Your Wishlist

น้องหมูนุ่มเอง (นุ่มขายตัวเอง)

Author: Oncloud69_

"หมายความว่าพ่อจะขายนุ่มให้ลุงเขาหรือไง" เพราะความยากจนแสนเข็ญทำให้หมูนุ่มไม่มีทางเลือกมาก ยอมทิ้งความรัก ยอมทิ้งเรียน มีงานอะไรเขก็ทำหมดจนเพื่อนแนะนำแอปนั้นมา 'คืนนี้นุ่มมาไลฟ์นะครับพี่ๆ'

จำนวนตอน : 16

นุ่มขายตัวเอง

  • 23/11/2564

บทที่ 2 (3/3) ; หมูนุ่มขายตัวเอง 


 

"เอาละ เข้าเรื่องเลยดีกว่าที่พี่มาหานุ่มพี่มีงานให้ทำครับ" อชิเริ่มเข้าประเด็นที่เขาตั้งใจมาหาน้องทั้งสองวัน หมูนุ่มหันหน้ามาคุย มือกอดอก คอตั้งเชิด แกล้งกลบเกลื่อนความเขินโดยไว

"มีเงินจ้างไหม นุ่มไม่ทำให้ฟรีหรอกนะ เวลาทุกวินาทีของนุ่มเป็นเงินเป็นทอง" อชิอยากยิ้มขำท่าทีของน้อง ทำไมถึงได้ทำอะไรน่ารัก น่ามองไปหมด เขาจิบน้ำอีกก่อนจะตอบ

"มีครับ มีงานให้ทำสิบวันครับ พี่จ้างวันละหมื่น เราจะพอมีเวลารับงานไหมครับ" คนฟังตาโตตกใจเมื่อได้คำนวณยอดเงินที่จะได้

วันละหมื่น ทำงานแค่สิบวัน แล้วได้เงินแสนกลับมา มันดีกว่าทุกงานที่เขาทำเลย

หมูนุ่มเดินนั่งลงตรงข้ามกับพี่อชิเพื่อสอบถามรายละเอียดของงาน

"แล้วเนื้องานเป็นแบบไหน ทำงานกี่ชั่วโมง ถ้าเลยเวลามีทิปเพิ่มไหม นุ่มต้องรู้รายละเอียดก่อน ไม่ใช่ว่าเห็นนุ่มเป็นเด็กแล้วจะเอาเปรียบได้นะครับ ถึงเราจะรู้จักกันแต่ถ้าต้องการให้ทำงานให้ก็ต้องมีค่าตอบแทน"

คนมากประสบการณ์ในการทำงานยิงคำถามในทันที หมูนุ่มทำงานหลากหลากมา

ทั้งรับจ็อบล้างจาน เด็กส่งพัสดุ งานขายที่ร้านของชำ งานพิมพ์เอกสาร งานแปล งานประดิษฐ์ประดอ งานรำวง งานยกปูนยกไม้เขารับทำหมดหากว่าเห็นมีการประกาศรับจ้าง เจอทั้งเจ้านายที่ดีและคดโกงมาเยอะจึงสั่งสมประสบการณ์ เวลาหางานสักที่เขาจึงต้องรอบคอบให้มาก

หากถามว่าทำไมเขาถึงไม่สมัครงานเป็นหลักแหล่ง นั่นก็เพราะหากเขาทำงานแค่ที่เดียวมันไม่พอต่อความต้องการของเขา

รับงานพาร์ทไทม์ทำแล้วมีเวลาอยู่บ้านเป็นเพื่อนพ่อแถมยังได้ไลฟ์หาเงินอีกทาง ชีวิตเขาก็พอมีเวลาได้จัดสรรในแต่ละวัน

อชิชื่นชมน้องที่อายุแค่นี้แต่กลับมีความรอบคอบ กล้าจะถามในสิ่งที่สงสัย และมีสติพอจะรับมือกับสถานการณ์ตรงหน้า

"เป็นการพิมพ์งานเอกสารครับ พวกพี่ต้องทำรายงานรวมเล่มกันแล้วต้องการคนพิมพ์เอกสารให้ พี่เลยเสนอชื่อเราไปนะครับ" หมูนุ่มร้องอ่อในใจเมื่อพี่อิฐบอก

