ทั้งชีวิตของเซียวหยูเป็นเรื่องตลก เธอไม่เคยมีความสุขและทุกข์ทรมานมาตลอดชีวิตของเธอ
เธอเกิดในครอบครัวที่ยากจน ที่แย่กว่านั้นคือเธอยังมีพี่สาวและน้องชาย ดังนั้นพวกเขาจึงพยายามหาเลี้ยงตัวเองอยู่เสมอ
ครอบครัวของเธอเข้ากันได้ดี แต่กับญาติๆนั้นต่างออกไป ชีวิตไม่ได้ดีที่สุดแต่ก็ไม่ได้แย่ที่สุดเช่นกัน พ่อแม่ของเธออารมณ์ดี ลูกๆก็มีความสุขไปด้วยโดยธรรมชาติ แต่เซียวหยูต้องการมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ดังนั้นเธอจึงค่อยๆก้าวร้าวขึ้น
เมื่อเวลาผ่านไป เซียวหยูได้เติบโตขึ้นเป็นคนแบบที่เธอเกลียดที่สุด แต่เพื่อชีวิตที่ดีขึ้น ไม่ว่าเธอจะเป็นแบบไหน เธอต้องดำเนินต่อไปเพื่อเอาชีวิตรอด
เส้นทางของเธอเต็มไปด้วยอุปสรรคขวากหนาม เซียวหยูล้มลุกคลุกคลานจนกระทั่งอายุ 18 ปี เธอยืมเงินและเดินทางขึ้นไปทางเหนือ แน่นอนว่าเธอไม่มีตัวตนและภูมิหลังที่ดี มีเพียงรูปร่างหน้าตาที่สวยงามเท่านั้น อย่างน้อยเซียวหยูก็สามารถเอาตัวรอดได้
ด้วยรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่นของเธอ เซียวหยูสามารถออกเดทกับชายหนุ่มที่ตรงตามความต้องการของเธอได้ เขาสูง รวย และหล่อ นอกจากความจริงที่ว่าเขาไม่ได้ดูแลเอาใจใส่เธอ ไม่อ่อนโยน และเขาไม่ได้รักเธอมากพอ ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี
อย่างไรก็ตาม เมื่อแฟนหนุ่มของเธอพบกับรักแท้ของเขา เขากำจัดเซียวหยูออกไปด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว ช่างไร้ความปรานีเสียจริง!
เซียวหยูเติบโตมากับยายของเธอ ดังนั้นเป็นธรรมดาที่เธอจะไม่ยอมรับตอนจบนี้ เธอหยิบกลอุบายที่เธอเรียนรู้ตอนอยู่ในหมู่บ้านออกมาใช้และยังคงเกาะติดกับเขา
แล้ว...จากนั้น เธอถูกล้างแค้นอย่างรุนแรง
เซียวหยูไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตจะยากเย็นขนาดนี้ แต่เธอมีความยืดหยุ่นในตัวเองสูง ยิ่งยากเท่าไหร่ เธอยิ่งยืนตรงมากขึ้นเท่านั้น เซียวหยูสามารถเอาชีวิตรอดได้ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน ไม่มีงานทำ เธอสามารถเป็นคนทำความสะอาดได้ ไม่สิ เธอจะเป็นคนเก็บขยะ ไม่ว่ายังไงเธอก็จะเอาชีวิตรอดในมุมเล็กๆของโลกได้เสมอ จะมีใครสามารถกำจัดเธอทั้งเป็นได้
ตราบใดที่เธอมีความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่ เธอก็ทำได้
ต่อให้ขาหักเธอสามารถนั่งวีลแชร์ได้ ถ้าเก็บขยะไม่ได้ก็ไปขอทาน เซียวหยูต่อสู้มาขนาดนี้เพื่อเอาชีวิตรอด แต่เธอไม่คิดว่าชีวิตของเธอจะน่าสมเพชขนาดนี้ ในฐานะขอทาน มันเหมือนกับว่าเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตอยู่ และในที่สุดเธอก็เสียชีวิตในระหว่างการต่อสู้กับผู้ชายบางคน
นี่มันชีวิตแบบไหนกันนะ? เซียวหยูถอนหายใจ
แม้แต่ความตายเธอก็ยังต้องเจ็บปวดอย่างมาก เธอรู้สึกได้ชัดเจนถึงเลือดที่ค่อยๆไหลออกจากร่างกายของเธอ อยู่ๆเซียวหยูก็กลัวขึ้นมาจับใจ เธอพยายามคลานออกมาโดยไม่รู้ตัว กระทั่งลมหายใจสุดท้ายของเธอ เธออยากมีชีวิตอยู่ แต่ใครจะชนะเทพเจ้าแห่งความตายได้
ไม่ว่าเซียวหยูจะไม่เต็มใจแค่ไหนเธอก็สูดลมหายใจเฮือกสุดท้ายและจากไป
ด้วยลมหายใจสุดท้ายนี้ เสียงกลไลบางอย่างดังขึ้นในใจของเธอ “โฮสต์ ในที่สุดคุณก็ตายแล้ว”
เซียวหยู: "..." ฉัน @#¥%&*...
