นี่เป็นครั้งที่สามที่ฉากการแสดงของเธอถูกคัทระหว่างเผชิญหน้ากับพระรอง ผู้ที่มีใบหน้าหล่อเหลาราวกับมีแสงตะวันสะท้อนออกมาจากใบหน้างาม ในที่สุดผู้กำกับก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาโยนแคลปบอร์ดในมือทิ้งและตะโกนว่า “พักสิบห้านาทีแล้วเริ่มถ่ายฉากของนางเอกก่อน!”

ขณะนี้เป็นเดือนธันวาคม ยังอยู่ในช่วงฤดูหนาว แต่โฮวอู่สวมชุดบางสำหรับถ่ายละคร ไม่นานหลังจากผู้กำกับสั่งพัก ลมหนาวก็พัดผ่านร่างโฮวอู่ เธอหดคอและเอาแขนกอดตัวเองแน่น พยายามทำให้ตัวเองอุ่น

เธอก้มหน้าต่ำมองพื้น ไม่กล้าสบตาผู้กำกับ

พระรองเดินเข้ามาหาเธอและยื่นเสื้อโค้ทให้เธออย่างใจดี “เมื่อคืนเธอนอนไม่พอหรอ?” เขาถามอย่างห่วงใย

ถึงแม้โฮวอู่จะได้เล่นบทเด็กสาวอายุสิบแปด แต่เธอได้เล่นบทนักแสดงหญิงสมทบ ที่ผ่านมาเธอค่อนข้างมีความรับผิดชอบต่องานของเธอเป็นอย่างดี เธอไม่เคยถูกคัทถึงสามครั้งอย่างวันนี้

โฮวอู่รับเสื้อโค้ทมาและกล่าวขอบคุณเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วบาวราวกับกระซิบ

เธอกระพริบตาและพยักหน้ารับเป็นการตอบคำถามเขา

โฮวอู่รู้ว่าวันนี้เธอแสดงได้แย่มาก แต่ไม่ใช่เพราะเธอนอนไม่พอ เธอพยักหน้ารับไปอย่างนั้นเพราะเธออายที่จะบอกความจริงกับเขา

เมื่อคืนนี้เธอดื่มกาแฟกลางดึกระหว่างที่นั่งท่องบท ผลสุดท้ายคือเธอท่องบทจนจบแต่ดันนอนไม่หลับ เธอจึงฆ่าเวลาโดยการอ่านนิยายออนไลน์

นิยายที่เธออ่านชื่อว่า ‘พันธนาการรัก’ และตัวละครหญิงสมทบในนิยายมีชื่อเดียวกับเธอ เธอกะว่าจะอ่านแค่ครึ่งชั่วโมงและค่อยเข้านอน แต่ปรากฏว่ายิ่งเธออ่านไปเรื่อยๆ เธอถึงกับลืมเวลาและใช้เวลาทั้งคืนอ่านนิยาย!

ตัวละครหญิงสมทบในนิยายเดิมทีเป็นเด็กจากครอบครัวยากจน แต่สิบแปดปีก่อนพยาบาลที่โรงพยาบาลทำเรื่องผิดพลาดอย่างมหันต์โดยการสลับเธอกับเด็กอีกคนจากครอบครัวผู้มีอันจะกิน เธอเลยได้ใช้ชีวิตที่ไม่ใช่ของเธอ

อย่างไรก็ตามความจริงย่อมปรากฏอยู่วันยังค่ำ จากอุบัติเหตุครบรอบสิบแปดปี ความจริงที่ว่าโฮวอู่ไม่ใช่ลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลโฮวก็ปรากฏออกมา หลังจากอุบัติเหตุนั้นชีวิตของตัวละครหญิงสมทบก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

โอวอู่ถอนหายใจเบาๆ ขณะที่เธอคิดถึงตอนจบที่น่าเศร้าของนักแสดงหญิงสมทบ แม้ว่านางเอกของเรื่องจะหยิ่งยโส แต่เธอไม่ได้เป็นคนเลวร้ายโดยกำเนิด อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นก็ไม่ใช่ความผิดของเธอเช่นกัน

จากการวิเคราะห์ของโฮวอู่ เธอคิดว่าทั้งตัวนางเอกและตัวละครสมทบหญิงไม่ผิด เป็นความผิดของโรงพยาบาลที่ประมาทเลินเล่อ อย่างไรก็ตามนางเอกได้กล่าวโทษตัวละครสมทบหญิงว่าขโมยความสุขสิบแปดปีของเธอไป ทำให้เธอต้องเอาคืนตัวละครสมทบหญิง

หลังจากได้เห็นจุดจบที่น่าเศร้าของตัวละครสมทบหญิง โฮวอู่ก็โยนนิยายเรื่องนี้ทิ้งไป ถึงแม่โฮวอู่จะรู้ว่านี่ไม่ใช่ชีวิตของเธอ เป็นเพียงนิยายเท่านั้น แต่หัวใจของเธอยังรู้สึกหนักหน่วง บางทีอาจเป็นเพราะพวกเธอมีชื่อเดียวกัน ดังนั้นหลังจากที่เธออ่านจบ เรี่ยวแรงของเธอจึงหดหายไปด้วย

เธอรู้สึกหดหู่ตั้งแต่เมื่อคืนจวบจนกระทั่งเช้านี้ อารมณ์ของเธอยังคงดิ่ง ผลสุดท้ายเธอไม่อาจโฟกัสกับการแสดงและทำผิดพลาดขณะถ่ายทำ

“คืนนี้เธอควรเข้านอนให้เร็วหลังจากถ่ายทำเสร็จ สีหน้าเธอดูไม่ดีเลย”

โฮวอู่และพระรองไม่ได้สนิมสนมกัน พวกเขาเพิ่งพบกันครั้งแรกระหว่างถ่ายทำละครเรื่องนี้ด้วยกัน เขาเป็นที่นิยมมากว่าเธอมากนัก แต่โฮวอู่ไม่มีแผนที่จะทำตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับเขา เธอจึงพยักหน้ารับคำเขาอย่างว่าง่าย

หลังจากพักกองสิบห้านาที ฉากของนางเอกก็เริ่มต้นถ่ายทำ โฮวอู่นั่งอยู่ด้านข้างรอคอยเงียบๆ อีกสี่ชั่วโมงถึงจะเป็นฉากของเธอ

ฉากของโฮวอู่คือต้องกระโดดหน้าผา ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใช้สลิง

ถึงแม้โฮวอู่จะได้รับบทเป็นเด็กสาวอายุสิบแปด แต่เธอแสดงละครมาแล้วหลายเรื่อง ดังนั้นเธอจึงรู้วิธีใช้สลิง