"ต่อไปถ้าอาไม่เผด็จศึกเธอ

 อาก็จะไม่ต้องใช้ความพยายามลอบชมความงามเธอมาก ก็จะได้ชมบ่อยๆ 

เธอจะหวงหมวยเล็กกับคนทั้งโลก แต่จะไม่ค่อยหวงกับอา

 เพราะอารู้จักกับหมวยเล็กของเธอแล้ว

 อาอาจจะได้เห็นเธอโป๊ให้ดูเหมือนหยกกับมายก็ได้นะค่ะ

 หยกขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ"

"จริงๆด้วย ตอนที่อาไปช่วยเธอขนของ เธอทำตัวสบายขึ้น

 นั่งไขว่ห้างโดยไม่กลัวสายตาอาว่าจะเห็นหมวยเล็กของเธอ

 เก่งๆจริงๆน้องหยก 5 5 5 5"

"แล้วอาขอโทษพี่กิ่งว่าไงค่ะ"

"อาก็ประคองเธอไปนั้งเก้าอี้แล้วจับเข่าเธอเขย่าๆ

 ให้เธอหายจากขวัญกระเจิงแล้วพูดกับเธอว่า พี่ขอโทษกิ่ง พี่ขอโทษ

 พี่ไม่ได้ตั้งใจ หมวยเล็กของกิ่งใช้เวทย์มนต์กับพี่ พี่ไม่มีกำลังต้านทาน

 ไม่มีกำลังจัดการกับตัวเองให้อยู่ในที่ ในทางที่ถูกต้อง พี่ขอโทษ

 กำลังใจพี่สู้หมวยเล็กของกิ่งไม่ได้ จึงได้มองแบบถูกมนต์สะกด

 จริงๆนะกิ่ง ไม่มีใครสู้ ได้ แม้กิ่งเองก็เคยแพ้มันแล้วเมื่อคืนนี้ไง..

กิ่ง พี่ขอโทษ แบบเนี๊ย"

"สุดยอดอีกแล้ว..5 5 5 5 อานี่เก่งไม่เบาน้า......รู้ว่าหมวยเล็กมีมนต์สะกด

 ใครได้เจอจะๆ รับรองเป็นอึ้งกันทุกคน 5 5 5 5

 ขนาดผู้ทรงฌานแค่ได้กลิ่นไอของหมวยเล็กยังฌานเสื่อม

 แล้วคนธรรมดาจะไปเหลืออะไร 5 5 5 5 แล้วไงต่อค่ะ"

     น้องหยกชักชอบใจหนักข้อ

 เปลี่ยนจากเสียงหัวเราะ ฮิ ฮิ ฮิ เป็น 5 5 5

 เหมือนเธอจะมั่นใจอย่างหนักแน่นในความเห็นตัวเองที่คุยกับเรา

"ตอนแรกเธอโกรธมากเลย มองพี่แบบจะกินเลือดกินเนื้อ

 จ้องหน้าอาตาเขม็งเชียวแหละ อานี้ตัวหดเหลือเท่ามดแน่ะ"

"เดี๋ยวค่ะๆ ไอ้ที่จ้องหน้านั่นอาจจะจ้องเพื่อจดจำ

คนที่จะเป็นสามมีในอนาคตหรือป่าวค่ะ 5 5 5 5

 คิดผิดคิดใหม่ได้นะค่ะ 5 5 5 5"

"หยั่งงั้นเลยเหรอหยก ไม่น่าเชื่อ"

เราเลยกอดปล้ำเลยกับเธอในทำนองบอกเธอว่าความเห็นนี้ถูกใจอาจัง

"แต่พอเธอหายจากอาการนั้นเธอไม่พูดกับอาเลยนะ

 ใช้แต่ภาษาใบ้ไปจนเก็บของเสร็จจึงเริ่มตอบคำอาบ้างนิดหน่อย"

