Your Wishlist

เทพีร่าน(PWP/NC) ((nc)ถูกเจ้าเมืองรังแกจนรูกลวงโบ๋)

Author: กระแทก

เรื่องราวของนางเทพีร่านๆที่ถือโอกาสหนีไปเสพสมเรื่องอย่างว่าในโลกมนุษย์ "อูยย ใหญ่ๆอย่างนี้ คงจะคับแน่นดีแท้ พ่อหนุ่มลองแหย่เข้ามาตรงนี้ได้หรือไม่" "กามี่ จะ เจ้า แม้แต่ศัตรูก็ยังไม่เว้น เจ้านี่มัน"

จำนวนตอน :

(nc)ถูกเจ้าเมืองรังแกจนรูกลวงโบ๋

  • 14/05/2565

(nc)ถูกเจ้าเมืองรังแกจนรูกลวงโบ๋

"โอ้ ที่แท้ชาวดาวกามาป่าเถื่อนถึงเพียงนี้" กามี่พึมพำกับตัวเองในขณะที่เธอถูกเจ้าเมืองแบกอยู่ "เจ้าเป็นใคร เราจะไปที่ใด" เธอจะหวาดกลัวไปใยในเมื่อเธอเป็นอมตะ มนุษย์ทำร้ายเธอไม่ได้อยู่แล้ว

เจ้าเมืองแบกเธอมาที่บ้าน ท่ามกลางสายตาคนนับสิบที่มองมา

ปังงงงง

เขาปิดประตูใส่หน้าชายแก่ที่จะเข้ามาในบ้านกับเขา "เจ้าเมือง ขอนางให้ข้าด้วยเถิด ผิวหนังข้าเหี่ยวย่นหมดแล้วท่านเห็นหรือไม่" ชายแก่ไร้คู่นอนมานานหลายเดือน จากที่เคยหนุ่มแน่นหล่อเหลาก็กลายมาเป็นชายวัยไม้ใกล้ฝั่งเช่นนี้ หากยังไม่ได้มีเซ็กส์เพื่อต่ออายุ อีกไม่นานเขาต้องหมดอายุขัยแน่

"ถึงกับกล้าขอสตรีของเข้าเชียวรึ" เขาตะคอกใส่คนด้านนอก และเสียงของชายแก่ก็เงียบลง แต่กามี่สัมผัสพลังจิตเขาได้ ชายแก่ยังรออยู่หน้าประตูไม่ไปไหน

"พวกเจ้าช่างมีชีวิตแปลกประหลาด" เธอไม่เขินอายสักนิดที่ต้องยืนเปลือยกายต่อหน้าบุรุษ มือขาวผ่องขยำหน้าอกอวบอิ่มของตนให้เจ้าเมืองดู "เจ้าขยำเป็นไหม แบบนี้น่ะ" เธอจับมือเขามาวางที่หน้าอก "เจ้าช่างร่านนัก" เขาฉีกทึ้งเสื้อผ้าตัวเองจนขาดวิ่น "รุนแรงเสียจริง" เธอคิดในใจ

ลำลึงค์ของเจ้าเมืองเป็นสีทองอร่าม กามี่มองมันอย่างแปลกใจ "ข้าสะสมพลังจนได้รางวัลเป็นลึงค์ทองคำ" เขาพูดอย่างภาคภูมิใจ มือใหญ่สาวชักลำลึงค์ขึ้นลง "อ่าาาาา" เขาแหงนหน้าคราง กามี่คว้าจับส่วนนั้นเขาบ้าง มันผงกหัวรับสัมผัสจากเธอหงึกๆ "ช่างใหญ่โตนัก" เธอยิ้มถูกใจ

แต่ไม่ว่าลำลึงค์เขาจะใหญ่ยาวแค่ไหน ปากเล็กๆของเธอก็อมมันเข้ามาได้ เจ้าเมืองครางกระเส่า ควันสีดำเข้มปกคลุมทั่วร่างเขา ขั้นตอนการต่ออายุใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว

"อะ" กามี่ถูกเจ้าเมืองจับเหวี่ยงมาที่เตียง ร่างเธอลอยละลิ่วหล่นตุ้บลงบนที่นอน เขาพุ่งพรวดมาหาเธอด้วยความเร็วจนมองแทบไม่ทัน ตอนนี้สีดำคลุมไปทั่วห้องแล้ว เขาปล่อยกลิ่นอายคาวคลุ้งออกมา มันเป็นเหมือนยาปลุกกำหนัด กามี่เสียวซ่านในช่องทางคับแคบ สองร้อยกว่าปีมาแล้วที่เธอไม่ได้สัมผัสกับความสุขสม

