หลู่เจียว หันไปมองอาจารย์แม่ และตอบออกมาอย่างมั่นใจ "ไม่ต้องกังวล เขาจะไม่เป็นไร"

อาจารย์หญิงมองไปที่ดวงตาที่สงบและอารมณ์ที่สงบนิ่งของนาง และหัวใจของนางก็สงบลงอย่างมากในทันที

กลุ่มคนเดินตรงไปที่บ้านของหลู่เจียว และหลู่เจียว ก็บอกใครบางคน ให้วางท่านเฉินลงบนเตียงในห้องนอนทางทิศตะวันตกของนาง

เมื่ออาจารย์เฉินถูกวางลง หลู่เจียวกำลังจะก้าวขึ้นไปตรวจอาการของอาจารย์เฉิน ก็ได้ยินเสียงร้องอย่างเร่งด่วนของเซี่ยหยุนจิน มาจากห้องนอนทางทิศตะวันออก "หลู่เจียว"

หลู่เจียว กลัวว่า เซี่ยหยุนจินจะลุกจากเตียงเพราะ ความวิตกกังวลและขาของเขาไม่สามารถแตะพื้นได้ หากกระดูกเคลื่อน คงต้องผ่าตัดอีกครั้ง

หลู่เจียว หันกลับมาและเดินตรงไปที่ห้องนอนทิศตะวันออก บนเตียงในห้องนอนทิศตะวันออก ใบหน้าที่หล่อเหลาของ เซี่ยหยุนจิน เต็มไปด้วยความรีบร้อน เมื่อเห็นหลู่เจียวเข้ามา นางถามอย่างรวดเร็วว่า "อาจารย์เป็นอะไรหรือเปล่า รักษาได้ไหม"

หลู่เจียว ปลอบโยน เซี่ยหยุนจิน กล่าวว่า "ไม่เป็นไรข้าจะช่วยเขาเอง เจ้าวางใจได้"

เซี่ยหยุนจิน มองไปที่ หลู่เจียว ด้วยท่าทางที่ลึกล้ำด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ

“หลู่เจียว เจ้าต้องรักษาเขาให้ได้ หากเจ้ารักษาเขาได้ ข้าให้สัญญากับเจ้าเรื่องหนึ่ง โดยไม่มีเงื่อนไข ตราบใดที่ข้าทำได้” เมื่อหลู่เจียวได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของนางเป็นประกาย และมุมปากของนางก็กระตุกโดยไม่รู้ตัว สิ่งนี้นับว่าเป็นเรื่องน่ายินดี

เซี่ยหยุนจิน จะเป็นผู้มีอิทธิพลในอนาคต และนางสามารถใช้เงื่อนไขนี้เพื่อขอให้เขาทำอะไรให้นางได้อย่างหนึ่ง

หลู่เจียว มองไปที่เซี่ยหยุนจิน และพูดอย่างจริงจังว่า "ไม่ต้องกังวลข้าจะรักษาเขาเอง"

นางหันหลังกลับและจากไป อาจารย์เฉิน อาจมีอาการเส้นเลือดในสมองตีบ และเวลาในการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับภาวะสมองขาดเลือดคือสามถึง หกชั่วโมง

ในห้องนอนทางทิศตะวันตก ภรรยาของอาจารย์เฉิน และคนอื่นๆ เมื่อเห็น หลู่เจียวเข้ามาและมองดูนางอย่างร้อนรน "ภรรยาหยุนจิน โปรดตรวจดูสามีของข้า ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา"

หลู่เจียว พยักหน้าและนั่งข้างๆอาจารย์เฉินแล้วตรวจสอบ และในขณะที่ตรวจสอบ เขาถามอาการเกี่ยวกับอาจารย์เฉิน

“ตาเขาเบลอหรือเปล่า จมูกของเขามีเลือดออกหรือเปล่า”

นายหญิงพยักหน้าทันที “ใช่ บางครั้ง เราแค่คิดว่าเขาแก่แล้ว”

หลู่เจียวได้ระบุแล้วว่าอาจารย์เฉินกำลังทุกข์ทรมานจากภาวะเส้นเลือดในสมองอุดตันที่เกิดจากความดันโลหิตสูง

นางมองขึ้นไปที่ภรรยาชราของอาจารย์เฉิน และชายหนุ่มสองคนที่อยู่ข้างหลังนางซึ่งดูคล้ายกับอาจารย์เฉินมาก นี่คงจะเป็นลูกชายของอาจารย์เฉิน

“ท่านอาจารย์เฉินเป็นโรคความดันโลหิตสูง กล่าวคือ ตับหยางทำงานมากเกินไป ทำให้ไตพร่อง และสมองขาดเลือดจากความดันโลหิตสูง ดังนั้นเขาจึงอยู่ในอาการโคม่า”

