บทที่ 4 เจ้าขอนอนด้วย

"เหนือคืนนี้มานอนกับเจ้านะ" 

"ไม่เอาด้วยหรอกกูต้องทำรายงาน" เหนือสมุทรปฏิเสธเจ้าขาที่กำลังอ้อนวอนหน้าประตูให้ไปนอนห้องของเจ้าตัว เนื่องจากตอนเขาไปอาบน้ำเจ้าขาดูละครอยู่คนเดียว แล้วกลับมีผีโผล่เข้ามาในฉาก คนกลัวผีขึ้นสมองจึงไม่กล้านอนคนเดียว

"แต่ตะกี้มันมีผีออกมาด้วยนะ เจ้ากลัวจริง ๆ" คนหวาดกลัวขยับเข้ามาอ้อน กอดหมอนอิงไว้แนบอก เจ้าขาไม่กล้ากลับห้องตัวเอง

"ไม่มีผีหรอกน่า มันดึกแล้วกูจะทำรายงานเดี๋ยวก็จะนอนแล้ว" เจ้าของห้องพยายามคัดค้านเพราะอยากเห็นเจ้าขาอ้อนเขาอีก

เจ้าขาขยับมานั่งยอง เอามือวางบนตักของเพื่อน สายตาที่ปริ่มน้ำตามันช่างน่าแกล้งให้ร้องไห้ เจ้าขาอยากมีเพื่อนนอนข้างกาย

"ไปนอนด้วยกันนะ เจ้ากลัว" อ่า เจ้าขาไม่เคยรู้ตัวเลยว่าตัวเองน่ารังแกขนาดไหน

"เออก็ได้ งั้นมึงนอนรอบนเตียงดูก่อน ทำรายงานเสร็จเดี๋ยวกูปลุกไปนอนห้องมึงด้วยกัน" เพราะรู้ดีว่าเจ้าขาติดเตียงตัวเองมากจนไม่ยอมนอนที่อื่น เหนือสมุทรจึงตอบตกลงด้วยความใจอ่อน ร่างเล็กพยักหน้าขอบคุณรีบเดินขึ้นเตียงของเพื่อนอย่างรวดเร็ว

"นอนไปก่อน ห้องก็เปิดไฟ มันไม่มีหรอกนะผีน่ะ" แต่คนขี้กลัวก็ยังกลัวอยู่วันยังค่ำ เหนือสมุทรนึกดีใจเมื่อเจ้าขานอนเตียงของเขาแล้ว กลิ่นหอม ๆ ของเจ้าตัวคงติดบนเตียงนอนและหมอนไปอีกหลายวัน

"อย่าทิ้งกันนะ" เจ้าขานอนตะแคงมองเพื่อน ไม่กล้าข่มตาเพราะภาพผีในละครยังคงติดตา

"เออ จะทิ้งไปไหน นี่ก็ห้องกู" เหนือสมุทรพยายามข่มใจมีสมาธิกับการทำรายงานให้มาก กว่าจะทำเสร็จก็ปาไปเกือบตีหนึ่ง สายตาร้ายกาจที่เจ้าขาไม่เคยรู้ว่าเพื่อนสนิทของตัวเองนั้นมีความต้องการทางเพศสูงนั้นชอบมองร่างกายของเขาบ่อย ๆ เหนือสมุทรคิดถึงเจ้าขาทุกครั้งเวลาช่วยตัวเอง

คนขี้กลัวในตอนนี้หลับสนิทไม่คิดห่วงตัวเอง นอกจากจะกลัวผีขึ้นสมองแล้วเจ้าขายังหลับลึกอีก นั่นเป็นข้อเสียที่ทำให้เขาเอาเปรียบเจ้าขาโดยที่เจ้าตัวไม่เคยรู้ตัวเช่นกัน

คนนอนกอดหมอนอิงผลิกตัวหันหลัง ชายเสื้อยืดก็ขยับขึ้นถึงเอวจนเห็นก้นลูกพีชที่เขาชอบมันมาก ร่างสูงขยับไปนั่งบนเตียงมือก็ลูบไล้ก้นงอนอย่างเบามือ

เหนือสมุทรก้มลงประชิดแก้ม เขาหอมแก้มเพื่อนที่แอบรักก่อนจะกระซิบข้าง ๆ หู

"ทำรายงานเสร็จแล้ว เราไปนอนกันนะ" บอกพร้อมหยิบหมอนอิงออกจากการกอดของคนนอน แล้วอุ้มเพื่อนร่างบางกลับมานอนห้องเจ้าขาด้วยกัน

ระหว่างทางเดินมายังห้องของเจ้าขา เหนือสมุทรก็ฉวยโอกาสหอมแก้มคนนอนไปหลายฟอด เขาชอบสัมผัสร่างกายของเจ้าขา เพราะมันนุ่มนิ่มไปหมด

จนเมื่อเข้ามาในห้องนอนของเจ้าขาที่เขาเข้าออกเป็นว่าเล่น เนื่องจากเจ้าตัวกลัวผีมากเขาจึงใช้เหตุผลนี้หลอกให้เจ้าขาไม่ต้องล็อกห้องและเจ้าตัวก็ทำตาม น่ารักเหลือเกิน

"อืม" เจ้าขาครางเมื่อถูกวางลงบนเตียงนุ่มของตัวเอง สายตาสะลึมสะลือตื่น เหนือสมุทรเลยยิ้มให้

"นอนกันเถอะ"

"อือ" ว่าแล้วก็ผล็อยหลับไปอีก เหนือสมุทรยกยิ้มร้ายลุกขึ้นไปปิดไฟให้เรียบร้อยแล้วเดินกลับมานอนกอดเจ้าขาบนเตียง

หอมกลิ่นตัวอ่อน ๆ ที่เขาชอบสูดดม

เจ้าขาไม่เคยรู้ตัวว่าเพื่อนที่โตมาด้วยกันแอบชอบและอยากได้เจ้าตัวสุด ๆ ทั้งหมดที่เขาเป็นนั่นก็เพราะมีเพื่อนที่ชอบยั่วตลอดเวลา

จะโทษเจ้าขาหมดก็ไม่ได้ เมื่อตัวเขาเองก็ชอบที่เจ้าขาเป็น ชอบให้แต่งตัวเซ็กซี่ ชอบที่เจ้าตัวมีจริตจะก้าน ชอบความเอาแต่ใจ และชอบที่เจ้าขาไม่มีเพื่อนคนไหนที่ทนเจ้าตัวได้นอกจากเขา เพราะอย่างนั้นเขาจึงได้มาร่วมแชร์คอนโดอยู่ด้วยกันได้

"พรุ่งนี้เช้าตื่นมาออกกำลังกายนะ"

ฟอด เหนือสมุทรหอมแก้มอีกฟอดก่อนเขาจะตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วนอนกอดเจ้าขา ไม่กวนใจคนนอนแล้ว