เราดึงน้องหยกมาระดมจูบอย่างเคย 

น้องหยกหัวเราะร่วนเหมือนเดิม ทั้งๆที่เป็นเรื่องซ้ำๆซากๆ

 แต่น้องหยกกับเรากับไม่รู้เบื่อ พอเล่นกันได้ชั่วครู่พอเป็นสุข

"ต่อค่ะๆ หมอดูโต๊ะหินที่มหาลัยฯ บอกกิ่งเพชรจะพบเนื้อ

คู่ปีนี้.....ฤาจะเป็นความจริง ฮิ ฮิ ฮิ ใช่แล้วจ๊ะคุณกิ่งเพชร เหอ เหอ เหอ

 หมอดูดูแม่นนะค่ะเนี่ย วันหลังเราไปดูกันไหมอา ฮิ ฮิ ฮิ ต่อนะค่ะฟังต่อค่ะ 

กิ่งเพชรจ๋าที่เธอ เขียนไดอารี่ ลบมาห้ารอบแล้ว

 เดี๋ยวเธอก็ลบเขียนใหม่อีก ไปนอนได้แล้วนะจ๊ะกิ่งเพชร

 ไว้สุขภาพจิตดีๆค่อยมาลบแล้วเขียนใหม่นะจ๊ะ ราตรีสวัสดิ์

 อ้าว....ไฉนจบดื้อๆ แบบนี้ละค่ะพี่กิ่ง ฮิ ฮิ ฮิ ไม่เป็นไรค่ะ 

เดี๋ยวส่วนที่เหลือ หยกจัดให้.....ฮิ ฮิ ฮิ

 อุ้ยอา.....มีกลอนแถมท้ายด้วยค่ะอา"

"กลอนอะไรหรือหยก"

"อาฟังนะค่ะ หยกจะอ่านให้ฟัง

............... กิ่งเอย กิ่งเพชร

จะถูกเด็ด ในครานี้ ฤาไฉน

ได้พบกัน วันแรก ประหลาดใจ

เขาเป็นใคร ใยเรา เฝ้าพะวง

นอนไม่หลับ กระสับส่าย ละลายคิด

ใจมันติด คิดถึง คะนึงหา

เห็นแต่หน้า ของเธอ มันลอยมา

ฤาถึงครา แน่แล้ว กิ่งแก้วเอย..........อิ อิ อิ

รู้ตัวเหมือนกันน้า.....พี่กิ่ง.....เสร็จแน่ๆ 5 5 5 5"

น้องหยกอ่านกลอนไปแล้วฟันธงในทันทีว่าน้องกิ่งเสร็จเราแน่

"อย่างนี้ความสำเร็จของอามันเกินห้าสิบเปอร์เซ็นต์หรือยังค่ะ

 นี่ยังไม่รวมความสำเร็จที่มีในวันนี้นะค่ะ แหม.....เสียดายนะค่ะ

 จบเร็วไปหน่อย น้องหมวยเล็กชะตาขาดแล้วค่ะพี่กิ่งขา ฮิ ฮิ ฮิ"

น้องหยกสรุปสถานการณ์เบ็ตเสร็จ เช็คบิลหมวยเล็กเรียบร้อย

"จบน่ะดีแล้วหยก อารู้สึกไม่ดีเลยที่มาบุกรุกโลกส่วนตัวเค้า 

ปิดเถอะหยก นะนะ"

"ได๋ค่ะ.... ได๋ค่ะ....อะไรก็ได้....ด้าย....ด้าย....ด้าย....ได้

 เราไปเตรียมสั่งอาหารเลี้ยงพี่กิ่งกันดีกว่าค่ะ เอาสักเก้าอย่างค่ะ"

หลังจากปิดคอมพ์ เราก็กอดคอ กอดเอวเดินเปลี่ยนอิริยาบถ

 ดูรายการอาหาร พร้อมทำนู่นทำนี่และพูดคุย

"ทำไมตั้งก้าวอย่างละหยก จะทานหมดเหรอ...."