“อาการเบื้องต้นของเขา คือภาวะสมองขาดเลือด ตอนนี้ก็อยู่ในระยะกลางแล้ว" ภรรยาอาจารย์เฉิน และลูกชายสองคนของตระกูลเฉิน ต่างประหม่าแล้วมองที่หลู่เจียว และพูดว่า "เขาจะไม่เป็นไรใช่หรือไม่"

หลู่เจียว ส่ายศีรษะแล้วพูดว่า "ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะให้ยาเขาทันที”

เพียงให้น้ำเกลือก็สามารถล้างหลอดเลือดได้อย่างรวดเร็ว แต่หากคนจำนวนมากเห็นมัน มันก็คงไม่ดีเท่าไหร่ หลู่เจียว จึงไม่สามารถเอาของเช่นน้ำเกลือออกได้ นางจึงตัดสินใจให้ อาจารย์เฉิน ฉีดพร้อมกับยาต้านเกล็ดเลือดและยาบำรุงประสาท แต่ถึงแม้จะฉีดยา นางก็ไม่ต้องการให้ครอบครัวเฉินเห็นมัน เมื่อหลู่เจียวคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นางก็มองดูภรรยาและลูกชายของอาจารย์เฉิน แล้วพูดว่า 

"พวกท่านออกไปก่อน แค่ให้หมอฉีอยู่ช่วยข้า”

ลูกชายสองคนอยากจะอยู่ต่อ แต่กังวลว่ามันจะส่งผลต่อการรักษาของบิดา ดังนั้นพวกเขาจึงหันหลังกลับและเดินออกไปโดยไม่พูดอะไร

หลังจากนั้น หลู่เจียว ก็เดินไปที่ด้านข้างของห้องทันทีและหยิบยาละลายลิ่มเลือดและเข็มออกมา จากพื้นที่มิติ

ฉีเหล่ยมองดูสิ่งของในมือของหลู่เจียวด้วยความประหลาดใจ เพราะเขาไม่เคยเห็นพวกเขามาก่อน “อาจารย์ นี่คืออะไรน่ะ?”

หลู่เจียวเลิกคิ้วขึ้นและพูดเบาๆ ว่า "นี่คือสิ่งที่อาจารย์ของข้าที่เคยสอนข้ามาก่อน ทิ้งไว้ให้ข้า เจ้าสามารถฉีดยาเหลวเข้าเส้นเลือดได้ แต่มีไม่มากนัก"

พอเอ่ยจบ หลู่เจียวก็คิดขึ้นมาได้ว่า ยาในพื้นที่มิติของนาง มีไม่มากนัก ถ้าหากมีผู้ป่วย หากยาหมด ยาไม่พอจะทำยังไง ในอนาคต?

หลู่เจียว คิดถึงน้ำพุจิตวิญญาณและการขาดยาในยุคนี้

จู่ๆ นางก็มีความคิดในใจ นางสามารถเปิดโรงงานผลิตยาและทำยาต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อผู้คนได้ ในโลกอดีตนั้น มีหลายโรคที่ไม่ร้ายแรง เหมือนโรคไข้หวัด มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยหากมียารักษา แต่ปัญหาคือไม่มียา หลายๆคนจึงได้ตายลงไป…

ในขณะนี้ หลู่เจียว ก็ครุ่นคิด รู้สึกว่าเมื่อนางมีน้ำพุแห่งจิตวิญญาณ บางทีนางอาจจะทำสิ่งดี ๆ ให้กับประเทศและประชาชน

ในห้องนั้น หลู่เจียว กำลังคิดถึงบางสิ่งในใจ แต่แขนของนางก็ไม่หยุดเคลื่อนไหว นางรีบดูดยา สลายลิ่มเลือด เข้าไปในหลอดเข็ม เปิดแขนของ อาจารย์เฉิน และเริ่มฉีดของเหลว สลายลิ่มเลือด ทางเส้นเลือด

หลังจากฉีดสารละลายละลายลิ่มเลือด นางหยิบแอสไพรินซึ่งเป็นสารต้านการรวมตัวของเกล็ดเลือด และซิติโคลีนซึ่งบำรุงประสาท ให้แก่อาจารย์เฉิน และป้อนอาหารเหลวให้เขา

ฉีเหล่ยมองดูทั้งหมดนี้ด้วยความประหลาดใจ เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร สิ่งที่อาจารย์นำออกมา คือสิ่งที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน แม้แต่ยาแบบนี้ เขาก็ยังไม่เคยเห็นมาก่อน

“เมื่อกี้อาจารย์ให้ยาอะไรกับอาจารย์เฉิน?”

