หลังจากที่เจียงหลีทาเมือกในโถตามที่เสี่ยวซื่อแนะนำ อุณหภูมิในห้องปรุงยาก็ดูเหมือนจะลดลงทันที

สัมผัสเย็นเยียบบนผิวของเขาช่วยปกป้องความร้อนจากอากาศที่ร้อนระอุในห้องปรุงยาได้เป็นอย่างดี

ต่อมา เด็กหนุ่มเดินเข้าไปใกล้เตาหลอมยาที่อยู่ห่างออกไปไม่กี่ก้าว แม้ว่าเขาจะยังรู้สึกร้อนอยู่บ้าง แต่มันก็อยู่ในขอบเขตที่เขาทนรับได้

เจ้าเมือกนี้ดีจริง ๆ!

เมื่อเจียงหลีคิดเช่นนั้น ดวงตาของเขาก็ทอประกาย ในขณะที่เขากดปุ่มบวกที่อยู่ด้านหลังบัฟเป็นเวลา 5 วินาทีโดยไม่ลังเล

[ผิวเย็น: เพิ่มความต้านทานไฟ 50 แต้ม ระยะเวลา: ไมจำกัด] (-)

ได้รับบัฟที่น่าสนใจอีกแล้ว!

“ส่งปราณไปที่พัดทุก ๆ สองอึดใจ!” ทันใดนั้นเสียงของผู้อาวุโสผมแดงก็ดังขึ้น

ขณะนี้เจียงหลียืนประจำตำแหน่งอยู่ข้างเตาหลอมยาในจุดที่เสี่ยวซื่อมอบหมายให้ จากนั้นเขาส่งพลังปราณของธาตุไม้ไปที่พัดเล็ก ๆ ก่อนจะโบกพัดไปข้างหน้าเบา ๆ 

มันเป็นอย่างที่เสี่ยวซื่อกล่าวเอาไว้ งานนี้ไม่ใช่งานที่ยากเกินความสามารถของเขา

คาถาอาคมธาตุไม้ที่เขาซื้อมาก่อนหน้านี้มีข้อมูลเกี่ยวกับวิธีการใช้ปราณแห่งจิตวิญญาณธาตุเดี่ยวอยู่ด้วย เขาจึงสามารถดึงเฉพาะปราณของธาตุไม้ออกมาได้อย่างราบรื่น

ขณะที่เขาโบกพัดในมือ ลมสีเขียวที่เต็มไปด้วยพลังก็ลอยไปข้างหน้า และในยามที่พลังปราณธาตุไม้กระทบลงบนกองไฟ เปลวเพลิงที่อยู่ใต้เตาหลอมยาก็ลุกโชนขึ้นทันที

ระหว่างนั้นเจียงหลีคอยนับถอยหลังเงียบ ๆ ในใจ เวลาสองอึดใจเป็นเวลาประมาณ 5-6 วินาที จากนั้นเขาก็โบกพัดอีกครั้งโดยปล่อยให้ไฟวิญญาณภายใต้เตาหลอมยารักษาสถานะการเผาไหม้ที่มั่นคง

อย่างไรก็ตาม เขาอยู่ในขอบเขตฝึกจิตกำเนิดปราณแล้ว ในช่วงเวลาสั้น ๆ ปราณแห่งจิตวิญญาณของเขาก็ถูกผลาญไปจนเกือบหมด แม้ว่าพัดตรงหน้าจะมีขนาดเล็กที่ใช้พลังปราณในการควบคุมแค่เล็กน้อย แต่การหลอมยาก็กินเวลานานหลายชั่วยาม ดังนั้นมันเลยสร้างแรงกดดันให้เขาอย่างมาก

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเปิดอินเทอร์เฟซส่วนตัวของเขาขึ้นมาเพื่อตรวจสอบคุณสมบัติโดยรวมทันที

[ชื่อ: เจียงหลี]

[อายุ: 13 ปี]

[เผ่าพันธุ์: มนุษย์]

[ธาตุ: ไม้, หยิน]

[ระดับรากฐานทางจิตวิญญาณ: ระดับกลาง]

[คลาสหลัก: นักพรต ระดับ: ขั้นเริ่มต้น] (เร่งความเร็วในการฝึกตน 500%)