"โอ๊ยยย เจ้าทำอันใดอยู่ สอดของเจ้าเข้ามาสิ" กามี่เสียงสั่นเครือ ช่องทางของเธอขมิบตุบๆ น้ำสีใสเยิ้มแฉะเต็มรู

"คนงาม ข้าจะทำให้เจ้ามีความสุข" ลำลึงค์ของเขาขยายใหญ่ขึ้นราวกับมีเวทมนต์ ส่วนหัวที่บานฉ่ำเหมือนดอกเห็ดถูเคล้นที่ปากรูกามี่

"อูยยย ใส่เข้ามาอีกสิ อ๊าาาาา"

เจ้าเมืองดันลำลึงค์เข้ามาสุดโคน "โอ้ คนงาม เหตุใดจึงคับแน่นนัก" เขากัดฟันกรอด เสียวหัวลึงค์จนหน้าท้องเกร็ง "เร็วเข้า ทำแรงๆที" กามี่ใบหน้าเหยเก ขาเธอสั่นพั่บๆ ลำลึงค์เขาใหญ่โตนัก ทำเธอจุกถึงท้องน้อย

"อะ อ๊าๆๆๆๆๆ ดีเหลือเกิน อูยๆๆๆๆ" เธอเด้งรับแรงกระแทกจากเขา หัวลึงค์กระแทกจุดเสียวเธอซ้ำๆ เธอครวญครางเหมือนใจจะขาด ลำยาวๆครูดสีช่องทางเธอเข้าๆออกๆ มันทำเธอรุ่มร้อนจนต้องผวาคว้าเขามากอดไว้

"อื้อ อ่าาาาา" เจ้าเมืองประกบจูบเธอ เขาสูบเอาพลังเธออย่างตะกละตะกลาม "อ่า พลังเจ้าเยอะนัก ข้าอายุยืนขึ้นหลายปีแน่" เขาพูดอย่างพอใจ ก่อนจะพลิกตัวเธอนอนคว่ำ

 

"แอร๊ย เสียวววว" กามี่กัดผ้าปูที่นอนแน่น เจ้าเมืองจับสะโพกเธอยกโด่ง ใช้ลิ้นฉกเลียรูเธอระรัว

"อูยย ดีจังเลย อูยๆๆๆๆๆ" เธอขมิบรูตอดลิ้นเขา เขาพลันมีอารมณ์ขึ้นมาอย่างรุนแรง เพียงคิดว่าถ้าสอดใส่เข้าไปจะโดนตอดรัดแค่ไหน ลำลึงค์ก็ปวดหนึบจนต้องจับเสียบช่องทางของเธอ "โอ้ คนงามของข้า อ่าาา เจ้าช่างคับแน่น" เขาขยำสะโพกกลมกลึงไม่หยุด "แอร๊ย แรงขึ้นอีก แรงขึ้น อ่าๆๆๆๆๆๆ" เธอร้องเสียงหลง น้ำกามไหลอาบเต็มง่ามขา เวลาโดนกระแทกได้ยินแต่เสียงแจ๊ะๆ

"โอ้ๆๆๆๆๆๆๆ" เจ้าเมืองครางเสียงดัง แม้กระทั่งชายแก่ที่ยืนอยู่หน้าบ้านเขายังได้ยิน "เจ้าเมืองโชคดีนัก" ชายแก่กัดฟันพูดอย่างริษยา

 

"อะ เจ้า อ๊าๆๆๆๆๆ" กามี่ร่อนสะโพกสู้เจ้าเมืองพั่บๆ ลำลึงค์เสียบลึกทำเธอเสียวสุดขีด เสียงครางของเธอดังลั่นห้อง ร่างบอบบางสั่นระริก เสียวซ่านจนใจแทบขาด(ถึงเธอจะไม่มีหัวใจ แต่คิดว่าคนใจจะขาดก็คงเป็นเหมือนเธอตอนนี้)

"อะ ข้าขอหลั่งในตัวเจ้า อ๊าๆๆๆๆๆ" ไม่ต้องรอให้กามี่ตอบรับ เจ้าเมืองก็ปลดปล่อยน้ำกามเข้าช่องทางเธอจนหมดทุกหยด "อูย อย่าพึ่งเอาออก อ๊าๆๆๆๆๆ" เธอหลับตาพริ้ม เสียวกระสันมากเมื่อน้ำอุ่นๆถูกฉีดเข้ารู ช่องทางเธอขมิบอย่างแรง แล้วเธอก็กระตุกเฮือกๆ น้ำอยากสีใสไหลเยิ้มออกมาบ้าง

"อ๊าาา เสียวเหลือเกิน โอ๊ยยยย"

"ข้าไม่กลับสวรรค์แล้ว" เธอแอบคิดก่อนช่องทางจะเป็นรูกลวงโบ๋เมื่อเจ้าเมืองถอนลำลึงค์สีทองอร่ามออกมา

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป