เธอไม่สนคำพูดที่แฝงความประชดของเขาและเป็นฝ่ายโยนชิปต่อรอง “เว่ยเหลียนเหิง ฉันขอทำนายว่างานแต่งของคุณกับตู้หนานซีจะต้องถูกเลื่อนออกไป เรือสำราญของคุณกำลังจะเป็นข่าวใหญ่ในไม่ช้านี้ คุณอยากรู้ไหมว่าทำไม”

เขาเลิกคิ้วเป็นเชิงบอกให้เธอพูดต่อ

“เหตุผลคือนักเที่ยวกินอาหารที่ติดเชื้อโรคบนเรือสำราญของคุณจนทำให้เสียชีวิตและเจ็บป่วยนับไม่ถ้วน ภายใต้แรงกดดันจากสื่อและความคิดเห็นของผู้คน เรือสำราญของคุณจะต้องล้มละลายภายในหนึ่งเดือนแน่นอน”

ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย และความดูถูกในสายตาของเขาก็หายไป "พูดอีกครั้ง"

“ฉันคงไม่ต้องพูดแล้วล่ะมั้ง คุณเว่ยที่ฉลาดพอๆ กับฉันจะไม่เข้าใจที่ฉันพูดได้ยังไง” ไป่เซินเซินหัวเราะเบาๆ “จะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ฉันแค่มาบอกข่าวร้ายนี้กับคุณ คุณควรเตรียมรับมือไว้ล่วงหน้านะ”

สีหน้าและแววตาของเขาเริ่มไม่มั่นคง กลิ่นอายความอันตรายแผ่ออกมาจากร่างสูงใหญ่ โดยเฉพาะดวงตาที่ดำมืดของเขาค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นดุร้ายราวกับว่าจะจับเธอกินทั้งเป็น

เขาอาศัยโอกาสที่เธอไม่ทันตั้งตัว ยื่นมือมาบีบคอเธอแล้วพูดด้วยใบหน้าบูดบึ้ง “ไป๋เซินเซิน คุณนี่มันไม่มีอะไรดีเลยจริงๆ นอกจากเป็นผู้หญิงราคาถูกแล้วยังกล้าท้าทายความอดทนของผมซ้ำแล้วซ้ำเล่า” สิ้นเสียงนั้น เขาก็ออกแรงบีบคอเธอมากขึ้น

‘อ๊ะ’ ไป๋เซินเซินเริ่มหายใจไม่ออก ใบหน้าเธอเริ่มซีด พยายามแกะมือเขาออก ไม่คิดเลยว่าเขาจะต้องการชีวิตเธอจริงๆ ไม่คิดว่าเขาจะรุนแรงและมีด้านมืดแบบนี้

ในขณะที่เขากำลังบีบคอเธอให้ตายคามือและเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจตาย เขาก็ปล่อยมือออกทันควันและผลักเธอล้มลงบนเตียง

“แค่ก แค่ก แค่ก” ไป๋เซินเซินไอติดต่อกัน น้ำตารื้นที่หางตา

สีหน้าของเขาดุดันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน “ไป๋เซินเซิน ถ้าคุณต้องการใช้วิธีสกปรกแบบนี้เป็นเบี้ยต่อรองเพื่อขู่บังคับให้ผมแต่งงานด้วย คุณได้ตายจริงๆ แน่”

นี่เขาคิดว่าเธอวางแผนสร้างความหายนะเพื่อบังคับให้เขาเลิกกับตู้หนานซีและเปลี่ยนมาแต่งงานกับเธอแทนอย่างนั้นเหรอ?

“ดูเหมือนว่าคุณจะเข้าใจผิดไปไกลมาก วัตถุดิบอาหารที่พวกคุณซื้อบนเรือสำราญลำหนึ่งติดโรคระบาด จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ มันถูกปกปิดโดยพนักงานของคุณ และแน่นอนว่าฉันไม่ได้เป็นคนทำ”

สีหน้าของเว่ยเหลียนเหิงคลุมเครือ จ้องมองเธอด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์

เมื่อตระหนักถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ เขาจึงหยุดพูดเรื่องไร้สาระและถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจังทว่าเบาลงกว่าเดิม "ท่าเรือไหน เรือสำราญลำไหน เที่ยวเรืออะไร วัตถุดิบอาหารอะไร เชื้อโรคอะไร... บอกผมมาให้ชัดเจน"

“ทำไมฉันต้องบอกคุณด้วยล่ะ เมื่อครู่คุณเพิ่งบีบคอฉันไปหยกๆ ไม่ใช่ว่าอยากให้ฉันตายหรอกเหรอ”

เขาคว้ามือเธอมาจับ “ฟังนะ ผมไม่อารมณ์มาต่อล้อต่อเถียงกับคุณ บอกสิ่งที่คุณรู้มาเดี๋ยวนี้!”

เธอสะบัดมือเขาออกอย่างแรง “บอกก็ได้ แต่คุณต้องยกเลิกงานแต่งกับตู้หนานซีก่อน คุณทำได้ไหม ถ้าทำได้ ฉันจะบอกข้อมูลทั้งหมดให้คุณทราบ คุณจะได้รักษาธุรกิจของคุณไม่ให้ขาดทุนมหาศาลได้ทัน!”

เขาหรี่ตามองแล้วพูดว่า “ผมจะแต่งงานกับใคร มันสำคัญกับคุณมากขนาดนั้นเลยเหรอ”

“คิดมากไปแล้ว ฉันไม่สนหรอกว่าคุณจะแต่งงานกับหมาแมวที่ไหน แต่ต้องไม่ใช่ตู้หนานซี”

“ทำไมผมต้องฟังคุณแล้วทิ้งความสุขของตัวเองไปด้วยล่ะ”

ความสุข?

ไป๋เซินเซินกระพริบตา มีบางอย่างในใจกระเพื่อม ตู้หนานซีคือความสุขของเขา?