"เราต้องให้ประทับใจพี่เค้าซิค่ะ เดี๋ยวกับข้าวไม่ถูกใจพี่เค้าเราจะทำไงค่ะ

 อีกอย่างของในตู้เย็นเหลือน้อยมาก

 ที่เหลือเราจะได้เก็บไว้ท่านมื้อเช้าไงค่ะ

 เดี๋ยวหยกต้องไปเตรียมของขวัญให้อาเพื่อมอบให้พี่กิ่งด้วยนะค่ะ"

"ต้องมีของขวัญด้วยเหรอหยก เรายังไม่ได้ออกไปซื้ออะไรกันเลยนะ

 แล้วจะเอาอะไรให้กิ่งเค้าบอกอาได้รึป่าวจ๊ะ"

"อาไม่ต้องห่วง เชื่อหัวหยกสิค่ะ

 รับรองสมศักดิ์ศรีลูกสาวเศรษฐีอย่างพี่กิ่งแน่นอนค่ะ

 เอ.....แต่ต้องบอกอานะเนี่ย เดี๋ยวอาทำเสียแผนหมด"

     น้องหยกพูดวกวนเรื่องของขวัญ พลอยให้เราคิดหนักตามเธอ

 แต่เมื่อรอเธอสักครู่เธอก็ขยายให้ฟังว่า

"คือแบบนี้ค่ะอา เดี๋ยวหยกจะไปเอากุญแจบ้านสามดอก

 มีกุญแจประตูรั้วหน้าบ้าน กุญแจเข้าบ้าน และกุญแจห้องนอนพี่กิ่ง

 ใส่พวงกุญแจสวยๆมาให้อาสำหรับมอบให้เธอ

ตอนเปิดงานเลี้ยงเข้าบ้านใหม่ของเธอ มันจะสำคัญหรือไม่แค่ไหน

 มันจะเป็นกุญแจใจด้วยหรือไม่ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับคำพูดของอา

 ที่จะประกอบการมอบกุญแจบ้านให้กับพี่เค้า

 ฉะนั้นอาต้องเรียบเรียงคำพูดที่จะทำให้พี่กิ่งรู้สึกประทับใจ

 และอบอุ่นเมื่อเข้ามาอยู่ในบ้านเรา

 ต้องให้พี่กิ่งเขารู้สึกดีที่สุดกับบ้านหลังนี้

 และทำให้เค้ารู้สึกว่างานเลี้ยงเย็นนี้ มีค่าสำหรับเค้าให้มากที่สุด

 อาเข้าใจหรือยังค่ะ"

"โห.....น้องหยก มาให้อาหอมหน่อยนะจ๊ะ

 ความคิดความปรารถนาดีของหยกที่มอบให้อา

 ทำให้อาปลื้มมากเลย มาให้อากอดหน่อยๆนะจ๊ะ อารักหยกจัง"

     เราไม่ลืมโอบอุ้มจิตใจน้องหยก ที่เธอทุ่มเทการกระทำ

 อีกทั้งมันสมองของเธอเพื่อให้เราได้มีความสุขสมหวัง

 ทุกลมหายใจของน้องหยก ล้วนทำเพื่อเราทั้งสิ้น

 เราเดินเข้าไปกอดและหอมเธอแบบเอ็นดู

 น้องหยกอมยิ้มแล้วนิ่งเหมือนเดิม สักครู่เราจึงสนทนากันต่อ

"น้องหยกรู้ได้ไงว่าพี่กิ่งเค้าชอบเขียนไดอารี่ประจำวัน"

