บทที่ 32

ตอน สัญลักษณ์ความรักแบบมนุษย์

ที่ห้องประชุม องค์ชายเดินเข้าห้องมา

“มีอะไร”

ทุกคนโค้งคำนับ ลุคพูด “มีสารมาถึงองค์ชายครับ”

เขารับมาอ่าน แล้วถอนหายใจ

“พวกจอมมารเคลื่อนพลออกเดินทางเข้าโจมตีเมืองจันทรา ไม่นานพวกมันจะมาถึงที่นี่ ถ้าผ่านด้านหน้าเมืองจันทรามาได้”

การประชุมผ่านไปเป็นเวลา 2 วัน ทุกคนถูกมอบหมายให้ทำหน้าที่ของตนเอง เหล่าผู้รักษาประตูเมืองทุกคนต่างกันเร่งงานที่องค์ชาย จะจัดเตรียมทหารส่ง

ยีนพูด “แบบนี้สงครามกำลังจะเกิด”

องค์ชายพูด “ทั้งดินแดนมนุษย์ ดินแดนเซียน ดินแดนเทพ และเหล่าอสุรกายที่บำเพ็ญ ต่างต้องเดือนร้อน เพราะจอมมาร คงหลีกเลี่ยงยาก”

ฟางพูด “แล้วเราจะทำอย่างไร”

องค์ชายพูด “ยีนกับลุค พวกเจ้า รับคำสั่ง ให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่เตรียมศึกพร้อมรบ เมื่อถึงเวลาปลุกเหล่าภูติให้ตื่น” ทั้งสองรับคำสั่ง 

องค์ชายหันมาทางซันกับฟาง “พวกเจ้าทั้งสอง พรุ่งนี้นำกำลังทหารล่วงหน้าไปก่อนข้า อีก 2 วันข้าจะตามไป ปกป้องดินแดนจันทรา”

ฟางพูด “องค์ชาย ข้าว่าเปลี่ยนให้ยีนกับลุคไปแทนพวกข้าไม่ดีกว่าหรือ”

องค์ชายหันมองทั้งคู่ “พวกเจ้าป่วยหรือ เหตุใดที่คอ แขนเจ้ามีร่องรอยแดง ๆ เช่นนี้” ยีนกับลุคหัวเราะ องค์ชายหันมอง 

ฟางพูด “ไม่มีอะไรครับ"  น้อมรับคำสั่ง ซันได้แต่ยืนก้มหน้าและอมยิ้ม ก่อนจะเดินออกไปจัดการทุกอย่าง

องค์ชายหันมาถาม  “เกิดอะไรเหรอ”

ยีนพูด “พวกเขาทำสัญลักษณ์แห่งรักเป็นเจ้าของซึ่งกันและกันแบบมนุษย์ครับ”

องค์ชายยิ้ม  “ อย่างนั่นหรือ” ก่อนจะเดินกลับห้องไป

เมื่อเขากลับมาถึงห้องวิวไม่ได้อยู่ที่ห้อง

“ทำไมนายไม่เชื่อฟังกันเลยนะ” เวนบ่น เขาเดินออกไปหาวิวที่ศาลาจุดชมวิว

 เวลานี้ก็ใกล้ดวงอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้ว วิวครุ่นคิดถึงสิ่งที่เขาฝันเห็นหากเขาล้มเหลวทุกอย่างจะเกิดขึ้นแบบนั้น

“องค์หญิงผมเข้าใจแล้วว่าต้องทำอย่างไร แต่ผมกลัว”

เวนเดินเข้ามากอดวิวจากข้างหลัง “ทำไมนายถึงไม่เคยเชื่อฟังฉันเลย”

วิวตกใจเล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้นเหรอ ทำไมเหล่าทหารถึงได้เตรียมทัพ” เขามองสีหน้าของเวนดูกังวลมาก

วิวถามขึ้น “เกิดอะไรขึ้นเหรอ”

เวนมองวิวแล้วยิ้ม “นายออกมาทำไม”

วิวพูด “รู้สึกไม่ดีเลยตอนนี้”

เวนรีบถ่ายพลังให้วิวทันที

วิวพูด “นายจะถ่ายพลังให้ฉันอีกแล้วเหรอ”

เวนพูด  “ก็นายบอก...”

วิวยิ้ม “ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น แค่รู้สึกว่าจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นนะ”

เวนพยักหน้ารับรู้ “พรุ่งนี้ เราจะไปที่แห่งหนึ่ง”

วิวถาม “ที่ไหนเหรอ”

เวนนั่งลงที่โต๊ะ สีหน้าเขาเศร้า “เดี๋ยวนายก็รู้”

วิวพูด  “เหตุใดนายถึงดูเศร้าจัง”

เวนมองหน้าเขาอีกครั้ง  “ถ้าฉันอยากมอบพลังให้นายมากกว่าที่เคยทำนายจะยอมมั้ย”

วิวพูด “แบบนี้นายก็จะสูญเสียมันมาก นายจะอ่อนแอ ไม่ได้หรอก” วิวขยับตัวหนีทันที

เวนคว้าร่างของวิวเข้ามากอด ให้เขานั่งลงบนตักของเขา

เวนมองหน้าวิว “ฉันอยากทำสัญลักษณ์”

วิวขมวดคิ้ว “สัญลักษณ์อะไรของนาย”

“สัญลักษณ์ความรักแบบมนุษย์”

 เมื่อเขาพูดจบไม่รอให้วิวตอบตกลงด้วยซ้ำ เขายื่นหน้าไปที่ซอกคอของวิวแล้วดูดมันทันที

วิวตกใจมากที่เวนทำแบบนี้ แต่เขากลับไม่ขัดขืนแต่อย่างไร เมื่อริมฝีปากอุ่น ๆ ของเวนดูดคอเขาจนเกิดรอยแดง วิวร้องเสียงเล็ก ๆ ออกมา

“โอ๊ะ...นายจะกัดคอฉันเหรอ”

“นายเจ็บเหรอ” เวนมองหน้าวิว

วิวยิ้มแล้วก้มลงดูดที่คอเวนเบา ๆ เวนก้มหน้าแล้วอมยิ้ม ก่อนจะอุ้มตัววิวออกจากจุดศาลาชมวิวไปที่ห้อง