"โธ่อาค่ะ ก็เธอก็ต้องเขินและจิตใจฟุ้งซ่านบ้างเป็นธรรมดาซิค่ะ

 อุตส่าห์ทนุถนอมหมวยเล็กมาตั้งยี่สิบกว่าปี อยู่ดีๆไอ้หนุ่มที่ไหนก็ไม่รู้

 มาเชยชม ฮิ ฮิ ฮิ นี่หยกยังสงสัยอยู่ว่า พี่กิ่งเขามีใจไปเรียนได้ยังไง

 น่าจะนอนซมฟุ้งซ่านฝันหวานถึงหน้าไอ้หนุ่มที่มาก๊อกแก็กกับหมวยเล็ก

 แปลกใจจัง มันผิดปรกตินะเนี่ย แล้งไงต่อค่ะ"

"ตอนแรกๆเธอก็ฟุ้งซ่านอย่างหยกบอกนั่นแหละ

 กว่าอาจะเปิดปากให้เธอพูดมาได้อาเครียดจนผมเกือบหงอก

 นึกว่าเธอโกรธอาไม่เลิก พอเธอบอกไม่ได้โกรธอา เธอโกรธตัวเอง

 กำลังหาวิธีให้อภัยตัวเองอยู่ อาค่อยโล่งใจหน่อย

 แต่อาการเครียดเธอไม่ได้ลดลงเลยนะ ยังนั่งนิ่งคิ้วขมวดชนกัน

 แต่เธอก็บอกอาไม่ต้องห่วงที่เห็นหมวยเล็กเธอ เธอบอกว่าเธอทำใจได้

 แค่เหมือนไปหาหมอให้ตรวจภายในแบบนั้นอ่ะ"

"ไม่มีทางค่ะ รับรองเป็นไปไม่ได้ว่าเธอทำใจได้

 เพราะที่เธอนั่งเครียดจนคิ้วขมวดติดกันก็เป็นเพราะเรื่องอาเห็น

 หมวยเล็กของเธอนั่นแหละค่ะ หยกรับรองล้านเปอร์เซ็นต์

 แล้วอาไปฉวยโอกาสกับเธอหรือป่าวค่ะ

 ทำไมเธอกลับมาบ้านไม่เห็นมีร่องรอยความเครียดเลยค่ะ

 นั่นแน่...มันผิดปรกติ รึอาไปปล้ำเธอ

 จนเธอยอมแล้วสบายใจจนมีสัญญาใจต่อกันค่ะ

 แหง....เลยอาเราเล่นบทตัวโกงซ๊ะแล้ว ไม่น่ารักเลย หยกไม่ให้ลูบแล้ว

 หยกไม่ชอบคนรังแกผู้หญิง เลิกปรึกษาดีกว่า

 หยกไปนอนดีกว่าไม่ยุ่งด้วยแล้วอันธพาล"

     น้องหยกวิเคราะห์สถานการณ์จนตัวเองคิดเตลิดเลยไปไกล

 อยู่กันมาก็เพิ่งเคยเห็นอาการแบบนี้ของเธอเป็นครั้งแรก

 หยกผลักไสมือเราที่กำลังลูบไล้บัวตูมเธอเล่น

 แถมทำท่าจะเดินหนีจากไปอีก เราต้องดึงมือเธอไว้ แล้วพูดกับเธอว่า

"มันไม่ใช่อย่างหยกคิดนะจ๊ะ ทนฟังอาเล่าต่ออีกหน่อยให้จบสิจ๊ะ

 ถ้าอาเป็นแบบหยกว่า อายินดีให้หยกฆ่าอาให้ตายไปเลย ดีไหมจ๊ะ"

     น้องหยกได้สติที่ตัวเองคิดไปไกล ลงนั่งฟังต่อแต่โดยดี

"อาก็เล่าเร็วๆหน่อยสิค่ะ ความคิดหยกไปถึงดาวอังคารแล้ว"

     เธอนั่งหันหน้าเข้าหาด้านข้างเรา ในขณะที่เรานั่งพิงโซพา

 ขมวดชายผ้ายกขึ้นจนเห็นกางเกงใน ลั้งเข้าไปซุกกับน้องจิ๋ม

 จนเห็นเนินขาอ่อนลึกมากกว่าปรกติ

 เราจึงแกล้งแหย่เธอเล่นหวังให้คลายเครียดจากการใช้สมองขบปัญหา 

ทำท่ายกมือขึ้นสองมือเหมือนจะยันตัวเธอออก ลอยอยู่กลางอากาศ

"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ....พอแล้วจ้า.....อิ่มแล้วจ้า.....

