Your Wishlist

ความ​บังเอิญ​ (ความ​บังเอิญ​)

Author: xxx555

ผมยิ่งได้ใจ มือผมที่ว่างอยู่เริ่มล้วงลงไป จับก้นเธอแล้วลูบเล่น เธอสะดุ้งโหยงเลย แต่กลับไม่ร้อง ผมลูบไปได้ซักพักก็เริ่มอยากสัมผัสกับเนื้อจริง ๆ เลยล้วงเข้าไปในกระโปรงเธอเลย

จำนวนตอน :

ความ​บังเอิญ​

  • 06/09/2568

ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยเจ๊ฮัว

 เพราะเท่าที่ผมรู้มายัยเจ๊ฮัวอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีลูก ไม่มีผัว

 

ผมรีบเข้าไปข้างในห้องทันทีแล้วยืนรออยู่ข้างประตูที่เปิดอ้าอยู่

 ซึ่งถ้ายัยเจ๊ฮัวเข้ามากว่าจะเห็นผม ผมก็คงประชิดตัวได้แล้ว

 ผมชักมีดที่เสียบไว้ด้านหลังออกมาถือไว้

 

 เสียงอาบน้ำในห้องข้าง ๆ

 เงียบลงแล้ว ยัยเจ๊ฮัวคงจะเข้ามาในไม่ช้า

 มือข้างที่ถือมีดอยู่เริ่มมีเหงือซึมออกมา

 ใจผมเริ่มเต้นแรงเพราะความตื่นเต้น

 

ผมเริ่มกลัวในสิ่งที่ตัวเองกำลังจะทำ จนคิดที่จะหันหลังกลับ

 แต่เหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว เพราะเสียงประตูห้องน้ำได้เปิดออก

 

 พร้อมกับมีเสียงคนเดินใกล้เข้ามา

 แล้วร่างยัยเจ๊ฮัวเริ่มปรากฎให้เห็นแต่ก่อนที่แกจะหันมาเห็นผม

 ผมก็ตัดสินใจจู่โจมทันที

 

ผมยื่นมีดไปข้างหน้าพร้อมกับตวาดใส่แต่ไม่ถึงกับดังมากนัก

"หยุด!!! อย่าขยับ"

แล้วสิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อ

 

 

ยัยเจ๊ฮัวตกใจพร้อมกับชูมือทั้ง 2 ข้างขึ้น

 ทำให้ผ้าเช็ดตัวแกหลุดไปกองอยู่กับพื้น

 จนผมได้เห็นเรือนร่างขาวอวบของแกเต็ม 2 ตา....

 

ผมมองอย่างตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า

 ลืมไปเลยว่าผมมาทำอะไร หน้าอกหน้าใจแกใหญ่มากทีเดียวครับ

 แต่ก็คล้อยลงพอสมควรตามกาลเวลา หน้าท้องแกเป็นชั้น ๆ

 

 จากไขมันที่สะสมแต่ไม่มากนัก

 และสิ่งที่ทำให้ผมตกตะลึงมากที่สุดก็คือ

เนินสามเหลี่ยมตรงหน้าขาของยัยเจ๊

 ฮัวไม่มีขนปรากฎให้เห็นเลยซักเส้นครับ

 เหมือนของเด็ก ๆ ยังไงยังงั้นเลย

 

ไม่รู้ผมมองตะลึงอยู่นานเท่าไหร่

 จนมาได้สติอีกทีตอนที่ได้ยินเสียง

ยัยเจ๊ฮัวร้องว๊ายออกมากพร้อมกับจะก้มไป

 ดึงผ้าเช็ดตัวขึ้นมาปิดร่างกายเอาไว้ ผมจึงตวาดใส่

 

"หยุด ห้ามขยับเขยื่อนอะไรทั้งนั้น" ยัยเจ๊ฮัวชะงัก

"แกเป็นใคร แล้วเข้ามาในบ้านฉันทำไม ออกไปเดี๋ยวนี้นะ

 ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจให้มาลากคอแกออกไป"

 

 

