กางเกงในแสนบางของเจนเป็นปราการด่านสุดท้าย

  แต่มันต้านทานผมได้น้อยมาก

  ผมแค่เอามือใส่เข้าไปแล้วกระชากออกมาแรงๆ

  กางเกงในตัวน้อยก็ขาดติดมือผมขึ้นมา เจนรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้น

  เธอสู้ไม่ถอย ผมเอาแค่มือขวาจับมือเธอทั้งสองไว้

  ส่วนมือซ้ายก็ดึงเสื้อเธอขึ้นจนเห็นนมคู่งามของเพื่อนผม

 ก่อนจะมาจัดการกับกางเกงของผม

  ผมรูดกางเกงในลงจนควยผมพ้นออกมา 

 แค่นี้ก็พอใช้แล้ว

   เจนร้องลั่นอยู่ใต้ผ้าห่ม หนทางที่เธอจะต่อสู้ผมนั้นไม่เหลืออีกแล้ว

  ผมนอนทาบไปลงบนตัวเธอ แต่เจนยังคงสะบัดรุนแรง

  ขาของเธอพยายามถีบผมออก 

 แต่มันทำงานไม่ได้ตามที่เจนต้องการ

  ลำควยผมเคลื่อนที่เข้าประจำตำแหน่ง

  แต่มันไม่ง่ายเลยถ้าเจนไม่ยอมอยู่เฉยๆ  

ลำตัวของเธอสะบัดไปมาไม่ให้

การปฏิบัติการของผมเป็นไปโดยสะดวกนัก 

"....ก้องทำให้เรามีความสุข ทำตัวให้ดีเหมือนเอ็มแล้วกัน...."

   คำพูดของเจนแว่วกลับมาในหัวของผม เจนเพื่อนรัก...เราขอโทษ

  ผมคิดในใจก่อนจะกดลำควยอย่างรุนแรงเข้าในตัวเจน

  ปลายมันเข้าไปได้เพียงนิดเดียว 

 เจนตาเหลือก ร้องลั่นออกมา แรงดิ้นหนักขึ้นกว่าเดิม

  ผมกดซ้ำอีกครั้ง...มันลงไปจนมิดหัว

  ลำควยเผชิญการต่อต้านการรุกรานจากเจนอย่างเหนียวแน่น

  ลำควยขนาดใหญ่ก็เข้ายากอยู่แล้ว 

ยิ่งเจนอยู่ในภาวะไม่พร้อม ไม่ยอม มันยิ่งยากมากขึ้นไปอีก

  ผมตัดสินใจเดินหน้า

 เพื่อไม่ให้เจนสะบัดมันหลุดออกจากตัวเธอ

   ลำควยเบียดแทรกผ่านปากทางที่คับแน่นลงไป   

ผมชักไม่แน่ใจว่า "ทำตัวให้ดีเหมือนเอ็มแล้วกัน" คือเรื่องนี้หรือเปล่า

 ไอ้เอ็มอาจยังไม่มีไรกะเจนจริงๆ   

แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็ถอยไม่ได้แล้ว

 ผมกดแรงๆอีกครั้งลำควยเข้าไปเกือบสองนิ้ว

  เจนร้องลั่น ตัวสั่นสะท้าน 

 น้ำตาของเพื่อนผมไหลออกมา เธอร้องไห้อย่างหนัก

 แต่มันไม่ช่วยให้ผมเบาควยลง ผมกดซ้ำอีก 

 ข้างในของเจนแน่นมากๆ จนผมเริ่มแน่ใจแล้วว่า

 เจนน่าจะยังไม่เคยเจอเรื่องพวกนี้มาก่อน ควยผมบอกว่า

 น้ำของเธอออกมาแล้ว ความรู้สึกลื่นขึ้นทำให้ผมกดลงไปอีกครั้ง

  ลำควยไหลเข้าตัวเธอไปทั้งหมด

 จนมิดโคนส่วนปลายหัวก็ชนปากมดลูกของเจน

  ของเธอพอดีกับผมจริงๆ..

   ระหว่างที่ผมเผลอซึบซาบความรู้สึกสัมผัส

ในช่องภายในของเจนอยู่นั้น เจนสะบัดดิ้นหลุด

 มือทั้งสองข้างเธอเป็นอิสระ  

สิ่งแรกที่เธอทำคือดึงที่คลุมหัวผมออก ทันทีที่เจนเห็นหน้าผม

  สายตาของเธอที่มองมาที่ผมคือความตกใจ

 ความแปลกใจและความผิดหวังอย่างที่สุด

  เธอเอามือดึงผ้าห่มออกจากปาก

ก่อนจะตะโกนใส่ผมและดิ้นรนจะให้ควยผมหลุดออกจากตัวเธอ

   "ไอ้เชี่ยก้อง อย่าทำนะ..... มึงทำกูทำไม..ฮืออ ออกไป......ไอ้เหี้ย...."