อิ่มจิงจิงจ้า......ไม่ไหวแล้วจ้า...5 5 5 5"

     เพียงเท่านี้น้องหยกก็ทำท่ายกมือข้างหนึ่งจะฟาดเรา

 แล้วหัวเราะร่วนแล้วสบถเบาๆว่า

"อา..บ้า....หยกไม่ได้จะให้อากินไข่แดงซ๊ะหน่อย....บ้าเนี่ย...ฮิ ฮิ ฮิ"

     น้องหยกแสดงท่าทางได้น่ารักมาก หน้าแดงอ่อนๆ

 ยางอายของเธอยังสมบูรณ์ดี

"อยู่กันมาตั้งนาน อารมณ์วัยรุ่นของหลานอามาช้าไปรึป่าวจ๊ะ

 ประจำเดือนมาตามปรกติหรือป่าวหือหลานสาว"

"ก็มาตามปรกติซิค่ะ

 ตอนที่ปล่อยให้อาปลอบน้องมายตอนเธออกหักมาซบอกไงค่ะ"

"ปุดโธ่.....เราก็นึกว่าหลานรักช่างใจดีเหลือเกิน

 ปล่อยให้อาหนุงหนิง จุ๋งจิ๊ง กับน้องมายสบายใจ ไม่รบกวนเลย

 ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง 5 5 5 5 ไป...ไปหาน้ำส้มเย็นๆทานกันก่อน

 เดี๋ยวอากับมาเล่าให้ฟังต่อนะ 

เวลาเราเหลือเฟือ ไม่ต้องรีบร้อน นะ นะ นะจ๊ะ"

     น้องหยกยิ้มให้เราอย่างสบายใจ

 ลุกขึ้นกอดเอวโอบไหล่กันและกันเดินเข้าครัว เป็นภาพที่แสนจะอบอุ่น

 ลืมไม่ลง เราเปลี่ยนเรื่องคุยเป็นเรื่องสัพเพเหระ เพื่อให้น้องหยกพักสมอง 

พร้อมหาอะไรเย็นทานจนเสร็จ จึงเอ่ยปากชวนเธอว่า

"วันนี้อารู้สึกร้อนกับอากาศตอนบ่ายนี้จัง

 เราไปเปิดน้ำใส่อ่างแล้วนอนแช่น้ำคุยกันนะหยก"

"ก็ได้ค่ะอา หยกก็ชอบแช่น้ำเหมือนกัน

 ช่วงนี้ชักห่างสระว่ายน้ำนานไปหน่อย"