“ยาต้านเกล็ดเลือดและยาบำรุงเส้นประสาท”

หลังจากที่หลู่เจียวพูดจบ นางอธิบายให้ฉีเหล่ย ถึงโรคของอาจารย์เฉิน และดูว่าจะรักษาอย่างไร

ฉีเหล่ยกำลังสับสน "ยาต้านเกล็ดเลือดและยาบำรุงประสาทคืออะไร"

"ยาต้านเกล็ดเลือดคือการป้องกันไม่ให้สารในเลือดจับตัวเป็นลิ่มเลือดและทำให้เส้นเลือดในสมองอุดตัน ขณะที่ยาบำรุงประสาทใช้รักษาเส้นประสาทและระบบประสาท"

หลู่เจียวอธิบาย อีกครั้งและสุดท้ายก็พูดว่า "ที่จริงแล้วเจ้าสามารถใช้ Salvia, Panax notoginseng, ดอกคำฝอยและปลิงรักษาโรคดังกล่าวได้"

ฉีเหล่ยพยักหน้าและดูเหมือนจะเข้าใจว่าผู้ป่วยคงอยู่ในภาวะเส้นเลือดอุดตัน ในเส้นเลือดในสมอง ดังนั้นนางจึงใช้ยา เพื่อขจัดความแออัดในเส้นเลือด

อาจารย์บอกว่าต้านเกล็ดเลือดและบำรุงเส้นประสาท ซึ่งก็น่าจะมีความหมายเดียวกัน แบบนั้นหรือเปล่า

ในความเป็นจริง เมื่อ หลู่เจียว ให้อาหารอาจารย์เฉิน เพื่อทานยา นางก็เติมน้ำพุจิตวิญญาณด้วย น้ำพุจิตวิญญาณ ไม่เพียงแต่สามารถเสริมสร้างร่างกาย ควบคุมเส้นชีพจร แต่ยังเพิ่มคุณสมบัติทางยาเพิ่มขึ้นอีกด้วย

ดังนั้น ไม่นานหลังจากให้อาหาร อาจารย์เฉิน ก็ตื่นขึ้นทันที ทั้งหลู่เจียว และ ฉีเหล่ยในห้องต่างก็ตกใจ และทั้งคู่ก็มองไปที่อาจารย์เฉิน บนเตียงพร้อมกัน

ฉีเหล่ยเป็นผู้นำและกล่าวว่า “อาจารย์เฉิน ท่านรู้สึกยังไงบ้าง”

อาจารย์เฉินคิดว่าฉีเหล่ยเป็นคนช่วยเขาเอาไว้ เมื่อเขาเห็นฉีเหล่ย เขาก็เปิดปากขอบคุณฉีเหล่ยทันที “ขอบคุณท่านมาก”

ฉีเหล่ยรีบโบกมือและชี้ไปที่หลู่เจียวด้านข้างแล้วพูดว่า "เป็นอาจารย์ของข้า"

หลู่เจียวกลอกตาไปที่ฉีเหล่ย และฉีเหล่ยก็พูดอย่างรวดเร็วว่า "ท่านหญิงหลู่เป็นคนช่วยท่าน" 

ฮูหยินเฉิน และครอบครัวเฉิน ที่อยู่นอกบ้านเมื่อได้ยินการเคลื่อนไหว พวกเขาก็รีบผลักประตูและเดินเข้าไปอย่างตื่นเต้น

อาจารย์แม่และลูกชายสองคนของตระกูลเฉิน เมื่อเห็นอาจารย์เฉิน ตื่นขึ้น มา และพวกเขาทั้งหมดก็วนเวียนไปรอบๆ อย่างมีความสุข

“ท่านพี่ ท่านรู้สึกยังไงบ้าง”

“ท่านพ่อ ท่านเป็นยังไงบ้าง” ในห้อง อาจารย์เฉินพยักหน้าไปทางภรรยาและลูกชายคนโตของเขา จากนั้นเขาก็หันไปมองที่หลู่เจียว อารมณ์ของเขาซับซ้อนอย่างอธิบายไม่ถูก ผู้หญิงคนนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง

ถ้านางไม่เข้าไปแทรกแซง เซี่ยหยุนจินก็คงจะเป็นลูกเขยของเขาไปแล้ว ในเวลานั้น เขาก็ได้ขอให้เขาแต่งงานกับลูกสาวของเขาแล้วด้วย

ลูกสาวของเขาเสียชีวิตด้วยอาการป่วยโดยไม่คาดคิดเพราะการแทรกแซงของผู้หญิงคนนี้ เขาเชื่อเสมอว่าลูกสาวของนางเสียชีวิตด้วยอาการป่วย สาเหตุส่วนใหญ่เป็นเพราะเซี่ยหยุนจิน แต่งงานกับผู้หญิงอีกคนด้วยอารมณ์หดหู่ และซึมเศร้ามากเกินไป

เพียงแต่ว่า อาจารย์เฉินไม่ได้คาดคิดว่า ในท้ายที่สุด จะเป็นผู้หญิงคนนี้ที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้…