชุน 2 พยักหน้าหงึกๆ แล้วจึงพินิจพิจารณาหน้าไม้ ที่มีอยู่มากมายหลายรุ่นในตู้สินค้าของร้านจินเป่ย

 

   แล้วเขาก็หยิบหน้าไม้ รุ่นนกเหยี่ยว 30 มา 1 กระบอก เขาพินิจพิจารณาหน้าไม้รุ่นนี้ เทียบกับรุ่นอื่นๆ อยู่เป็นเวลานานพอสมควร

 

 

 

  แล้วชุน 2 ก็บอกกับหลิวกวนว่า ถ้าเป็นเขา เขาจะเลือกหน้าไม้ รุ่นนกเหยี่ยว 30 นี้

 

 

 

   เพราะมีความยาวอยู่ที่ 30 เซตา ( 30 เซตา = 30 เซนติเมตร ) ไม่เล็กสั้นเกินไปจนทำให้สูญเสียความแม่นยำในการเล็งยิงเป้าหมาย และไม่ยาวเกินไปจนเกะกะในการพกพา

 

 

 

   แล้วหน้าไม้รุ่นนี้ แผงลูกศรก็สามารถบรรจุลูกศรได้ถึง 8 ดอก

 

 

 

   นับว่าคุ้มค่าคุ้มราคา และอยู่ในงบเงินที่หลิวกวนจะซื้อได้

 

   หลิวกวนพยักหน้าเห็นด้วยทันที

 

   เขาไม่รอช้า

 

 

 

   ทำการจ่ายเงิน 5 เหรียญเงินเป็นค่าหน้าไม้ รุ่นนกเหยี่ยว 30

 

 

 

   จ่ายอีก 1 เหรียญเงิน เป็นค่า*หินพลังปราณ* ที่ใช้เป็นก้อนพลังงาน เพื่อส่งพลังงานให้กับกลไกภายในหน้าไม้ ในการรั้งสายขึ้นลำลูกศร โดยที่ผู้ใช้มิต้องออกแรงดึงรั้งสายหน้าไม้ด้วยตนเอง จำนวน 2 ก้อน

 

 

 

   และอีก 1 เหรียญเงิน ในการซื้อลูกศรที่ใช้กับหน้าไม้ความยาวมาตราฐาน 30 เซตา อีก 20 ดอก

 

 

 

   รวมเป็น 7 เหรียญเงินพอดี

 

 

 

   หลังจากรับกล่องใส่หน้าไม้พร้อมอุปกรณ์มาแล้ว หลิวกวนก็ชำระเงินออกไปด้วยท่าทีเบิกบาน

 

 

 

   เมื่อเดินทางมาถึงบ้านตระกูลหลิว ก่อนจะเเยกย้ายกันไป

 

 

 

   หลิวกวน ก็ยื่นกล่องหน้าไม้รุ่นนกเหยี่ยว 30 ให้แก่ชุน 2 แล้วกล่าวว่า

 

 

 

   "น้องหลิวชุน ตัวข้าในฐานะพี่ใหญ่ในรุ่นที่ 3 ของตระกูลหลิว"

 

    "ขอมอบหน้าไม้นี้ไว้ให้เจ้าทั้งสอง ใช้ปกป้องตัวเองยามเดินทาง"

 

   "เจ้าจงรับเอาไว้ด้วยเถิด ข้าจะได้สบายใจยามเจ้าจากไป"

 

 

 

 

 

   ชุน 2 เหม่อลอย รับเอากล่องหน้าไม้นั้นมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

 

 

 

   ด้วยรอยยิ้ม และน้ำตาคลอเบ้า

 

 

 

   เขามิรู้ตัวกระทั่งว่าท่านพี่หลิวกวน จากไปยามใด

 

 

 

   คืนนั้นหลิวชุน นำหน้าไม้รุ่นนกเหยี่ยว 30 ออกมาแขวนที่หัวเตียง

 

 

 

   เขาทั้งสองนอนมองหน้าไม้ด้วยความตื้นตันใจ

 

 

 

   แล้วกล่าวเบาๆในใจออกมาพร้อมๆกันว่า

 

 

 

   "ขอบคุณขอรับ ท่านพี่กวน"