เซียวหยูสามารถอยู่รอดได้ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ด้วยจิตวิญญาณที่ไม่ยอมแพ้ของเธอ เพราะเธอยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเธอได้เป็นอย่างดี ข้อยกเว้นเพียงอย่างเดียวที่เธอไม่สามารถยอมรับได้คือการเลิกลากับแฟนเก่าของเธอที่จบลงอย่างเลวร้าย
คนที่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิต ไม่ว่าชีวิตจะยากเย็นแค่ไหน พวกเขาจะไม่ตายจากโรคซึมเศร้า ไม่คลั่ง หรือไม่แม้แต่กระโดดจากยอดตึก
เมื่อเซียวหยูพบว่าตัวเองตายแล้ว หลังจากเศร้าโศกเสียใจ 3 ชั่วโมง เธอเริ่มพยายามปรับตัวให้เข้ากับจิตวิญญาณที่ลอยอยู่ของเธอ
ไม่ว่าระบบจะเรียกเธออย่างไร เธอไม่ต้องการตอบรับ "ในที่สุดเธอก็ตาย" หมายความว่าอย่างไร? รู้ไหมว่าชีวิตของเธอลำบากแค่ไหน? มันรอคอยความตายของเธอเนี่ยนะ?
[โฮสต์ ทำไมคุณไม่ตอบฉันล่ะ โฮสต์ โฮสต์ โฮสต์???]
ระบบบอกว่าให้เรียกมันว่า 404 ซึ่งเป็นระบบนำทางที่นำทางผู้คนไปสู่ชีวิตที่มีความสุขโดยเฉพาะ
เธอยังคงเพิกเฉยระบบต่อไปอีก 1 ชั่วโมง ก่อนที่เซียวหยูจะเริ่มถามมัน “คุณเลือกโฮสต์ของคุณอย่างไร”
404 ปลื้ม! ในที่สุดเธอก็ตอบ ระบบตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริงทันที [เราเลือกคนที่น่าสงสารที่สุด! ยิ่งแย่ยิ่งดี!]
เซียวหยู: "..." ขอบคุณ!!
[โฮสต์ นี่คือสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับคุณ ฉันมีหนังสือนิยายอยู่ ตอนนี้ฉันต้องการโฮสต์ที่จะไปที่นั่น ดังนั้นคุณพร้อมจะไปเมื่อไหร่?]
"...หมายความว่าอย่างไร?"
404 อธิบายว่า [ระบบของเราคือการนำโฮสต์ไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต เพื่อให้โฮสต์ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ โฮสต์จะต้องไปเกิดใหม่ในร่างกายของคนอื่น เงื่อนไขคือโฮสต์ต้องเติมเต็มความปรารถนาของเจ้าของร่างเดิม]
มันเป็นเรื่องที่ดี ท้ายที่สุดนี่คือการต่อรองเงื่อนไข ไม่มีใครสามารถใช้ประโยชน์จากข้อตกลงนี้ได้ โดยไม่ต้องพยายามเซียวหยูเข้าใจหลักการของมัน
“หมายความว่าฉันสามารถมีชีวิตอยู่ในต่างโลกได้อย่างนั้นหรอ?” เซียวหยูคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถาม
404 กล่าวว่า [แน่นอน ฉันจะแสดงเรื่องราวความสำเร็จของฉันให้คุณดู ดูสิ ผู้หญิงคนนี้ชื่อหลัวเฉียน เธอเคยใช้ชีวิตที่น่าสังเวช! กองทุนบำเหน็จบำนาญทั้งหมด 300,000 ของเธอถูกใช้เพื่อการรักษา แต่เธอไม่สามารถรักษาตัวให้หายได้ เธอจึงถูกฉันเลือกในที่สุด หลังจากที่ได้รับคำแนะแนวและการทำงานหนักของฉัน ในที่สุดฉันก็ประสบความสำเร็จในการช่วยเธอให้ได้รับการเลื่อนตำแหน่งและขึ้นเงินเดือน กลายเป็นผู้จัดการ จากนั้นเป็นประธานบริษัท แต่งงานกับผู้หญิงที่รวยและน่ารัก เอ่อ... แต่งงานกับผู้ชายที่ร่ำรวยและหล่อเหลา นั่นคือจุดสูงสุดของชีวิต คุณรู้สึกยังไงกับชีวิตแบบนี้ แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วใช่ไหม?]
เซียวหยู "...มันทรงพลังขนาดนั้นเชียว?"
404 ยกหีบเล็ก ๆ ที่ไม่มีอยู่จริงของมันขึ้นแล้วพูดว่า [แน่นอน ไปกันเถอะ!]
“เดี๋ยวก่อน! คนที่ฉันจะไปเกิดใหม่เป็นอย่างไรบ้าง?”
[เป็นเด็กสาวจากครอบครัวที่ร่ำรวย] 404 กล่าวอย่างมั่นใจ
“หญิงสาวจากตระกูลร่ำรวยงั้นหรอ?” ดวงตาของเซียวหยูเป็นประกาย แต่เธอยังคงถามอย่างใจเย็นว่า "ไม่มีอะไรอย่างอื่นแล้วใช่ไหม?"
404 ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า [ไม่มีแล้ว... มั้งนะ]
เซียวหยู "..."
แน่นอนว่าการมีชีวิตอยู่ย่อมดีกว่าตาย ถ้าเธอสามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้ ทำไมเธอถึงต้องเลือกความตายล่ะ? เซียวหยูยอมรับภารกิจนี้โดยไม่ลังเลอีกต่อไป ตราบใดที่เธอทำภารกิจสำเร็จ เธอก็สามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ และมีชีวิตที่ดีกว่าชีวิตปัจจุบันของเธอ เธอจะเพลิดเพลินไปกับความมั่งคั่งและความมีสง่าราศีที่เธอไม่เคยมีมาก่อน ซึ่งแน่นอนว่ามันเป็นเรื่องที่ดี .