หลังจากที่เห็นพ่อแม่ตัวจริง เธอพบว่ามีคาเฟ่ใกล้ๆ เธอเดินเข้าไปในคาเฟ่สั่งกาแฟมาหนึ่งแก้วและนั่งเท้าคาง เธอหวังว่าเธอจะได้ใช้ชีวิตที่เหลือแบบนี้

เสียงเพลงไพเราะคลอเบาๆในร้าน

ถึงอย่างนั้นโฮวอู่ก็ไม่สามารถสงบจิตใจที่เต็นเร็วได้

โฮวอี้ฉิงเป็นคนที่โดดเด่นมากแต่เธอก็มีนิสัยเย็นชาสุดๆ

พ่อแม่เจียงผิดอะไร? พวกเขาเลี้ยงดูเธอมาตั้งสิบแปดปี ให้ทุกอย่างเท่าที่พวกเขาจะให้ได้

ทำไมเธอถึงทำกับพวกเขาเหมือนเป็นสนิมที่เกาะชีวิตเธอ? เธอใจร้ายกับพ่อแม่ที่เลี้ยงดูเธอมาได้ยังไง?

จุดจบที่น่าเศร้าของพ่อแม่เจียงอาจกล่าวได้ว่าเป็นเพราะโฮวอี้ฉิงก็ได้ คุณแม่เจียงต้องการเงินจำนวนน้อยนิดไปรักษาขาของคุณพ่อเจียง การที่โฮวอี้ฉิงช่วยพวกเขานั้นง่ายมากแต่เธอไม่ยินดีช่วย

โฮวอู่นั่งคิดอย่างไร้จุดหมายในขณะที่เธอดื่มกาแฟอย่างช้าๆ

กาแฟมีรสขมแต่มันช่วยให้จิตวิญญาณของเธอฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง

โฮวอู่คาดว่าคืนนี้เธอคงนอนไม่หลับเพราะกาแฟ

ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเธอก็ดื่มกาแฟเสร็จ

พ่อแม่เจียงทำงานเสร็จแล้วและกลับไปแล้ว

โฮวอู่หยิบกุญแจรถออกจากกระเป๋า เธอขึ้นรถและขับกลับบ้าน

หลังจากที่เธอออกจากคาเฟ่ โฮวอูเสิ่นก็หันหน้ามาพูดกับคนขับรถว่า “ไปส่งฉันที่บริษัท”

คนขับรถไม่เข้าใจความคิดของเจ้านาย เจ้านายของเขาอายุยี่สิบห้า แต่ไม่มีใครอ่านความคิดเขาออก

พวกเขานั่งนิ่งอยู่ในรถนานกว่าหนึ่งชั่วโมง แต่เจ้านายของเขาไม่แม้แต่จะออกไปทักทายน้องสาวของตัวเอง

เขามองเธอจากเบาะหลังในรถด้วยสีหน้าครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

ช่างเถอะ ยังไงก็ไม่ใช่หน้าที่เขาที่จะต้องเข้าไปสอดว่าเจ้านายกำลังคิดอะไรอยู่ หน้าที่ของเขาคือการขับรถให้เจ้านายเท่านั้น

คนขับรถสตาร์ทรถ เครื่องยนต์ของรถโรลส์รอยซ์แฟนทอมก็มีชีวิตขึ้นมา และขับไปยังถนนที่วุ่นวาย

โฮวอูเสิ่นมองออกไปนอกหน้าต่างรถ ทันใดนั้นเขาก็ถามคนขับรถว่า “เสี่ยวหวัง ฉันจำได้ว่านายมีน้องสาวใช่ไหม?”

เสี่ยวหวังรู้สึกดีใจเล็กน้อยที่เจ้านายของเขาจำได้ว่าเขามีน้องสาว

เขารีบตอบว่า “ใช่แล้วครับ คุณชาย”

ประกายสีทองพาดผ่านในดวงตาของโฮวอูเสิ่น “น้องสาวของนายตอนเด็กกับตอนโตนิสัยเปลี่ยนไปไหม?”

โฮวอู่ในความทรงจำของเขาไม่ชัดเจน ตอนเด็กเขาไม่ได้เอาใจใส่น้องสาวตัวเองมาก่อน แต่เมื่อเขากลับมาบ้านครั้งนี้ เขารู้สึกว่าน้องสาวเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนมาก

เขาบอกไม่ถูกว่าเปลี่ยนไปตรงไหน

เขารู้เรื่องเกี่ยวกับเธอน้อยมาก

เสี่ยวหวังไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้านายถามถึงน้องสาวของเขา แต่ในเมื่อเจ้านายถาม ลูกน้องก็ต้องตอบ

เขานึกถึงน้องสาวของตัวเอง จากนั้นก็ตอบอย่างระมัดระวังว่า “เป็นธรรมดาที่เด็กผู้หญิงจะเปลี่ยนไปเมื่อเธอโตขึ้น ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตาแต่ยังรวมถึงนิสัยใจคอด้วยครับ”

โฮวอูเสิ่นตอบกลับง่ายๆว่า “อ้อ”

เสี่ยวหวังคิดว่าโฮวอูเสิ่นไม่ได้กลับจีนมาสี่ปีแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องจึงค่อนข้างห่างเหิน เขาอดไม่ได้ที่จะให้คำแนะนำเจ้านาย “คุณชาย คุณหนูยังไม่ถือว่าโตเป็นผู้ใหญ่ นิสัยของคุณหนูอาจเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาได้ ถ้ามีคนให้คำแนะนำและชี้แนะคุณนางไปในทางที่ดี ผมเชื่อว่าคุณหนูจะโตเป็นหญิงสาวที่ดีมาก”