[คลาสย่อย 1: จอมยุทธ์ ระดับ: ชั้น 1]

[คลาสย่อย 2: ไม่มี]

[พลังชีวิต: 1380/1380] (+6 แต้ม/ชั่วโมง)

[ความอึด: 1260/1260] (+1แต้ม/นาที)

[พลังปราณจิตวิญญาณ: 27/29]

[ความแข็งแกร่ง: 4.6]

[ความเร็ว: 3.7]

[สมรรถภาพร่างกาย: 4.8 + 0.5]

[จิตวิญญาณ: 1.3]

[ความตระหนักรู้: 1.1]

[ต้านทานไฟ: 50]

[วิชาที่เรียนรู้: วิชาพฤษาซาตานขอบเขตฝึกจิตกำเนิดปราณระดับ 1, วิชากรงเล็บพยัคฆ์ชันษาระดับ 8]

[ทักษะ: การประเมินระดับ 3, วิชาควบคุมซอมบี้ระดับ 0, คาถาธาตุหยินระดับ 0, คาถาธาตุไม้ระดับ 0, กระบี่ทลายภูผาระดับ 3]

[บัฟ: การรักษาระดับต่ำ, เพิ่มระดับการรักษา, ความอิ่ม, เสริมสร้างร่างกาย, ความแข็งแกร่งของลูกผู้ชาย, ผิวเย็น, เร่งการบำรุงปราณ, ดูดซับปราณหยิน-ไม้]

[ดีบัฟ: ไม่มี] 

ในช่วงเวลานี้เจียงหลีได้เข้าสู่การเป็นจอมยุทธ์ผู้ใช้กำลังภายในและกลายเป็นนักพรตขอบเขตฝึกจิตกำเนิดปราณแล้ว มันทำให้คุณสมบัติของเขามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเมื่อเทียบกับที่ผ่านมา นอกจากนี้ยังมีช่องข้อมูลใหม่ ๆ และรายละเอียดมากมายที่ไม่เคยปรากฏในอินเทอร์เฟซมาก่อน

ทว่าเด็กหนุ่มเป็นนักพรตที่เพิ่งเข้าสู่ขอบเขตฝึกจิตกำเนิดปราณ ค่าพลังปราณจิตวิญญาณของเขาจึงมีเพียง 29 แต้มเท่านั้น

ถ้าเขาโบกพัดในทุก ๆ สองอึดใจ เขาจะสามารถทนอยู่ได้ไม่เกิน 3 เฟินด้วยซ้ำ ซึ่งเวลามันสั้นเกินไปและขัดกับภาพลักษณ์ชายชาตรีของเขาเสียจริง

แน่นอนว่าเขาต้องใช้ยาฟื้นฟูปราณที่ได้มาจากศิษย์พี่

ถัดมา เจียงหลีเปิดฝาขวดและเทยาฟื้นฟูปราณเข้าไปในปากอย่างไม่รอช้า

ทันทีที่ยาฟื้นฟูปราณไหลลงท้อง เขาก็รู้สึกราวกับว่าเขาได้กลืนกินยาเม็ดฟู่เข้าไปทันที

วินาทีต่อมา กระแสของปราณจิตวิญญาณที่ถูกปล่อยออกมาจากเม็ดยาก็ไหลไปเติมเต็มจุดตันเถียนของเขาโดยตรง

[กินยาฟื้นฟูปราณ เพิ่มสถานะ: ฟื้นฟูปราณ]

[ฟื้นฟูปราณ: ฟื้นฟูพลังปราณจิตวิญญาณ 6 แต้มต่อนาที ระยะเวลา: 30 นาที] (− +)

การฟื้นฟูพลังปราณจิตวิญญาณ 6 แต้มต่อนาทีหมายถึงพลังปราณจิตวิญญาณของเขาจะได้รับการฟื้นฟู 1 แต้มต่อ 10 วินาที นั่นมันยังไม่เพียงพอ!

