พ่อจ๋านอนเป็นเพื่อนฉันที

อีเรียมทำตัวไม่ค่อยจะถูก มันนั่งกินข้าวเงียบๆไม่พูดไม่จา "เอ้า แก้มปลา มึงชอบไม่ใช่เหรอ" ไอ้แก้วเอาแก้มปลาช่อนให้มัน อีเรียมแค่ยิ้มรับแต่ไม่พูดอะไรต่อ

"อีเรียม อีสารเลว"

กลางดึกอีเรียมนอนกระสับกระส่าย มันฝันถึงไอ้เก่ง ผัวมันเป็นผีเนื้อตัวเน่าเฟะ สองมือกำลังบีบคอมัน ดวงตาไอ้เก่งแดงก่ำ น่าสยดสยองจนอีเรียมละเมอร้องกรี๊ดๆออกมาลั่นบ้าน

"มึงตาย!!!"

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด"

ไอ้แก้วสะดุ้งตื่น นั่นเสียงลูกสะใภ้มันนี่นา "อีเรียมมึงเป็นอะไร" มันวิ่งตึงตังมาดูอีเรียม กระโดดถีบประตูซะเต็มแรง แต่เวรจริงๆอีเรียมเสือกไม่ได้ล็อกประตู ไอ้แก้วเลยเจ็บตีนฟรี

"โอยยย กระดูกตีนกูร้าวแล้วมั้ง"

ไอ้แก้วเดินกะโผลกกะเผลกมาดูอีเรียมที่เตียง "กรี๊ดดดด อย่าทำฉันเลย พี่ อย่าาาาา"

"เรียม อีเรียมมมม"

ไอ้แก้วเขย่าตัวลูกสะใภ้ อีเรียมสะดุ้งเฮือก "ฮืออออ พ่อฉันกลัว" มันโผกอดไอ้แก้วอย่างขวัญเสีย แม้จะเป็นแค่ความฝันแต่มันก็เหมือนจริงเหลือเกิน

"ไม่เอาน่าาา แค่ฝันร้าย"

ไอ้แก้วลูบหลังปลอบอีเรียม พ่อผัวลูกสะใภ้กอดกันกลม อีเรียมร้องไห้สะอึกสะอื้น ทั้งรู้สึกผิดที่ทำเรื่องเกินเลยกับพ่อผัว ทั้งกลัวผีไอ้เก่งมาหลอก

"พ่อนอนเป็นเพื่อนฉันที ฉันกลัว ฉันฝันเห็นพี่เก่ง เขาจะฆ่าฉัน" อีเรียมตัวสั่น "บ๊ะ อีนี่ แค่ความฝันมึงจะคิดมากทำไม ผีมันจะมาทำร้ายคนได้ยังไง มึงคิดมากจนเก็บไปฝันน่ะสิ" ไอ้แก้วดันอีเรียมนอนลง "มึงรีบนอน พรุ่งนี้กูจะไปตัดอ้อยแต่เช้า"

อีเรียมสบายใจขึ้นเมื่อมีคนนอนด้วย มันนอนหันหลังให้ไอ้แก้ว ค่อยๆหลับตาลง แต่พ่อผัวตัวดีดันขยับมากอดมัน แถมยังจับนมมันอีกต่างหาก

"พ่อ เรากำลังทำผิดต่อพี่เก่งนะ" อีเรียมจำใจพูดออกมา แม้ว่าตอนนั้นที่ไอ้แก้วทำให้มันจะเสียวมากๆก็ตาม

"แต่ไอ้เก่งมันตายแล้ว เราเอากันหลังมันตายไปแล้ว จะเรียกว่าทำผิดต่อมันได้ยังไง" ไม่ใช่ว่าไอ้แก้วไม่รักลูก แต่มันคิดแบบนี้จริงๆ

ตอนนี้อีเรียมเป็นหม้าย ส่วนมันก็เป็นชายโสด เมียตายไปหลายปีแล้ว แล้วอย่างนี้มันจะผิดอะไรล่ะ ลูกอีเรียมคลอดมามันก็จะรับเป็นพ่อให้ซะเลย ถึงความจริงมันจะเป็นปู่ก็เถอะ

"พ่อนี่ คิดอะไรง่ายๆจังเลยนะ"

"อ๊า อย่าจก..ห.ฉันสิพ่อ"

"ก็..ห.มึงมันแน่น ขอกูเอาค..เสียบหน่อยได้มั้ย"

ผีไอ้เก่งร้องไห้แล้ว!!!