เธอจะคุยเรื่องนี้กับโฮวหยวนทีหลัง

โฮวหยวนเป็นคนใจกว้าง ตราบใดที่เธอยกเหตุผลที่เหมาะสม เธอรู้สึกว่าโฮวหยวนย่อมเห็นด้วยกับคำขอของเธอโดยไร้ปัญหา

หลังจากทบทวนแผนของตัวเอง โฮวอู่ก็ผ่อนคลายขึ้นเล็กน้อย ความกังวลต่ออนาคตของเธอเบาบางลง

โฮวหยวนและโฮวอูเสิ่นเดินไปต้อนรับแขก ในขณะที่โฮวอู่ยิ้มอย่างสดชื่นให้หยูซินซิน

“อาอู่ พี่ชายเธอหล่อมากกกกก!”

โฮวอูเสิ่นเป็นคนหล่อ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนในรอบสี่ปี ผลที่ได้คือสร้างความประทับใจต่อทุกคนที่พบเห็น

ใบหน้าคมคายสมกับเป็นชายชาตรี

ผมของเขายาวเล็กน้อยและตัดผมรองทรง

โฮวอูเสิ่นในทรงผมรองทรงนั้นดูดีมาก มันเข้ากับใบหน้าของเขา ยิ่งเสริมให้เขาหล่อเหลามากยิ่งขึ้น

จะว่าไปแล้วเขาก็หล่อทุกมุมนั่นแหละ

ตอนนี้พิสูจน์แล้วว่าโฮวอูเสิ่นหล่อกว่าเมื่อสี่ปีที่แล้ว

หยูซินซินตื่นเต้นหลังจากที่ได้เจอเขา มองไปยังผู้ชายที่อายุพอๆกันกับเขาในงานแล้วไม่มีใครหล่อเท่าเขาสักคนเดียว

โฮวอู่ไม่ได้ตอบในทันที หยูซินซินจึงพูดต่อว่า “ถ้าพี่ชายเธอไม่ดูเย็นชาแบบนี้ ฉันละอยากเป็นพี่สะใภ้เธอจริงๆ”

พี่สะใภ้?

ในขณะที่โฮวอู่และหยูซินซินกำลังคุยกันอยู่ เพลงวอลซ์ก็เริ่มบรรเลง

หลังจากดินเนอร์ปาร์ตี้ ก็มีการเต้นรำเล็กๆน้อยๆ

ไม่ว่าจะเป็นยุคไหนงานเลี้ยงอาหารค่ำก็ไม่เคยเป็นงานเลี้ยงอาหารค่ำที่เรียบง่าย นอกจากนี้ยังเป็นโอกาสสำคัญสำหรับผู้คนในการสร้างมิตรภาพและความสัมพันธ์

เป้าหมายของการเต้นรำคือการสานสัมพันธ์ระหว่างคนรวยเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น

จู่ๆโฮวอู่ก็คิดอะไรบางอย่างออกเมื่อเธอได้ยินเสียงเพลง เธอขอตัวผละออกมา และเดินไปหาโฮวอูเสิ่นที่กำลังถือแก้วไวน์

เขาเพิ่งคุยกับแขกในงานเสร็จ และตอนนี้เขายืนอยู่คนเดียวและรอคอยว่าเมื่อไหร่งานเลี้ยงจะเลิก

โฮวอู่สวมรองเท้าส้นสูงห้าเซนติเมตร โชคดีที่ชาติก่อนเธอเป็นนักแสดง ทักษะพื้นฐานของนักแสดงหญิงคือการสวมรองเท้าส้นสูงและสามารถเดินได้ทุกพื้นผิว

ถึงแม้เธอจะสวมรองเท้าส้นสูง เธอก็สามารถเดินได้อย่างรวดเร็ว

มือของโฮวอูเสิ่นขาวและเรียวยาว เต็มไปด้วยพลังอำนาจขณะที่ถือแก้วไวน์ในมือ

เล็บสั้นตัดเป็นระเบียบและมันวาว

เมื่อเห็นโฮวอู่เดินตรงมาหาเขาอย่างรวดเร็ว เขาละสายตาจากแก้วไวน์ในมือ มองเธอด้วยท่วงท่าสบายๆ

โฮวอู่ยิ้มสดใส ไขว้มือไว้ด้านหลัง และเงยหน้าขึ้น

เธอทำท่าทางแบบนี้แล้วยิ่งดูไร้เดียงสา

“พี่ชาย อาอู่ขอเต้นรำกับพี่ชายได้ไหมคะ?”

โฮวอู่ยังคงยิ้มสดใส แต่หัวใจของเธอกำลังเต้นตึกตัก

เธอกลัวว่าเขาจะปฏิเสธเธอ

โฮวอูเสิ่นเลิกคิ้ว เขาประหลาดใจกับคำขอของเธอ เขามองเธอเต็มตา

เด็กสาวตรงหน้าเขาดูบอบบางและมีเสน่ห์ เธอสวยมาก

อย่างไรก็ตามเธอดูไม่เหมือนคนในครอบครัวโฮว

ผู้ชายสองคนในครอบครัวโฮวมีใบหน้าคมคาย แต่เธอกลับดูนุ่มนวล

เขาและพ่อของเขา โฮวหยวนมีดวงตาเหมือนดอกท้อ แต่เธอมีดวงตากลมโตเหมือนดอกท้อ

แต่ในความทรงจำของเขา แม่ของพวกเขาก็มีดวงตาเหมือนดอกท้อ

แม่ของเขาเสียชีวิตไปสิบปีแล้ว และความทรงจำของเขาเกี่ยวกับแม่ก็เริ่มคลุมเครือ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังจำได้อย่างชัดเจนว่าดวงตาของแม่อ่อนโยนแค่ไหน