     เรากอดเอวโอบไหล่เดินขึ้นไปที่ห้องน้องหยก

 น้องหยกเข้าห้องน้ำไปเปิดน้ำใส่อ่างแล้วเดินออกมา

 ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่ลุ่มล่ามของเธอออก

 หน้าอกเธอสวยเหย้ายวนใจไม่เลิกจริงๆ

 คงเพราอายุยังไม่ถึงขั้นที่มันจะโตสุดขีด

 จึงไม่มีร่องรอยความหย่อนยานใด

 แต่ตึงเต่งปลายหัวนมตั้งชี้เด่ได้ตลอดเวลา

 จากนั้นเธอก็ค่อยถอดกางเกงในออก

 ปล่อยให้กุหลาบน้อยของเธอออกมาดูโลก ขนเพชนเธอไม่มากไม่น้อย

 ปิดบังเจ้าสองกลีบกุหลาบ จะว่ามองไม่เห็นล่องลึกตรงกลางก็ไม่ใช่

 แต่มันก็ไม่เปิดเผยร่องนั้นจนให้เราเห็นได้ถนัด

 สะโพกเธออยู่ในวัยเพิ่งเริ่มขยายออก ก้นเธอจึงงอนแต่ไม่ถึงกับกลม

 เราถอดเสื้อกางเกงของเราออกจนหมดเช่นกัน

 มังกรน้อยชี้ตั้งเด่ไปหาน้องหยก น้องหยกเห็นจึงร้องบอกว่า

"อีกและ....ทำไมไม่อยู่ในความสงบบ้างเจ้ามังกรน้อย"

     น้องหยกทำเป็นเสียงดุๆใส่มังกรน้อย เราจึงตอบเธอไปว่า

"เที่ยวนี้เป็นของหยกล้วนๆเลยนะจ๊ะ"

     น้องหยกยิ้มชอบใจ เดินเข้ามาหาเอามือ กอดเอวเราข้างนึง

 อีกข้างก็ไปกำเจ้ามังกรน้อย

"มันต้องอย่างนั้น ค่อยคุยกันรู้เรื่องหน่อย ฮิ ฮิ ฮิ

 ไปลงอ่างซ๊ะดีๆแล้วอย่าดื้ออย่าซน รู้ไม๊ เด็กดีต้องไม่ดื้อนะค่ะ"

     เราสองคนพากันเดินเข้าไปในห้องน้ำที่ตอนนี้มีน้ำรอเราอยู่ครึ่งอ่าง

 เราลงไปนอนพิงด้านที่ไม่มีก็อกน้ำ ปล่อยให้น้ำที่ก๊อกไหลต่อไป

 น้องหยกลงตามหันหลังให้เราแล้วนอนทับมาที่ตัวเรา

 เอาศีรษะพาดบ่าค่อนมาทางอกเราข้างหนึ่ง

 แล้วเอียงแก้มมาถูคางเราเล็กน้อยเราหอมที่ติ่งหูเธอกับไปสองที

 มังกรน้อยอยู่ระหว่างหลังเธอกับตัวเรา

 เราโอบมือขวาไปคลำหน้าอกเธอแล้วคลึงเล่นแบบแผ่วเบา

 ส่วนมือซ้ายไปป้วนเปี้ยนอยู่กับกลีบกุหลาบเธอลูบไล้ไปมา

 บางครั้งก็ดึงขนเพชรเธอเล่นลูดขึ้น พอสุดก็เริ่มดึงใหม่อีก

 ทำแบบนั้นไปให้พอเพลินและเคริ้ม ก่อนจะเริ่มคุยกับเธอต่อในเรื่องน้องกิ่ง

"น้องหยกพร้อมจะเป็นขงเบ้งน้อยต่อให้อารึยังจ๊ะ"

"พร้อมแล้วค่ะ แต่เพลินสบายจัง....."

"อาจอดรถพักใหญ่ที่หน้าประตูบ้านเธอเพื่อให้เธอทำใจ

 ด้วยเพราะเธอเครียดอย่างที่เล่าไป

 อีกอย่างถ้ารีบกลับบ้านเธอจะไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง

 เพราะต้องเจอกับน้องหยกและมาย

 แล้วอาก็ไม่มั่นใจนักว่าเธอหายโกรธอาจริง เธอคงเห็นอาเครียดไปกับเธอ 

เธอจึงอธิบายเพิ่มเติมจากที่เล่าไปว่า"

"ก็กิ่งกำลังคิดว่า แค่หนึ่งวันหนึ่งคืน

 ทำไมเจออุบัติเหตุกับพี่แบบนี้ตั้งสองหน ทั้งที่มันก็เป็นเรื่องธรรมดาๆ

 วิชาการก็เรียนมาแล้ว ตอนนี้ก็เรียนถึงระดับปริญญาโท