   สายไปแล้วเจน....ลำควยทั้งหมดอยู่ในตัวเธอ 

 ผมยังคงกดเอาไว้ ในขณะที่เจนดิ้นรนจะให้มันหลุดออกมา

  แต่เหมือนยิ่งดิ้น ยิ่งเจ็บมากขึ้น แม้ผมจะไม่ขยับตัวสักนิดก็ตาม

  ลำควยที่กดแน่นในตัวเจนมันอัดเข้าที่ปากมดลูกแน่นๆ

จนทำให้เจนเจ็บหน่วง

   ผมดึงลำควยออกนิดหน่อยก่อนกดลงไปใหม่อีกครั้ง

  เจนร้องลั่น สักครู่..เจนก็จำนน เธอนอนราบลงบนเตียง

 ไม่มีการต่อสู้ขัดขืนใดๆจากเจนอีก

  น้ำตาสาวบริสุทธิ์ไหลออกมาไม่ขาดสาย 

   จู่ๆ ผมก็หมดอารมณ์ไปเลย 

ลำควยลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว

  ความรู้สึกสงสารเจนมันแซงความเงี่ยนอันแสนจะงี่เง่าของผม

  ความรู้สึกดีชั่วเริ่มเข้ามาทำหน้าที่

  ผมดึงท่อนลำของผมออกจากตัวเจน

  เลือดแห่งความสาวของเจนไหลตามออกมา ผมก้มลงไปกอดเจน

   แต่เจนไม่พูดอะไรทั้งนั้น ไม่ขยับตัว ไม่ตอบสนอง นอนเฉยๆ   

   "เจน ก้องรักเจนมากนะ ที่ทำไปก้องขอโทษ ก้องรักเจนจริงๆ

  ก้องแค่ไม่อยากให้เจนเป็นของคนอื่น"

ผมไม่รู้ว่าที่ผมพูดไป มีน้ำหนักพอที่จะทำให้เจนไม่โกรธผมหรือเปล่า

 มันเป็นความจริงทุกคำ แต่เจนไม่พูดอะไรทั้งนั้น

 ไม่ขยับตัว ไม่ตอบสนอง นอนเฉยๆ

   ให้เจนตบผมตอนนี้สักทีสองทียังดีกว่ามาทำกับผมแบบนี้

   เจนยังนอนนิ่งสนิท ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย

 ไม่มีสีหน้าแววตากับผมเลย

  ผมก้มลงไปจูบเจน เจนก็ไม่ตอบสนอง ไม่ต่อล้อต่อเถียง

 ไม่มีคำพูดใดๆจากปากของเพื่อนผมอีก  

ผมเชื่อว่าหากผมจะดึงดันทำต่อ

 เจนก็ไม่ขัดขืนอีกต่อไป...

 สิ่งเดียวที่เจนให้ผมได้ตอนนี้คือ.....น้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย

ผมหมดอารมณ์โดยสิ้นเชิง โลกด้านดีของผมออกมาชี้หน้าด่าผมว่า

  มึงมันเหี้ยจริงๆ ทำไรไม่คิดอีกแล้วไอ้เหี้ยก้องเอ๊ย....

หาเรื่องใส่ตัว สมน้ำหน้า

ผมไม่รู้จะทำยังไงต่อไป ผมจัดให้เจนนอนให้สบาย

  แล้วห่มผ้าให้เจน ผมถอดถุงมือออกเอามือจับมือเจน 

"เจน ก้องรู้ตัวดีว่า...จากนี้ เจนคงจะไม่คุยกะก้องอีกต่อไป

  ก้องขอโทษเจนนะ ก้องรักเจนเสมอและจะรักเจนตลอดไป"

  ผมจูบลงบนหน้าผากเพื่อนนอกสายตาของผม

  ในขณะที่เจนยังอยู่นิ่งไม่เคลื่อนไหวใดๆอีก  

ไม่มองหน้าผม ไม่พูดกับผม ไม่สนใจผมอีกเลย

นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายของผมกับเจนแล้ว...จริงๆ

หลังจากวันนั้น ผมหมดอารมณ์ทางเพศไปเลย....

ผมอยากจะเอาน้ำออกอย่างมาก

แม้จะไม่ไปถึงจุดหมายของผมกับเจน

  ผมก็ไม่ได้กลับมาต่อกับเก๋เหมือนที่ผ่านมา

  ยิ่งกลับมาถึงคอนโดเห็นเลือดบริสุทธิ์ของเจนติดที่กางเกงในผม

  ผมยิ่งเสียใจกับการกระทำที่โคตรแย่ โคตรเหี้ย

 อย่างไม่สมควรให้อภัยในสามโลก ผมมานั่งคิดแล้ว

 นี่น่าจะเป็นเวรกรรมที่ผมก่อมาตลอดกะสาวๆคนอื่น

   มันเลยทำให้เวลาของความรักของผมไม่ตรงกับใครๆเลย

  เวรกรรมคงทำให้ผมไม่สามารถมีสาวที่ปรารถนาได้

  แค่เริ่ม..ก็เลิกกันแล้ว เป็นแฟนก็แสนสั้น

  เจนเองรู้จักกับผมจริงจังยังไม่ถึงหกเดือน ก็น่าแปลกใจนะ

 เพราะปกติผมไม่ค่อยจะแคร์เรื่องผู้หญิงหรือแฟนมากมายนัก

   แต่สำหรับเจนแล้ว ทำไมผมทำใจไม่ค่อยได้

หลังสอบมิดเทอมผ่านไป ผมเซ็งชีวิตผมอย่างมาก

  ในห้องเรียนอย่าว่าแต่คุยกันเลย เจนแทบไม่มองหน้าผม ซึ่งแน่นอน

 ไอ้เอ็มต้องรับรู้เรื่องนี้ 

"ไอ้เหี้ยก้อง มึงทำไรเจนหรือเปล่า ตั้งแต่มึงไปส่งเจนวันนั้น

 เจนเงียบไปเลยนะเว้ย"

"กู...เอ่อ...กู.... เอ่ออออ กูขอเจนเป็นแฟน"

"เรื่องแค่เนี้ยเหรอ ...ไม่จริงมั๊ง มึงอย่ามาโกหกกู

   มึงบอกกูมาตามตรงเลยดีกว่า" เสียงไอ้เอ็มจริงจังมากๆ ผมเงียบไป

  ผมเชื่อว่าถ้ามันรู้ว่าผมทำไร ไอ้เอ็มฆ่าผมแน่..

"มึงไปถามเจนแล้วกัน กูไม่มีไรพูด

  กูคงไม่ได้คุยกะเจนแล้ว กูฝากมึงด้วยนะ"

ผมพูดเสร็จก็เดินออกมา ปล่อยให้ไอ้เอ็มยืนงง

  และผมคงต้องอยู่ห่างๆเจนสักระยะใหญ่ๆ

  ชีวิตผมเข้าโหมดหมดสิ้นทางกามารมย์โดยสมบูรณ์

   ผมไม่มีอารมณ์จะทำเรื่องพวกนั้นอีกเลย ไม่ว่าจะเก๋หรือใครก็ตาม

  ฝีเท้าฟุตบอลของผมก็ตกลงไปอย่างมาก

  จนโค้ชบอลผิดสังเกตและเรียกผมไปเตือนบ่อยๆ 

  ผมก็ไม่ไปเรียนพิเศษ

  และสุดท้ายผมก็เปลี่ยนไปเรียนคนละรอบกะเจนและเอ็ม

  ทุกอย่างเปลี่ยนไป 

ผิดหวังมันเป็นอย่างนี้นี่เอง...

ผมเซ็งชีวิตแบบนี้มาราวเดือนนึง

  จนเย็นวันศุกร์นึงหลังจากเลิกเรียนซ้อมบอลตามปกติของผม

  ผมเดินคอตกเข้าคอนโดของผม...เหมือนเดิม

   "คุณก้อง เอ่อ...ว่างมั๊ย ผมคุยด้วยหน่อย"

   "มีไรพี่มุ"

   พี่มุ ยามคอนโดของผม เรียกแกพี่ อายุพี่มุไม่เกิน 30  

แกดีกะผมมาก คอยช่วยผมตลอดมา ผมให้เงินแกบ่อย

  เพราะสงสารและรู้ว่าแกไม่มีเงินเดือนมากนัก

  ที่ได้มาเป็นยามคอนโดก็โชคดีหน่อยมีที่พัก

 ก็เพราะเจ้าของคอนโดเห็นแกร่อนเร่ เลยเอามาเป็นยาม ทำสวน

 ทำทุกอย่างให้คนในคอนโดซึ่งแกก็ซื่อสัตย์ทำหน้าที่ไม่บกพร่อง

   พี่มุเป็นด่านหน้าให้ผมมาหลายรอบแล้ว คอยสับหลีกให้ผม

  แจ้งเตือนภัยมั่ง เวลาแม่มาในเวลาที่ไม่ควรมาหรือตอนผมอยู่กะใคร

  คอยช่วยผมหลายเรื่อง รวมทั้งวันนี้ก็เหมือนกัน

   "เพื่อนไอ้ก้อยมันต้องการความช่วยเหลือครับ คุณก้อง"

   ไอ้ก้อยเป็นเด็กพาณิชย์เรียนที่เดียวกะเก๋ ก้อยเป็นแฟนพี่มุ

 แม้ว่าจะจนแต่พี่มุหน้าตาดีไม่ได้ขี้เหร่อะไร ที่สำคัญคือ "ไอ้นั่น"

 ของพี่มุไม่เบาเหมือนกัน ก้อยเป็นแฟนและเมียพี่มุไปแล้ว

  จะว่าไปส่วนนึงก็เพราะเก๋ ชักนำก้อยมาที่คอนโด

 แล้วจากนั้นพี่มุก็ชอบและตามจีบจนได้เสียกัน

   พี่มุบอกว่ายัยแบมเพื่อนของก้อยและเก๋

เกิดความเดือดร้อนอย่างหนัก พ่อแม่ตีกันสนั่น

  จนแม่ทนไม่ไหวหนีออกจากบ้านไปอยู่กะยายที่ลพบุรี  

 ทิ้งแบมอยู่กะพ่อ แบมก็โดนพ่อตบตีทุกวันจนทนไม่ไหว

  ตอนนี้หนีออกจากบ้านมาแล้ว