ที่แท้ชายแก่คือหนุ่มรูปงาม

"เจ้าชื่ออะไร" เจ้าเมืองถามกามี่ที่กำลังจะเดินออกไป "ใจคอเจ้าจะเดินเปลือยออกไปเลยรึ รอสักครู่เถิด เดี๋ยวข้าไปหาเสื้อผ้ามาให้" เขาเอ่ยรั้งเธอ "งั้นรึ เช่นนั้นก็หามาสิ" กามี่กลับมานั่งบนเตียง เธอเงี่ยหูฟังเสียงลมหายใจของชายแก่ด้านนอก ให้ตายเถอะ เขาไม่คิดจะกลับไปเลยหรือ

"เสื้อผ้าข้าเอง เจ้าใส่แก้ขัดไปก่อนเถอะ" เจ้าเมืองหอบเสื้อผ้ามาหลายชุด "เจ้าเลือกเอาเองแล้วกัน" เขาบอกเธอแล้วเดินหนีไป

"ตัวใหญ่เทอะทะนัก ข้าเสกเอาเองก็ได้" กามี่ร่ายมนต์เสกชุดกระโปรงสีหวานมาสวมใส่ เธอมองหาเจ้าเมืองแต่ก็ไม่รู้หายไปที่ไหนแล้ว พลังจิตก็สัมผัสไม่ได้ แต่ช่างเถอะ อย่างไรเสียเธอก็จะไปแล้ว

"อ่าาาา"

กามี่เปิดประตูมาเจอกับชายแก่ผู้นั้น เขาพุ่งเข้ามากอดเธอ ถึงจะอยากอุ้มนางไปดูดพลังแต่เพราะร่างกายแก่ชราเขาเลยไม่มีเรี่ยวแรงจะทำ

"เห็นแก่จิตวิญญาณที่ใกล้เสื่อมสลาย ข้าจะเมตตาเจ้าแล้วกัน" กามี่หายตัวไปพร้อมกับชายแก่ เธอพาเขาเข้ามาในป่าภูต ผืนป่าที่โอบล้อมด้วยพลังภูตผีพลันสว่างไสวขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ

"จะ เจ้า" ชายแก่ตกใจจนตาเหลือก "เจ้าทำได้อย่างไร" อยู่ๆพวกเขาก็มาโผล่ที่ป่าภูต ป่าที่เคยดำมืดมีแต่พลังงานลบกลับกลายเป็นสดใส ดอกไม้พิษเปลี่ยนเป็นดอกไม้สีสันสดใส ส่งกลิ่นหอมหวนออกมาจนเขาไม่อยากจะเชื่อ

"ข้าทำได้มากกว่านี้อีก" เธอกระซิบข้างหูชายแก่ ฉับพลันผิวหนังเหี่ยวย่นก็เปลี่ยนเป็นเต่งตึง ใบหน้าที่มีแต่ริ้วรอยก็กลับมาหล่อเหลา ชายที่เคยแก่ถึงขั้นนั่งลงคำนับเธอ เขาเอาหัวโขกพื้นอยู่หลายที ดีใจจนน้ำตาไหล

"ถือว่าข้าเห็นใจเจ้า พลังนี้จะทำให้เจ้าหนุ่มแน่นไปเป็นร้อยปี" เธอมองใบหน้าดุจเทพสร้างของเขาอย่างพึงใจ ชายคนนี้รูปงามนัก คิดไม่ผิดจริงๆที่เธอช่วยเหลือ

"ท่านเป็นใคร มาจากดาวไหน เหตุใดจึงต่ออายุให้ข้าได้ทั้งที่ไม่ได้ร่วมรักกัน" เขายังไม่ลุกขึ้น เอ่ยถามเธออย่างสงสัย

"รู้ไปแล้วได้อันใด มาเถิดพ่อหนุ่มรูปงาม เดินตามข้ามา"

เขาเดินตามเธอราวต้องมนต์ กลางป่าภูตปรากฎเตียงที่ทำจากทองคำขึ้นมา ภูตน้อยใหญ่วิ่งหนีกระเจิดกระเจิง พวกมันถึงกับมุดลงไปใต้ดิน เทพีสวรรค์มาที่นี่ทำไมกัน หรือนางจะทำลายป่าภูต

นี่มันจะต้องตายแล้วรึ

"ไม่มีภูตเลยสักตน" ชายหนุ่มพูดอย่างแปลกใจ กามี่ยิ้มเล็กน้อย เธอดันเขานอนลงบนเตียงทองคำ

"หากข้าช่วยใครแล้วต้องมีสิ่งตอบแทน เจ้ามีสิ่งใดให้ข้าหรือไม่" เธอถามแล้วจูบริมฝีปากหนา "ข้ามีแต่ตัว" เขาดันเธอออกเพื่อจะได้เอ่ยคำ "เช่นนั้นข้าขอตัวเจ้า" เธอบอกก่อนจะช่วยเขาถอดเสื้อ

"เจ้าชื่ออะไร"

"เยดุ" เขาตอบเสียงแผ่วเบา สองเต้าอวบอั๋นของเธอถูกเขาบีบเคล้นอย่างมันส์มือ