เจียงหลีคิดพลางเหลือบมองผู้อาวุโสผมแดงและศิษย์พี่เสี่ยวซื่ออย่างสุขุม ก่อนที่เขาจะยกขวดกระเบื้องมากระดกยาที่อยู่ข้างในลงไปครึ่งขวด

[กินยาฟื้นฟูปราณเกินขนาด เพิ่มสถานะ: เร่งการฟื้นฟูปราณ หลังจากสถานะสิ้นสุดลง ปราณในจุดตันเถียนของผู้ใช้จะหมดไป]

[เร่งการฟื้นฟูปราณ: ฟื้นฟูพลังปราณจิตวิญญาณ 30 แต้มต่อนาที ระยะเวลา: 30 นาที] (− +)

แล้วเขาก็จัดการกดปุ่มบวกค้างไว้ 5 วินาทีเหมือนกับทุกครั้งที่เขาได้รับบัฟใหม่

[เร่งการฟื้นฟูปราณ: ฟื้นฟูพลังปราณจิตวิญญาณ 30 แต้มต่อนาที ระยะเวลา: ไม่จำกัด] (-)

‘อะไรคือจุดตันเถียนว่างเปล่า?’

‘ขออภัยด้วยนะขอรับ ตลอดชีวิตนี้บัฟของข้าไม่มีวันหมดเวลาแน่นอน!’

ในขณะเดียวกัน เจียงหลีไล่สายตามองข้อมูลที่แจ้งเตือนขึ้นมาด้วยความผิดหวังเล็กน้อย นี่เป็นขีดจำกัดสูงสุดของยาฟื้นฟูปราณอย่างนั้นหรือ? เขายังคงไม่สามารถฟื้นฟูพลังปราณจิตวิญญาณได้ในทุก ๆ วินาที

อย่างไรก็ตาม การฟื้นฟูพลังปราณจิตวิญญาณ 1 แต้มต่อ 2 วินาทีนั้นก็มากกว่าอัตราการใช้ปราณอยู่แล้ว อย่างน้อยที่สุด ในฐานะศิษย์ควบคุมไฟ เจียงหลีก็สามารถกลายเป็นเครื่องจักรเคลื่อนที่ที่ทำงานได้ตลอดเวลา

แน่นอนว่าเขายังต้องแสร้งทำเป็นว่ารู้สึกเหนื่อยอยู่เป็นระยะ ๆ ด้วยเช่นกัน 

พร้อมกันนั้นเด็กหนุ่มมักจะคอยพองแก้มและกลืนอากาศลงคอทุก ๆ 10 เฟิน ซึ่งเขากำลังแกล้งทำเหมือนกับว่าเขายังคงอมยาอยู่ในปากและกลืนเข้าไปทีละเม็ด

ความจริงแล้วนี่เป็นเรื่องธรรมดาในโลกเซียน ระหว่างที่พวกเขากำลังจัดการกับศัตรูหรือทำอะไรบางอย่างที่ติดพันจนปล่อยมือไม่ได้ พวกเขาจำเป็นต้องสละเวลาเพื่อกินยาฟื้นพลัง นั่นหมายความว่าพวกเขามีเวลาในการกินยาน้อยมาก ดังนั้นวิธีการย่นระยะในการกินยาก็ถือว่าเป็นกลยุทธ์อย่างหนึ่งที่เป็นประโยชน์และใช้ได้จริง

ซึ่งผู้อาวุโสที่มาถ่ายทอดวิชาในหอการเรียนรู้เคยสอนเขามาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ดังนั้นการกระทำของเจียงหลีจึงดูไม่ใช่เรื่องผิดแปลกอะไรในสายตาของคนในห้องปรุงยา

ประมาณเกือบ 1 ชั่วยามต่อมา เด็กหนุ่มก็ย้ายมานั่งดูอีกสองคนอยู่ข้าง ๆ เตาหลอมยาแทน

เนื่องจากผู้อาวุโสชือฟาขอให้เจียงหลีโหมไฟให้แรงขึ้น แต่ศิษย์พี่เสี่ยวซื่อกังวลว่าเขาจะไม่สามารถทนได้ นางจึงเข้ามาทำหน้าที่นี้แทนเขา