"มีข้อมูลพร้อมนุ่มแค่พิมพ์ตามก็พอครับ"

"เล่มหนาไหม แล้วต้องจัดหน้าด้วยหรือเปล่าถ้าจัดก็ต้องเพิ่มเงินนะ นุ่มเคยรับงานรวมเล่มมาก่อน นุ่มทำเป็น"

"อา พี่บอกไม่ถูกเพราะมีสามเล่ม ขนาดจะต่างกันหน่อย พรุ่งนี้เรามีเวลาไหมพี่จะมารับไปที่บ้านได้ไปดูงานคร่าว ๆ นะครับ"

"ยุ่งยากจัง ก็แล้วทำไมพี่อิฐไม่พามาเลยล่ะ" ก็ถ้าทำอย่างนั้นเขาก็จะไม่มีเหตุผลมาเจอน้องอีก

"พี่ลืมน่ะ" ร่างสูงแก้ตัวไปก่อน

"ไม่ไหวเลย ก็ไม่ได้แก่เหมือนพ่อสักหน่อยก็ขี้ลืมแล้ว เดี๋ยวนุ่มขอไปดูตารางงานก่อนนะ พรุ่งนี้นุ่มงานเยอะด้วย พี่อิฐรอแป๊บ" ร่างเล็กรีบวิ่งขึ้นไปยังห้องตัวเอง เพื่อหยิบปฏิทินงานลงมาดู อชิมองน้องอย่างตั้งใจ ในปฏิทินจดบันทึกงานแทบทุกวัน เพราะแบบนี้หรือเปล่าน้องถึงได้ผอมลง

หมูนุ่มดูเสร็จแล้วถอนหายใจ เขามีงานสี่ที่คงกลับมาดึก

"วันศุกร์นุ่มว่าง พี่อิฐมารับละกันนะ" คนวางปฏิทินเอ่ยบอก เขาไม่มีเวลามานั่งตามพี่อิฐเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

"แล้วพรุ่งนี้เรามีงานอะไรเหรอ"

"มีงานทั้งวันนุ่มทำสี่ที่อะ กลับมาคงเหนื่อย" กลับมาก็ต้องมาไลฟ์อีก จะทำงานทุกอย่างที่ได้เงิน

"ให้พี่ไปส่งไหม พี่ว่าง"

"ไม่เอาอะ พี่อิฐเอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่อยากทำดีกว่า มาส่งนุ่มก็เสียเวลาเปล่า นุ่มไม่อยากขโมยเวลาชีวิตของพี่มาแค่กับเรื่องแค่นี้ด้วย อีกอย่างนุ่มก็ทำงานจนชินแล้ว" อชิฟังน้องพูดอย่างฉะฉาน เหมือนได้เจอกับน้องคนเดิมที่โตขึ้นกว่าเดิม

"ถ้าพี่อิฐว่างก็ลองไปหาอะไรที่อยากทำสิครับเผื่อมันจะมีประโยชน์กว่าการปล่อยเวลาชีวิตทิ้งนะครับ" คนฟังรู้สึกจุกมากที่โดนน้องสั่งสอน เชื่อแล้วว่าน้องโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่

ไม่มีแล้วน้องคนเดิมที่เอาแต่วิ่งต้อยตามเขาไปทุกที่เหมือนตอนเด็ก

"แล้วพี่อิฐมีอะไรจะคุยอีกไหม นุ่มต้องไปไลฟ์ต่อ" หมูนุ่มถาม เขาก็อยากอยู่กับพี่อิฐแต่มันไม่ช่วยให้เงินงอกออกมา ไปไลฟ์ก็ได้เงินจากยอดโดเนทของคนในนั้น ได้มาสองร้อยสามร้อยก็ดีกว่าไม่ได้เลย

"เราไลฟ์ขายของเหรอ" อชิสงสัย เขาตามโซเชียลมีเดียของน้องทุกช่องทางก็ไม่เห็นว่าน้องจะไลฟ์อะไร

หมูนุ่มมุ่นคิ้วเข้าหากัน จะบอกว่าขายของก็ไม่ใช่ อยู่ในแอปพลิเคชัน InstaXappeal หมูนุ่มขายความเป็นตัวเองมากกว่า

"เปล่าอะ นุ่มขายตัวเองมากกว่า"


22/11/64
กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า