ยัยเจ๊ฮัวขึ้นเสียงใส่ตามนิสัยแก

 ใจผมเสียอยู่เหมือนกันครับเมื่อมันยกอ้างตำรวจขึ้นมาขู่

 แต่จะให้ถอยไปง่าย ๆ ได้ไงครับ เสียฟอร์มแย่เลย

 

"ก็ลองดูสิ ถ้าแจ้งตำรวจเมื่อไหร่ ก็เตรียมตัวตายได้เลย"

ผมขู่ตอบกลับไป (แต่ถ้าแกแจ้งตำรวจจริง ๆ ผมคงต้องเผ่นแหละ)

 

ยัยเจ๊ฮัวหน้าเสียลงเหมือนกันเมื่อโดนผมขู่กลับ

 แต่ก็ยังไม่ยอมเลิกครับ

 

"กะ แกรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร แถวนี้นะ 

ฉัน ฉันรู้จักคนใหญ่คนโตหลายคน 

ถ้าแกยังไม่อยากเดือดร้อนล่ะก็ รีบ ๆ 

ใสหัวออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้" 

แหม คิดว่าผมจะไม่รู้เหรอไงเนี่ย

 

"หึหึ คุณจะเป็นใครมันก็เรื่องของคุณ

 และคุณจะรู้จักใครมันก็เรื่องของคุณอีกนั่นแหละ

 ผมไม่สนใจหรอก ผมสนใจแต่สิ่งที่ผมอยากจะได้แค่นั้น"

 

ยัยเจ๊ฮัวเริ่มรู้แล้วว่าขู่ผมไม่ได้คงจะเริ่มใจเสีย

"ละ แล้วแกต้องการอะไร"

"เงินไงล่ะ ผมต้องการเงิน" ผมพูดพร้อมกับแกว่งมีดไปมา

ยัยเจ๊ฮัวสะดุ้งโหยงเลยแล้วมองมาทางผมอย่างหวาด ๆ

 

 

"อย่าทำอะไรฉันเลยนะ จะเอาอะไรก็เอาไปเลย

 แต่อย่าทำอะไรฉันเลยฉันขอร้อง"

แกพูดเสียงสั่น ๆ

 พร้อมกับเอามือมาปิดบังร่างกายเอาไว้ให้พ้นจากสายตาผม

 

เริ่มหงอแล้วครับงานนี้ เก่งอยู่ได้ไม่เท่าไหร่

 ผมเล่นตามบทของผมต่อ

"เงินอยู่ที่ไหน ไปเอามาเดี๋ยวนี้" ผมตวาดใส่เบา ๆ

 

"ได้ ๆ เดี๋ยวฉันไปหยิบมาให้นะ ตะ แต่ว่า

 ขอให้ฉันใส่เสื้อผ้าก่อนได้มั้ย"

ยัยเจ๊ฮัวก้มลงมองผ้าเช็ดตัวที่กองอยู่บนพื้น

 เหมือนกับอยากจะหยิบขึ้นมา แต่ก็ไม่กล้า

 

"จะใส่ไปทำไม อย่ามาทำโยกโย้ชักช้า ไปเอาเงินมา เร็ว"

ผมอยากจะแกล้งแกครับ

 ให้มันต้องอายที่มายืนแก้ผ้าต่อหน้าใครก็ไม่รู้ สะใจดีจริง ๆ

"เร็ว ๆ"

 

ผมตวาดสำทับอีกที พร้อมกับยื่นมีดไปใกล้ ๆ

 ยัยเจ๊ฮัวตกใจจนต้องถอยหลังไป

 แล้วรีบเดินเปลือยเปล่าไปที่ลิ้นชักบนหัวเตียง

 

 

ผมเดินตามไปติด ๆ มีดจ่อจี้อยู่ที่หลัง

 ระหว่างที่แกกำลังดึงลิ้นชักออกมา

 แกเหลือบมามองผมท่าทางมีพิรุธอยู่เหมือนกัน

 

 ผมเริ่มคิดว่าในลิ้นชักน่าจะมีอะไรบางอย่างที่ไม่ส่งผลดีกับตัวผมแน่ ๆ

 เลยบอกให้แกหยุดอยู่แค่นั้นพร้อมกับสั่งให้แกถอยออกไปก่อน

 