ในทันใดนั้น เตาหลอมยาก็ส่งเสียงดังปังเบา ๆ ก่อนที่ไฟวิญญาณด้านล่างจะค่อย ๆ ดับลง

เวลาผ่านไปสักพัก ผู้อาวุโสผมแดงก็โบกมือเล็กน้อย ตามมาด้วยเม็ดยามากกว่า 10 เม็ดลอยออกมาจากเตาหลอมยาแล้วไปวางอยู่บนถาดหยกบนโต๊ะพร้อมกับปล่อยกลิ่นหอมตลบอบอวลไปทั่วห้อง

เจียงหลีสังเกตว่ายาบางเม็ดไหม้เกรียมเป็นชั้น ๆ เห็นได้ชัดว่าพวกมันกลายเป็นยาเสีย

ส่วนยาที่เหลือยังค่อนข้างดูดีอยู่

ยาพวกนั้นมีขนาดแตกต่างจากยาเม็ดสีดำที่เด็กหนุ่มได้กินก่อนหน้านี้ ซึ่งนี่คงเป็นขนาดปกติของ ‘ยาผิวแข็งรุ่นทดลอง’ มันมีลักษณะกลม ๆ สีเทาบวกกับรอยแตกที่อยู่บนพื้นผิวนั้นยิ่งขับให้ยาดูน่ามหัศจรรย์มากยิ่งขึ้น

ประเมิน!

[ชื่อ: ยาผิวแข็งรุ่นทดลอง]

[ประเภท: ยาลูกกลอน]

[ระดับ: ธุลีขั้นกลาง]

[หมายเหตุ: ยาเม็ดที่ไม่ได้รับการทดสอบ เพื่อความปลอดภัยต่อตัวผู้ใช้ แนะนำให้ใช้ด้วยความระมัดระวัง]

‘มันกลายเป็นยาระดับธุลีขั้นกลางเลยอย่างนั้นหรือ?’ เจียงหลีรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันทีและตั้งตารอคอยที่จะได้กินมัน

“เจียงหลี มาลองดูสิ ไม่ต้องกังวล ข้ารับประกันได้เลยว่าเจ้าจะไม่เป็นไร”

เด็กหนุ่มผู้เป็นศิษย์ทดสอบยาได้ทดลองยาผิวแข็งตั้งแต่ยังไม่ทันหายร้อน หลังจากเป่ายาเบา ๆ เขาก็วางมันลงในปากก่อนจะกลืนเข้าไป

[กินยาผิวแข็งรุ่นทดลอง เพิ่มสถานะ: ผิวแข็ง]

[ผิวแข็ง: ผิวแข็งขึ้น 50% ระยะเวลา: 30 นาที] (− +)

‘โอ้! บัฟนี้ไม่เลวเลย’ เจียงหลีรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกายได้ในทันที ตอนนี้เขาสามารถต้านทานการโจมตีทางกายภาพได้มากขึ้นและผิวของเขาก็แข็งกว่าแต่ก่อนมาก

มันเหมือนกับการแปรรูปหนังวัวไปทำเป็นเกราะหนัง ซึ่งเกราะพวกนี้หากใช้แค่กระบี่ธรรมดาจะฟันแทงเจ้าของร่างไม่เข้า

แต่ก่อนที่เด็กหนุ่มจะได้ชื่นชมยินดีกับบัฟที่เพิ่งได้มา ทัศนวิสัยตรงหน้าก็มืดลงและขาก็อ่อนแรงจนเขาเกือบจะล้มลงกับพื้น

[กินยาผิวแข็งรุ่นทดลอง เพิ่มสถานะ: โลหิตจาง]

[โลหิตจาง: คุณสมบัติทั้งหมดลดลง 30% ความอึดลดลงชั่วคราว 300 แต้ม ระยะเวลา: 3 ชั่วโมง] (− +)

ทำไมถึงมี… ดีบัฟแปลก ๆ เกิดขึ้นอีกล่ะ!

แล้วมันยังไม่จบเพียงแค่นี้ หลังจากนั้นท้องของเขาก็เริ่มส่งเสียงคำรามพร้อมกับความรู้สึกอยากวิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำอย่างรุนแรง!

-------------------------------------------

อากิระ talk: สรุปนี่มันคือยาระบายใช่ไหม? หาห้องน้ำด่วน!