"หยกไม่รู้หรอกค่ะอา แค่เดาถูก

 เพราะคนที่อยู่บ้านคนเดียวมักจะเป็นคนขี้เหงา

 แต่วัยของพี่กิ่งยังไม่ควรจะเหงา ฉะนั้นเค้าต้องหาอะไรทำเพื่อคลายเหงา 

การคุยกับตัวเอง การมีที่ระบายความในใจจึงสำคัญ

 อย่างเช่นเขียนไดอารี่ประจำวัน คุยกับข้าวของตัวเองตอบเองเออเอง

 คุยโต้ตอบกับละครในทีวีเวลาที่มีบทที่ขัดใจตัวเอง

 ร้องเพลงคลายเครียดเป็นต้น บังเอิญหยกเดาถูก ก็แค่นั้นเองค่ะอา"

".....น่าทึ่งจริงๆ เมื่อเช้าน้องกิ่งจัดข้าวของก็คุยกับข้าวของตัวเอง

 อาต้องยอมรับจริงๆแล้ว หยกเก่งตามรอยพระอาจารย์ขงเบ้ง

 ฮีโร่ในใจหยกเลยนะเนี่ย อย่างนี้ต้องให้ฉายาน้องหยกเป็น"

ขงเบ้งน้อย"จริงๆแล้ว เก่งจริงหลานอา

 ว่าแต่อาจารย์ขงเบ้งสิ้นชีพไปนานแล้ว

 แล้วหยกไปเอาวิชาของท่านมาจากไหนกันนะ น่าทึ่งมากเลยจ๊ะ"

"อ๋อ.....ท่านขงเบ้งเป็นต้นแบบและแรงบัลดาลใจ

ที่หยกชื่นชอบมากเท่านั้นค่ะ

 แต่วิชาจริงๆเป็นของพุทธศาสตร์ของเรานี่เองค่ะอา"

"พุทธศาสตร์สอนหยกเรื่อง อะไรแซบที่สุดในโลกด้วยหรือหยก"

"โธ่อา....ไม่รู้เรื่องเลย

 อะไรแซบที่สุดเป็นแค่เรื่องขี้ผงที่มีในพุทธศาสตร์เท่านั้นเองค่ะ

 ขนาดพ่อแม่หยกเป็นด็อกเตอร์

 ยังยอมรับว่าพุทธศาสตร์เป็นศาสตร์สูงสุดที่มีในโลกมนุษย์เลยนะค่ะ

 แม้ความรู้ระดับปริญญาเอกเมื่อเอาไปเทียบกับพุทธศาสตร์

 ยังเป็นแค่ฝุ่นของพุทธศาสตร์เหมือนความใหญ่

ของลูกมะนาวกับโลกของเราเลยค่ะ"

"ขนาดนั้นเลยเหรอหยก"

"จริงๆนะค่ะอา .ฮิ ฮิ ฮิ...." นายท่านมีความปรารถนามากแค่ไหน

 หยกก็มีแผนการให้นายท่านได้มากแค่นั้น

" เพราะหยกมีวิชาที่กล่าวมาประดับความรู้ตนนิดหน่อย

 แบบที่ได้กล่าวไปให้อาฟังแล้วแล... 5 5 5 5"

     น้องหยกชอบใจที่เราชมเธอเก่ง เหมือนฮีโร่ในดวงใจเธอ

 หลังจากนั้นเราก็ไปเตรียมการในเรื่องต่างๆที่จะจัดเลี้ยง

รับน้องกิ่งในเย็น นี้ ทุกอย่างดำเนินไปตามแผนที่น้องหยกวางไว้

 เธอเป็นเด็กคิดละเอียดมาก และมีเหตุผลที่จะตอบคำถามเราเสมอ

 น้องหยกมองสถานการณ์ตั้งแต่น้องกิ่งเข้ามาถึงที่บ้าน

 ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง หลังจากเตรียมกุญแจใจของขวัญ โทรสั่งอาหาร