 ยัยเจ๊ฮัวหน้าเสียเหมือนกันครับ

 แต่ก็ต้องทำตามที่ผมบอกเมื่อผมยื่นมีดไปใกล้ ๆ

 

ผมค่อย ๆ เปิดลิ้นชักออก

 ก็พบกระป๋องขนาดเล็กเหมือนกับเป็น

สเปรย์อะไรซักอย่างที่ใช้ฉีดใส่ตาคนแหละ มั้งครับ

 

 นี่ดีนะที่ผมเอะใจก่อน ไม่งั้นล่ะแย่แน่

 ผมหยิบมันออกมาเก็บใส่กระเป๋ากางเกง

 แล้วก็หันไปมองหน้ายัยเจ๊ฮัวที่ขณะนี้หน้าซีดปากสั่น

 

"นี่คิดจะเล่นกันแบบนี้ใช่มั้ย พูดดี ๆ ไม่ชอบใช่มั้ย

 ต้องให้ใช้กำลังใช่มั้ย ถึงจะพูดกันรู้เรื่อง ห๊ะ"

ผมปรี่เข้าหาพร้อมกับชี้มีดไปที่แก

 

 ยัยเจ๊ฮัวร้องเสียงหลงพร้อมถอยหนีไปติดมุมห้อง

 โบกไม้โบกมือห้ามผมเป็นการใหญ่

"ยะ อย่าทำฉันเลย ฉันไม่กล้าแล้ว ฉันผิดไปแล้ว"

 

แล้วแกก็ชี้มือไปยังลิ้นชักอีกฝั่งนึงบนหัวเตียง

"งะ เงินอยู่ในนั้น จะเอาก็เอาไปเลย นะ นะ แต่อย่าฆ่าฉันเลยนะ"

 

ยัยเจ๊ฮัวพูดลิ้นพันกัน ตอนนี้แกคงลืมไปแล้วว่าตัวเองยืนเปลือยเปล่าอยู่

 เพราะมือทั้ง 2 ข้างไม่ได้ยกขึ้นมาปิดนมกับหีไว้แล้ว

 

 เห็นแบบนี้แล้วก็สงสารแกเหมือนกันนะ แต่มาถึงขึ้นนี้แล้ว

 ผมก็ต้องเล่นต่อไปให้สมบทบาทแหละ

 

ผมเดินไปตรงลิ้นชักที่แกชี้ให้ดูแล้วค่อย ๆ เปิดออก

 ตาก็ยังคงจ้องมองยัยเจ๊ฮัวสลับกับในลิ้นชักไปมา

 มีเงินอยู่ในลิ้นชักจริง ๆ อย่างที่ยัยเจ๊ฮัวบอกครับ

 

 เท่าที่เห็นมีอยู่หลายปึกเหมือนกัน ดูเหมือนจะมีทั้งแบงค์พัน

 และแบงค์ห้ารอย ผมไม่ได้อยากจะได้เงินอะไรมากนักหรอกครับ

 

 เพราะที่ผมมานี่ก็เพื่อจะแก้เผ็ดยัยเจ๊ฮัวหน้าเลือดมันเท่านั้น

 แต่ก็ถือเป็นผลพลอยได้ก็แล้วกัน

 

ผมหยิบแบงค์พันออกมาปึกนึงใส่กระเป๋ากางเกงไว้

 แล้วปิดลิ้นชักไว้ตามเดิม ยัยเจ๊ฮัวคงจะงงที่เห็นผมหยิบเงินไปแค่นั้น

 แต่คงจะไม่โง่ที่จะถามผมหรอก

 

 

 และอยู่ไม่อยู่แกก็วิ่งไปทางประตูห้อง

ที่เปิดอ้าไว้อยู่อย่างกระทันหันเลย ครับ

 

ผมยืนตกใจอยู่ครู่เดียวก็มีสติกลับมา

 ถ้าปล่อยให้แกออกจากห้องไปได้ล่ะผมซวยแน่ ๆ

 

 ผมเลยกระโดดขึ้นไปบนเตียงแล้วกระโดด

ลงไปดักหน้าแกเอาไว้ทันก่อนที่แกจะวิ่ง ไปถึงประตู

"คิดจะไปไหน" ผมตวาดใส่แก

 

