Ninja of chaos ตอนที่ 2 เอลฟ์ฟอร์แคร์ (2)

          ซามูเอลมองเด็ก ๆ ดวงตาสีฟ้าของเขาแม้มันจะดูเป็นประกายมีแววใจดี แต่เด็ก ๆ ก็อดที่เกรง ๆ ไม่ได้เพราะมันดูไม่ออกเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่

        “จะจ้องหน้าข้าอีกนานมั้ยเนี่ย บอกรายละเอียดของงานมาสิ” ซามูเอลถาม จางสะดุ้งแล้วพูดว่า

         “หมู่บ้านของเราโดนโจรปล้นครับ มาเรื่อย ๆ พวกเราจะไม่มีอะไรกินอยู่แล้ว”

      “เจ้าเป็นชาวเทียนไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมไม่แจ้งทางการ ทหารของเทียนน่าจัดการกับโจรได้นี่”  ซามูเอลถาม จางเริ่มไม่พอใจ และพูดว่า

       “ก็พวกเราเป็นชนกลุ่มน้อย อีกอย่างหนึ่งพวกเราอยู่ห่างกับเมืองหลวงมาก กว่าจะมาถึงก็ตายหมดแล้ว ทำไมต้องถามแบบเดิมซ้ำด้วย”

      “นี่อย่ามาใช้อารมณ์กับข้า เรายังไม่ตกลงจ้างงานกัน อีกอย่างข้าจะไปรู้เหรอ เจ้าเจออะไรมาบ้าง”  ซามูเอล พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อ ๆ จางเงียบ มิก้าเลยพูดว่า

       “ตกลงเจ้าจะช่วยมั้ย มันเสียเวลานะเนี่ย”

       “นี่ข้าต้องถามรายละเอียดงานก่อนสิ จะได้ตัดสินใจถูก เอาล่ะ ไอ้โจรที่ว่าเป็นมนุษย์หรือเปล่า”         ซามูเอลถาม จางนิ่งไปเขาไม่กล้าพูดเพราะกลัวว่ามิก้าจะเปลี่ยนใจไม่ช่วย แต่ตากลับรีบพูดว่า

        “มันเป็นพวกเอลฟ์ค่ะ และก็มีโทรลผัวเมียตามมาด้วย”

มิก้ากับซามูเอลไม่ได้ตกใจมาก เพราะสำหรับคนที่เป็นนักผจญภัยนั้น จะเจอกับพวกอมนุษย์ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

            “เอาจริงดิ ! แน่ใจนะว่าโทรล” ซามูเอลถาม โทรลนั้นคือ สัตว์ประหลาดที่เกิดมาในช่วง ที่เกิดกระแสวิวัฒนาการ พวกมันวิวัฒนาการมาจากลิงกอริล่า มีผิวแข็งเหมือนหิน แม้จะมีสติปัญญาค่อนข้างน้อย แต่มันก็ยังมีพละกำลังที่แข็งแกร่งขนาดหักกระดูกมนุษย์ได้ง่าย ๆ เหมือนหักกิ่งไม้แห้ง

            “พวกเอลฟ์ที่ตามมามีลักษณะยังไง” ซามูเอลถามต่อ

            “ก็หูแหลม ตาเหมือนแมว” ตาตอบซื่อ ๆ ซามูเอลเอามือจับหน้าผากแล้วพูดว่า

            “ขอโทษ ข้าผิดเอง มันแต่งตัวยังไง”

            “อ๋อ ! พวกมันไม่สวมเสื้อ และมียางไม้ทาตัว ทาหน้า” จางบอก

            “เอาจริงดิ ! พวกเอลฟ์ฟอร์แคร์ นี่เองพวกเจ้าคงไปขยายที่ทำกิน ไปล้ำแดนมันเข้าล่ะมั้ง” ซามูเอลพูด จางไม่พอใจมาก

            “ไม่ใช่นะ สัตว์เลี้ยงของเราหลุดเข้าไปในเขตของมัน พอพวกมันรู้ว่ามีหมู่บ้านเลยมาปล้น”

            “นี่เจ้านะเลิกมาถามอะไรได้แล้วตกลงจะช่วยหรือไม่ช่วย” มิก้าเริ่มไม่พอใจ ซามูเอลหันมามองเธอแล้วพูดว่า

            “นี่เจ้าน่ะ เป็นพวกสมองกล้ามหรือไง ทำงานไม่ถามข้อมูล เอาล่ะไอ้หนู ที่บ้านทำงานอะไร”  ซามูเอล ถาม มิก้าเริ่มไม่พอใจแต่ก็เก็บอาการไว้