 แต่แปลกที่เธอสั่งไวน์คูลเลอร์มาตั้งโหลในงานนี้ด้วย

 เราก็ไม่ได้ถามคำถามนั้นกับเธอ เพราะเห็นว่าเป็นของดีกรีอ่อนกว่าเบีย์ร 

และขวดเล็กกว่าเบียร์ จากนั้นเธอก็ไปเตรียมธูปเทียนอย่างละเก้าดอก

 เพื่อให้น้องกิ่งได้ไหว้ขอพรในห้องพระพุทธรูป

 และศาลพระภูมิเจ้าที่ ที่อยู่หน้าบ้าน

"ทำไมเป็นธูปเทียนเก้าดอกละจ๊ะหยก

 ไม่ใช่สามดอกหรือห้าดอกเหรอหยก"

"เที่ยวนี้เราต้องการบำรุงขวัญและกำลังใจค่ะ

 ขวัญและกำลังใจจากเลขเก้าจึงมาก่อนประเพณีนิยมค่ะ

 พี่กิ่งจะได้รู้สึกดีมีรอยยิ้มที่เราใส่ใจเธอไงค่ะ

 ยิ่งถ้าเธอรู้แบบอาว่ามาต้องสามดอกห้าดอก พอเราให้ความกระจ่างเธอ

 เธอจะได้รู้สึกว่าเรามีความจริงใจ เราใส่ใจเธอมากจริงๆ

 ทีนี้เรื่องยากทั้งหลายก็จะเป็นเรื่องง่ายไปหมดค่ะอา"

     เราฟังน้องหยกแต่ละเรื่อง

 ทำให้เราเห็นอนาคตอันสดใสแบบไม่ต้องกังขาเลย

 ใครที่มาเจอแผนการของน้องหยก เป็นต้องเสร็จทุกราย

 เธอรู้คำตอบในสิ่งที่เธอทำอยู่ และพาให้เราได้รู้ด้วย

 และเห็นความสำเร็จเป็นผลตอบแทนตามมาอย่างแน่นอน

 ยกเว้นแต่จอมคนที่สั่งสมบารมีมามากจึงจะต้านทานแรงกระตุ้นที่น้องหยก

จะ สร้างแล้วหยิบยื่นให้ได้ ลำพังกำลังของน้องกิ่งยังไงก็ต้านไม่ไหว

 เรารู้ในทันทีว่าน้องกิ่งไม่รอดแน่ เธอเสร็จเราแน่

 เพียงแต่เราจะทำอย่างไรให้เธอเสร็จเราด้วยความสวยงาม

 เมื่อกาลเวลาผ่านไป วันข้างหน้าหวนกลับมาคิดถึงจะได้มีแต่ความสุข

 ไม่ต้องมีเรื่องบาดใจแสลงใจในภายหลัง อาขอบใจหยกมากจริงๆ

 ที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่ออา เรานึกอยู่ในใจ

     ขณะที่เราคุยกับน้องหยก เตรียมการณ์อย่างนั้นอย่างนี้

 อาหารและของที่โทรสั่งไปทั้งหมดก็มาถึงประตูบ้านเรา เราไปรับ

 จ่ายตังค์ แล้วนำกลับเข้าบ้านกองไว้ที่โต๊ะอาหาร

 น้องหยกช่วยนำวายเข้าแช่ในตู้เย็นต่อ

"อาว่าจะไม่ถามหยกแล้วนา

 แต่ขอถามหน่อยว่างานนี้ต้องใช้วายด้วเหรอจ๊ะหยก"

"ต้องใช้สิค่ะ อย่าดูถูกมันนะค่ะ

 จะคิดว่าสามดีกรีห้าดีกรีคงจะไม่มีอะไร

 ขนาดนี้แหละดีนักแล ฮิ ฮิ ฮิ เดี๋ยวอาคอยดูเอาเองแล้วกัน ฮิ ฮิ ฮิ"

"ตกลงจ๊ะหยก แล้วอาจะคอยดู แต่ตอนนี้อาอยากอีกแล้วอ่ะ

 ให้อาหอมทีนะ นะ นะหรือเราขึ้นไปนอนตากแอร์กันหน่อยไม๊"