แกผงะถอยหลังไปเมื่อเห็นผมมายืนดักอยู่ข้างหน้า

 หน้าแกซีดหนักเข้าไปอีกเลยครับตอนนี้

 ผมเองก็ใจหล่นมาอยู่ตาตุ่มแล้วเหมือนกัน

 

มาถึงตอนนี้ใจนึงผมก็อยากจะพออยู่แค่นี้

เพราะคิดว่าแค่นี้ก็น่าจะได้แก้เผ็ด พอแล้ว

 แต่อีกใจกลับไม่อยากเลิกครับ

 

 ยังคงสนุกที่ได้แกล้งแก มันสะใจดี ร้ายกับคนอื่นเค้าดีนัก

 ต้องเจอแบบนี้ซะมั่ง แล้วผมก็ตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ เพราะยังไง ๆ

 ผมก็ไม่ได้กะจะทำร้ายอะไรแกอยู่แล้ว

 

ผมค่อย ๆ เดินย่างสามขุมเข้าไปหาแกอีกครั้ง

 พร้อมกับสายตาที่จับจ้องมองแกอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

 ยัยเจ๊ฮัวทำหน้าเหมือนกับจะร้องไห้ ส่ายหน้าไปมา

 

 ปากพึมพำอะไรอยู่ไม่รู้ แล้วค่อย ๆ ถอยไปด้านหลังเรื่อย ๆ

 โดยรักษาระยะห่างกับผมเอาไว้

 จนแกเดินถอยหลังไปสะดุดเข้ากับเตียงนอนจนหงายหลังขาชี้ฟ้า

 

และนั่นก็ทำให้ผมได้เห็นหีขาวเนียนของแก

อย่างเต็มตาเป็นครั้งแรก 

กลีบแคมทั้งสองข้างอ้าออกจากกันเล็กน้อย

 

เพราะขณะนี้แกนอนหงายกางขาอยู่บน เตียง

 จนเห็นภายในที่เป็นสีชมพูเข้ม

 ผมยืนชะงักอยู่อย่างนั้นตาก็จับจ้องอยู่ตรงเนินหีแบบเด็ก ๆ ของแก

 

จากที่ไม่คิดก็เริ่มคิดแล้วครับตอนนี้ ควยแข็งโด่โดยไม่ต้องสั่ง

 ยัยเจ๊ฮัวยังคงไม่รู้ตัวว่าเปิดหวอออกมาอ้าซ่า

 เพราะมัวแต่ตกใจตะเกียกตะกายถอยหลังกางขากว้างอยู่อย่างนั้น

 

 จนแกเริ่มจะสังเกตุเห็นอาการของผมที่ยืนจังงังอยู่

 พร้อมกับสายตาที่จับจ้องมองหว่างขาแกอยู่ไม่กระพริบ

 

แกก้มลงมองตามสายตาของผมก็ร้องว้ายออกมาเสียงดัง

พร้อมกับเอามือมาปิดเนินหี ไว้แล้วหุบขาลงอย่างเร็ว

 

 ผมพยายามควบคุมสติตัวเองไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน

 แต่ความอยากมันเกิดขึ้นมาแล้วนี่สิครับ แถมรุนแรงมากซะด้วย

 

ผมขยับเดินเข้าไปหาแกอย่างไม่รู้ตัว

พร้อมกับควยที่แข็งตุงจนดันกางเกง โป่งออกมา

 ยัยเจ๊ฮัวมองผมที่ขยับเข้าใกล้ด้วยสายตาที่เบิกกว้าง

 แต่กลับไม่ได้ขยับหนีไปไหน จนผมมายืนอยู่ตรงขอบเตียง

 

"งะ เงินก็ได้ไปแล้ว แกปล่อยฉันไปเถอะนะ 

ฉันรับรองว่าจะไม่แจ้งตำรวจ นะ อย่าทำอะไรฉันเลย"

ยัยเจ๊ฮัวให้คำรับรอง

 

 เหมือนแกจะรู้ชะตากรรมตัวเองนะว่าผมจะทำอะไรกับแก

 ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรแล้วครับ

 มีแต่ความเงี่ยนเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า